Capítulo 134: Daniel (Chapter 43)
KINABUKASAN ay tanghali na ako nagising. Napuyat talaga ako kakaisip sa problema namin. Pero buo na ang loob ko no'n. Gagawin kong pambayad ang katawan kay mang Rodel. Kung sakaling totoo ngang may misteryong nangyayari sa 'kin at pumanaw rin si mang Rodel, tatanggapin ko na lang 'yon.
Sa isip ko nang mga sandaling iyon, kung may tatlong nabiktima noon nang dahil lamang sa kalibogan ko, ngayon pa ba ako aatras na kailangang-kailangan talaga ng pamilya namin? May pumanaw man ulit atleast worth it. Pero masakit pa rin isipin, e. Ano pa ang pinagkaiba ko sa mga krimenal 'di ba? Bahala na!
Linggo ng araw na iyon at wala akong pasok. Paglabas ko ng aking kwarto ay dumiretso ako sa kusina. I called my parents. Mukhang wala yata sila sa bahay. Nakita ko sa refrigerator ang isang kapiraso ng papel na idinikit doon. I took and read it. May importante raw silang pinuntahan. Kumain na lang daw ako kapag gutom na. At saka may pera silang inilagay sa bulsa ng aking bag kung sakaling may bibilhin ako.
Habang kumakain ay wala akong ibang iniisip kundi ang tungkol sa plano kong pagbigyan si mang Rodel. Pagkatapos kumain ay kinuha ko ang bola at lumabas ng bahay. Naka-boxer lang talaga ako no'n.
May sarili kasing basketball court na ginawa si tatay sa bakuran namin. Kahit pa sabihing panglalaki lang ang basketball ay hindi ko talaga alam kong bakit kahit papaano ay mahilig pa rin ako sa sports na 'yon.
Naglaro nga akong mag-isa. Nag-umpisa na akong pagpawisan no'n. Ibinuhos ko ang lahat ng saloobin sa paglalaro.
Hanggang sa tuluyan na akong naligo sa pawis. Pati ang suot kong boxer ay nabasa na rin.
"Psssssttttt..."
Isho-shoot ko sana ang bola nang marinig ko ang sitsit na iyon. Napatingin ako sa may gate.
Putang ina! Si mang Rodel pala. Kanina pa kaya siya roon? Napatanong ako sa isipan.
Nag-wave siya ng kamay sa 'kin at ngumiti. I took a deep breath. Gusto kong maging good vibes sa 'kin si mang Rodel kaya ngumiti rin ako sa kanya.
May bigla akong naisip n'on. Naglakad ako patungo sa gate upang lapitan ang baklang tindero. Napuno nang pagnanasa ang kanyang mga mata habang pinagmamasdan ako. Hinayaan ko lang ang mga pawis sa katawan no'n na tumulo kaya lalong nabasa ang aking boxer. Mas bumakat din ang aking kargada sa harapan.
"Bakit po, mang Rodel?" I asked him.
Naglakbay muna ang mga mata niya sa kabuuan ko bago tumugon, "Nandiyan ba ang nanay at tatay mo?" ganti niyang tanong na nasa pawisang dibdib ko nakatingin.
"Umalis po sila, e. May pinuntahan," magalang kong tugon.
"Okay." Napahugot siya nang malalim na hininga. Alam kong inaamoy niya ako. Malapit lang talaga ako sa kanya nang mga sandaling iyon. "Ang bango mo pa rin, Daniel," mayamaya ay sabi niya.
I stared at him directly in the eyes. "Talaga? Hindi pa nga ako naliligo, e. Heto't pawisan pa ako," sabi ko pagkuwa'y sinuklay ko ang buhok gamit ang mga kamay. It's part of the game. I was flirting with him already.
Napakagat ng labi si mang Rodel. "Daniel, tungkol sa sinabi ko sa 'yo. Isang beses lang naman kitang titikman, e," sabi niya.
Nasa isipan ko no'n na isang beses lang talaga dahil mamamatay na siya after. Iyon kung totoo nga.
"Mang Rodel, gusto mo talaga?" Nakakakonsensiya talaga kaya nagbakasakali akong magbago pa ang kanyang isipan.
"One hundred percent, Daniel," tugon niyang nagpalinga-linga sa paligid. Dahil wala namang tao ay dahan-dahan niyang inangat ang kanang kamay papunta sa 'king dibdib. Hinimas niya ang parting 'yon. Kinalat niya sa buong dibdib ko ang pawis. Pinisil din niya ang aking mga utong at tila nakuryente ako sa kanyang ginagawa.
Hinayaan ko lamang siya. Ibinaba pa niya ang kamay hanggang sa napunta iyon sa harap ng boxer ko. Wala akong brief kaya malaya niyang nahawakan ang malambot ko pang laman.
"Mang Rodel, baka makita tayo rito," saway ko sa kanya.
Binitawan naman niya ang kargada ko. "So payag ka na?" he asked.
I took a deep breath. "O-opo, mang Rodel," medyo nauutal kong tugon sa kanya.
Lalong nag-apoy ang kanyang mga mata sa labis na pagnanasa sa 'kin. Halatang sabik na sabik na siyang matikman ako.
