Capítulo 52: Chapter XLIX
Please VOTE!
HIS REVENGE
Nagising siya sa malamig na tubig na bumuhos sa kanyang katawan. At masakit ang kanyang batok. Dahil marahil iyon sa pagpalo sa kanya ng mga tauhan ni Laud.
Bahagya pa siyang naka pikit. Nang tangkain niyang gumalaw ay hindi niya nagawa. Dahil naka tali pala ang kanyang mga kamay ng kadena at kasalukuyan nasa ibabaw ng lupa.
"Wake up. Sleeping beauty." Gising sa kanya ng isang lalaki na pamilyar ang boses. At binuhusan ulit siya ng tubig.
"Where am I?" Tanging na ibulalas niya.
Hindi pamilyar ang lugar sa kanya. Sa tingin niya ay nasa isang luma siyang bodega na saksakan ng laki.
Hindi naman niya masabi kung luma o hindi dahil marami din mga kagamitan sa paligid na parang mga machines. Ngunit para saan iyon?
At sa tingin niya ay bandang nasa pasado alas dose o alas dose y medya na dahil sa naka tirik na araw ng sobra.
"You're in a safe place." Simple naman na sagot ni Laud.
"Arthur?" Tanong niya in confusion. At ngumisi naman ito.
(Sila Ten!)
"You! You crazy liar! Pakawalan mo ako dito! Papatayin kita!" Na isigaw niya dito sa galit ng maalala ang mga nangyari at nang makilala ito.
This may be the main office of the drug syndicate. Dito din marahil ginagawa ang mga shabu na ibinebenta ng mga ito dahil masangsang sa paligid at mapanghi ang amoy.
Katunayan lamang iyon na may droga. Kahit na may kalayuan ang mga machines nito.
Hindi na nakapagtataka na sa Pilipinas ang pinaka main office ng pinaka malaking drug syndicate sa Asya dahil sa napaka baba ng parusa sa mahuhulihan ng drug trafficking at maari din mag piyansa ang mga ito.
Hindi kagaya sa ibang mga bansa na naka paligid sa atin. Marami din itong mga armadong tauhan sa paligid.
"Wala ng magagawa ang galit mo dahil patay na sila." Tila walang paki alam na sabi nito sa kanya.
"Hayop ka! Hayop! Papatayin kita! Pati kayong lahat! Kapag naka takas ako dito! Wala kayong mga kaluluwa!" Galit na galit pa niya na sabi.
At nag simula ng pumatak ang kanyang mga luha.
"No, this can't be. No..." She said in denial.
Ano na ang gagawin niya? Nandoon si Ten, ang mga kaibigan nito at pamilya nito. Paano pa niya gugustuhin na mabuhay ngayong maraming namatay ng dahil sa kanya.
Even the man she love. Now, how can she live without him? How?
Ang akala niya ay matatapos na ang lahat ng sumama siya dito na sapat na siya para tumigil ito at hindi na kailangan na may mag buwis pa ng buhay maliban sa kanya.
Handa naman siyang mamatay kung iyon ang talagang gusto nito. Hindi pa ba siya sapat dito? Ano pa ba ang gusto nito?
"Hindi pa ba sapat ang buhay ko sa'yo? Ako lang naman ang may atraso sa'yo. Kaya bakit pati sila kailangan madamay?" Miserable niyang tanong dito.
"Bakit?!" Tanong niya dito.
"Dahil mahalaga sila sa'yo kaya pati sila damay na." Sagot naman nito.
"Nasisiraan ka na talaga. Ano ba ang tingin mo sa mga tao sa paligid mo, hayop? Na maaring patayin kung kailan mo gusto?" Hindi niya napigilan sabihin.
And just imagining those things makes her miserable.
"Tama ka, nasisiraan na ako. Dapat nga dati pa kaya lang my brother is still holding me." Tila walang alinlangan naman na sagot nito. And she feel guilty.
"Dahil pinatay mo siya. Now, I have all the time to show how insane I can be. At patikim pa lamang ang bomba na iyon. Pamilya mo na ang susunod." Retarded na sabi nito.
"I'm sorry for losing Arthur! Kaya nga nandito ako! Ako na lang! Tama na!" Pagsusumamo niya dito.
"An eye for an eye. And a tooth for a tooth. I will make you feel the pain ng mawalan ng minamahal." Paninigurado nito.
"Ibalik mo sila! Ibalik mo sila! Hayop ka! Napaka sama mo! Ibalik mo sila!" Miserableng niyang sabi dito sa pagitan ng kanyang mga luha.
"By the way, remember the guy who have a tattoo on his face?" Tanong pa sa kanya nito.
"Who'll ever thought that I'll be like this? Na katatakutan ako ng kahat ng tao kahit na pulisya and everyone will bow on me. Iba talaga ang may pera. Lahat mabibili mo kahit kaluluwa nila."
"Nag simula ako sa pagiging bodyguard ng isang mayaman na intsik na iniligtas ko sa mga magnanakaw and it turns out na bigatin pala siya na Drug Lord."
"In- offeran niya ako na mag trabaho sa kanya at dahil gipit ako ay tinanggap ko. Even I don't know kung ano'ng pinasok ko. Ang lalaki na may tato din noon ang kanang kamay nito dati."
"Pagakatapos ay may isang insidente na nag bago ng lahat. Gusto papatay ng amo ko si Arthur dahil gusto ko na kumalas sa grupo kasi naku kunsensiya na ako."
