Capítulo 14: Chapter XIV
I'VE been looking at my phone for the nth time, waiting for her text. Dalawang araw na siyang hindi nagpaparamdam sa akin. Hindi ko naman alam kung nasa Batangas siya o nandito pa rin sa Maynila. Nakailang message at tawag na rin ako sa kanya ngunit hindi man lang siya sumasagot.
"I'm going crazy," bulalas ko at saka ibinaba ang binabasa kong proposal. Hindi ako makapag-concentrate. It's so frustrating!
I called my secretary and told her to cancel all my appointments. I will find her. Ay, mali pala. Trev will find her. Ano pa't nagkaroon ako ng kaibigan na dating PI? At may mga alipores din ito kaya alam kong mas mapapabilis ang paghahanap nila kung nasaan si Eevie.
"Sir, how about Mrs. Zanders? We need her 'yes'. This is our last shot," paalala ni Pia. I massaged my forehead. I totally forgot that meeting. Kailangan ko pa lang magpakita kay Mrs. Zanders. Three weeks ago pa sana dapat ang meeting namin kaso pina-cancel ko lang.
"Okay. She's the only one I'll meet today. Verify everything then report to me," utos ko. Agad naman itong tumalima at lumabas ng aking opisina. Kung tungkol kay Eevie ay nawawala ako sa aking sarili. Kung saan-saan napupunta ang aking konsentrasyon.
I checked my watch at nang makita ko kung anong oras na ay napagdesisyunan ko ng lumabas. Kailangan kong i-meet si Mrs Zanders kung hindi ay baka lumipat na ito sa ibang kumpanya. Wala akong masasabing masama sa kliyente naming iyon. She always give me opinions how to improve my company and the likes. Ang ayaw na ayaw lang nito ay iyong hindi binibigyan ng oras.
After thirty minutes ay nakarating na ako sa napag-usapan naming lugar. Kailangan kong maging maaga para naman kahit papaano ay makabawi ako sa kanya. At dapat hindi pinaghihintay ang mga babae.
"Mr. Monteverde," ani ko sa nagche-check ng reservation. She scanned the reservations at nang makita ang pangalan ko ay sinabi na nito sa waitress kung saan ang table namin.
Nakahinga ako ng maluwag nang makitang bakante pa ang aming table. Tumingin ako sa paligid. The restaurant has this cozy yet elegant vibe. Yung tipong mawawala yung stress mo after long tiring week.
"I'm sorry I'm late," paumanhing ani ni Mrs. Zanders saka hinalikan ako sa pisngi bago umupo sa bakanteng upuan sa aking harapan. Kung hindi ko lang siya kilala ay baka mapagkakamalan ko pa itong walang asawa at nasa late thirties pa lang kasi siya. May dalawa na itong anak kaya kung minsan lagi niya akong inaasar na napag-iiwanan na.
I gave her a warm smile. "It's okay. Shall we order?"
Tumango ito kaya tinawag ko na ang waitress na nakatoka sa aming table. Nag-order na kami at habang hinihintay namin ang aming order ay nag-usap na kami tungkol sa business. Marami siyang ideas at sa tingin ko naman ay makakabuti iyon sa kumpanya. She also warned me to check everything para mas makasigurado kaming walang nandadaya sa kumpanya. She even asked me that I should compensate my employees well para hindi ako iwanan na alam ko namang hindi iyon mangyayari. My employees are well-benifited.
"How about your love life? No one piques your interest? Kailangan mo rin ng inspirasyon, hijo," nakangising anito.
Napailing ako sa sinabi nito. Yan at yan pa rin ang tinatanong nito kapag nagkikita kami. Atat na atat na yata itong maging makulay ang aking buhay-pag-ibig. "What if I tell you na meron na? Will you stop bugging me about that topic already?" biro ko rito.
Tumawa ito. "Men and their freedom, hmmmn?"
I chuckled. Freedom? Gustung-gusto ko na ngang matali kay Eevie, eh. Kapag ikakasal ulit kami ni Eevie, kung lang naman, ay kukunin ko itong ninang.
I was about to ask her about her married life nang biglang may nabasag. Lumingon ako sa kabilang table para tignan kung anong nangyari. And I saw Eevie with Marcus. Her face was pale and torn. Nang makita ko ang bubog sa paanan niya ay agad akong lumapit dito but Marcus intervened.
"Fuck off, Monteverde," he warned me at saka maingat nitong pinatayo si Eevie. I tried to catch her eyes ngunit yumuko lang siya. Hahawakan ko sana ang kanyang braso ngunit pumiksi siya.
"Eevie," naguguluhang ani ko.
Hindi siya nagsalita bagkus ay yumakap pa siya kay Marcus. I wanted to snatch her away from that man but I calmed myself. Maraming mga matang nakaabang. I balled my fist. "Hindi mo ba talaga ako kakausapin?" bulong ko sa kanya.
Hindi siya sumagot. Ni hindi man lang siya nag-angat ng tingin. Saan ako nagkamali? Is this about Brizz? Bakit hindi niya ako hingan ng explanation? Nag-aasume na lang siya agad? Yun yung mahirap, eh. Naniwala na siya agad sa narinig ng kanyang tainga.
"Ayaw mo talaga akong kausapin?" puno ng hinanakit na tanong ko.
"Monteverde, umalis ka na habang nagpipigil pa ako," Marcus suddenly butted in.
I met his stare. No stranger will tell me what to do. Aalis lang ako kung papaalisin ako ni Eevie. Mrs. Zanders tugged my coat to get my attention. May ibinulong ito sa akin. Tinalikuran ko ang dalawa at kasamang umalis si Mrs. Zanders. Nang makalabas na kami ay humingi ako ng paumanhin sa nangyari.
She just smiled at me. "Is that the girl?"
Tumango ako. She patted my back and told me that everything will be alright. Palamigin ko lang muna raw ang sitwasyon. Kung ipipilit ko ang gusto ko ngayon ay mas lalong lalayo ang loob niya. Ngunit wala akong pakialam. I will wait for her. I will talk to her.
"We'll talk again another time, Alexus. Mukhang mas may importante ka pang gagawin," nakangiting paalam ni Mrs. Zanders.
Ihahatid ko na sana muna siya sa kanyang kotse ngunit pinigilan niya lang ako. "Do what you think is right. I can see you really love that girl. Sa wakas, Alexus."
Napangiti ako ng matipid. Kung alam lang nito na asawa ko si Eevie.
Estado de energía semanal
-- Ranking de
Poder 
-- Piedra de
Poder