ดารินทร์จ้องมือถือเทพเจ้าของสายฝนอย่างสนใจ เธอพบว่าโทรศัพท์เครื่องนี้ค่อนข้างแปลก มันมีสีเงินแวววาวเหมือนโลหะ แถมยังไม่มีสิ่งที่โทรศัพท์ควรมี เธอรู้สึกว่ามันไม่เหมือนมือถือเลยซักนิด มันเหมือนกับแผ่นโลหะมากกว่า
'อะไรกันนะที่ทำให้เขาสนใจขนาดนี้?' ดารินทร์สงสัย เธอเห็นความสนใจทั้งหมดของสายฝนตกอยู่ที่โทรศัพท์เพียงอย่างเดียว แม้แต่เธอที่เขาช่วยเอาไว้ก็ถูกลืมไปแล้ว
สายฝนไม่รู้ตัวเลยว่าดารินทร์กำลังจ้องมือถือเทพเจ้าของเขาอยู่ สายตาเขาเวลานี้จดจ่ออยู่ที่ข้อความขั้นตอนการปรุงยา สายฝนไม่เคยปรุงยามาก่อนแต่เขาสามารถคาดเดาได้ว่าการปรุงยานั้นยากเย็นเพียงใด ทว่าด้วยแอปพลิเคชัน[ห้องปรุงยาแบบพกพา]นี้การปรุงยาไม่ใช่เรื่องยากอะไรเมื่ออ่านวิธีการปรุงยาเสร็จแล้ว
สายฝนก็กดเข้าเมนู[คลังสิ่งของ]ที่อยู่ด้านซ้ายบนมุมหน้าจอ วินาทีถัดมาภาพพื้นหลังของแอปก็เปลี่ยนไป มันเปลี่ยนจากห้องปรุงยากลายเป็นห้องเก็บของ รายชื่อสิ่งของที่สายฝนมีอยู่พลันปรากฎขึ้น
[นํ้าศักดิ์สิทธิ์×5(คุณภาพพอใช้): น้ำวิเศษซึ่งสามารถดูดซับคุณสมบัติต่างๆและพลังงานได้เมื่อนํ้ามีอุณหภูมิตามที่กำหนด (300-350องศา) สามารถหาได้เกือบทุกดาวเคราะห์
ข้อดี - สามารถซึมซับพลังงานและคุณสมบัติได้
ข้อเสีย - ไม่มี]
[ดอกไม้ฟ้าคราม×3(คุณภาพพอใช้): ดอกไม้ที่มีสีฟ้าครามดั่งนํ้าทะเล สามารถหาได้จากดาวเคราะห์ที่มีธาตุนํ้าเป็นหลัก(ไม่สามารถใช้โดยตรงได้)
ข้อดี – ถ้านำไปปรุงยามีคุณสมบัติสามารถเพิ่มพรสวรรค์เวทมนตร์ธาตุน้ำได้เล็กน้อย
ข้อเสีย - หากกินยาที่ปรุงโดยใช้ดอกไม้ฟ้าครามจะทำให้พลังเวทมนตร์ธาตุนํ้าภายในลูกแก้วของผู้ที่กินปั่นป่วนสามวันสามคืน]
[หญ้าพิษระงับวารี×1(คุณภาพค่อนข้างดี): หญ้าที่ดูเหมือนธรรมดาแต่ไม่ธรรมดา สามารถหาได้จากทะเลในดาวเคราะห์ที่มีธาตุนํ้าเป็นหลัก(ไม่สามารถใช้โดยตรงได้)
ข้อดี - ถ้านำไปปรุงยามีคุณสมบัติสามารถทำให้พลังเวทธาตุนํ้าภายในลูกแก้วของผู้ที่กินมั่นคงไม่สับสนวุ่นวายได้
ข้อเสีย - หากกินยาที่ปรุงโดยใช้หญ้าระงับวารีผู้กินจำเป็นต้องเติมพลังเวทธาตุนํ้าปริมาณ20แต้มเข้าสู่ลูกแก้วของตนเองทุกวันไม่เช่นนั้นพลังเวททุกธาตุภายในลูกแก้วจะปั่นป่วน(สามารถทำให้ลูกแก้วระดับ1พังได้อย่างง่ายดาย ถ้าลูกแก้วพังมีโอกาสตายสูง) จำเป็นต้องทำทุกวันจนกว่าจะครบสามวันสามคืน]
สิ่งของที่สายฝนมีทั้งหมดเป็นรางวัลการค้นพบสายเลือด
ราชันย์และลูกแก้ววารี [ยินดีกับผู้ใช้ด้วยที่ค้นพบสายเลือดระดับกลางและสิ่งของคุณภาพดี คุณจะได้รับของสามอย่างซึ่งสามารถใช้ได้ในแอปพลิเคชัน[ห้องปรุงยาพกพา]เท่านั้น] นี่คือข้อความที่ปรากฏ
