Capítulo 2: บทที่ 1.5 ฝันร้าย หรือ ความทรมาน
"หากเรารู้ว่า-"
มันเริ่มขึ้นอีกแล้ว ฝันร้ายที่วนเวียน ได้แต่คิดว่าทำไมผมถึงต้องเจออะไรแบบนี้ด้วยนะ ช่วงบ่ายก็ทีนึงแล้ว และยังจะต้องเจอกับมันอีกรอบงั้นหรอ แต่ครั้งนี้มันจะแตกต่างออกไป ผมเดินไปที่ประตูบานเดิม และเปิดมันออก ทันทีที่ประตูเปิดจนสุด แสงก็สว่างจ้าจนแสบตาไปหมด เมื่อแสงค่อยๆจางหายไป ผมเหลือบสายตาลงเล็กน้อย และแล้วเจ้าตัวนั้นยื่นอยู่ตรงหน้าผม ผมก็แทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง ของเหลวสีดำนั้นที่ปกคลุมเจ้าตัวนั้นอยู่ มันค่อยๆเคลื่อนที่ไปส่วนหัวของเจ้าตัวนั้น และมันเริ่มกลายเป็นมนุษย์ที่ละนิด และเมื่อมันหยุดลง ภาพตรงหน้าของผมก็คือ เด็กสาวคนหนึ่งที่มีผมยาวสลวย เหมือนดังสายไหมที่รวบยาวอย่างสวยงาม ผมของเธอยาวลากพื้น กระจายไปทั่วพื้นไม้บริเวณนั้น แม้มันปกคลุมตัวเธอเลยด้วยซ้ำ แล้วเธอก็ค่อยๆเงยหน้าขึ้นมาอย่างช้าๆ ดวงตาสีชาติที่จ้องมาที่ผม ผิวสีน้ำผึ้งอำพันที่ดูน่าสัมผัส ริมฝีปากเล็กที่น่ารัก ผมตกอยู่ในภวังค์ไปชั่วขณะนึง รู้ตัวอีกที่ก็คือ ตอนนี้เด็กสาวคนนั้นยื่นมือทั้งสองมาที่หน้าของผม และจับที่แก้มของผมเอาไว้
"คุณนะ! ใช่คนคนนั้นใช่ไหม?"
เธอพูดกับผมด้วยคำถามที่ชวนสับสน แต่เหนือสิ่งอื่นใด ผมไม่ค่อยเข้าใจมากนั้น เพราะเสียงของเธอมันดังก้องอยู่ในหัวของผมไม่หยุด คงเป็นเพราะเสียงที่ใสแจ๋วเล็กน่ารักนั้น ทำให้ผมไม่มีสมาธิเอาซ่ะเลย ผมรวบรวมสติและตอบกลับเธอไป
"เธอหมายความว่ายังไง และเธอเป็นใครกัน?"
เธอค่อยๆยิ้มและเอียงหัวนิดๆไปทางซ้าย บอกเลยว่าในเวลานั้นมันชั่ง ทรมานหรือเกิน ผมไม่รู้ว่าทำไม แต่หัวใจมันเต้นแรงไม่หยุด ร่างกายก็เริ่มออนเพลีย หายใจเริ่มหอบขึ้นทุกวินาที
"อะไรกัน!? กะ เกิดอะไรขึ้น? เธอทำ~ อะ~อะไร?"
ผมส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บปวด เหมือนกำลังถูกดูดวิญญาณออกจากร่างไป ขยับก็ไม่ได้ ทันใดนั้นเข่าผมก็ทรุดลงไปกับพื้นห้อง เธอคนนั้นก้มมามองที่ผม พร้อมทั้ง ร้องไห้ออกมา และพูดออกมาทั้งน้ำตาว่า
"~ในที่สุด ก็เจอกันสักทีนะ~"
ผมไม่เข้าใจอะไรเลย ทั้งความเจ็บปวดนี่ เธอคนนี้ หรือแม้แต่ฝันร้ายบ้าๆนี่
'ตื่นได้แล้วตัวฉัน อ้าาาา!!!'
ผมคิดไปพลางเจ็บไปพลาง มันเป็นความรู้สึกนี่เจ็บมาก เจ็บไปทั่วร่างเลย อกก็เหมือนจะทะลุ แขนกับขาก็เหมือนกำลังจะถูกฉีกเป็นชิ้นๆ เจ็บเหลือเกิน
ทันใดนั้น ผมก็ตื่นขึ้นจากฝันร้ายและความเจ็บปวดก็หายไป เหลือแค่เพียงอาการหอบเล็กน้อย และเหงื่อออกนิดหน่อย
'ฝุบ ฝุบ'
ผมตกใจเห็นผ้าห่มขยับอยู่และคิดในใจว่า
'เราก็อยู่บ้านคนเดียว พ่อแม่ก็ไปทำงาน สุนัขที่เลี้ยงไว้ก็อยู่นอกบ้าน และมันอะไรกัน ที่อยู่กับเราตอนนี้นะ!?'
ผมเปิดผ้าห่มออกอย่างช้าๆด้วยความกลัว
'ฝุบ!!!'
"ธะ เธอคือ!?"
เด็กสาวที่อยู่ในฝันร้ายของผม ที่ผมฝันอยู่ทุกคืนนั้น มานอนอยู่ที่ตักของผม และอยู่ๆเธอก็ค่อยๆตื่นขึ้นมาอย่างงัวเงีย ทันใดที่เมื่อลมเย็นสบายยามเช้าพัดเข้ามาในห้องนอนของผม ผ้าม่านทั้งสองโบกสะบัดอย่างเบาบาง รอยยิ้มเล็กๆแสนหวานบนใบหน้าที่งดงาม ผมที่ปลิวไสวไปกับแรงลม ทำให้ภาพตรงหน้ายิ่งน่าชื่นชม ดวงตาสีชาติที่งดงามดังทับทิมนับล้านกำลังเปล่งประกายไปกับแสงที่สาดเข้ามา เสียงที่ใสแจ๋วที่คุ้นเคย พูดออกมาว่า
"อรุณสวัสดิ์คะ!!"
REFLEXIONES DE LOS CREADORES 
LAG_G
LAG_G เป็นเรื่องราวที่ชวนงงมากๆเลย แล้วเรื่องของเขาและเธอจะเป็นยังไงต่อนั้น คงต้องรอดูกันไป ทางดีหรือทางที่แย่ สุดท้ายแล้วมันจะมีอะไรกันแน่นั้น คงต้องขอให้ติดตามกันต่อไปนะครับ
Estado de energía semanal
-- Ranking de
Poder 
-- Piedra de
Poder