Capítulo 19: Devil 16: She really is a... DEVIL!
"WHAT THE HELL!" Sigaw ko at agad na napatayo.
"Tss, why so startled Natsu? Don't you happy to see me? You've gone for a week. I kinda miss you."
Laglag ang panga ko sa mga sinabi nya.
What the hell is she talking about?
Maging sina Drew at Cody ay halatang nagulat din. Medyo napaatras pa ako nang tumayo sya at lumapit sakin.
Tumingala siya sakin dahil mas matangkad ako ng ilang inch sa kanya.
Hindi ako nakakilos nang bigla niyang haplusin ang pisngi ko at ramdam kong bumibilis ang tibok ng puso ko.
Napalunok ako habang nakatitig sa mapupungay niyang mata. Para syang nang aakit at nadadala ako.
Batid kong marami na ang nakatingin saming estudyante dahil gumagawa na kami ng eksena.
Pero ewan ko ba dahil parang natulala nalang ako at hindi na makagalaw.
"I miss you Natsu." Aniya pang lalong inilapit ang mukha sakin.
Rinig kong napasinghap si Cody sa lapit naming dalawa.
Ngunit tulad ko ay parang natulala nalang din sila.
Ngunit lahat ng emosyon ko ay dagling naglaho nang bigla siyang ngumisi ng nakakainsulto.
"Is that what you expected me to say?" Nakangiting tagumpay na sabi niya saka biglang lumayo sakin.
"W-what?!" Di makapaniwalang sambit ko. Pakiramdam ko ay umakyat lahat ng dugo ko sa mukha dahil sa pag init nito.
"Tss, dream on Natsu. You have to sing me a song first before I'll say that." Lalo pang lumaki ang ngisi niya nang di ako nakahuma agad.
Lalo namang lumakas ang tibok ng puso ko sa nangyari at parang noon ko lang napagtanto ang lahat.
"WHAT THE HELL IS YOUR PROBLEM FREAK!!" Galit na galit na sigaw ko sa kanya. Ngunit ni hindi man lang sya nasindak sa sigaw ko samantalang naramdaman ko pang napaatras ang mga nanood samin dahil sa galit ko.
"Calm down Zee. You're a making scene." Suway naman sakin ni Drew at bahagya akong tinapik.
"Eh bwisit yang babaeng yan eh. Kunti nalang talaga papatulan ko na yan!" Inis na sigaw ko parin saka binalingan si Jack na noon ay nakatayo lang at nakatingin sakin.
"Ikaw? Ano ba talagang gusto mong mangyari ha? Ginagalit mo ba talaga ako? Gusto mo ba talagang makita kung paano ako magalit ha! H'wag mong sabihing babae ka dahil para sa kaalaman mo pumapatol ako sa babae!" Galit na banta ko sa kanya.
"Dude, tama na."
"Zee let's go magsisimula na ang klase."
Hindi ko pinansin ang sinabi ng dalawa bagkus ay nagpatuloy lang ako sa pagsigaw sa bwisit na devil na nakatayo sa harap ko.
"Akala mo siguro pwede mo na akong biruin ng ganun porke pinahiram mo ako ng motor mo? Hah! In your face! I will never thank you for that! At ito ang tatandaan mo ha! Hindi ako titigil hanggat-!"
Natigil ako sa pagsasalita ng bigla niyang takpan ang bibig ko. Hindi ako kaagad nakagalaw sa ginawa nya dahil sa pagkabigla ko.
"You talk too much Natsu. Even you're so angry with me I'm still glad you say thank you but I would prefer if you sing me a song. I heard that you're a good singer. Can't wait to hear that." Nakangiting sabi pa niya at akmang aalisin ko na sana ang kamay niya nang bigla niyang halikan ang likod ng kanyang kamay na nakatakip sa bibig ko.
Dug dug..dug dug..
Nanlaki ang mga mata ko sa ginawa niya at lalo lang akong natuod sa aking kinatatayuan.
"I have to get Raygun. Bring her here tomorrow." Sabi pa nya at saka parang walang nangyaring umalis.
