Chapitre 110: Chapter 109 What She Really Want To Eat!

<<<Zhio>>>

Ayun parang batang nagwalk-out.

Napakunot-noo ako.

Kung ako sa kanya mas kakainin ko pa yung maayos at malinis na binalatan kaysa binalat kong 'to...

Anong problema niya.

Sinundan ko siya...

Nang pumasok ako...

Ayun tumalukbong ng kumot.

Hinila ko yun...

Ngunit...

Nakatulog siya...

Nang...

"Gusto ko no'n Zhio!"

Nang tignan ko siya...parang nagtutylog-tulugan.

"Wala ka na ngang makukuha sa binalatan kong yun."

"Yun nga ang gusto ko eh."

"Paano yan ipinatapon ko na."

Hindi na siya sumagot.

Nahiga na rin ako sa tabi niya...

"Sakit ka talaga sa ulo no?"

"Ako talaga?..."

<<<Claire>>>

Oo... Aminin ko para nagbabago ang ugali ko. Di ko makontrol ang sarili ko...

Hinarap bigla ako ni Zhio sa kanya.

Sa ngayon...

Nakapatong ang mga kamay niya sa gilid ng ulo ko...

Tinitigan niya ako...

"Pahimas ng tiyan mo."

A-ano?!

Di pa ako sumasang-ayon...

Naramdaman ko na lang...

Mahina niyang hinihimas ang tiyan ko.

Napakagat-labi ako.

"Naman Zhio..."