Chapitre 7: Pasta and fries and you (CHAPTER SEVEN)
It was an hour ago when I laid in my bed, but I just can't sleep. What's with him to have this effect on me? And what's with him to kiss me like that? Gosh! I was startled. I don't know what to do earlier. I don't even know how will I react. So I said goodbye then we parted ways without even talking to each other. Hindi ko na dapat ginawang mas awkward pa ang situation. Pero I really can't help it. I'm still at the state of shock until now. I don't wanna make it biggie, pero it was my first kiss, my damn first kiss! I'm human, too. It's just normal to react this way. I mean normal magulat, but I can't understand myself bakit ganito ako makareact. Sobrang bilis ng hearbeat ko, nanlalamig ang mga kamay ko, naghuhuramentado ang sistema ko. Aaaargh Mr. Banner! You frustrate me so damn much! You frustrated me because I can't remember your name. Nafrustrate ako sa paghahanap sa'yo. And now that I finally found you? You frustrate me even more! Damn, damn, damn!
I just want to sleep right now! Pero pati iyon ay hindi ko na rin magawa. Dahil patuloy na nilalamon ang isip ko. Puro Ezekiel na ang laman nito. Ano ba!? This ain't good, really! What will I do now?
I closed my eyes and prayed. I tried to free my mind from worries. I took deep breaths and everything went black.
"Wake up, sissy! Hoy! Alas otso na yata oh at may lakad yata tayo noh!"
"Yata lang naman eh.Tulog pa 'ko." Sabi ko na nagkukurap kurap ng mata.
"Oo, may duty ako 11-7 diyan sa Health Center. General Checkup lang. At syempre kasama ka."
"Okay. Ano pa ba ang magagawa ko? Teka, 5PM diba 'di na nagchecheckup ang mga center? Anong gagwin natin ng 6-7?"
"Syempre kailangan nating tapusin 'yung 8 hour duty, tutulong tayong mag ayos ng files doon kung pupwede. Pero naipaalam ko na rin na lilibutin natin ang center sa oras na 'yun dahil 'di na matao, iinterviewhin ko rin ang mga staffs. Habang ikaw, tumulong ka nalang sa kung anong maitutulong mo. Okay?"
"Okay" boring kong sagot.
"Tsaka bumangon ka na riyan. Kanina pa naghihintay 'yung kano ron sa labas."
"Bakit daw?"
"Nako, napakamalilimutin talaga neto. Nangako ka raw na ipagluluto mo siya ng lunch kaso --"
"Ah, oo nga pala." Napapalo nalang ako sa noo ko nang marealize ang deal namin kagabi kaya lang kasi may duty ako mamaya. Paano na 'to?
"Pasabi, Ate, shower lang ako saglit."
"Oh sige. Bilisan mo at hindi na raw siya aalis doon. Nandoon pa rin sa pintuan oh, kawawa naman."
—————
"Hi. Kanina ka pa ba?"
"Hello. Hindi naman masyado." Nagkatitigan kami.
"Hmm tara na?" Pambabasag ko ng katahimikan. "Nako! 'Wag mo na gawing awkward kalimutan mo na 'yung kagabi, Aish!"
"Are you saying something?"
"No, no, no-nothing! Nothing!" At nginitian ko nalang, 'yung pilit. Napatakip nalang ako ng bibig, bakit ba naivoiceout ko ang asa isip ko!? My gosh. He is driving me crazy!
Andito na kami ngayon sa pad niya. And as promised, I will cook something for him. Tiningnan ko laman ng kitchen niya and halos kumpleto. No, I mean andito na nga lahat. So I decided to cook carbonara, to bake cupcakes for dessert and to fry potatoes, 'yung readily sliced.
"So what do you want me to cook for you, Sir?"
"Pasta will do and hmm.."
"And fries?"
"Okay. Pasta and fries and? What else do you like, Sir?"
"You. Pasta and fries and you!"
Inirapan ko nalang. Mokong na 'to, oo!