"Sundan mo ako, Daniel," sabi niya.
"Ngayon na? Hindi puwedeng mamayang gabi na lang, mang Rodel?" maang kong tanong sa kanya.
"Ngayon na, Daniel. Sarado naman ang tindahan ko, e."
"Si-sige, mang Rodel. Maliligo lang muna ako sandali."
"No, Daniel. Gusto kong ganyan ka lang. Huwag ka nang maligo. I like you sweaty," sabi niya.
"Sure ka?" Napakunot ako ng noo nang mga sandaling iyon.
Ngumiti lamang siya sa 'kin. "Sumunod ka sa bahay, ha. I'll be waiting. By the way, medyo natutuyo na ang pawis mo, e. Puwedeng maglaro ka ulit, Daniel? Gusto kong pawis na pawis ka mamaya."
"As you wish," nakangiti kong tugon. Bago ito tumalikod para iwan ako ay nagawa pa nitong dakmain ang aking kargadang tulog pa rin. Wala naman akong pagtutol. Bigay na bigay na talaga ako sa hilig ni mang Rodel no'n para sa ekonomiya.
Napabuntong-hininga ako dahil labis talaga akong kinabahan no'n. Shit! This is it! Wala nang atrasan!
Gaya nga ng request ni mang Rodel ay naglaro ako ulit ng basketball at nagpapawis nang husto. Gusto kong umiyak no'n sa totoo lang. Nasa isipan ko pa rin kasing may mabibiktima na naman.
Nang mapagod sa paglalaro ay pumunta na nga ako sa tindahan ni mang Rodel. Doon na ako pumasok. Nasa likod kasi ng tindahan ang bahay niya. Dalangin ko lang noon na walang nakapansin sa akin nang mga oras na iyon. Paniguradong suspek ako kapag pumanaw nga ang baklang tindero.
Nang makapasok ako ay bigla niya akong niyakap nang mahigpit kapagkuwa'y dinilaan ang pawisan kong leeg.
"Ang sarap mo, Daniel," he said.
Naisip ko ring magkakatotoo na ang panaginip ko noong nagpakabaliw nang husto si mang Rodel sa katawan ko.
Napapikit ako sa ginagawa niyang pagdila sa aking leeg. Napakainit ng kanyang dila. Bumaba ang kanyang mga labi sa dibdib ko. Dinilaan din niya nang husto ang parteng iyon lalo na ang aking mga utong. Napaungol ako nang pinaglaruan niya ng dila at bibig ang mga iyon. Paminsan-minsan ay sinisipsip pa niya. Para siyang sanggol. Ang sarap sa pakiramdam sa totoo lang.
Itinaas ko ang mga kamay at inilagay sa likod ng aking ulo. Dahil doon ay nagkaroon nang pagkakataon si mang Rodel na ang mga kilikili ko naman ang sambahin. Sarap na sarap talaga siya sa paghimod ng mga 'yon kahit pawisan pa.
"Aahhh..." mahina kong ungol sa kanyang ginagawa.
"Shit! Ikaw na ang pinakamasarap sa lahat, Daniel," sabi ni mang Rodel pagkatapos niyang magpakasawa sa aking mga kilikili. "Umupo ka muna," dagdag niyang sabi. Patikim lang pala ang mga ginawa niya. Akala ko gagatasan na niya ako no'n.
Nauna siyang naglakad patungong sala. Sumunod naman agad ako. Pinaupo niya ako sa sopa. Kinakabahan pa rin ako at mas lalo pa ngang bumilis ang pintig ng puso ko nang mga sandaling iyon.
"Inom ka muna ng palamig, Daniel. Sandali lang, ha. Alam kong nauhaw ka sa paglalaro, e," malambing na sabi ni mang Rodel.
Tumango lang ako sa kanya at kaagad naman siyang tumalima. Pagbalik niya ay may dala na siyang bote ng maliit na Red Horse at sisig.
Napakunot ang noo ko sa kanya. Akala ko kasi, softdrink ang kukunin niya.
"Para lalo kang mag-init, Daniel," nakangiti niyang turan.
Well, okay na rin ang Red Horse para kahit papaano ay mawala ang kaba ko. Nagulat ako nang bigyan din ako ni mang Rodel ng Marlboro black.
"Pasensiya ka na, Daniel. Fetish ko kasi, e. Mas lalo akong nalilibogan kapag naninigarilyo ang lalaki habang chinuchupa ko," sabi niya.
Shit! Ang wild pala ni mang Rodel.
Tumango lang ako at nagsimula ngang inomin ang Red Horse. Nagsindi rin ako ng Marlboro. Patingin-tingin ako kay mang Rodel habang ginagawa iyon. Actually, nakakadiri talaga ang hitsura niya no'n. Para kasing aso kung titingnan, e. Parang uhaw na uhaw na talaga siya sa 'kin. Halos tumulo na nga ang mga laway niya.
"Putang ina! Bahala na! Mamatay na ang dapat mamatay!" sigaw ng isipan ko.
Estado de energía semanal
-- Ranking de
Poder 
-- Piedra de
Poder