Umangil si Tang Yichen. Nang hindi humaharap upang tumingin kay Lu Guangli, sinara niya ang kanyang laptop at umalis na sa silid.
Nanood si Lu Guangli ng nasorpresa habang umaalis si Tang Yichen. Ilang sandali pa. Hinabol niya nito at sinabi, "Maaari mong iligtas ang iyong kapatid kung gusto mo, ngunit huwag mo akong idamay."
"Una, ang anak na babae ng hospital chief ang nag imbita sa iyong mag camping, ngunit hindi ka nagpunta, hindi ko iyon problema. Ikalawa, kinausap ako ng professor dahilgusto niyang malaman ang aking katayuan at sa palagay ko ay wala naman problema sa aking tugon. Sa palagay mob a ay gusto kong masangkot sa iyo?"
Pagakatapos ay idinagdag ni Tang Yichen ng galit nag alit, "Alam kong sanay kang maging walang bahala at wala kang masyadong kamag anak sa bahay kaya hindi mo naiintindihan kung paano mag alala tungkol sa paghihirap ng mahal mo sa buhay. Kaya hindi kita masisisi."
"Tang Yichen, hinahamon kitang sabihing muli iyan!"