ราชันเร้นลับ 972: ความทรงจำของนาสต์
รอจนกระทั่งแรงกดดันคลายลง ไคลน์ถือวิสาสะลากเก้าอี้มานั่งหน้าประตู อยู่ฝั่งตรงข้าม ‘ราชาแห่งห้าห้วงสมุทร’ นาสต์พอดิบพอดีโดยมีห้องโถงคั่นกลาง
แม้ราชาโจรสลัดรายนี้จะมีส่วนสูงกว่า 1.9 เมตรและนั่งบนบัลลังก์ที่วางอยู่บนพื้นยกสูงสีดำ วางตัวองอาจน่าเกรงขาม แต่ไคลน์กลับมิได้เสียขวัญ เพียงขยับหมวกทรงสูงกลับเข้าที่
เงียบงันสักพัก นาสต์ซึ่งมีบรรดาศักดิ์เอิร์ลแห่งเมเปิ้ลขาว กล่าวด้วยน้ำเสียงสง่างาม
“ขอเหตุผลที่ข้าต้องตอบคำถาม”
รางบางๆ ของไคลน์เอนไปด้านหลังและกล่าว
“เหตุผลก็คือ หากเรามีโอกาสได้ทำธุรกิจกันในอนาคต คุณจะไม่ได้ยินคำขอเช่นนี้อีก”
แสงสีแดงสดในดวงตานาสต์สว่างขึ้น ตามด้วยกล่าว
“นักบุญทุกคนบนโลก ข้าล้วนรู้จักทั้งหมด แต่ไม่มีเจ้ารวมอยู่ในนั้น”
ไคลน์ลูบหน้ากากขนนกที่ปิดหน้า ยิ้มพลางตั้งคำถาม
“เคยเจอกับซาราธมาแล้วใช่ไหม?”
“เคยเจอกันสองครั้งในวังของจักรพรรดิโรซายล์ นอกจากนั้นยังเคยคิดต่อกับสมาชิกของลัทธิเร้นลับอีกหลายคน” ‘ราชาแห่งห้าห้วงสมุทร’ นาสต์ตอบด้วยน้ำเสียงขึงขังและสง่างาม