Capítulo 2: เกิดใหม่เป็นสุดยอดผู้ใช้สไลม์ ตอนที่ 2
แต่สกิลของเจลอาจยังมีระดับต่ำเกินไป หรือไม่ ดวงของเขายังดีไม่พอ กาโบสไลม์เมื่อเจ็บหนักมันก็เลือกที่จะหนีแทน แต่ถ้าไม่ได้เป็นเพื่อน เจลคิดไว้แล้วว่าเขาต้องเก็บค่าประสบการณ์จากมัน เจลจึงรุกไล่ตาม ตัดสินใจเผด็จศึก
"เสียดายจริงๆ" เขามองร่างสไลม์ที่แหลกเป็นชิ้นๆ ก่อนจะตรวจสอบหน้าต่างสถานะของตัวเอง
เลเวลพุ่งขึ้นไปถึงสามเลเวลในทีเดียว พร้อมกับได้สกิลที่เป็นประโยชน์อีกหลายรายการ
ทุกวันหลังล้มกาโบสไลม์ตัวแรกได้ เจลตระเวนไปทั่วและลึกเข้าไปในป่าเพื่อตัวใหม่ แต่ก็ไร้วี่แวว ตอนนี้เขามีบลูสไลม์เพิ่มมาเป็นห้าตัวแล้ว แถมสามตัวแรกสามารถพัฒนาสายพันธุ์ต่อไปได้ เจลเก็บหนึ่งตัวไว้ให้ยังเป็นบูลสไลม์เหมือนเดิม ส่วนอีกสองตัวเขาเปลี่ยนมันกลายเป็นกรีนสไลม์และฮีลสไลม์
ทบทวนความรู้จากหนังสือข้อมูล จริง ๆ แล้วกรีนสไลม์เป็นสายพันธุ์หาง่ายไม่ต่างจากบลูสไลม์ มันเป็นหนึ่งในสายพันธุ์พื้นฐานที่มีอยู่แทบทั้งโลก
ขณะที่ฮีลสไลม์นั้นต่างออกไป มันเป็นสไลม์ที่มาพร้อมกับเวทมนตร์รักษา โดยแม้จะเป็นแค่เวทมนตร์รักษาเบื้องต้น แต่ชีวิตของเจลก็เปลี่ยนไปทันทีเมื่อมีฮีลสไลม์เป็นพวก การมีพวกช่วยรักษาอาการบาดเจ็บให้ทำให้เขากล้าเผชิญหน้ากับศัตรูที่อันตรายกว่าเดิม ในเวลาต่อมาทางป่าตะวันตกจึงแทบไม่เหลือมอนสเตอร์ให้เขาล่าอีก
การวิวัฒนาการด้วยเลเวลเป็นเรื่องน่าตื่นเต้น แต่หนังสือบอกว่ามันมีข้อจำกัดในการพัฒนาด้วยวิธีนี้ ในระหว่างที่เก็บเลเวลอย่างบ้าคลั่งเขาจึงคิดค้นหาหนทางอื่น ๆ ไปด้วยพร้อมกัน
[เจล Lv. 13]
[ค่าประสบการณ์: 215/232] [HP 73/84 MP 3/3]
[พลังกาย: 38 ปัญญา: 52 ว่องไว: 30 ทนทาน: 20 พลังเวท: 3]
[สกิล: ตีต่อเนื่อง Lv. 8, เลี้ยงมอนสเตอร์ Lv. 6, หลบหลีก Lv. 8, รวมจิตโจมตี Lv. 3, คลังเก็บมอนสเตอร์ Lv. 4][ฉายา: นักล่าแห่งกาโบ]
[คลาส: เทมเมอร์]
รวมจิตโจมตีเป็นสกิลใหม่ ใช้สำหรับโจมตี เขาเพิ่งมาเพิ่มเลเวลให้กับมันเมื่อไม่นานมานี้ หลังจากทุ่มฝึกตีต่อเนื่องจนไปถึงเลเวลแปด ส่วนคลังเก็บมอนสเตอร์เป็นสกิลที่ใช้เก็บมอนสเตอร์ตามชื่อ มอนสเตอร์ที่ถูกเก็บไว้ในนี้จะอยู่ในสภาพเหมือนจำศีล มันช่วยให้เจลสามารถพกพามอนสเตอร์ทั้งหมดไปไหนมาไหนได้สะดวกขึ้น