"Ayaw mo ng dessert?"
He just winked.
"Tss cupcake na nga lang!" Ako na nagdecide. Abnormal kasi 'tong isang ito eh hayy!
.....
"Pasta and fries for you po, Sir!"
"Mm mukhang masarap."
"Try it."
"Wow. This is good."
"Thanks."
"Siguro mamayang dinner balik ka rito. Let's have the cupcake."
"You don't have to wait for me. Kainin mo na if ready to eat na. Pero tirhan mo ako! Ikaw nalang maglagay sa paper cupcake containers ha?"
"Alright, chef!"
"I'm happy that you liked the carbonara."
"Yeah. It tastes so good."
"Oh, 10 na pala. I'm sorry, pero I think I need to go now. Nakabihis na rin siguro si Ate." Patayo na rin siya at akmang ihahatid ako."Finish your meal. Kaya ko nang pumunta mag isa kay Ate. Malaki na ako." I chuckled and he chuckled, too. He chuckled sexily na nakasingkit pa ang mata. Wat the? Hindi naman singkit 'to eh. Pacute!
"Alright. Bye. You two take care. Okay? Be right back ha?"
"Yeah. I will. Thank you for the free food."
"No problem. You're the one who cooked it. I should be the one thanking you, dear." And he winked again for the nth time.
"Yuck! Alis na ako. Ingat sila sa'yo rito. Bye!"
—————
"Naligpit mo na ba lahat ng gamit mo? Wala ka bang naiwan, sis?"
"I think I should be the one asking you that, Ate. Careless ka kasi sa mga gamit mo eh. Wala ka bang naiwan?"
"Gagang 'to. Wala, wala. Andito phone and umbrella ko at ang pinakamamahal kong ballpen. Eto ang importante sa akin. So tara na! Ikaw, sure kang wala kang naiwan?"
"Of course." Tipid ko na namang sagot.
"Tara na garod! Baka naghihintay na si Mr. Right este Mr. Ticket mo yieeeeeee!"
"Nako, nako, Ate. Ayan ka na naman eh! Sinabi na ngang walang something sa amin non! We're just really friends! Napakakulit mo!"
"Whatever you say lil, sis. I won't believe you anyways. From now on, shipper niyo na ako."
"Parang dati pa naman ata duhh?"
"Duhh? I will now ship Aizekiel or Eizesha from now on! Ano mas trip mong ship name niyo, sissy?"
"Ewan ko sa'yo, Ate. Para kang bata."
"I really am!"
"Sus. You're already 28. Losyang ka na!"
"Aba bastos talaga 'tong batang 'to! Ni wala pa nga akong asawa't anak eh!"
"Yes, Ate. Magpakasal ka na at mag anak na kayo please."
"Aba ewan ko sa'yo, Aisha Madelene Reign Banner!"
"What? Pinagsasabi mo? Binibinyagan mo na naman ako ng kung anu-anong pangalan? I told you, Ate, mag anak ka na at siya nalang pangalanan mo ng kung anu ano, owkie?"
"Medyo dumadaldal ka na rin. Ayan ba epekto sa'yo ni Mr. Right? Huy? 'Wag mo akong iwan dito! Hoy! Masyado kang mabilis maglakad!"
"Dali na, Ate, baka wala na tayong masakyan na jeep!"
"Teka, eto na, eto na."
"Ayan kasi ang bagal mo. 7:30 na wala pa ring dumadaang jeep papunta sa may hotel."
"Sus. Eto naman excited makauwi, excited ka lang makita siya eh yieee." Inirapan ko lang.
"Ehh? Ba't ka nagpapara ng taxi? What? Ba't ka sumasakay diyan?"
"Halika na kadi! Ang daming arte eh!"
"Eh?"
"Sakay!" At hinila niya na ako papasok ng taxi. Para siyang kidnapper sa scene na 'yun hahahahaha.
État de l’alimentation hebdomadaire
-- Classement
Power Stone 
-- Power
stone