"Do you think what you claimed will have an effect to me, Elizabeth? Well if you think so then I suggest you think again. Hindi ko pa rin isusuko si Cholo kahit na ano ang mangyari. You are having a child with him? No problem. It's either you give it to me or I have to put the two of you in jail. It's clearly against the law. I'm sure people nowadays won't tolerate cheaters, right mama?" Sarkastiko kong tiningnan ang ina ni Cholo na namula uli sa galit.
"Karina," saway sa akin ni Cholo na mukhang nakabawi na sa pagkagulat nito kanina.
Marahas ko siyang binalingan. "Is that the reason why you have been cold to me lately? Magkakaanak ba talaga kayong dalawa ng kabit mo? How could you do this to me, Cholo?"
Dumilim ang mukha nito bago ako mariing hinawakan sa braso.
"Stop this, Karina. Nasa hapag tayo ng pagkain."
Iwinasiwas ko palayo ang kamay nito sa akin. Tiningnan ko ang nananahimik na mga pinsan nito."But that's exactly the point! Tahimik tayong kumakain tapos basta-basta na lang magsasabi ng kasinungalingan si Elizabeth. And oh who are we fooling, Cholo? Aminin na natin na gustung-gusto na ring makita ng mga pinsan mo at ng mama mismo na maghiwalay tayo. Hindi niya ako tanggap noon hanggang ngayon kahit anong pilit kong baguhin ang sarili para sa inyo para kahit man lang kaunti ay pumantay ako sa inyo para hindi na ako masyadong maging alangan sa iyo."
Tumayo na sa mesa si Cholo at pinunasan ang bibig gamit ang table napkin. "That's it. We're going home. Stop embarrassing me already." Hinila niya ako sa kamay pero hindi ako nagpatangay dito.
"No, hindi pa ako tapos." Hinarap ko uli si Elizabeth na nanlalaki ang mga matang nakatingin sa akin. "Di ba ito naman ang gusto mong mangyari? Ang magkasira kaming dalawa ng asawa ko para masolo mo na siya! But sorry to break it to you but I have to stop you right there. Alam kong hindi ka buntis at kailanman ay hindi ka mabubuntis. Baog ka, Elizabeth. You can't bear a child so you will never be a mother forever! You're a liar! Ganoon ka na ba talaga kadesperada na kailangan mo pang magsinungaling para maagaw mo lang si Cholo sa akin?"
"Karina!" galit na sigaw ni Cholo sa akin pero hindi ko siya pinansin. I'm too invested in terrorizing his mistress.
"What?! Bakit hindi ka makasagot?! Totoo 'di ba na hindi ka maaaring mabuntis kaya hindi ka na pwedeng maging ina kahit kailan! Sinungaling ka talaga kahit kailan!"
Tumayo na sa puntong iyon si Donya Teodora at dinuro ako.
"You have no right to tell those nasty things to Elizabeth! Alalahanin mong hindi ka parte ng pamilyang ito, Karina Versoza!"
I looked at Elizabeth who is sobbing in her seat. Kulang na lang ay mapaismid ako rito. Crocodile tears. Nothing will ever make me stop from drilling it into her mind.
"Oh really, mama? Ako pa talaga ang hindi parte ng pamilyang ito? Wala bang nagsabi sa inyo na hindi na ako isang Versoza? I'm a full-fledged Gastrell now and nothing not even your unacceptance can change that fact." Tinaasan ko ng kilay ang tumatangis na si Elizabeth. "Something the likes of you cannot relate, bitch."
"That's it," tiim bagang na wika ni Cholo bago ako kinaladkad palabas ng bahay. Hindi na ako nanlaban pa. Iniwanan ko lang ng isang matalim na sulyap ang umiiyak pa rin na babae.
Pabalabag na binitawan ako ni Cholo nang makarating kami sa sasakyan niya. Huminga ito nang malalim, namewang, saka ako tiningnan nang puno ng poot.
"Get in the car."
Wala na akong nagawa kundi sumunod nang nauna na itong pumasok sa kotse. Agad na pinasibad nito ang sasakyan kahit hindi ko pa masyadong naisasara ang pinto.
Ramdam kong galit na galit si Cholo. Kitang-kita at ramdam ko sa kung paano nito gigil na imaniobra ang kotse. We're driving past the speed limit but Cholo didn't seem to mind. Patuloy pa rin ito sa pagpapaarangkada sa kotse na tila ba may balak na paliparin ito.
Nanlamig ako nang mas pabilisan pa nito ang takbo. Nagsimulang sumikip ang dibdib ko dahil sa mga eksenang naglalaro sa isip ko. Naghahabol sa hininga na ikinuyom ko ang mga kamao at nagsimulang gawin ang breathing exercise.