She even walk while hands on her rip jeans pocket.
What the hell was just happened!!!?
"Arrrggghhh! Salamandeerrrrr!!!" Gigil na sigaw ko na waring sumakop sa buong Academy.
****
Jack's Pov
Napangiti ako ng lihim habang palabas ng Academy. Hindi ko parin maiwasang maalala ang mukha ni Natsu.
He's kinda cute lalo na kapag nagagalit. And it feels like I want to pinch his blushing cheek.
"Pokhozhe, khoroshaya veshch' akh." (Mukhang may magandang nangyari ah.) Bungad ni Andy nang makarating ako sa parking lot.
We're not attending class today coz we have an important matter to do.
"Ya prosto razozlilsya Natsu, vot pochemu." (I just pissed Natsu off, that's why.) Nakangising sabi ko.
"Psh! Ekh, ty vsegda der'mo. Pozzhe on priblizitsya k atlasu i rasserditsya." (Psh! Eh palagi mo naman syang iniinis eh. Mamaya nyan may lalapit na naman satin at mag aamok ng gulo.)
"Tak chto? YA znayu, chto ty spalravish'sya s nimi." (So what? I know you can handle them)
"Eehh... grounded ako ngayon remember?" Nakaroll eyes na sabi nya saka binuksan ang kotse.
I hopped in then she followed.
I just shrug my shoulder at di na nagsalita.
Andy's grounded for what happened at Natsu's house.
Dahil narin sa katigasan ng ulo ko.
Nasundan kami ng mga shadow hunter at di ko naiwasang makipaglaban.
They are the one who guarded me when I'm still in the lab. They're not humans but robot. They were made just for me. Siege (a robot inventor) and Dr. Krox (a scientist) made them just for me. To guard me and make me feel special - that's what they said. But I don't like what they did so I scaped. I know they were experimenting me as a special weapon of Russian Empire. But the'yre using innocent people for me to work. It's like they want me to become a robot. A demon robot. They froze my body and planted numbers of metal so that I can never be defeated. They made me a mutant.
At dahil sa dami ng ginawa nila sakin. I gained powers but I lost all my senses at the same time. Luckily they made my gadgets so I have my senses back. Pero hindi ko lang iyon naibalik bagkus natutunan kong gamitin iyon with my power that I gained. And that is my bead.
Alam kong hindi ganun ang napagkasunduan nila ng Russian Emperor pero iyon ang ginawa nila sakin. Maybe they wanted me to suffer for killing their boss. Dr. Sakh.
I killed him the first time I got out the tube glass that has been my haven for almost all of my life. But I wasn't in my mind when I killed him. It was the wargon. A combination of warg's and vampire's spirit that living inside my body. Their blood is my food but now my vitamin. If there's no wargon blood. I will become them. And that's what we doesn't want to happen.
Coz if I lost myself. This whole world will be lost too including Natsu.
I'm just glad that we didn't destroyed Natsu's house.
Luckily that Shadow Hunter was weak so I won over them. But I almost lost Natsu because of that and I won't let it happen again.
For some reason, Natsu calms me and makes me feel glad. I don't know what he did to make me feel this way. I'm experiencing something that I haven't experienced before like feeling happy and worried and sad.
Besides, whenever I'm with Natsu, I feel like I'm with him. He reminds me of him.
Natsu made my heart beats once and I'm so thankful for that.
Maybe if I stay with him he can bring me back to my old self. To my human self.
If he does. I swear. I will give him anything even if it's my everlasting life.
***
After the long journey we have arrived at our destination here at Baguio. I like it here coz it's cold.
The temperature of this place lessen the possibility of waking the wargon inside me. Wargon hates the cold place and it's their weaknesses. It's actually my opposite. I like the cold place. It refreshes me and makes me feel safe.
But I chose to stay in a hot place like Philippines coz the moment I had my memories back, there's no place I wanted to go but here. Coz I'm still hoping that he's here. Waiting for me to come back.
He's the man I used to love. I can remeber his voice but not his face. Everytime I think of him I only hear his voice but I couldn't remember his looks. But not all my memories were back. I still couldn't remember who I am and where I came from. All I know is...I had been inlove with that man and he's living here in the Philippines.
