พวกเขารู้จักแต่มิมิค มอนสเตอร์ที่มีร่างกายเหมือนกับหีบสมบัติ มอนสเตอร์ชนิดนี้จะหลอกล่อให้นักผจญภัยผู้ละโมบเข้ามาใกล้ ก่อนจะเปิดฉากโจมตีอย่างไม่ตั้งตัว มีนักผจญภัยไม่น้อยที่ถูกสังหารโดยมอนสเตอร์ชนิดนี้
แคมปิงสไลม์ แทนที่จะเป็นหีบสมบัติ มันทำตัวเป็นบ้านหลักกะทัดรัด การเดินทางในป่าหรือดันเจี้ยนหากใครก็ตามไปพบเจอบ้านแบบนี้เข้า มันก็ยากที่จะเดินผ่านไปโดยไม่สนใจ แม้จะไม่ถึงขั้นมีอาหารร้อน ๆ เสิร์ฟวางไว้ให้บนโต๊ะ แต่บ้านที่มีเก้าอี้นั่งดี ๆ เตียงนอนนุ่ม ๆ หรือห้องน้ำที่ใช้การได้อย่างดีเยี่ยมก็เป็นสิ่งที่น่าดึงดูดใจ
"สรุปว่าเจ้านี่ล่อเราให้สนใจเหมือนมิมิค แล้วจะจัดการเรางั้นเหรอ เราจะโดนจับกินไหมถ้าเข้าไปด้านใน"
"ไม่หรอก ฉันเอามิมิคมาผสมกับสไลม์ที่กินพืช ลำบากเหมือนกันกว่าจะทำได้ แต่ในที่สุดก็ได้เจ้านี่ออกมา มันคือแคมปิงสไลม์ที่มนุษย์สามารถอยู่อาศัยได้อย่างปลอดภัย ไม่เพียงแค่มันจะไม่กินคนเท่านั้น มันยังจะช่วยปกป้องเราระหว่างที่เราพักอยู่ในนั้นด้วย"
ด้วยเหตุนี้ พวกโธมาสจึงขอยืมใช้แคมปิงสไลม์ รวมถึงสไลม์สารพัดประโยชน์อื่น ๆ ของเจลในระหว่างการเดินทาง แน่นอนว่าพวกเขาทุกคนต่างก็ติดใจกันจนแทบไม่อยากให้การเดินทางครั้งนี้จบ
แต่แล้วงานเลี้ยงย่อมต้องมีวันเลิกรา หลังจากผ่านมาสามวัน พวกเขาก็เดินทางมาถึงดาริโอนาโดยสวัสดิภาพ เจลโบกมือลาพวกโธมาสที่จะไปรายงานภารกิจที่กิลด์ ส่วนเขาก็มุ่งหน้าไปร้านขายมอนสเตอร์อย่างที่ตั้งใจไว้
ที่ร้านขายมอนสเตอร์ เจลตื่นเต้นจนพูดไม่เป็นภาษา ข้อมูลของโธมาสถูกต้อง เจลได้เจอสไลม์หลายชนิดที่เขายังไม่มี มีสไลม์ที่นำเข้ามาจากทวีปอื่นอย่าง เชสนัทสไลม์ ไวท์สไลม์ บอลลูนสไลม์ ซึ่งแม้จะหาง่ายในดินแดนอื่นแต่กลับไม่มีในทวีปนี้
แน่นอนว่าเจลซื้อสไลม์ทุกชนิดที่เขาขาดไป
"เจ้านี่ไม่ขายเหรอ"
"เดวิลสไลม์เป็นมอนสเตอร์หายาก ทางเราจะเปิดประมูลพร้อมกับมอนสเตอร์หายากตัวอื่นปลายเดือนนี้ค่ะ" พนักงานสาวส่งแผ่นพับให้กับเจล มันเป็นรายละเอียดของวันเวลาและสถานที่จัดงานประมูล
เดวิลสไลม์เป็นสไลม์จากทวีปปีศาจ นอกจากอยู่ในสถานที่ห่างไกลสุดขอบโลกแล้ว มันยังเป็นมอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งจนยากแก่การจับตัว เจลรู้สึกสนใจมันแต่ก็คิดว่าการต้องไปโผล่ในที่ที่มีคนอยู่มากมายอย่างการประมูลไม่ใช่เรื่องที่ดีสำหรับคนเก็บตัวแบบเขา
