Capítulo 3: The Quest
This is just not a simple game, this is a special game were in we can play inside or outside in game world. Playing in the modern and present or even maybe in the future time. Time travel, portals of planets, living this likely fictional story. And maybe this game has many interesting things to be discover.
That my theories about this game,That's what I think this game have.
Im here in the modern time, my name was change even my cloths. I have this tattoo, a kind of tattoo that you see in tribal group. I have this heavy sword, crafted With baybayin letters.
My character was change. Im like an actor in movies that needTo act as what the character in the script.This game was incredibly made, you will not just play by the use cards or any weapons.
You play the life that your not life anyway, you play to be someone else.
this game was too risky but yet challenging. Anytime and anywhere you are in danger, anytime and anywhere you may die. The smallest details of information is helpful to predict what this game have.
Im Renzo Yamatsuki, and I will act as Karan the first son of rajah in this so called banwa.
" Ginoo? Handa na ang hanay para sa paglusob, hinihintay ka na ng raja" sabi ng pinuno ng hanay ng mandirigma.
" Sige, tayo na sa paglusob" wala kong ganang sabi saka tiningnan ko itong sandata. Heto na ang laro, dapat ng lalaban para mabuhay.
Kailangan ko pang hanapin si Sesame at Elvin para sa aming Quest. Wala sila rito, siguro nasa ibang tribo sila o sa ibang banwa. I hoping na nasa banwang lulusubin lang namin sila.
We have only 5mos and 27days lift. At malayo pa naman ang lokasyon nang Barungo Cave kung saan namin hahanapin ang Golden key. Mabuti at pwede naming ma-open ang tablet, at binigyan kami ng Map at kompas para hindi na kami mahirapan.
" Handa na ang hanay, kaya tayo na para lusubin ang Banwa Balanggaw" malakas kong sabi at tumungo na kami kung saan mang lugar iyon.
End Of Renzo Point of View
SESAME
Naramdaman ko ang haplos ng kamay sa aking noo, kamay ito ng lalaki basi sa mga kalyo nito.
Bumangon na ako at nakita ko ang lalaking nakasuot ng kasuotan ng indigenous people.Nanginig ang aking katawan dahil baka kung anong gawin niya sakin.
Tulad sa palabas na napapanood ko, para ba sila yong taong kumakain ng tao. Pero bakit ba ako nandito, sa isang kubo?. Hindi ba't dapat nasa kulungang gawa sa kahoy na binabantayan nila para hindi makatakas.
Baka naman gusto niya akong maging asawa?
Iba na ang aking kasuotan, iba sa kasulukayang panahon. Nandito na siguro ako sa modernong panahon para gawin ang Quest.
Kung tumulong lang sana yung Renzo na yun, sana wala kami dito.
Kaya ayon di namin nagawa ang First challenge kaya ayon binigyan kami ng Quest na kung hindi namin magawa ay rito na kami mamalagi habang buhay.
Siguruhin lang niya talaga na magawa namin ang Quest na ito at kung hindi!, papatayin ko talaga siya.
" Aking Hara? Ayos ka na ba? Tatloong araw kang walang malay"
hara? Ibigsabihin asawa ako ng Raja? At siya ang raja dahil sabi niya 'aking hara'.
Paanong naging isang Hara ako? Kagagawan ba ito ng allien? O isang illusion lang to. siguro napunta kami sa history ng sinaunang tao? At gampanan ko ang isang role, bilang hara nitong ano mang lugar ito?.
O di kung ganoon pala? Mapapasabak ako sa actingan?? Mala Julia Montes ba o Maja Salvador na ako nito.
" Sino ka nga pala? Bakit wala akong maalala?" Acting kong nawalan ng ala-ala. Maging best actress talaga ako nito sa sinema malaya ba yun? O Basta?.
Mabuti na iyon baka mapag-usapan namin ang nakaraan, ano ang isasagot ko?
" Dapat ko to sabihin sa mga Babaylan! Nawala ang iyong ala-ala. Na-engkanto ka aking Hara Halinsaya, kaya rin siguro ka nawalan ng malay" pag-alala niya, nakaka-konsensya naman magsinungaling pero ayos lang siguro kasi kailangan.
" Huwag na, medyo hindi pa maayos ang aking pakiramdam. Bukas mo na lang sabihin sa mga Babaylan" sagot ko, wala kasi akong tiwala sa mga ganyan.
" Dapat nga nating sabihin sa babaylan aking Hara dahil masama ang pakiramdam mo di ba?" Sabi sakin ng lalaking ito, o rajah rather.