'ฉันควรทำยังไงกับสิ่งของพวกนี้ดีเนี่ย?' สายฝนคิด แม้โปรแกรมจะช่วยทำให้การปรุงยาไม่ยากแต่ก็ไม่ใช่ว่ามันจะง่ายดาย สายฝนไม่สามารถนอนสบายๆและกดปุ่มปรุงยาได้
สายฝนไม่มีสูตรปรุงยาเลยแม้แต่สูตรเดียว อีกทั้งยังมีวัตถุดิบน้อยมากๆ นอกจากวัตถุดิบที่เป็นของรางวัลการค้นพบแล้วเขาไม่มีสิ่งของอื่นเลย และเขาเองก็ไม่รู้ด้วยว่าต้องไปหาวัตถุดิบมาจากไหน ความรู้ของเขาตอนนี้มีจำกัด สายฝนไม่สามารถไปยังดาวเคราะห์อื่นได้เขาไม่มียานอวกาศ ดังนั้นสายฝนจึงหาวัตถุดิบได้แค่ในดาวโลกเท่านั้น
'ถ้าฉันนำวัตถุดิบที่มีอยู่มาลองปรุงยาล่ะ?' สายฝนเริ่มคิด เขาวิเคราะห์ข้อดีข้อเสียของวัตถุดิบแต่ละอย่าง จากนั้นก็ลองคิดดูว่าถ้านำไปปรุงเป็นยามันจะมีคุณสมบัติอะไรมีข้อดีอย่างไรข้อเสียอย่างไร
สายฝนไม่จำเป็นต้องคิดเกี่ยวกับการควบคุมไฟและขั้นตอนอื่นๆในการปรุงยาเพราะมือถือเทพเจ้าของเขาจะช่วยเขาในเรื่องนี้ สิ่งที่สายฝนจำเป็นต้องคิดเวลานี้คือข้อดีข้อเสียของวัตถุดิบ ถ้าเขานำทุกอย่างมารวมกันโดยไม่คิดอะไรเลยมันอาจเป็นปัญหาได้
'อืม ตอนนี้ฉันสามารถแก้ปัญหาไปได้อย่างหนึ่งแล้ว ฉันสามารถใช้นํ้าศักดิ์สิทธิ์ในการดูดซับพลังเวทในลูกแก้ววารีได้ ลูกแก้ววารีไม่สามารถใช้ได้โดยตรง มันจำเป็นต้องนำพลังเวทออกมาจากภายในลูกแก้วก่อน ถ้าฉันใช้น้ำศักดิ์สิทธิ์มันจะดูดซับพลังเวทออกมา และหากใครได้กินนํ้าศักดิ์สิทธิ์ที่ซึมซับพลังเวทไปแล้วล่ะก็คนๆนั้นมีโอกาสสูงที่จะได้ยกระดับเป็นระดับ1!'
สายฝนคิดต่อไป 'แล้วฉันสามารถใช้วัตถุดิบที่มีอยู่สร้างยาที่ทำให้ดารินทร์ไม่หักหลังฉันได้ไหม? อืมมมมม? คิดสิคิดสิตัวฉัน! เอ๋? เดี๋ยวก่อนนะ ดูเหมือนฉันจะคิดอะไรบางอย่างได้แล้ว!'
เขาเยาะเย้ยตัวเอง 'ฉันนี่มันโง่จริงๆ ด้วยวัตถุดิบเหล่านี้ดารินทร์ไม่มีทางหักหลังฉันแน่นอน ทำไมฉันถึงคิดไม่ได้ตั้งแต่แรกนะ โทรศัพท์เทพเจ้าแกนี่มันเพื่อนรักฉันจริงๆ คงเห็นฉันเครียดกับเรื่องนี้อยู่สินะเลยช่วยฉัน" สายฝนตื่นเต้นมากเมื่อคิดว่าเขาจะได้รับความช่วยเหลือจากดารินทร์โดยที่มีความเสี่ยงตํ่า
เห็นได้อย่างชัดเจนว่าดารินทร์นั้นกลัวตาย ไม่งั้นเธอคงไม่ยอมลดศักดิ์ศรีของตนลงเพื่อขออาหารจากพนักงานชายหรอก 'เดี๋ยวนะ!' วินาทีนั้นสายฝนพลันฉุกคิดขึ้นได้
'ดารินทร์ไม่มีวันหักหลังฉัน แต่ก็แค่สามวันเท่านั้นหากพ้นสามวันไปแล้วเธอยังเป็นมิตรกับฉันอยู่ก็ดีไป แต่ถ้าเธอกลายเป็นศัตรูของฉันฉันได้จบเห่แน่ ความแตกต่างของระดับพลังมันมากเกินไป!'