But it's been two years since we got here and still no sign of him.
I have to find him before Dr. Krox gets me.
"Jack, what are we going to do with them?" Andy asked as we entered the underground lab that has been my place here beside Jame's lab.
I look at the two shadow hunter that we captured at Natsu's house.
They're dead coz I destroyed their brain. Not the brain like humans have but their controlled center who makes them move and follow the orders to get me or worse kill me.
I don't want to throw them coz I have something in my human mind.
"Call James, I have an idea." I said as I walk closed to the two robot.
"Well, you don't want them to be fixed right?" Andy asked with confusion on her face.
I smirk at her.
"For some reason, I really like your guts Andy."
"What? You mean you're going to save them? They were controllable by Siege the devil. What if they planted a tracker to them and if you-!"
"Who told you that I'll let him tracked me?" I cut her off as I touch the body of the robot and trailing my finger from its head to toe.
"So, what are you going to do then?"
"I'm planning the other way around." I said.
She gasp and jaw drop.
"You mean, you're going to tracked them?"
"Not only that. They have too many robots to kill me but these two will be enough for me to kill them. I know James can do better."
*****
Zero's Pov
"Dude, chilax ka lang okay? Kagagaling mo lang sa ospital." Ani Dy habang nilalagyan ng alak ang baso ko. Sinamaan ko nalang sya ng tingin saka tinungga ang laman ng baso.
We're here at Jude's bar. Wala si Drew dahil may pinuntahan kaya kaming dalawa lang ni Dy ang nandito. May pinuntahan din si Heart kaya hindi ko na naman siya naihatid. Hindi pa nga kami nagkakausap ng matino mula nang maospital ako at hindi ko parin naririnig ang paliwanag nya kung bakit hindi nya manlang ako nagawang dalawin sa ospital. Ngunit nakakainis lang dahil wala rin si Jude. Kaya dito nalang kami sa open area umupo habang nakatingin sa stage kung saan may bandang tumutugtog.
"Alam mo dude, hindi naman nakakainis ang ginawa ni Jack eh. Ang cool nya nga eh. Akalain mo yun sa dami ng babaeng naghahabol sayo sya lang ang tanging babaeng nakapagpahinto sa'yo. Kahit kami ni Drew di mo pinapansin kapag galit kana."
I glare at him.
"Gusto mong salaksakin ko ng bote yang bibig mo?" Inis na asik ko na tinawanan lang naman nya.
Baliw talaga!
"H'wag ka na nga kasing magngitngit dyan. Monday na monday sambakol ang mukha mo."
"Bwisit na babaeng yun. Sisiguruhin ko talagang pagsisihan nya ang ginawa nya sakin kanina. Langya, pinahiya nya ako sa lahat. No one ever dare to insult me like that!" Gigil na bulalas ko.
"But she did." Tiningnan ko ulet sya ng masama.
"Kanino ka ba kampi Dy? Kanina ka pa ah!"
"Haha, chilax dude! I was just trying to calm you down."
"Pwes hindi ka nakakatulong!" Asik ko sa kanya saka muling tinungga ang basong nilagyan nya ng alak.
"Alam mo dude tama na nga yan. Baka malasing ka pa, ayokong magbuhat sayo pauwi noh! Besides, may pasok pa tayo bukas."
"Sinong nagsabing maglalasing ako? Hindi ako tinatablan ng ganitong alak okay?!" Singhal ko pa sa kanya.
"Ay sus! Nagyabang pa. Ikaw nga 'tong palaging nauunang malasing eh."
Sasagot pa sana ako ngunit natigilan ako nang makita ang grupo ng mga lalaking pumasok sa bar.
"Ano namang ginagawa ng mga kumag na 'to dito?" Tiim bagang na tanong ko. Takang napalingon naman si Cody sa likuran nya.
"Oh shit, this is trouble dude. Siguro umalis na lang tayo bago pa nila tayo mapansin." Bakas ang kaba na sabi nya.