" wa-wag aking Rajah, gusto ko lang ipahinga ang sarili ko"
Kung sa kasalukuyan pa, ang mga babaylan ay mga Albularyo. At isa pa hindi naman nawala ang aking alaala, nandito lang ako na parang isang aktress naGagampanan ang role bilang isang hara.
" Sige aking Hara, Kukuha lang ako ng Prutas na ating makakain" sabi niya. Noong sa tingin ko ay malayo na siya sa akin ay Lumabas na ako sa kubo at may lumapit sa aking dalawang babae.
" Mahal naming Hara Halinsaya, utos sa amin ng Raja na bantayan kayo? Baka may lumusob na taga-ibang banwa" paanong may lulusob sa ganito ka aga. Kadalasan sa kalaban sadyang aatake sa dilim kung saan di mo nakikita. Papatayin ka sa di mo inaasahan pero pwede ring ngayong mayroong pang araw. kung expected na ng taga-rito na gabi kadalasan ang mga lulusob. Pwedeng ibahin ng manlulusob ang oras ng paglusob, kaya expect the Unexpected or unexpect the unexpected thinking sabi sa libro kung nabasa.
" huwag na, nais kong mamasyal dito sa gubat ng mag-isa" sabi ko, ayaw ko kasing may magbabantay sa akin, ano ako bata?
" pero bilin yun sa amin ng rajah mahal naming Hara, baka parusahan kami ng rajah kapag may nanyari sa iyong hindi maganda?" Ani ng isa na nag-alala baka maparusahan kapag may mangyari saking di maganda. Kung ganoon at hindi sila mag-alala sakin pag walang parusa, hindi rin sila magsasabing mahal naming hara kung hindi ako isang hara
Ganoon nga siguro, gagawin talaga ng tao ang isang bagay kung napipilitan lang.
May mga tao naman ang lalapit sa iyo kapag may kailangan lang.
Lalapit sila sa iyo kapag may makukuha sila sa iyo, at kapag wala na ay iiwan ka na lang basta basta sa ire.
Ganito nga kaya ang trato nila sakin kung hindi ako hara, kapag inuutusan ay gawin nila kahit di nila gusto.
Ganoon nga siguro ang laro ng buhay, ang hirap intindihin kung bakit ba ganito? Bakit ganyan? Minsan ang unfair, ang ganda ng trato kapag nasa itaas ka. Kapag nasa ilalim ka ay kabaliktaran ang trato nila.
At Bakit naman ganito ang naramdaman ko ngayong hara na raw ako.
Simple lang, ayaw ko na ganito tratuhin dahil nasanay na akong walang nagbabantay at magisa lang akong gumagawa sa sarili ko.
Kadalasan ko talaga o kahit sino o lahat nga siguro satin naranasan ang mga unfair ng buhay. Siguro nga talaga ay life is unfair talaga, hindi na yan pwede mabago at maging life is fair. Dahil bias ang mundo at kadalasan pumapabor ang positibo mula sa itaas at mahuhulog sa ibaba ang negatibo.
At ngayon naramdaman ko ang pagiging hara, may special treatment kung saan babantayan ka. Ganoon nga siguro talaga, iba ang trato nasa taas at iba sa baba. Ganyan na talaga ang laro ng buhay, na ngayon ay ipinaranas na ngayon ay isa na raw akong hara. Kahit ganoon naranasan ko ang may nag-alala noong raw na himatay ako. Na-engkanto raw ako, dapat raw malaman ng babaylan para ano at ganyan.
" ano naman ang magagawa niyo kapag may lulusob!? Marunong ba kayong labanan sila!? Baka tatakbo lang kayo at uunahing iligtas ang sarili!? Mabuti pang sabihin niyo sa mga mandirigma na inutusan ko kayong pa-bantayin sila baka may kung sinong lulusob, masisiguro niyo pang ligtas ako at di kayo maparusahan" nainis kong sabi, kung gusto nila akong bantayan yong taos puso talaga. Hindi yong napipilitan lang sila dahil sa parusa.
Iniwan ko na sila saka pumunta sa may gubat, mabuti at di masyadong ocupied ng mga damo rito o kung anong halaman na halos di mo na madadaanan.
May mga punong may bunga akong nakikita, kahit nais ko mang pumitas pero ang tataas at hindi ako marunong umakyat. Mayroon rin akong nakitang ibon na nasa pugad, at mabuting wala akong ahas na nakikita rito at kung hindi ay mahihimatay siguro ako. Di niyo alam kung gaano ako katakot diyan, manood nga ng palabas tungkol sa ahas eh matatakpan ko na ang mata ko at titili ako ng kay lakas.