เขารับแผ่นพับนั้นมาโดยที่คิดว่าตนเองคงไม่ได้ไปอย่างแน่นอน
เจลตั้งใจจะเอาสไลม์ใหม่ที่เพิ่งได้มาไปเก็บประสบการณ์เพื่อเพิ่มเลเวล เขาถือโอกาสนี้ตรวจสอบรายการภารกิจที่กิลด์ของดาริโอนาไปในตัว โดยหวังว่ามันอาจจะมีเควสที่เกี่ยวกับสไลม์บ้าง
การปรากฏตัวของเจลทำให้เขากลายเป็นจุดสนใจในทันที เด็กชายอายุสิบสี่แถมยังดูเด็กจนอาจจะทำให้คิดว่าอายุน้อยกว่านั้นหลายปี ยิ่งอยู่ในชุดประหลาดที่ไม่ค่อยเหมือนกับคนในโลกนี้เขาก็ยิ่งดูแตกต่าง
"มาลงทะเบียนครับ" เจลบอกพร้อมกับยื่นบัตรที่ทำจากกิลด์เมืองอื่นให้
"เจล นักผจญภัยแรงค์ B อาชีพสไลม์มาสเตอร์" เจ้าหน้าที่สาวทวนข้อมูลอีกครั้ง เธออ่านอาชีพของเจลซ้ำอีกหลายรอบ
"อะไรวะ สไลม์มาสเตอร์ ไม่เคยได้ยินมาก่อน" นักผจญภัยขี้เมาคนหนึ่งเดินเข้ามาร่วมบทสนทนา
"..." เจลไม่ได้ตอบ อาชีพของเขาเป็นอาชีพพิเศษที่เจลได้รับหลังจากใช้เวลาอยู่หลายเดือนกับการเก็บเลเวลสไลม์จำนวนมากจนสูงถึงระดับหนึ่ง แถมยังพัฒนาสายพันธุ์สไลม์ที่ไม่เคยมีมาก่อนได้สำเร็จ
"เฮ้ย แรงค์ B เจ้าหนูตัวกะเปี๊ยกเนี่ยนะ"
"เอ่อ คุณฮันซา ถ้าเมาแล้วก็กลับไปพักดีกว่าไหมคะ คุณกำลังรบกวนนักผจญภัยท่านอื่นอยู่นะคะ" เจ้าหน้าที่พยายามเตือน แต่ฮันซาทำเป็นหูทวนลม
"นี่แกโกงแรงค์ใช่ไหมเนี่ย เด็กแบบนี้จะได้ถึงแรงค์ B ได้ยังไง ข้าเป็นนักผจญภัยมาเกือบยี่สิบปียังอยู่ที่แรงค์ D เลยนะโว้ย"
"คุณฮันซาคะ" เจ้าหน้าที่พยายามหยุดแล้วแต่ดูเหมือนจะไม่ได้ผล
"ที่ลุงแรงค์ไม่ขึ้นมาจาก D ไม่ได้ก็เพราะว่ากระจอกยังไงล่ะ"
ฮันซาแทนที่จะโมโห เขากลับหัวเราะแทน "เออ ปากดีนี่หว่า มาเจอกันข้างนอกซะ"
โธมาสที่เพิ่งกลับเข้ามาในกิลด์เข้ามาเห็นตอนที่เจลกับฮันซากำลังจะเดินสวนออกไป เขารีบถามทุกคนว่าเกิดอะไรขึ้น แต่แทนที่จะห้ามปรามเจล เขากลับส่ายหน้าแทน
"ฮันซาเอ๋ย แกหาเรื่องผิดคนแล้ว"
เจลออมมืออย่างถึงที่สุดแล้ว แต่ฮันซาก็ไม่สามารถแม้แต่เฉียดปลายก้อยมาถูกตัวเขาได้แม้ว่าเขาจะมีสกิลดาบสายฟ้าซึ่งถือว่าเป็นสกิลที่ไม่น่าจะมีในนักผจญภัยแรงค์ D ได้ อย่างไรก็ตาม สกิลที่ทรงพลังนั้นกลับดูธรรมดาไปเลยเมื่อนำมาใช้ต่อสู้กับเจล
"พอเถอะฮันซา นายรู้ตัวรู้เปล่าว่ากำลังหาเรื่องกับใคร" โธมาสตะโกนมาจากกลุ่มคนดู
"เจ้าหนูนี่มันโกงแรงค์นะ ฉันเลยกำลังสั่งสอนมันอยู่"
"เออ ก็โกงจริง ๆ นั่นแหละ"