"Bakit naman ako aalis? Hindi ako natatakot sa kanila. Besides, wala na akong atraso sa kanila. I won the race remember?"
Nang muli akong tumingin kina Draco ay nagpalinga linga pa sya ng tingin sa paligid at nang magtama ang aming mga mata ay napangisi pa sya at lumapit samin. Halatang ako ang hinahanap nya.
Ano na naman bang problema nito?
"Montero! Nandito ka lang pala." Nakangising bati pa niya saka walang sabing umupo sa harap ko at tumabi kay Cody.
"Tsh! Alam mo iniisip ko kung lalaki ka ba talaga. Dahil kahit tapos na tayo, hinahanap hanap mo parin ako. Ganun ba talaga ako kagwapo?" Nakangising sagot ko naman.
Natawa naman sya at biglang inakbayan si Cody.
"Nakakatawa talagang magbiro itong kaibigan mo. Kamusta ka nga pala Gregory? Ayos ka lang ba? Mukhang namumutla ka ah!"
Nag igting ang panga ko dahil alam kong sa tono ng pananalita ay may hatid ng takot yun kay Cody.
Hindi naman sumagot si Cody at tumingin lang sakin.
"Bitiwan mo ang kaibigan ko Draco, sabihin mo na ang gusto mong sabihin bago ko pa ipaalam sa mga bata ko na nandito ka." Himig pagbabantang sabi ko.
Napangisi sya saka tinapik tapik si Cody at tumingin sakin.
"Alam mo kasi bata, hindi nagustuhan ni boss ang ginawa mong paglampaso sa mga bata ko. At saka ang nangyaring race ay nakitaan nya rin ng foul play. Hindi sya naniniwalang sa loob ng dalawang araw ay magiging ganun ka kagaling kaya naman-!"
"Hah! Bakit Draco? Masyado ko bang naimpressed ang boss mo at hindi sya makapaniwala na nagawa kong talunin ang tauhan nya? Well, sabagay kahit naman sino kayang gawin yun dahil pipitsuging kalaban ka lang naman." Nakangising putol ko sa sasbihin nya saka muling tinungga ang baso ko.
Nakita kong tumigas ang mga panga nya sa sinabi ko.
Tsh! Did I just hit the bullseyes!
"Alam mo Montero, yang kayabangan mo ang nagdadala ng panganib sa mga kaibigan mo." Natigilan ako sa sinabi nya.
"What did you do this time fucker?" Gigil na tanong ko sa kanya. Sya naman ngayon ang ngumisi sakin. Bwisit!
"Sa underground parin. Sasama ka samin ngayon din. Gusto kang makilala ng boss namin."
"Tsh! Thanks but no thanks. Nag eenjoy pa ako dito eh."
Bumuntong hininga siya saka tumayo.
"Okay, ikaw ang bahala. Pwede ka namang sumunod kung ayaw mo akong kasabay."
"Tsh! Dream on Draco. I don't take orders from you."
"I know, but this time, I know you will. Hindi ka ba nagtataka kung bakit dalawa lang kayo ni Gregory ngayon? Asan kaya si Reeze?" Kunwaring takang tanong niya.
Biglang sumigid ang kaba sa dibdib ko.
Napatayo ako saka siya hinarap.
"What did you just fucking do to him?" Tiim bagang na tanong ko.
Nginisian lang ako ng bwisit saka sumenyas sa mga kasama nya na umalis na.
Kuyom ang mga palad kong sinundan sila ng tingin.
"Dude, w-what are we gonna do? Baka hawak nila si Drew." Kinakabahang tanong ni Cody.
"Call him." Utos ko sa kanya na mabilis nya namang ginawa.
"He's cannot be reach. Nakapatay ang cellphone nya."
"Fuck!" Gigil na napasuntok na lang ako sa mesa.
"We have to find him. Tawagan mo sina Rex at pasunurin mo sa underground field."
"What? H'wag mong sabihin pupunta ka roon ng mag isa."
"H'wag kang mag alala dre, walang mangyayaring masama sakin. Basta pasunurin mo agad sina Renz at umuwi kana rin. Ayokong madamay ka pa dito."