Sa paglalakad ko rito sa mapunong lugar, may nakita akong batang lalaking nanungkit sa puno ng Avocado. Ang buhok niya ang hanggang balikat, nakasuot ng kasuotan dito saka mayroon itong earings na gawa sa ginto. Ang laki ng earings at siguro malaki rin ang butas ng tainga niya.
Nahihirapan siya sa panunungkit ng bungang avocado, wala ba namang kawit kaya paano ka makakakuha. Mataas ang puno at ang panungkit ay di masyadong mataas kaya tumalon-talon ang bata para makakuha.
" bata? Paano ka makakakuha niyan kung wala yang kawit atsaka at halos di man lang maka-abot yang panungkit mo?
Sabi ko sa bata kaya napalingon siya.
Teka parang nakilala ko siya? Parang may kamukha siyang sino.
" aa-ate Sesame? Ate Sam?? Ikaw nga ate" sabi niya saka lumapit sa akin at niyakap ako.
Alam ko na kung sino siya. Siya ang isa sa kasama ko doon sa Spaceship. Siya si Elvin, ang batang lagi kong nakakausap dahil ba naman yung si Renzo ehh parang pipi na di makapagsalita.
" thank God, salamat at natagpuan kita Elvin. Si Renzo na lang talaga ang kulang at gagawin na natin ang Quest"
Sabi ko at niyakap ko rin si Elvin.
" A-ate? Bakit ngayon lang kita nakita? Bakit di kita nakita sa banwa?" Tanong ni Elvin saka bumitiw samin pagyayakapan.
" Nawalan raw ako ng malay, na-engkanto raw ako sabi ng Raja?" Sagot ko. Totoo naman kasi na nawalan ako ng malay.
" rajah? Bakit? Nasa bahay ka ba ng Rajah ate?" Tanong niyang naguguluhan.
" asawa ako ng Rajah Elvin, gagampanan ko ang role bilang hara sa Quest nito Elvin" sagot ko sa kanya.
At bigla nalang ay may narinig akong sigaw sa banwa.
May manlulusob
Suugoooood...
Rinig kung sigaw mula sa banwa, tiyak may nanlusob.
Kung siguro hindi ako pumunta rito ay tayche na ako.
Tshiiiing Tshiiing tshiiiing.
Rinig ko ang mga tunog ng espadang nag-e-esparingan.
Aaaaahhh. Ahhhhhh.
At ang halinghing ng mga taong siguro natamaan ng espada.
Tshiiiing ngriiing Tshiiiing Ahhhh Ahhhh Wriinggg.
Patuloy ko lang naririnig ang mga tunog, medyo hindi kasi kami medyo malayo kaya naririnig ko ang tunog ng digmaan.
" E-elvin? Ma-may na-nanlulusob!?" Nag-aalala kong sabi.
" Ta-tara! Magtago tayo ate!? Mabuti at medyo malayo tayo sa banwa ate" alalang sabi ni Elvin.
Tshing! whriiing! tshiiing! aaahhh!
Nagtago na kami ni Elvin kung saan man pwedeng ligtas. Baka kasi mapunta sila rito at mapatay pa kami rito ni Elvin.
RENZO
I find Sesame and Elvin dito sa mga kubo pero ang tangi ko lang nadadatnan ay prutas na nakalapag o ang mga kababaihang takot nanatali lamang sa mga kubo.
"Hhaaaahhh"May umataki sakin kaya sinangga ko saking sandata ang kanyang espada.
Tsshiing whriiing
Saka sinipa ko siya kaya ayon tumilapon, mabuti pala at taekwondo fighter ako kaya makalaban ako ng patas. tumakbo na ako dahil ang layunin ko lang naman ay hanapin ang dalawang iyon.
May ilang umatake sakin at sinasangga ko lang ng aking sandata saka kina-karate.
Saan na kaya ang mga iyon? Wala ng oras na dapat aksayahin namin.
Nasa ibang banwa kaya sila? At kung ganoon ay nahihirapan akong hanapin sila. At baka marami oras lang ang maaksaya. Tumakbo na ako sa may kakahuyan, baka doon lang sila at lumikas mula sa digmaan. Baka nasa kakahuyan lang sila at nagtatago roon.
Sesame? Elvin? Saan na ba kayo?
— Un nuevo capítulo llegará pronto — Escribe una reseña
Estado de energía semanal
-- Ranking de
Poder 
-- Piedra de
Poder