คำพูดของโธมาสทำให้ทุกคนตื่นตกใจไปตาม ๆ กัน เจ้าหน้าที่ของกิลด์เองก็สนใจด้วย เธอเข้ามาถามโธมาสว่าเขารู้อะไรมาอย่างนั้นเหรอ
"จำไข่ของไฟร์ดรากอนน่ะที่ฉันเอามาให้ดูก่อนหน้านี้ได้ใช่ไหม คนที่ล้มแม่ของมันคือเด็กคนนั้น แรงค์จริงของเขาเหนือกว่า B ไปไกลแล้ว อย่างน้อยก็ต้อง A ขึ้นไปแน่นอน"
ฮันซาได้ยินแล้วก็ยังไม่อยากเชื่อ เด็กตัวกะเปี๊ยก แถมยังแต่งตัวพิลึกแบบนี้ เขาคิดว่าโธมาสคงแค่หยอกเขาเล่น
"ลุงนี่น่าเบื่อจริง ๆ" เจลถอนหายใจ เขาหมดอารมณ์ที่จะประลองต่อแล้ว เขาเปิดช่องเก็บคลังมอนสเตอร์และเลือกสไลม์ตัวหนึ่งจากในนั้น
[บลูสไลม์ Lv. 50]
ฮันซามองไม่เห็นเลเวลของบลูสไลม์ เขาจึงไม่รู้ว่าสไลม์ตัวนี้มีเลเวลมากกว่าตัวเองเกือบสามเท่า ในสายตาของเขา เจลกำลังเล่นตลกด้วยการส่งมอนสเตอร์อ่อนแอมายั่วโมโหเท่านั้น เขาพุ่งเข้าใส่พร้อมกับดาบสายฟ้า แล้วภาพทั้งหมดก็วูบดับลง
มารู้สึกตัวอีกที เขาก็ถูกลากกลับมาปฐมพยาบาลอยู่ในกิลด์ซะแล้ว พอถามว่าเกิดอะไรขึ้นก็ดูเหมือนหลายคนไม่เต็มใจตอบให้กระจ่าง โธมาสจึงเป็นฝ่ายอธิบายแทน
"นายแพ้บลูสไลม์ตัวนั้นน่ะ โดนมันกระแทกทีเดียวก็หลับยาวไปสองชั่วโมงเลย ส่วนเจลก็กลับไปนานแล้ว"
"จะเป็นไปได้ยังไง บลูสไลม์เนี่ยนะ"
"ฉันเห็นเลเวลมัน" จอมเวทชราผู้เป็นนักผจญภัยแรงค์ B เช่นกันเสริม "ถึงจะเป็นแค่บลูสไลม์ แต่มันมีเลเวลตั้ง 50 ไม่ใช่แค่นายหรอก ต่อให้ทุกคนในกิลด์ที่อยู่ตรงนี้สู้แทนก็คงจัดการไม่ได้ง่าย ๆ"
กรณีที่ชายแก่พูดมันคือนับเฉพาะนักผจญภัยที่อยู่ในกิลด์ตอนนี้จริง ๆ อาณาจักรนี้ยังมีนักผจญภัยระดับ A และ S อยู่ แต่คนเหล่านั้นนาน ๆ ครั้งถึงจะกลับมา
"เจ้าเด็กนั่นเลี้ยงมอนสเตอร์ที่เลเวลสูงกว่าตัวเองได้ยังไงกัน"
"ทำไมนายคิดว่าเลเวลของเจลถึงน้อยกว่าล่ะ เด็กคนนั้นเอาชนะไฟร์ดรากอนทั้งที่ยังไม่ได้เอาจริงนะ ฉันเห็นเหตุการณ์กับตา ยืนยันเรื่องนี้ได้" โธมาสตอบแบบไม่อ้อมค้อม
ได้ยินแบบนั้นฮันซาก็เริ่มหน้าซีดพาลจะเป็นลมอีกรอบ นี่เขาไปหาเรื่องกับสัตว์ประหลาดตัวจริงเข้าแล้วสินะ
เรื่องมหัศจรรย์ของเจลดำเนินไปอย่างต่อเนื่อง ความแข็งแกร่งของเขาทำให้เขาถูกรบเร้าจากกิลด์มาสเตอร์บ้าง คนใหญ่คนโตของเมืองบ้างให้รับภารกิจอื่นที่นอกเหนือจากการล่าสไลม์ มันทำให้เขาเกือบจะหนีจากดาริโอนาเพราะอยากหลบหน้าผู้คน
"คุณเจล ไม่ทราบว่าจะคุ้มกันขบวนสินค้าให้กับทางบริษัทของเราได้หรือไม่ครับ พอดีว่ามีสินค้าชิ้นสำคัญที่ถูกพวกโจร..."
