Capítulo 10: 10th Chapter
Paolo's Point of View
Matalino si Lolo kaya mahirap na, dahilan para bigyan ko ng necklace si Eloisa sanay kasi si Lolo na kapag mahalaga sa akin ang isang tao bibigyan ko sya ng isang bagay na sa kanya ko lang ibibigay.
"Kinakabahan ako. Paano kung mahuli tayo agad?" sabi ni Eloisa na halatang kinakabahan. I looked at her for about 5 seconds and I've a question? Sya ba talaga yan? There's no sign of her. Weird I feel something... nevermind. Psh.
"Hey?" sabi niya at agad naman akong nagising.
"Nga pala. Isipin mo na lang boyfriend mo talaga ako, okay?" sabi ko. Malapit na ata akong masiraan, natutulala na lang ako bigla.
"I changed my mind, I'm backing out. Bye." aniya.
Hinila ko siya dahilan para magkadikit ang katawan ko at katawan nya at masandal ko sya sa kotse. Shít? Bakit ang bilis ng tibok ng puso ko? Kinakabahan kasi ako kay Lolo.
"Please, I need you," Ito ang pangalawang beses na sabihin ko ang salitang iyon. She should be happy to be the second person to hear that word.
"Ha?" slow nya.
"I said一" putol kong sabi.
"I heard it. Tss." sabi niya. What's her problem. Weirdo.
"Tsk tara na nga." sabi ko tapos hinigit ko na sya papasok ng Mansyon.
"Young Master?" sabi ni Manang, idunno.
Hindi ko sya pinansin, pero itong si Eloisa nagbow. Masyadong syang mabait. Well, that's what Lolo looking for. Anyways, hindi talaga ako namamanasin ng mga katulong yung iba kasi mga kasing edad ko lang kinukuha na ni Lolo kaya may mga hidden desire sila sa akin hirap talaga maging gwapo.
"Hey!" medyo pasigaw na sabi ni Eloisa.
"Bakit?" tanong ko sa kanya.
"Wala." sabi nya. Weirdo talaga.
"Let's go." sabi ko tapos pumunta sa harap ng opisina ni Lolo.
We both cleared our own throats.
"Act natural." sabi ko bago pihitin ang doorknob.
Hindi ako kumakatok sa pintuan nya basta papasok na lang ako. Hindi nya ata napansin na may pumasok.
Umubo ako para malaman ni Lolo na nasa loob na kami ng kanyangbopisina pero hindi pa rin nya inikot ang swivel chair para kami'y harapin.
We're living in the same roof. But we barely see each other. Busy siya sa pagpapatakbo ng kumpanya. Kaya minsan ko lamang siya makita. Kapag naman nandito sya sa mansyon. Dito lamang siya sa opisina o kwarto nya.
"O, apo hindi naman kita pinatawag ah? Atsaka yung pinagu--- sino ang iyong kasama?" tanong ni Lolo sa akin.
Inakbayan si Eloisa at ngumiti kay Lolo. "As can you see Lo, she's my girlfriend, her name is Eloi." tinitingnan ko si Eloisa habang sinasabi iyon para maisip nyang kailangan umarte siya ng maayos.
"Girlfriend ka ba talaga ng apo ko, hija? Or sya lang may alam?" nalaglag ang panga ko sa tanong ni Lolo sa katabi kong si Eloisa.
What the heck? Isn't it the other way around? I fúcking mean, ako? Si Paolo Scott, magaassume na girlfriend ang isang tao? Parang baliktad ata, a? Babae ang nagseselfproclaimed na girlfriend ko, Lo. For your information.
"Girlfriend po, kahit naman po jerk sa school si Paolo, mahal ko pa rin sya, at mahal nya ako. Right, babe?" napatingin ako kay Eloisa. She's looking at me smiling. I want to feel my chest kung tibok ba ng puso ko ang aking nararamdaman but I cant. What the? Ano? "Hey?" gising nya sa aking lumilipad na utak.
Narealized ko ang pag-acting nya and she deserve an award. A probability as a best actress? She's effing great.
Napalunok ako. "See, lolo? Girlfriend ko sya."
"So girlfriend mo talaga sya?"
"Alangan namang boyfriend, tss." sabi ko.