ในวันหนึ่ง ขณะที่เกือบจะตัดใจในการตามหากาโบสไลม์ เจลได้พบพวกมันตัวหนึ่ง แต่มันมีเลเวลสูงยิ่งกว่าตัวแรกที่เจอ แต่ครั้งนี้ เจลไม่จำเป็นต้องเรียกสไลม์ตัวอื่นออกมาช่วยในการจัดการกับมัน เพียงแค่การโจมตีครั้งเดียวของเขาทุกอย่างก็จบลง
[กาโบสไลม์ Lv. 12 ต้องการเป็นเพื่อนกับคุณ] (ตกลง/ยกเลิก)
"ตกลง"
เท่านี้ความฝันของเขาที่หมู่บ้านกาโบก็เป็นจริง
เจลไม่มีเหตุผลให้อยู่ในหมู่บ้านหรือบริเวณป่าทางตะวันตกอีก เขาจึงเริ่มแผนการเดินทางไปยังดินแดนใหม่ที่เขาเคยเห็นชื่อจากในหนังสือ
การตระเวนไปทั่ว จากอาณาจักรหนึ่งสู่อีกอาณาจักร เจลได้พบกับสไลม์ชนิดใหม่มากขึ้น เขาได้เรียนรู้คำจำกัดความของสไลม์ไร้หน้า มันหมายถึงสไลม์ตามปกติที่ไม่มีตา จมูก และปาก แต่พวกมันสามารถรับรู้ถึงเสียงผ่านแรงสั่นสะเทือน หรือสัมผัสกลิ่นด้วยการสัมผัส แต่เพราะมันไม่มีตาหรือปาก มันมองไม่เห็นและส่งเสียงร้องไม่ได้
วิธีการสื่อสารระหว่างสไลม์เกิดจากการปล่อยสารเคมี การสื่อสารแบบนี้มีแต่สไลม์ด้วยกันเท่านั้นจะเข้าใจ บางครั้งสไลม์บางตัวก็อาจสื่อสารกับสัตว์อื่น พวกมันสามารถพัฒนาสกิลที่จำลองอวัยวะในการมองเห็นและสร้างเสียงขึ้นไป และนั่นทำให้สไลม์บางสายพันธุ์มีตาและปาก
เจลยังพบอีกว่าความสามารถในการสร้างอวัยวะเพื่อการสื่อสารหรือรับการสื่อสารจัดเป็นสกิล แสดงว่าบางทีเขาอาจจะฝึกพวกมันบางตัวให้มีสกิลนี้แม้ว่าสายพันธุ์เดิมของมันจะไม่มี และในกรณีที่เขาเจอตัวที่ฉลาดมาก ๆ บางทีมันอาจจะพัฒนาไปถึงขั้นพูดกับเขาได้ด้วย
เมื่อมีเป้าหมาย เขาดำเนินการทดลองและหาข้อมูลอย่างไม่ลดละ
สี่เดือนต่อมา ถ้ำขนาดใหญ่ในภูเขาไฟบีโรกา นักผจญภัยระดับบีหลายคนกำลังตื่นตระหนก พวกเขารับเควสเข้ามาเพื่อปราบไฟร์เดรคมอนสเตอร์สายพันธุ์ระดับต่ำของมังกรไฟ แต่สิ่งที่ได้พบกลับเป็น ไฟร์ดรากอน มังกรเพลิงตัวจริง
"นี่มันไม่เหมือนกับข้อมูลที่ได้มานี่ แบบนี้ไม่ใช่เควสระดับ B แล้ว" นักรบโล่ใหญ่ที่อยู่หน้าสุดร้องตะโกน "อย่างพวกเราจัดการมันไม่ได้หรอก"
"ใจเย็น ๆ อย่าแตกตื่น รักษารูปแบบที่ฝึกกันมาไว้" นักรบผู้เป็นหัวหน้ากลุ่มตะโกนบอกเพื่อน
คำพูดของเขาไม่ช่วยอะไร นักธนูในกลุ่มของเขาสติแตกเมื่อเห็นมังกรไฟคำรามและพ่นเปลวเพลิงไปจนทั่ว เขาเริ่มออกวิ่งโดยไม่สนใจเพื่อน ๆ ที่กำลังถอยออกมาอย่างระมัดระวัง
"อย่าเข้ามาาา"