"ไม่ล่ะ" เจลปัดงานทิ้งอย่างไร้เยื่อใย
ประธานบริษัทเมลฟอรินฉีกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ เขาสั่งให้คนของเขานำของในกรงกระจกออกมาให้เจลดู มันคือเดวิลสไลม์ที่เขาเพิ่งประมูลได้มา
...หนอย ตาลุงเจ้าเล่ห์นี่…
"ถ้าคุณช่วยล่ะก็ นอกจากรางวัลปกติที่เราจะมอบให้ผ่านทางกิลด์ ผมจะให้ของขวัญเล็ก ๆ นี้กับคุณด้วยครับ"
"ชิ… เอาเถอะ ยังไงก็ว่างอยู่แล้วล่ะนะ"
ผลคือเจลต้องทำหน้าที่คุ้มกันกองคาราวานสินค้าให้กับบริษัทเมลฟอริน โจรปล้นสินค้าปรากฏตัวขึ้นจริงตามรายงาน พวกปลายแถวถูกเจลจัดการจนหมดในพริบตา แต่ตัวปัญหาก็คือหัวหน้าโจรนั่นเอง
[ลูซิแชนด์ Lv. 63]
[คลาส: แอสซาสซิน]
[HP 760/760 MP 32/32]
[พลังกาย: 58 ปัญญา: 35 ว่องไว: 128 ทนทาน: 76 พลังเวท: 16]
[สกิล: ความชำนาญมีด Lv. 40, เขวี้ยงมีด Lv. 32, ประเมินไอเท็ม Lv. 46, ซ่อนตัว Lv. 12, หลบหลีก Lv. 12, มีดมายา Lv. 19, มีดระเบิด Lv. 18, ก้าวพริบตา Lv. 33][ฉายา: หัวหน้ากลุ่มโจร, นักฆ่าอำมหิต, จอมโจรผู้ละโมบ]
หัวหน้าโจรเป็นผู้หญิงเอวบางร่างเล็ก ถ้าไม่นับรอยแผลรูปกากบากบนใบหน้า เธอก็น่าจะเป็นผู้หญิงที่สวยคนหนึ่ง หัวหน้าโจรสาวที่ชื่อลูซิแชนด์คนนี้มีเลเวลที่สูงมาก มันเป็นระดับเดียวกับพวกอัศวินในเมืองเลย
...ดูจากสกิลคงเป็นโจรที่เปลี่ยนมาเป็นแอสซาสซินสินะ...
หัวหน้าโจรเลเวลสูงกว่าเจลเพียงเล็กน้อย แต่สเตตัสของเธอไม่ได้น่ากลัว จะมีที่เจลต้องระวังก็แค่สกิลมีดมายา มีดระเบิด และก้าวพริบตาที่เป็นสกิลระดับสูง
ก้าวพริบตาเป็นสกิลที่เจลเองก็เพิ่งได้มาไม่นานนี้ เขายังเพิ่มเลเวลให้มันได้แค่ระดับ 10 เท่านั้น การดวลสกิลกับอีกฝ่ายที่มีก้าวพริบตาสูงถึงระดับ 33 จึงไม่ใช่เรื่องฉลาด
แต่เจลมีสกิลระดับตำนานอยู่ในมือ
เจ้าแห่งสไลม์ Lv. 1
มันคือสกิลที่เขาได้มาพร้อมกับอาชีพลับสไลม์มาสเตอร์ สกิลนี้ไม่เพียงแค่ทำให้เขาสามารถดึงดูดสไลม์มาเป็นพวกได้ง่ายขึ้น มันยังทำให้เขาสามารถเรียนรู้หรือหยิบยืมสกิลของสไลม์มาใช้ได้ด้วย
แก๊งงง
มีดของลูซิแชนด์แตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยหลังจากที่เธอฟันมันใส่คอของเจล พริบตาหนึ่งเจลได้ยืมสกิลร่างโอริคัลคุมมาจากโอริคัลคุมสไลม์ ถึงจะใช้ได้แค่ชั่วอึดใจแต่เขาก็เปลี่ยนทั้งร่างให้กลายเป็นโลหะที่แข็งที่สุดในโลกได้
