Capítulo 36: Best Move to Win
Wala pa sa amin ang nakakatalo sa mga diyos, even in their mortal forms. Castor almost won against Aphrodite, but again, Aphrodite, even in her mortal form, is very seducing and alluring. Masyadong natake-away sa kagandahan niya si Castor, so in the moment that he should have won, he lost.
Well, Aphrodite was quite weak because she is a female. And Castor on the other hand has been physically training more than Pollux does.
Lea, Lycus, Pollux, Asclepius, Harmonia could have won too pero masyadong malalakas ang mga napatapat sa kanila. Kaya they lost. Although the battle was really intense, at minsan pa nga ay nagdidikit ang labanan, we still cannot deny the fact that Gods are well trained.
Sa tingin ko nga ay walang kahit sino na mananalo rito, except for me maybe.
I looked at the screen, at napahinga nalang ako nang malalim dahil ako na pala ang lalaban na sunod. Against Thanatos.
Bago pumunta sa mismong arena, sinuotan nila ako ng armor. It kinda felt heavy pero bearable naman, hinawakan din ng isang babae ang noo ko. "It's to temporarily remove your abilities," sabi niya at naramdaman kong may nawala rin sa'kin. Ginagawa nila ito sa lahat para sigurado na hindi nga gagamit ng abilidad.
Binigyan nila ako ng espada, at gayundin naman si Thanatos. Well, everyone used a sword. Nang maglapit kami sa gitna ng arena, bigla siyang nagsalita, "I don't want to hurt you but this is a battle for you."
Tumango naman ako and I smiled, I know he doesn't. But I do. I want to hurt him for hiding things from me. Iyon nga lang, he was the one who trained me kaya't alam niya ang mga galaw ko.
The horns blew, hudyat na simula na ng labanan.
I attacked him first, wielding my sword to him. He clashed mine with his, kaya't napaatras ako. His impact and strength is stronger than me. Of course.
So what I did was slide down. If Thanatos had a weakness, it was his pace. He is a slow one, kaya't ang aking ginagawa ngayon ay umaatake nang mabilis. Binabalewala ko rin ang mga techniques na itinuro niya sa'kin.
This is Melizabeth de Vera now. Not the one who was trained for vengeance, but the lost and aggressive one. The uncontrollable.
Matagal ang pagcaclash naming dalawa. He would always wield a sword at me, but I would always kick him and defend myself. Napapagod na ako but hindi naman ako basta susuko. I'd like to show him that I am not just someone to be under someone. I will be above everyone else, including him.
Gusto kong patunayan sa kaniya na hindi ako magiging isang piyesa sa laro. Ako ang naglalaro, I am the one to think of strategies and not the one to follow. Alam niya yan pero mukhang nalimutan niya.
Isang mataas na sipa ang ginawa ko ngunit mabilis siyang nakayuko. I smirked and thumped down my foot on his head. Ayan sige yuko pa. Tumunog ang kaniyang helmet, at mukhang nasira iyon.
Mabilis niya iyong tinanggal at binato kung saan. Sa halip na lumakas ang loob ko dahil wala na ang helmet niya, napanghinaan pa nga ako. It would be hard to battle with that face.
I grunted and our swords clashed again. Kinausap naman niya ako habang nahihirapang huminga, "You are too aggressive, my angel."
I winked at him, "Of course. Hindi ako papatalo sa'yo."
Yumuko ako at itinapat ang aking espada sa kaniyang leeg. He smirked at nagulat ako nang bigla nalang tumalipon ang espada ko. Shit.
Sinipa ko ang dibdib niya at nang makayuko siya ay kaagad kong kinuha ang leeg niya at sinakal iyon.
I shrieked nang buhatin niya ako at binagsak sa field. I felt my backbone ache, pero binalewala ko muna iyon. I tried to fastly stand pero muli na naman niya akong hinila pababa. Tumalsik ang helmet ko, leaving my face exposed.
He is now kneeling above me, hawak hawak niya ang mga kamay kong nakapress sa may leeg ko. Binitawan niya ang kaniyang espada sa sahig at nilapitan niya ang mukha ko. "I trained you, so I know your moves, Meli."
You are wrong. Hindi mo alam ang gagawin ko.
Narinig ko naman ang pagbibilang ni Ares.
Five.
Looks like I don't have any choice left.
Four.
Tinaas ko ang aking ulo at pilit iniabot iyong patungo sa kaniya. Finally, I closed my eyes and brushed my lips with him. I heard the gasps of the crowd, at ang pagtigil ni Ares sa pagbibilang.
Halatang nagulat naman si Thanatos sa ginawa ko kaya't lumuwag ang hawak niya sa mga kamay ko.
As I deepened the kiss, kumawala na ang mga kamay ko. At ngayon ay hawak-hawak na niya ang aking likod, pressing me more to him. Tinagilid niya rin ang kaniyang ulo, at naramdaman kong sinasagot niya ang mga halik na binibigay ko.
I mentally smirked and bit his lips. Hindi niya namalayang hawak ko na ang espada. Bahagya ko itong tinusok sa kaniyang batok, at medyo diniinan ko pa. Hindi naman siya mamamatay, he's a god after all.
Humiwalay ako sa kaniyang mga labi at tiningnan ko ang stormy eyes niya na ngayon ay puno ng disappointment.
Tinanggal ko ang espada sa batok niya at tinulak siya pahiga sa battlefield.
I smiled at him, "Death meet death." I jokingly said before stabbing him in his waist.
The horns blew again, at hindi na nagcountdown pa si Ares. It was obvious that I have already won. The first mortal to have ever won against a god.
But this is just the beginning, everyone.
Tumayo na ako at iniwan na roon si Thanatos. My hair was blown by the wind, at hinayaan ko lang iyon. Tinanggal ko ang mga armor ko, at binitawan ang espada. Nilagpasan ako ng mga healers at kaagad dumalo sa God of Death.
Tiningnan ko ang iba pang mortal, and they all had eyes on me. Iba iba ang kanilang reaksyon, kaya't napapatawa nalang ako sa aking isipan.
Soon enough, even the Gods will have their eyes on me.
Thieves of Harmony
By lostmortals
Plagiarism is a crime.
Thank you for reading!
Estado de energía semanal
-- Ranking de
Poder 
-- Piedra de
Poder