มังกรเพลิงโผบินข้ามหัวกลุ่มที่ยังตั้งรับอยู่ มันถูกกระตุ้นและดึงดูดด้วยเสียงกรีดร้องและสภาพผู้คนที่วิ่งหนีหัวซุกหัวซุน ความเร็วของมันเหนือกว่าฝ่ายมนุษย์มาก เพียงพริบตาเดียวระยะระหว่างมันและมนุษย์ผู้เป็นเหยื่อก็แทบเป็นศูนย์
ตู้มมมม
ไม่ใช่เสียงของมังกรที่คว้ามนุษย์เอาไว้ได้ แต่เป็นเสียงของรองเท้าบู๊ตกระแทกเข้าเสยคางมังกรเพลิงที่รุนแรงเสียจนมันต้องถอยกลับไปตั้งหลัก เจ้าของรองเท้าคู่นั้นเป็นแค่เด็กชายอายุสิบสี่ปี ชุดที่เขาใส่ในตอนนี้แตกต่างจากเมื่อครั้งที่เขาเพิ่งมาถึงโลกแห่งนี้ ตอนนี้เขาสวมเสื้อฮู้ดสีม่วงเข้ม บริเวณที่ปกคลุมศีรษะนั้นมีรูปร่างเหมือนสไลม์กำลังอ้าปากและมีหัวของเด็กชายอยู่ในนั้น เป็นการแต่งตัวพิลึกที่หาไม่ได้ทั้งในโลกเก่าที่เขาจากมาและแม้แต่ในโลกนี้
เจลในท่าทางสบาย ๆ มองสำรวจไปรอบ ๆ โดยไม่ได้สนใจมังกรเพลิงนัก บรรยากาศร้อนระอุของดันเจี้ยนที่มีลาวาปรากฏอยู่เป็นหย่อม ๆ และมังกรเพลิงที่เป็นเจ้าของรังคือสาเหตุที่ทำให้บริเวณนี้ไม่มีมอนสเตอร์ชนิดอื่นเลย แน่นอนว่ารวมทั้งสไลม์ที่เขาตั้งใจจะมาล่าด้วย
[ไฟร์ดรากอน Lv. 38]
เจลในตอนนี้สามารถมองเห็นได้ทั้งสเตตัสและสกิลของอีกฝ่ายผ่านสกิลวิเคราะห์ แต่เขาไม่ได้หยุดดูให้ละเอียด เป้าหมายหลักของเขาไม่ใช่มังกรตัวนี้
"เจ้าหนู หนีไป"
พวกนักผจญภัยมองไม่เห็นชื่อและเลเวลของเจลด้วยสาเหตุที่พวกเขาก็ไม่เข้าใจ แต่ละคนจึงแปลกใจมากที่เจลสามารถหลบการโจมตีของมังกรได้อย่างง่ายดาย ความลับของการหลบหลีกนี้คือคอมโบผสานระหว่างสกิลหลบหลีบ Lv. 20 หลบหลีบขั้นสูง Lv. 14 อ่านการเคลื่อนไหวล่วงหน้า Lv. 9 และว่องไว Lv. 43
ไม่ใช่แค่สกิลที่เหนือชั้น เจลยังสามารถนำเอาสไลม์มาใช้ร่วมกับการต่อสู้ด้วย สปริงสไลม์ เป็นสไลม์ตัวใหญ่เกือบสองคนโอบที่มีความยืดหยุ่นสูง เจลใช้มันเป็นฐานส่งตัวเขาพุ่งไปข้างหน้า เขาต่อยมังกรที่หน้าอย่างจังแต่ความเสียหายนั้นน้อยกว่าที่คาดเพราะมังกรเป็นมอนสเตอร์ที่ขึ้นชื่อในเรื่องของทั้งพลังโจมตีและพลังป้องกัน
มังกรไฟมีสกิลแบบเดียวกับกาโบสไลม์ มันมีลมหายไฟเพลิง Lv. 28 ซึ่งแรงมากพอจะทำให้หินหลอมเหลวจนกลายเป็นลาวาได้ไม่ยาก มันใช้สกิลอันตรายนี้ใส่เจลขณะที่เขายังอยู่กลางอากาศ
เจลป้องกันด้วยโล่อันใหญ่ที่ไม่มีใครมองทันว่าเขาหยิบมาจากที่ไหน แม้จะป้องกันไฟส่วนใหญ่ไว้ได้แต่แรงกระแทกก็ทำให้เขาปลิวไปไกล