"อะไรกันเจ้าหนูนี่ ไม่นะ มีดราคา 30000 บิรินของช้านนน" ลูซิแชนด์กรีดร้อง
"เธอเป็นคนฟันใส่ฉันเองนะ"
"แง้…. เอามีดของเค้าคืนมาเลยนะ"
การต่อสู้ยังไม่จบ ลูซิแชนด์หลังจากงอแงอยู่พักเดียวก็ลุกขึ้นมาสู้อีก เธอใช้ดาบจากลูกน้องที่สลบไปแล้วก่อนหน้านั้นแทน น่าเสียดายที่สกิลเกือบทั้งหมดของเธอเป็นสกิลมีด พอนำมาใช้กับดาบมันก็แสดงอานุภาพออกมาได้ไม่ถึงครึ่ง ตรงกันข้ามกับเจล เขายังมีไม้ตายก้นหีบอีกนับไม่ถ้วน
"สปริงสไลม์"
เจลเรียกสปริงสไลม์ออกมาจากคลังเก็บมอนสเตอร์ แต่แทนที่จะใช้เป็นฐานกระโดดเหมือนทุกครั้งเขาเรียกมันมาโผล่ที่ตำแหน่งที่หัวหน้าโจรกำลังวิ่งมา เธอหยุดตัวเองไว้ไม่ทัน พอเหยียบสปริงสไลม์ร่างของเธอก็กระเด้งลอยหวือขึ้นฟ้า ก่อนจะร่วงลงมาหัวปักพื้นแล้วสลบไปอย่างน่าสงสาร
ผลสรุปของการต่อสู้คือกลุ่มโจรชื่อดังสามสิบเอ็ดคนสลบเหมือด เจลใช้แคปเจอร์สไลม์ที่เหนียวเหมือนกาวพันธนาการลูซิแชนด์เอาไว้ ส่วนพวกที่เหลือก็ได้ลูกหาบกองคาราวานช่วยกับมัดและพาตัวไปส่งทางการ
โจรถูกเตะเข้าไปในคุกกันยกแก๊งค์ เหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้ชื่อเสียงของเจลโด่งดังยิ่งขึ้นไปอีก และงานที่เขาไม่ได้อยากได้เลยสักนิดก็หลั่งไหลเข้ามา กองกระดาษชี้แจงรายละเอียดงานแทบจะกองทับเขาได้มิด
โอกาสที่น่าตื่นเต้นที่สุด คือเจลได้รับคำเชิญจากผู้กล้าเพื่อให้เขาร่วมกลุ่มเดินทางไปปราบจอมมาร สำหรับคนอื่นคงเป็นคำขอที่มีเกียรติแต่ไม่ใช่สำหรับเจล เขาไม่เคยสนใจเรื่องของจอมมารที่ว่าจึงปฏิเสธคำขอไปโดยไม่เคยได้เจอกับผู้กล้าที่ว่าเลยสักครั้ง
ถ้าจอมมารเป็นสไลม์ก็ค่อยมาว่ากันอีกทีล่ะนะ เจลคิดแบบนั้น ตอนนี้เขาขอพุ่งไปที่เป้าหมายแต่เดิม คือการพัฒนาสายพันธุ์ของสไลม์ต่อไป
ท่าทีกระตือรือร้นของเจลต่อสไลม์ถูกเล่าลือออกไป ทุกคนเชื่อว่าหากสามารถนำสไลม์ที่เจลยังไม่มีมาเป็นของรางวัลได้ ไม่ว่าเรื่องอะไรเขาก็จะยอมช่วยงาน แม้จะเป็นงานที่นักผจญภัยรายอื่นไม่อยากรับทำหรืออยากหลีกเลี่ยงที่สุด
ใครบางคนทำลีสต์รายการสไลม์ที่เจลมีแล้วออกมา คนที่ได้ลีสต์นั้นไปต่างตามหาสไลม์ที่เจลไม่มีมาได้สำเร็จ และคำขอที่ส่งมายังเจลก็ยังมากอยู่ หรือมองๆ ไปเหมือนจะมากกว่าเดิม