"Ano? Paano kung mabugbog ka dun? Tatawagan ko na sina Renz at papupuntahin ko dito para sabay sabay na tayong umalis."
Magsasalita pa sana ako ngunit nagdial na sya sa cp nya.
Napabuntong hininga nalang ako at hinintay sya.
"Lanya naman no! Hindi ko rin makontak." Reklamo nya.
"Tsh! Puntahan mo sa gym baka nagpapractice ng basketball. Pasunurin mo agad sakin. Mauuna na ako."
"Dude ano ba! Hindi ka nga-! Zero!" Ngunit hindi ko na sya pinansin at dumeretso na ako ng labas.
Hindi ko man kilala ang sinasabing boss ni Draco, may kutob ako na hindi yun mabuting tao.
At kinakabahan ako para sa kaligtasan ni Drew. This is my war. At ayokong madamay pa ang mga kaibigan ko.
Kung anuman ang mangyayari ngayon. Sana'y hindi ito makarating kay Madam.
Mas magiging mahirap lang kasi ang sitwasyon kapag nalaman nya pa.
Sana lang talaga walang nangyaring masama kay Drew.
Mabilis kong pinaharurot ang kotse nang makasakay ako dito.
Hindi ako mapakali habang nagdadrive. Aaminin kong kinakabahan ako dahil may pakiramdam ako na hindi lang ito basta gang fight na madalas naming paglabanan ni Draco. I know his boss is one of the mafia at maraming illegal na trabaho. Hindi naman kasi magiging ganun kayabang ang bwisit na Draco na yun kung hindi malaking tao ang nasa likod nya.
Muntik pa akong mapalundag sa kinauupuan ng biglang tumunog ang cellphone ko.
"Shit!!" Inis na dinampot ko ito at tiningnan kung sinong tumatawag.
Unknown.
Sino naman kaya 'tong bwisit na 'to?
"Hello!" May bahid nang pagkainis na sagot ko sa tawag.
Ngunit saglit akong natigilan nang marinig ang kalmadong boses sa kabilang linya.
"Where you going?"
Kahit hindi ko itanong ay alam kong iisang tao lang ang nagmamay-ari ng ganun kagandang boses na may pagka slang at mas cute kung tagalog-! Wait..what the hell am I talking about? This person is devil.. Mas dapat pa yata akong matakot sa bwisit na 'to.
Pero...
Panu nya nalaman ang number ko?
"Ano bang pakialam mo?" Inis na asik ko sa kanya.
I heard her sigh.
"Don't go there Natsu, it's not safe there."
Muli akong natigilan sa sinabi nya.
Anong sinasabi nya? Alam nya ba kung saan ako pupunta?
"Kung magsalita ka parang alam mo kung saan ako pupunta ah. H'wag mo na nga akong tawagan, istorbo ka nagdadrive ako!" Hindi ko na sya hinintay makasagot at pinatay ko na agad ang cp ko saka initsa sa passenger seat.
Tsh! Problema ng devil na yun? Matapos nya akong bwisitin kanina, tatawag tawag sya na parang walang nangyari? Tsh! We're not even close.
'Tss! Stuborn!'
"Shit!" Muntik ko pang makabig ang manibela dahil sa pagkagulat nang marinig iyon. Mabilis akong nagpalinga linga at tumingin sa likod ngunit wala naman akong kasabayan.
Sandali akong tumigil sa gilid ng highway at tiningnan ang backseat.
Wala namang tao. Pero bakit parang may narinig akong nagsalita sa malapit lang?
What the...did I just imagining something?
Napabuntong hininga nalang saka muling pinaandar ang sasakayan.
--
Nang makarating ako sa underground field ay agad kong napansin ang mga sasakyan na nakapabilog sa gitna at nakabukas ang mga ilaw na animo'y may magaganap na dirty fight.
Tumigil ako malapit sa grupo ni Draco na noon ay malawak ang pagkakangiti sa mga labi.
Ang sarap talagang burahin ng mukha ng gagong 'to.