"โล่นั่น เป็นไปไม่ได้ สีของโลหะแบบนั้น… โอริคัลคุม" หัวหน้านักผจญภัยต้องขยี้ตาเพื่อดูให้ชัด ๆ อีกครั้ง
"ตาแหลมนี่ลุง" เจลแสยะยิ้ม
โอริคัลคุมในโลกที่เจลจากมา ผู้คนเชื่อว่าแท้จริงมันคือทองเหลือง แต่ในยุคสำริด โลหะชนิดนี้ถือว่าเป็นโลหะที่แข็งแกร่งที่สุด มันจึงถูกมองว่าเป็นโลหะในตำนาน แต่ดูเหมือนว่าที่โลกแห่งนี้โอริคัลคุมจะเป็นชื่อที่ตั้งให้กับโลหะอีกประเภท ซึ่งนอกจากความแข็งแกร่งและความเหนียวที่เหนือกว่าเหล็กกล้าหลายสิบเท่า มันยังมีคุณสมบัติพิเศษที่ดูดซับความร้อน ความเย็น และธาตุต่าง ๆ ไว้ได้อย่างดีเยี่ยม
แน่นอนว่าโลหะวิเศษแบบนี้คือสิ่งหายาก ว่ากันว่าแม้แต่นักผจญภัยระดับ S ก็ใช่ว่าทุกคนที่เคยเห็นหรือสัมผัสมันด้วยซ้ำ
แต่โล่ที่เจลใช้อยู่ไม่ใช่โอริคัลคุมแบบที่ทุกคนเข้าใจ พริบตาต่อมาตอนที่เขาโต้กลับ โล่ที่เคยเข้าใจว่าทำจากโลหะในตำนานได้เปลี่ยนรูปร่างไป มันกลายเป็นดาบ!
"อะไรกัน เป็นดาบไปแล้ว" พวกนักผจญภัยต่างร้องกันเสียงหลง
ดาบโอริคัลคุมฟันตัดคอมังกรและจบชีวิตของมันในที่สุด เจลเอาชนะศึกนี้อย่างไม่ยากเย็น เขามองไปที่ดาบพร้อมกับพูดว่า "ขอบใจนะ"
ดาบกลายร่างไปอีกครั้ง คราวนี้มันกลายเป็นสไลม์สีทองเป็นประกายสะท้อนแสง สีของมันเหมือนกับดาบและโล่ไม่มีผิด มันคือสีของโอริคัลคุม
"โอริคัลคุมสไลม์น่ะ" เจลไขข้องสงสัยของพวกนักผจญภัย "ฉันพัฒนาสายพันธุ์ของมันมาจากพวกไอออนสไลม์ และสตีลสไลม์"
"พัฒนาสายพันธุ์" เป็นคำที่พวกเขาไม่เคยได้ยินมาก่อน
หลังจากนั้นกลุ่มนักผจญภัยจึงเริ่มแนะนำตัวพร้อมกับขอบคุณเจลที่เข้ามาช่วย หัวหน้าของกลุ่มชื่อโธมาส และดูเหมือนว่าแท้ที่จริงแล้วพวกเขาเป็นนักผจญภัยมีชื่อเสียงอยู่พอสมควร โธมาสประหลาดใจมากที่เจลเองก็เป็นนักผจญภัยแรงค์ B เช่นเดียวกับพวกตน ทั้งที่ฝีมือของเขาอาจจะไปถึงระดับ A หรือสูงกว่านั้นแล้วก็ได้
"ก็นะ ฉันไม่ค่อยได้ทำเควสขึ้นแรงค์ล่ะมั้ง" เจลตอบกลับอย่างรำคาญ ๆ เขาไม่ได้อยากอยู่คุยต่อเพราะไม่ชินกับการสื่อสารกับมนุษย์ด้วยกัน แต่กลับถูกตื้อถามนู่นถามนี่มากมาย
"ยังไงก็ขอโทษนะที่เข้ามาสอดมือในภารกิจของคนอื่น"
"ไม่เลย พูดแล้วก็น่าอาย แต่ถ้าเธอไม่เข้ามาช่วยมีหวังพาร์วิสคงเดี้ยงไปแล้ว" โธมาสชี้ไปที่เพื่อนนักธนูที่ได้แต่ยิ้มแหย ๆ ยอมรับความผิดโดยไม่ได้โต้เถียงใด ๆ