"Y-You're going too fast! A-ano ka ba?! May balak ka bang patayin tayong dalawa?!" kabado kong sigaw na idinadaan ko lang sa kunwari'y pag-iinit ng ulo.
Hindi ito kumibo. Sa halip ay mas binilisan pa ang mabilis na pagmamaneho. Doon na ako naalarma. Pinanlamigan na kasi ako at basa na ang likod ko ng pawis. Any minute now, I might breakdown which is something that Cholo must not able to see.
"Ano ba?! Kung gusto mong magpakamatay, magsolo ka! Wag ka nang mandamay!" Hinampas ko siya sa braso kahit nanginginig na ako sa sobrang nerbiyos.
Maya-maya pa ay bumalik na sa normal ang takbo namin. Nakahinga ako nang maluwag. Pasimple kong hinawakan ang naninikip na dibdib at sumagap ng hangin.
Ilang minuto pa ang nagdaan bago kami nakarating sa bahay. Isinalya niya ako papasok sa kwarto at galit na hinarap.
"What was that for?! Karina, ang bastos mo! Ang bastos bastos mo!" bulyaw nito sa akin. Namumula ang mukha at leeg nito, kulang na lang ay maglabasan ang ugat nito.
Hinilot ko ang nasaktang braso bago nagngangalit ang mga ngipin na sumagot.
"Wow! Ako pa ngayon ang bastos?! Bulag at pipi ka ba? Did you see how your family treated me?! They see me as a garbage Cholo and you didn't even bother to defend your own wife!"
"How can I when we know that it's the truth?! Paano kita ipagtatanggol kung lahat ng sinasabi nila ay totoo? Pero iyong ginawa mo kanina kay Elizabeth at kay mama, it was so insensitive and disrespectful! Nakita mo ba kung paano silang naapektuhan sa mga pinagsasabi mo? Did you see how she has been reduced just because you have to slap to her face the truth?"
"It's not my fault. She started it. Nagsinungaling siya. Maybe she still thinks that I'm still the ignorant probinsyana from the past who knows nothing about digging her own damn past to be my bullets. Well malas lang niya dahil mali ang taong i-un-derestimate nila. Hindi na ako ang dating Karina na kaya nilang sindakin. Nagbago na ako. I have no choice but to be this wicked monster because of them!"
Awang ang labi at hindi makapaniwala na tinitigan lang ako ni Cholo. His resigned look is like of that someone who never believed every word that I said.
"Ang hirap sa iyo Karina, ibinubunton mo sa iba ang sisi sa mga kasalanang ikaw mismo ang gumawa. Why are you always throwing everything to my family when we both know they can't do that to you? Alam nating hindi ka nila masyadong gusto pero kalabisan na iyang mga paratang mo sa kanila. I have to defend them now against you!"
Mapait akong napangiti saka napatawa kalaunan. Namewang na rin ako at itinaas ang mukha. If only he knew then he will never say this but it's not yet the time. Hindi pa ako tanga para ilabas agad ang baraha ko.
"Oh really, Cholo? How sure are you? Araw-araw ka bang nakasunod sa kanila? Do you know about their thoughts, their actions, their words that they chose to hide from you?"
He sighed and shook his head in annoyance.
"Fuck this life! What do you really want, Karina?! Pwede bang diretsuhin mo na lang ako kung bakit ka ba talaga bumalik dito? I'm getting tired of playing this sick game of yours!" Tumalikod ito at namulsa, kita ko ang ginagawa nitong pagkontrol sa sarili. "That's it, Karina. Today I'm filing an annulment and I will do everything in my power to keep it a secret. Hindi ko na kayang i-tolerate ka pa. It's about time that I fulfill my promise to Elizabeth that I will marry her."
Nagsimula itong maglakad papunta sa pinto samantalang naiwan ako sa gilid na natitigilan. Finally, I have regained my senses when I saw him opening the knob of the door. Hindi pwedeng mangyari ang sinasabi nito.
Never as long as I'm alive.
Inilang-hakbang ko ang side table at hinablot ang lamp shade. Nagdidilim ang paningin na itinapon ko ito sa pintuan. Kumalat sa buong silid ang mga bubog. Natigil naman ang tangkang pagbukas ni Cholo sa pinto dahil sa ginawa ko. Salubong ang mga kilay na hinarap niya ako. I lifted my face and smirked at him dangerously.