Nang makaibis ako ng sasakyan ay agad kong iginala ang aking paningin sa paligid upang hanapin si Drew. Ngunit purong tauhan lang ni Draco ang nakikita ko at sa hula ko ay nasa 30 plus silang lahat.
"Montero! I thought you're not coming?" Nang aasar na salubong nya pa.
Tiningnan ko sya ng masama.
"Hoy Gagong Draco, ilabas mo na ang kaibigan ko dahil nagmamadali ako!" Lakas loob na asik ko sa kanya.
Medyo nagulat sila sa sinabi ko subalit agad ding napuno ng tawanan nila ang buong lugar.
Napatiim bagang ako sa ginawa nila ngunit pinigilan ko ang sarili ko. Kailangan kong magpigil hanggat wala pa ang resbak ko dahil mahirap nang mabugbog. Sayang ang kagwapuhan ko.
"Grabe Montero! Haha! You never failed to amused me you know that?" Tawang tawa paring turan ang gago.
"Panu nga ulet ang sinabi mo? Haha!" Wika naman ni Rob na nakahawak pa sa kanyang tyan.
Purgahin ka sana!
"Haha! You're so funny Montero. I didn't expect that. Akala ko kasi tanga ka lang eh." Wika naman ni Kurt na sinundan na naman ng walang katapusan tawanan.
Bwisit na mga kumag. Kunti nalang masasagad na ako sa mga bwisit na 'to!
"Wala akong panahong makipaglokohan sa inyo! Ilabas mo na ang kaibigan ko dahil gusto ko syang makitang ligtas! At sabihin mo sa duwag mong boss na magpakita narin sakin mga ungas!" Hindi ko napigilang sigaw na syang kinatigil nila.
Nagkatinginan pa silang tatlo na nasa harap ko at maging ang ibang nasa likod nila.
"Tsh! What? Did I said the magic word?" Nakangising sabi ko pa nang walang nagsalita sa kanila.
Pansin kong bahagyang napatingin si Draco sa itim na kotse na nasa likod nila bago muling tumingin sakin ng masama.
I think their boss is inside that black car.
"Magdahan dahan ka sa pananalita mo Montero, pinakaayaw ni boss ang salitang duwag." Tiim bagang na sabi nya.
"Pfftt..haha! Talaga ba? Ow, sorry to your boss I just thought na kakambal nya yun dahil mukha naman talaga syang duwag! Dahil kung tunay syang matapang, hindi na sana sya gagamit pa ng mga pipitsuging tauhan na kagaya nyo!"
"T*ngina mo, ayusin mo yang bibig mo ha!" Galit na sugod sakin ni Kurt at mabilis akong hinawakan sa kwelyo.
I did the same to him dahil ayoko namang magpatalo nalang. Ngunit napaigik nalang akong nang mula sa likuran ay may pumalo sa ulo ko.
Halos mahilo hilo ako kaya napabitiw ako kay Kurt na sinamantala naman ng gago at mabilis akong sinikmuraan.
Napaubo ng sunod sunod dahil sa ginawa nya at napaluhod sa lupa.
Shit! Cody, where's the back up!
"Tama na yan! Boss still need to see him clean." Narinig kong sigaw ni Draco bago ko naramdaman ang dalawang brasong umangat sakin mula sa pagkakayuko.
"Pero, masyado pa naman syang malinis kaya pwede pang bawasan." Nakangising wika ni Draco saka ako biglang sinuntok sa mukha.
Napahandusay ako sa sahig.
Fuck!
"Haha, ano Montero? Kaya pa ba?"
"Wala ka pala talagang binatbat eh. Puro yabang ka lang!"
"Asan na ang resbak mo ha? Mukhang ang tagal nila ah! Haha!"
Napapikit nalang ako ng mariin sa mga narinig at pinilit kong tumayo.
T*angina! Hindi ako magpapatalo ng ganito lang.
Nang makatayo ako ay agad kong sinipa si Kurt na nasa malapit ko lang at dahil nabigla ay di nya yun naiwasan. Mukha namang natigilan din ang iba kaya agad ko ring sinugod ng upper cut si Rob na hindi nya namalayan saka isang round kick naman kay Draco na bagamat na nakaatras sya ay nasapol ko parin ang panga nya.