"งั้นก็แค่นี้นะ บาย" พอไม่รู้ว่าจะคุยอะไรต่อ เจลก็รีบปลีกตัว
"เดี๋ยวก่อน" โธมาสร้องห้ามไป เขาชี้ไปที่ด้านตรงกันข้ามกับที่เจลกำลังจะเดินไป "ไม่เอาเจ้านั่นไปด้วยเรอะ"
ห่างออกไปไม่มาก จากจุดที่เจลเอาชนะมังกรไฟ เจลเพิ่งรู้สาเหตุที่มังกรอาละวาดขนาดนั้น ใกล้กับลาวาที่เดือดปุด ๆ อยู่ มีไข่ใบโตถูกซ่อนไว้หลังกองหินแบบปิดไม่มิดเพราะขนาดของมัน เจลเคยเห็นมันในหนังสือจึงรู้ได้ทันทีว่ามันคือไข่ของมังกรไฟนั่นเอง
"พวกเราไม่ได้ทำอะไรเลย ดังนั้นไข่นี่ควรตกเป็นของเธอ" โธมาสหันไปถามความเห็นของเพื่อน ๆ ทุกคนพยักหน้าและเห็นดีเห็นงามด้วย
"เอ๋ ไม่เอาหรอก"
"อ้าว ทำไมล่ะ เธอเป็นเทมเมอร์ไม่ใช่เหรอ นี่ไข่ของไฟร์ดรากอนเลยนะ"
"ฉันไม่สนอะไรที่ไม่ใช่สไลม์" เจลตอบหน้าตาเฉย
"ไฟร์ดรากอน ไข่ของไฟร์ดรากอนนะ ถึงไม่คิดจะเลี้ยงแต่แลกมันกับปราสาทสักหลังสองหลังยังได้เลย" พาร์วิสพยายามอธิบายสุดความสามารถ
"เงินมีเยอะแล้ว พวกลุงอยากได้ก็เอาไปละกัน"
"เอาจริงเหรอเนี่ย"
"หรือถ้าไม่อยากได้ก็ทิ้งมันไว้ตรงนั้นแหละ เจ้าพวกนี้ถึงจะไม่มีคนเลี้ยงก็ไม่ตายหรอก งั้นแค่นี้นะ บาย" คราวนี้เจลไม่ยอมให้รั้งไว้อีก เขาออกวิ่งหนีไปในทันที สำหรับเขา การคุยกับคนมันน่าหนักใจยิ่งกว่าการสู้กับมังกรไฟเสียอีก
เจลในตอนนี้แตกต่างจากสี่เดือนก่อนราวกับคนละคน เขาตระเวนไปตามดันเจี้ยนต่าง ๆ สู้กับศัตรูสุดโหดชนิดที่นักผจญภัยทั่วไปไม่กล้าแม้แต่จะเฉียดเข้าไปใกล้
เพื่อให้ได้ครอบครองสไลม์สายพันธุ์หายากและวัตถุดิบสำหรับพัฒนาพวกมัน เขามุมานะจนเก่งขึ้นแบบก้าวกระโดดในช่วงเวลาสั้น ๆ ตอนนี้เจลครอบครองสไลม์ถึงหนึ่งร้อยสี่สิบแปดสายพันธุ์และกว่ายี่สิบชนิดเป็นสายพันธุ์พิเศษที่เขาพัฒนาขึ้นและมีอยู่เพียงตัวเดียวในโลก
หลังเจลแยกตัวไป โธมาสไม่คิดว่าเขาจะได้เจอเจลอีกครั้งเร็วขนาดนี้ ห่างออกมาจากถ้ำที่เจอเจลเมื่อหลายวันก่อน ตอนนี้เขาเจอเจลในสถานที่ที่คนปกติคงไม่กล้าหยุดพัก เจลเพิ่งกวาดล้างรังของก็อบลินกลุ่มใหญ่ไปหลังจากเผลอล้ำอาณาเขตของพวกมัน และเขาก็ถือโอกาสพักระหว่างที่ปล่อยให้สไลม์กินเนื้อจัดการกับศพของพวกก็อบลินจนหมด
เจลนอนหลับอย่างสบายใจอยู่บนพิลโลว์สไลม์ อีกหนึ่งสายพันธุ์พิเศษที่เขาพัฒนาขึ้น สไลม์ชนิดนี้มีขนาดเท่ากับเตียงขนาดใหญ่ พวกมันมีความนุ่มและสัมผัสที่ยอดเยี่ยมเหมาะแก่การนอน แถมยังมีสกิลประหลาดที่ช่วยให้คนที่นอนหลับบนตัวมันฟื้นฟูกำลังได้อย่างเต็มที่