"Subukan mo. Subukan mo lang Cholo at baka isumpa mo ang araw na ipinanganak ka. Come on, dear husband. Do it! Then after you spend the night loving her and cumming all over her, prepare to see your everything crumble into pieces. By then, I swear, makikita mo kung sino talaga ako. Bite the trap babe and I'm willing to let hell loose. I have nothing to lose anymore, but you...your life, your family, your money, and your love is hanging by the thread I play with my own palms. Tawagin mo lang ako kung handa ka nang isugal ang lahat ng iyan. By then, I'd be happy to be your leech. Sisiguraduhin kong walang matitira sa iyo ni isa. Akala mo ba wala akong kaalam-alam sa sikreto ng buong pamilya mo at ng pamilya ng mga Asturia? Well, you seemed to be underestimating me just like your family, hub. Hihiwalayan mo ako? Then prepare to see your mother behind the bars. I heard may ginawa siyang kababalaghan sa contract with the Chinese on the 20-billion flagship road in Cerro Roca. Gusto mo bang makulong ang pinakamamahal mong ina, ha Cholo?"
Inisang-hakbang niya ang pagitan namin bago ako isinadlak sa pader at mahigpit na hinawakan ako sa magkabilang-balikat, nagbabaga ang mga mata nito sa magkahalong pait, sakit, at galit.
"What do you really want from me, Ms. Versoza?" he asked in a surprisingly calm tone.
Tinitigan ko ang blankong mata ng asawa ko. I'm looking for something, something beyond his anger for me, something that will make me surrender everything. Pero wala akong makapang kahit ano mula rito. Tanging pagkamuhi lang. Siguro... Siguro nga wala na talaga kaming pag-asa kaya kakapit na lang ako sa huling bagay na naiisip ko.
"I want you, Cholo. I want your heart. I want your body, yo—"
"So you want my body?! So if I shag you all day and all night, will it be enough for you to stop meddling in my life? If I satisfy you sexually, magiging sapat na ba iyon para tantanan mo na ang panggugulo sa amin? Will that be enough, Karina?"
Imbis na sumagot ay hinila ko na lang siya palapit at hinalikan kasabay nang pag-unahan sa pagtulo ng mga luha ko.
This is the only thing I can do for now.
Bahagya itong natigilan sandali pero agad ding tumugon. He took me by my cheeks and punished me with a kiss. Marahas agad ang halik ni Cholo. It was painful and I'm not used to this kind of kiss. Dati ay buong ingat ang kaniyang mga halik sa akin.
Pinunit nito ang suot ko na top at itinapon sa sahig. Sumunod ang bra, shorts, at panty ko. Hindi naman ako nagpahuli. I also ripped open his shirt and fumbled over his zipper.
He pinned me to the wall and bit my lips a little too roughly. I tasted blood but instead of pushing him away, I clung to him to feel more of him against me.
The ambiance was never romantic and I obviously know that it was just a hate sex on his part but for some reasons, it turned me on instantly. I wanted him. I wanted him for so long that it didn't matter if he's only doing it because he hates me. It's okay. I can get used to it for now.
Tongues and teeth on each other, saliva dripping down our throat, our bodies moving in a feral rhythm while we chase after the high, the wild heat in our core.
He was busy inserting his fingers on me when I reached for his boxers and touched his dick. We both moaned when he started moving his fingers in and out of my slick opening while I continued caressing, palming, and nudging his shaft.
"Now do you liked it? Do you like how I make you feel like a slut? Ito ba talaga ang gusto mong mangyari? Cause if you say yes then there will be no turning back. I'll take you like a slut like how the men in your life took you without gentleness," he whispered in my ear.
Hindi na ako nakasagot nang muli niya akong sinibasib ng halik at kargahin papunta sa bedside table. Iniupo niya ako rito bago ibinuka ang mga paa ko at ibalik ang mga daliri niya sa loob ko.
Napapikit ako nang ibaba niya ang bibig at kagatin ang nipple ko. Dapat ay itinutulak ko na siya palayo. Dapat kanina ko pa ito tinapos dahil nasasaktan na ako physically at mentally pero hinayaan ko lang si Cholo dahil gusto kong malaman kung hanggang kailan ko kakayanin. I needed to know if it's really time to end it all.
But my body said it can take another blow. It's loving his kisses, his touch, his moans even though it's devoid of any gentleness I used to experience in his hands.
"Oh..." A moan escaped my parted lips as he added another finger inside me and quickened the pace.
Kumapit ako sa balikat nito nang parang hindi ko na kaya at lalabasan na ako. But the devil incarnate stopped and smirked at me.
"I won't let you cum in my fingers, Karina. I can't let our first time be this way," sabi nito habang dinadala sa ilong ang basang daliri para singhutin. And then he slowly licked it while staring at me.
Napahugot ako ng hininga. I don't know but it's the sexiest view I've ever seen in my life. And it heightened my horny hormones all the more.
"Oh, so you wanna do it in bed then?" tanong ko sa hinihingal na boses habang nakatitig pa rin sa daliri nito na nasa bibig pa rin nito.
"Bed? The likes of you don't deserve to be fucked in a bed. I'll take you here... now."