Now were even.
Napangisi pa ako nang makitang dumugo ang gilid ng bibig nya.
Ngunit bahagya din akong napaatras nang magsilapitan ang iba pang tauhan nila na nandun. Muntik ko nang makalimutan na nasa kuta nga pala ako ng kalaban.
Shit! This is going to be bloody.
Nagpatuloy ako sa pag atras habang umaabante naman silang lahat. Maging sina Draco na nakabangon narin dahil sa ginawa ko.
"Hindi ka talaga nag iisip Montero. Alam mo bang pwede ka na naming patayin ngayon mismo?" Nanlilisik ang mga matang wika ni Draco.
Sumigid ang kaba sa dibdib ko dahil sa sinabi nya. May punto sya.
I need to get out of here. Pero hindi ko pwedeng iwan nalang basta si Drew.
Akmang tatakbo na sana ako nang mahagip ako ng ibang tauhan ni Draco at hinawakan ang magkabila kong kamay saka pilit na inilapit kay Draco na noon ay mukhang papatay na talaga ng tao ang itsura.
Shit! Hindi pa ako pwedeng mamatay!
Sa puntong ito ay nahiling ko na sana ay may dumating na saklolo para iligtas ako kahit makarating pa ito kay Madam. Kung alam ko lang na ganito kadelikado ang grupo nina Draco noon palang pinablatter ko na sila.
Nakangising hinimas himas pa ni Draco ang kamay kamao saka akmang isusuntok sa mukha ko nang bigla kaming matigilan.
"TOUCH HIM AGAIN AND YOU'RE DEAD!"
Malalim. Malagim. Nakakapangilabot. Mababa ngunit may talim sa mga tinig na wika ng nasa likuran namin.
Maging ako ay natigilan. Wari ko ay tumaas ang lahat ng balahibo ko sa katawan sabayan pa ng pag ihip ng hangin na hindi ko alam kung saan nanggaling. This is a closed door ground.
"T*angina sino yan!" Sigaw ni Rob habang nakatingin sa likod ko.
Wala kaming narinig na sumagot. Batid kong hindi pa nakikita nina Draco ang nagsalita dahil inaaninag pa nila ito mula sa dilim.
Ngunit napakunot ang noo ko nang mapasinghap silang lahat at bigla nalang akong binitiwan ng mga tauhan nya. Kaya naman out of curiousity ay dahan dahan akong lumingon sa aking likuran.
Madilim. Wala akong makita. Pero ramdam kong may tao sa harap ko at di kalayuan samin.
"T*angina, panu yan nakapasok dito? Akala ko ba nilockdown na ang buong ground?" Tanong ni Draco sa mga kasama nya. Wala na yata silang pakialam kung makawala man ako o ano dahil parang wala na sakin ang atensyon nila at yun dahil sa nilalang na nagsalita kanina.
Ngunit wala parin akong makitang kahit ano kaya muli akong humarap kina Draco para lang muling magtaka nang manlaki ang mga mata nila habang nakatingin sa likod ko.
I feel creepy about it. Pero wala naman akong nakita kanina kaya bakit-!
Napatuwid ako bigla ng tayo nang biglang may dumikit na tao mula sa likuran ko.
"Don't take it out. Just listen to this song Natsu. And close your eyes. Let me handle this situation."
Dugdug...dugdug...
At bago pa ko makahuma ay naramdaman ko nalang ang paglagay nya ng headphone sa aking teynga kasunod niyon ang malamyos na boses ng singer.
~It's amazing how you can speak right to my heart...
Without saying a word..you can light up the dark...~
Nanatili akong nakamulat at hindi makahuma. Hindi ko alam kung ano ang iisipin ko. Ang gulat na gulat na hitsura ng mga tao sa harap ko na wariy nakakita ng multo o ang bilis ng tibok ng puso ko na tanging sya lang ang nakakagawa.