การนอนบนพิลโลว์สไลม์ยี่สิบนาทีจะได้ผลเทียบเท่ากับการนอนหลับเต็มอิ่มถึงแปดชั่วโมง เจลที่นอนกลางดงก็อบลินตื่นขึ้นมาบิดขี้เกียจโดยไม่รู้ว่าโธมาสกับพวกกำลังจ้องด้วยสายตาประหลาด
"เจอกันอีกแล้วนะ มาทำอะไรแถวนี้" โธมาสถาม
"ก็อบลินพวกนี้สร้างความเดือนร้อนให้ชาวบ้าน เลยมาจัดการ" เจลตอบแบบเขิน ๆ เขาไม่พูดความจริงว่าตนแค่หลงทางมา
"พวกเราคิดจะกลับเข้าเมือง เธออยากไปด้วยกันไหม"
"ดาริโอนาน่ะ" ชายร่างใหญ่ผู้ทำหน้าที่แบกไข่ใบยักษ์บอกชื่อเมือง
ดาริโอนาเป็นเมืองใหญ่ที่สุดและเป็นเมืองหลวงของอาณาจักรซาริโอส เจลเคยเฉียดเข้าใกล้เมืองนี้หลายครั้งแต่ไม่เคยมีโอกาสแวะเข้าไป เขาไม่ค่อยสนใจเมืองนักเพราะติดว่าการติดต่อกับคนมันยุ่งยาก แถมสไลม์ที่เป็นเป้าหมายหลักไม่น่าหาพบได้ในเมือง
"จริงสิ ที่นั่นมีร้านขายมอนสเตอร์นี่ บางทีอาจจะมีสไลม์ที่เธอยังไม่มีก็ได้นะ" คำพูดของโธมาสทำให้เจลตาเป็นประกาย
"ว่าไงนะ เมืองนี้มีร้านขายมอนสเตอร์ด้วยเรอะ"
"สนใจแล้วใช่ไหมล่ะ"
"แต่ก็คงมีแค่พวกหาได้ไม่ยากล่ะมั้ง ถ้าพวกสไลม์ทั่วไป ฉันมีเกือบครบแล้ว"
"ได้ยินมาว่าบางครั้งก้มีมอนสเตอร์จากทวีปอื่นมาขายด้วยนะ อาจจะมีไอ้ที่นายยังไม่มีก็ได้"
เจลยอมรับว่าโธมาสชักชวนเก่ง หลังจากตรึกตรองอยู่ครู่ใหญ่ สุดท้ายเจลก็รับปากจะร่วมทางไปด้วยจนกว่าจะถึงดาริโอนา โธมาสรู้สึกว่าเขาคิดถูกที่กล่อมเจลได้เพราะการเดินทางเป็นไปได้สะดวกมากขึ้นเมื่อมีเจลอยู่
เจลแข็งแกร่งกว่าพวกโธมาสสี่คนมัดรวมกันหลายเท่า สไลม์ที่เขามีก็ไม่ได้ใช้สำหรับต่อสู้เท่านั้น มีหลายชนิดที่มีประโยชน์อย่างเหลือเชื่อ เจลแทบไม่ต้องพักแรมเพราะเขามีพิลโลว์สไลม์ แต่เมื่อจำเป็นต้องหยุดพักเพราะมากับพวกโธมาส เขาก็นำเอาแคมปิงสไลม์ออกมาใช้
โธมาสเคยคิดว่าโอริคัลคุมสไลม์ที่จดจำรูปแบบและแปลงกายเป็นอาวุธและโล่เป็นสิ่งที่ประหลาดแล้ว แต่แคมปิงสไลม์เป็นอีกระดับของความแปลกที่เขาไม่คิดว่าจะได้เจอ เจ้านี่เป็นสไลม์ที่เหมือนกับบ้านทั้งหลังที่มนุษย์สามารถเข้าไปอยู่อาศัยในนั้นได้
"รู้จักมิมิคเฮาส์ไหม" เจลถามพวกโธมาสแต่ไม่เคยมีใครได้ยินมาก่อน
Estado de energía semanal
-- Ranking de
Poder 
-- Piedra de
Poder