ตอนนี้สายฝนต้องเลือกแล้ว ระหว่างเขาหาวิธีการยกระดับด้วยตนเองคนเดียวกับขอความช่วยเหลือจากดารินทร์ เขาควรเลือกอะไรดี? แน่นอนต้องเป็นขอความช่วยเหลือจากดารินทร์
แม้มันมีความเสี่ยง สายฝนก็ยังคงเลือกมัน การที่เขาหาวิธียกระดับด้วยตัวเองมันนานเกินไป เขาไม่รู้ว่าต้องใช้เวลาเท่าไหร่ ถ้าได้ดารินทร์ซึ่งอนาคตอันใกล้นี้เธอจะเป็นระดับ1มาช่วยมันสามารถลดระยะเวลาไปได้มากมาย
ต่อให้เสี่ยงมากแค่ไหนเขาก็เลือกทางนี้ ถ้าความเสี่ยงเล็กน้อยนี้สามารถทำให้สายฝนกลัวได้ แล้วอนาคตเขาจะสามารถขึ้นไปอยู่ระดับเดียวกับพระเจ้าได้หรือ? เขาเคยสัญญากับตัวเองไว้แล้วว่าต้องไปยืนประจันหน้ากับระดับพระเจ้าให้ได้ ต่อให้ต้องเดินบนเส้นทางเปื้อนเลือดก็ตาม
สายฝนตัดสินใจได้แล้ว เขากดปุ่มเริ่มปรุงยาในหน้าจอมือถือ เมื่อกดปุ่มเริ่มปรุงยาก็มีตัวเลือกขึ้นมาให้เลือก เป็นตัวเลือกว่าเขาต้องการใส่อะไรเป็นวัตถุดิบในการปรุงยาครั้งนี้บ้าง สายฝนเลือกกดวัตถุดิบทั้งหมดอย่างละหนึ่งเป็นวัตถุดิบปรุงยาทันที
นํ้าศักดิ์สิทธิ์นั้นต้องมีอยู่แล้ว มันเป็นวัตถุดิบสำคัญในการปรุงยา สายฝนต้องการปรุงยาด้วยการต้มซึ่งยาที่เขาจะได้รับก็คือยานํ้า สาเหตุที่เขาเลือกยานํ้าก็เพราะวัตถุดิบอีกสองอย่างของเขามันไม่สามารถใช้โดยตรงได้
ดังนั้นนํ้าศักดิ์สิทธิ์ที่มีความสามารถดูดซับจึงเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด สายฝนต้องการให้นํ้าศักดิ์สิทธิ์ซึมซับคุณสมบัติของวัตถุดิบทั้งสอง ทั้งหญ้าระงับวารีและดอกไม้ฟ้าคราม
เมื่อคุณสมบัติทั้งสองมารวมกัน ข้อเสียของดอกไม้ฟ้าครามก็จะหายไปเพราะข้อดีของหญ้าระงับวารี ข้อดีของหญ้าระงับวารีคือทำให้พลังเวทธาตุนํ้าในลูกแก้วผู้กินมั่นคง
หากเป็นไปตามการคาดเดาของสายฝน คำอธิบายของยาที่ได้ออกมาอาจเป็นแบบนี้ [ยาไม่มีชื่อ:ข้อดี - เมื่อกินพรสวรรค์เวทมนตร์ธาตุน้ำเพิ่มขึ้นเล็กน้อย, สามารถทำให้พลังเวทธาตุนํ้าผู้กินมั่นคงได้ | ข้อเสีย - ผู้กินจำเป็นต้องเติมพลังเวทธาตุนํ้าปริมาณ20แต้มเข้าสู่ลูกแก้วของตนเองทุกวันไม่เช่นนั้นพลังเวททุกธาตุภายในลูกแก้วจะปั่นป่วน จำเป็นต้องทำทุกวันจนกว่าจะครบสามวันสามคืน]
จบบทที่ 9 การปรุงยา (1)
การสร้างสรรค์งานเป็นเรื่องยาก ส่งกําลังใจให้ที! โหวดให้หน่อยนะ!