"At nalaman ko iyon kaya naki usap ako na huwag niyang idamay si Arthur hanggang sa mag agawan kami ng baril at hindi sinasadya na mapatay ko siya."
"Noong una ay takot na takot ako ngunit binigyan ako ng magandang ideya ng lalaki na may tato na ayos lang ang nangyari at simula ngayon ay ako na daw ang mamumuno sa organisasyon."
" At na isip ko naman na may punto ito kaya tinanggap ko. Tutal naman naka patay na din ako. Ano ba naman ang sampo o higit pa?"
"Tinuruan niya ako sa pamamalakad ng sindikato. At hindi nag tagal ay mas lumaki pa ang samahan namin. Hanggang sa naging pinaka bigatin kami sa Asya."
"Everything is fine until he kills Arthur kaya ayon sinunod ko siya sa dati niyang amo. Pero, pinahirapan ko muna siya bago siya mamatay. I can still remember his screams. At ang pagmamakaawa niya na patayin na lang siya." Mahabang paliwanag nito.
"Salley, what's his name again?" Bigla naman tanong nito sa babae na nasa gilid ng pader.
Did she heard him right? Salley nga ba ang tinawag nito? Baka naman kapangalan lamang iyon ng kaibigan niya.
"Sweetheart it's, Dariel." Sabi naman ng babae at umalis sa pagkukubli sa pader.
That's the second time she felt betrayed and dumb after she knows that Ten already had a girlfriend when she's still on New York.
"Ikaw?!" Hindi niya mapigilan sabihin.
"Yeah, hi. Heather?" Bati naman nito na parang wala itong ginawa.
"Ikaw!? Traydor ka! Pagkatapos kita pagkatiwalaan! Paano mo ito nagawa sa akin?!" Bulyaw niya dito.
"Hindi ko nga akalain na hindi mo manlang mahahalata ang lahat." Tila dissapointed pa na sabi nito.
"Alagad ka ng batas! Paano mo nasisikmura ang mamatay tao na 'yan?!"
"Stop drama. I already met him before I became a cop. And everything is according to his plans."
"Ikaw! Ikaw ang dahilan kung bakit tayo lagi pumapalpak. You're the traitor!" Singhal niya dito.
"Bingo! I thought you'll take forever bago mo mahalata. FYI, from the set up and until now." Pagmamalaki pa nito at umakap kay Laud.
"How did you know, I was on that island? Hindi ko kita tinawagan."
"Didn't you remember that your boyfriend is quite popular?" Pa pilosopo naman na tanong nito.
"By the way, condolence sa nangyari sa kanila." Pang aasar pa nito.
"Ahas ka! Ahas! Mga wala kayong puso!" She just said in frustration but she just smirk at her.
"Arthur would be so sad about this. Hanggang sa huling hininga niya umaasa siya na magbabago ka ngunit nagkamali siya."
"You don't have any right to say Arthur's name!! Ikaw ang may kasalanan kung bakit siya namatay!" Nagagalit na sabi nito at saka siya sinampal.
And she spit on his face. At lalo itong nagalit kaya sinampal siya ulit nito mas malakas kaysa kanina.
"Matapang ka! Tignan natin ang tapang mo pagkatapos ng mga gagawin ko." Pagbabanta nito.
Sinampal siya nito ng malakas at parang dumugo ang kanyang labi kaya idinura niya ang dugo sa sahig.
Binigyan pa siya ulit nito ng isang suntok sa sikmura na hindi na niya na inda. Ang katawan niya ay bukod sa masakit na sa bugbog ay parang manhid na manhid na din ang puso niya sa mga nangyayari.
Hindi naman na niya tinangka pang pumalag dahil wala na siyang gana pa na mabuhay.
(What's the sense of living now? Wala naman na si Ten. Wala na ang lalaki na pinaka mamahal niya.)
Para siyang nawalan ng lakas at buhay. Wala na siyang paki alam kung ano man ang gagawin ni Laud sa kanya.
Of all the people she deserves to die.
Hindi pa na kuntento si Laud sa mga pasa niya sa mukha at katawan dahil nilabas pa nito ang pang kuryente.
Nanginig siya sa maari na mangyari sa kanya. Mukhang ito na yata ang kanyang oras sa wakas ay makaka sunod na din siya kila Artur at Ten.
(Sorry, Papa. Kuya Lance at Luke.)
Sa pagku kuryente sa kanya ay ni hindi siya sumigaw o nag reklamo. Kaya't hindi tumigil si Laud dahil mukhang hindi siya nasasaktan kaya't tinaasan pa nito.
Ang totoo ay sobrang sakit ng ginagawa nito at daig pa niya ang nasa live wire. Ang mga labi niya ay kulay ube na maging ang kanyang mga daliri.
Ngunit hindi pa na siyahan si Laud. Sa bawat pag salat nito ng kuryente ay ang panhinginig niya.
"Ha- ha- ha. Your face is awesome! Taasan pa natin ang voltage!" Aliw na aliw pa na sabi nito.
Sa paligid naman niya ay napansin niya ang pag kagat ng labi at pag kunot ng mga noo ng mga tauhan nito. Mukhang ang mga ito ang naapektuhan sa ginagawa nito.
"Pero, Boss baka mamatay na 'yan." Pagpapaalala naman ng isang tauhan nito.
"Kinukuwestiyon mo ba ako!?" Singhal naman nito sa tauhan nito at natakot naman ito.
*****
Estado de energía semanal
-- Ranking de
Poder 
-- Piedra de
Poder