บทที่ 113 : วรรคที่สองของจางเย่!
ณ ลานตึก
การตัดสินรอบคัดเลือกกำลังจะสิ้นสุดลงแล้ว
“จวนจะหมดเวลาแล้วใช่ไหม?” ผู้เฒ่าเฉียนถาม
กรรมการอันดับสองกล่าว “เอาเถอะ รออีกสักสองนาทีแล้วกัน”
กรรมการอันดับสามพยักหน้า “นั่นสิ ถ้าไม่มีใครก้าวออกมา เราก็ปิดรอบได้เลย เหอๆ”
กรรมการทั้งสามประกาศเวลาสิ้นสุดการตัดสิน เพื่อไม่ให้รอบคัดเลือกยืดเยื้อเกินไป ทุกคนกำลังรอพิธีเปิดงานอยู่ในหอประชุม ซึ่งอันที่จริงพวกเขาไม่ได้คาดว่าจะมีใครสามารถต่อกลอนคู่กลอนนี้ได้อยู่แล้ว แถมเวลาที่เหลือก็ไม่พออีกด้วย กลอนคู่บทนี้ซ้อนกลอย่างมาก ทุกคำต้องนำมาแยกแยะตีความก่อนจึงจะสามารถคิดวรรคที่สองขึ้นมาคู่ได้ มันไม่มีทางอื่น
ผู้เฒ่าเฉียนมองดูบรรดาผู้เข้าแข่งขันที่ต่างพากันยอมแพ้แล้วก็ส่ายศีรษะเล็กน้อย ในใจของเขาแอบหวังว่าจะมีใครสักคนสามารถต่อกลอนคู่บทนี้ได้ แต่เขาก็เข้าใจถ้าหากไม่มีใครสามารถพอ
……
ไม่ไกลออกไป
เสี่ยวหลวี่เริ่มกระวนกระวาย “ต่อเร็วๆ สิ!”
โหวตี้ไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ดี “คำถามข้อ 50 จะต่อยังไงเล่า?”