เจลบ่นไม่เลิก แต่ก็รับงานเหล่านั้นทั้งหมด ด้วยเหตุนี้นอกจากเลเวลที่เพิ่มขึ้นอย่างฉุดไม่อยู่ เจลยังได้สไลม์มาเพิ่มอีกมากมาย
จนวันหนึ่ง เขาพบว่าตัวเองมีสไลม์ทุกชนิดเท่าที่เคยมีบันทึกมา นั่นคือตัวเลขสามเก้าสิบสองสายพันธุ์
บางทีอาจจะมีสไลม์ที่ตกสำรวจอยู่อีก แต่เจลคิดว่าป่วยการที่จะสุ่มหามันต่อ จนกว่าจะมีข่าวยืนยันที่น่าเชื่อถือเขาจะไม่ออกล่าไปทั่วสุ่ม ๆ แบบตอนเริ่มต้นผจญภัย เจลตั้งใจจะพุ่งเป้าไปที่การเลเวลอัพสไลม์จนมันวิวัฒนาการได้ รวมถึงการผสมสไลม์ข้ามสายพันธุ์เพื่อสร้างชนิดใหม่
ที่ร้านรับผสมมอนสเตอร์ สถานที่ยอดนิยมที่เหล่าเทมเมอร์จะแวะเวียนมาเป็นประจำ วันนี้เจลแวะมาอีกรอบหลังจากที่เพิ่งแวะมาเมื่อตอนเช้า สมัยก่อนเขาเคยมาที่นี่นาน ๆ ครั้ง แต่ตอนนี้เมื่อเขามีพอร์ทัลสไลม์ที่สามารถไปที่ใดก็ได้ที่มันเคยไป เจลสามารถกลับไปกลับมาระหว่างดาริโอนาและที่นี่ได้ในชั่วพริบตา
การพัฒนาสายพันธุ์เริ่มที่นี่ เทมเมอร์จะนำเอามอนสเตอร์ที่เขาจับหรือซื้อมาผสมกันที่นี่ ถ้าสูตรในการผสมถูกต้องมอนสเตอร์สองตัวจะกลายเป็นมอนสเตอร์ชนิดใหม่เพียงหนึ่งตัว
การผสมนั้นมีสูตรของมัน เช่น บลูสไลม์กับเรดสไลม์จะออกมาเป็นตัวใดตัวหนึ่งในนี้หรือกลายเป็นเพอร์เพิลสไลม์ แต่ไม่ใช่มอนสเตอร์ทุกชนิดที่จะผสมกันได้ หากฝืนเอามอนสเตอร์มาผสมซี้ซั้วผลที่จะได้ก็จะกลายเป็นมอนสเตอร์ตัวใดตัวหนึ่งจากในนั้น
นั่นคือสิ่งที่ทุกคนเข้าใจ แต่เจลค้นพบบางอย่างระหว่างที่เขาทดลองผสมสิ่งที่ไม่เคยมีอยู่ในตำรา เขาพบว่าบางครั้งสไลม์ที่ผสมกับมอนสเตอร์อื่นจะสืบทอดสกิลมา เจ้าหน้าที่ดูแลเชื่อว่ามันเป็นเรื่องของโชคที่มอนสเตอร์อาจจะสืบทอดสกิลดั้งเดิมของตัวใดตัวหนึ่งมา แต่เจลไม่ได้เชื่อแค่นั้น เขาเชื่อว่ามีบางสิ่งที่มองไม่เห็นด้วยตาเปล่าสืบทอดมาด้วย
แล้วเขาก็ทดลองจนรู้ความจริง หากเอาพ็อกเก็ตไทเกอร์มาผสมกับสไลม์ ผลส่วนใหญ่จะได้สไลม์ ทุกคนจึงเลิกล้มที่จะลองต่อ แต่เจลทำแบบนี้ซ้ำหลายครั้งจนในที่สุด เขาก็ได้ไทเกอร์สไลม์มา...
ด้วยวิธีการผสมซ้ำแล้วซ้ำเล่าแบบนี้ เขาจึงให้กำเนิดสไลม์สายพันธุ์ใหม่มากมายชนิดที่ไม่เคยมีใครทำได้มาก่อน และยิ่งเมื่อนำมันไปเก็บเลเวลจนวิวัฒนาการ แม้แต่เขาก็ไม่สามารถคาดเดาได้ว่าอะไรจะเกิดขึ้น