Hanggang sa maramdaman ko nalang ang pagtakip niya sa mga mata ko ng kung anong bagay at wala na akong narinig pa kundi ang napakagandang tinig ng babaeng kumakanta.
~Try as I may I could never explain...
What I hear when you don't say a thing...
The smile on your face lets me know that you need me...there's a truth in your eyes saying you never leave me...
The touch of your hand says you'll catch me whenever I fall...
You say it best....When you say nothing at all...~
"Salamander." Hindi ko napigilan isatinig habang nakikinig ng kanta na wari pang sumakto sa sitwasyon namin ngayon.
She came at the right time that I needed her most.
Bakit ganun. Parang baligtad yata. Ako ang lalaki kaya dapat ako ang darating upang saklokohan ang babae.
Pero hindi naman sya pangkaraniwang babae eh. At isa pa hindi naman sya si Heart para iligtas ko. Si Heart lang pwede kong iligtas at hindi ng katulad nya.
~All day long I can hear people talking out loud...but when you hold me near you can drowned out the crowd...
Oh Mr. Webster could never define....
What's being said between your heart and mine...
The smile on your face lets me know that you need me...there's a truth in your eyes saying you never leave me...
The touch of your hand says you'll catch me whenever I fall...
You say it best....When you say nothing at all...~
But at the second thought. She didn't do anything wrong for me. She was just trying to help ever since.
And even she knows that I'm so pissed off her. She still here helping me to escape this chaos-! Wait, I didn't escape! I'm still standing here and just listening to this song while she's-!
"Shit!" Mabilis kong tinanggal ang bagay na nakatakip sa mata ko maging ang headphone para lang magimbal sa nakita.
The field was red. It was bloody red. At lahat ng tauhan ni Draco ay nakahandusay sa sahig.
And they're all dead. Covering their body of their own blood flowing in every corner of the field.
Nangilabot ako sa nakita lalo na nang makita ko sina Draco at Kurt na mulat pa ang mga mata habang laslas ang kanilang mga leeg.
Si Rob ay nakadapa habang nakahiwalay ang kanyang ulo sa leeg.
Napaatras ako ngunit muntik pa akong matalisod nang maatrasan ko ang iba pang bangkay sa aking likuran.
Napatingin ako sa aking kinatatayuan. At dun ko lang napagtanto na tanging ang kinatatayuan ko lang ang walang bahid ng kahit isang patak ng dugo.
"No one dares to hurt my Natsu!"
Mabilis akong napalingon sa pinanggalingan ng tinig na iyon para lang mapanganga nang makita si Jack na hawak hawak sa leeg ang isang may edad nang lalaki. hindi na sumasayad sa lupa ang paa nito habang angat sya ni Jack gamit ang isang kamay.
At muntik pa akong mapasigaw nang bigla niyang baliin ang leeg nito nang hindi ginagamit ang isa niyang kamay.
Napasinghap ako nang walang buhay na bumagsak sa sahig ang matanda.
Nang muli kong tingnan si Jack ay nagulat pa ako nang makitang nakatingin narin sya sakin.
Wala akong makitang pagsisi o takot sa mukha nya. As if she intend to do kill all of them.
Dagling sumigid ang kaba sa dibdib ko nang maglakad siya palapit sakin.
Dugdug...dugdugdugdugdugdugdugdug...
Pakiramdam ko ay bigla nalang hihinto sa pagtibok ang puso ko lalo na nang makalapit sya sakin.
At lalo lang akong kinilabutan nang makitang kulay pula na ang mga mata niya na parang bampira na uhaw sa dugo.
I-is she really a devil? Literally!!!
I want to run. But I can't move my body.
I was stiffened when she touch my cheeks. Napapikit nalang ako nang dahan dahan niyang ilapit ang kanyang mukha sakin.
Is she a vampire? And she's going to bite me!!!
"Natsu."
Bigla akong napamulat sa pagtawag niyang iyon ngunit naduling lang ako sa mga mata nya ng salubungin nya ako ng isang maalab na halik sa labi.
Salamander!!!
--
Estado de energía semanal
-- Ranking de
Poder 
-- Piedra de
Poder