Pagkasabi niyon ay tuluyan na nitong hinubad ang shorts at boxers nito pagkatapos ay ipinatalikod ako paharap sa dingding. I heard the tearing of a plastic foil and then I felt him on the crack of my butt positioning himself. I bent over to help myself accommodate and then he rammed himself inside me.
I squealed a little when I felt a searing pain. It's been too long since I've done this with him. Naramdaman kong tumigil sa paggalaw si Cholo sa likod ko.
"Fuck," he muttered when he realized what he just discovered.
He didn't move to let me adjust with his sudden invasion. Niyapos niya ako mula sa likod at bumulong.
"How long since you've done this?"
Hindi ako sumagot dahil sa bikig sa lalamunan ko. If I did then I would have to tell him everything.
Hinawakan niya ako para ipaharap dito pero pinigilan ko siya.
"It's better to shag me this way, Cholo. After all, it's just your body I wanted."
Nanigas ito sandali bago ko naramdaman ang paggalaw nito. He's not aggressive this time. Wala ang marahas na galaw nito kanina. Puno ng pagsuyo ang pag-urong sulong niya.
Kusang nalaglag ang mga luha ko nang maalala ko na ganito rin niya ako tratuhin noong huling gabi na magkasama kaming dalawa. The pain of remembering those happy memories came like a hurricane to me.
It's when I promised to myself that I'll never be back in this town and it's the first promise that I have to break now.
Hinalikan niya ako sa likod patungo sa leeg habang masuyong nakahawak ang mga kamay niya sa bewang ko, ang galaw ay unti-unti nang bumibilis.
Hinagilap nito ang mga dibdib ko at sinapo. Malagkit na sa pakiramdam ang magkahalong pawis namin.
He tried again to turn me upfront but I stopped him again. Ayokong makita niya na kanina pa basa ang mukha ko dahil sa walang tunog na pag-iyak.
Idinikit niya ang dibdib sa likod ko at inianggulo ang leeg ko para mahalikan niya habang papabilis ang kilos naming dalawa.
Sweat dripping, our temperature on high, and our bodies moving in a perfectly imperfect beat. Second by second, we drove into the ascent until everything stilled and all I can hear is the throbbing of our hearts and the wet thrusts down below.
Napakapit ako sa braso ni Cholo na nakasalikop sa bewang ko nang tuluyan na akong manginig. He followed afterwards.
He kissed me on the nape while he slowly discarded his manhood away from me. Kita ko pa kung paano nito itinali ang condom at itinapon sa trash can.
Namumula ang mukha ko sa magkahalong kalituhan, pagkapahiya, at galit. I can't accept the fact that I willingly let him used me like a slut because he thinks I'm one. I can't just accept that I let myself be abused this way. But... I have to do this if it means getting the justice that we deserved.
Nanghihina pa rin na pinilit ko ang sarili na magtungo sa CR. Isang maling kilos ko lang, isang trigger na lang, maaaring mailabas ko ang mga sikretong walong taon kong inalagaan.
Nanginginig ang buong katawan na pinahid ko ang mukha saka binuksan ang pinto ng banyo. I still heard a faint call coming from Cholo before I shut the door closed and opened the shower.
Sabunot ang buhok na naupo ako sa ilalim ng lagaslas ng tubig saka ipinikit ang mga mata. Tinakpan ko ang bibig nang magsimula akong umiyak na nauwi sa hagulhol nang paulit-ulit na bumabalik sa isip ko ang mga nangyari kanina.
Those eyes... I can never forget those pair of orbs that have looked at me with disgust earlier. Okay lang... Okay lang kung tingnan niya ako nang ganoon. Okay lang dahil nabigyan naman ako ng pagkakataon na maisabuhay ang mga alaala na habambuhay kong dadalhin at patuloy na aalalahanin.
Isinubsob ko ang mukha sa pagitan ng tuhod at tumangis. I'm crying for the memories that will never come back. I'm crying for the most important person that I lost forever.
Nahinto ang pagbuhos ng tubig at may towel na tumuyo sa buhok, mukha, at buong katawan ko. Pagkatapos ay ibinalabal sa akin ni Cholo ang tuwalya at sinuotan ako ng robe. Kinarga niya ako pagkatapos at idineposito sa kama.
Tumagilid ako ng higa habang patuloy ang pag-iyak. Hindi ako kailanman nagmulat ng mga mata.
Maya-maya pa ay may mga braso na pumulupot sa bewang ko at yumakap. May naramdaman akong halik sa ulo kasunod ang pag-usal ng mga salitang ilang taon ko ring hinintay na marinig mula rito.
"I'm sorry. I'm really sorry, Karina."
Sorry... ulit ko sa isip ko.
I hope your sorry could undone everything Cholo but I know it cannot and for that, I'm sorry too.