"Disrespecting me again. Tsk, anyways, desente, mukhang magalang, mabait, maganda and mukhang malayo sa ex mong si J一oops sorry." sabi ni Lolo. Tss. Bakit kailangan niya pang sabihin ang mga iyon?
"Po?" nagtatakang tanong ni Eloisa. Hindi ko naman kasi sinabi sa kanya ang dahilan kaya sya ang napili ko. Na iyong mga sinabi ni Lolo ang dahilan kaya sya, of all girls in school.
"Maganda rin ang boses at may respeto so hindi nga kayo magkaugali ni Jade." sabi ni Lolo.
"Lo?!" napasigaw ako bakit nya sinabi yung pangalan. Nakakabadtrip.
"Bakit apo?" tanong nya. Indenial king. Pch.
"Wala!" sabi ko.
Napakunot si Lolo habang nakatingin kay Lolo."Alam mo hija may kamukha ka." sabi ni Lolo sino naman kaya?
"Sino po?" tanong niya.
"Kamukha ka talaga pero ano ba ang pangalan mo?" tanong ni Lolo kaya Eloisa.
"Eloisa po." sabi ni Eloisa.
"Ah baka magkamukha lang kayo so apo hindi na matutuloy ang arrange marriage." sabi ni Lolo. "Dahil may girlfriend ka." he said emphasizing girlfriend. Tss.
Sana lang hindi siya maghinala.
"Tss, ngayon ko lang sya pinakilala kasi binlockmail mo ako. So, alam mo na Lo kung bakit ayokong magpakasal? Kasi this girl beside me is the one I want to marry." sabi ko.
Si Eloisa naman napakunot ng noo tiningnan ko sya ng masama.
"You're the only person I want to marry too." sabi nya tapos may binulong sa akin "...kahit hindi" bulong nya sa akin.
"Tss." sabi ko.
"Ano yon, apo?" tanong ni Lolo.
"Wala po." sabi ko.
"Sabay sabay na tayong magdinner." sabi ni Lolo tapos sumunod kami sa kanya.
Eloisa's Point of View
Natapos na kaming magdinner tatlo ako, si Paolo at ang kanyang Lolo.
"So see you next time Eloisa? I am thankful na matino ang naging girlfriend nya." sabi nung Lolo ni Paolo. Nakokonsensya na ako.
"Thank you rin po." sabi ko.
"Call me Lolo." sabi nya... ni Lolo then smiled at me.
"Thank you po, Lolo." sabi ko.
Naiirita ako sa paghawak ni Paolo ng kamay ko.
"Okay dinner ka ulit dito next time ha." sabi ni Lolo.
"Opo, sure po." sabi ko. Nakakakonsensya talaga ako!
Paano nagagawa ni Paolo na gawin 'to sa Lolo nya? How can he do this thing flawlessly. Ako, nilunok ko na lahat ng kaba, konsenya at pride ko para lang magmukhang makatotohang girlfriend nya ako pero may katiting konsenya pa ring natitira.
"Sus aalis na kami tara na, babe." sabi ni Paolo promise nakakailang at nakakadiri pa, baby? Nakakakilabot.
"Mukhang hindi naghinala si Lolo at mabuti yon diba Baby." sabi ni Paolo sabay akbay sa akin.
Inalis ko ang akbay niya sa akin. Napaka-kapal rin.
"Nasa labas na po tayo kaya don't call me baby, nakakailang." sabi ko "and nakakadiri." dugtong ko pa.
"Arte mo tara hatid na nga kita." sabi nya. "Anyway, two thumbs up for you great acting skills! Hindi ko alam may talento ka pala, nag-ganon ka ba sa Harvard?" tanong nya sa akin habang kami'y naglalakad papaunta sa kanyang kotse.
Ako'y natigilan, at napakunot. "Wala akong maalalang sinabi ko sayong sa Harvard ako galing?" natigil rin sya.
"Uhm, I told you, vice ako ng top club, you know Andrea? Pinapasa nya sa akin ang mga papers ng new students." ngiti nya. Hindi ko alam kung maniniwala ba ako sa kanya o hindi. Laging ayun ang dahilan nya.
Sa buong byahe tahimik lang ang atmosphere sa loob ng kotse niya. Awkward.
Hinatid nya na nga ako sa apartment ko.
"Ahm, Paolo, about say一ahm" hindi ko masabing tanong ang hirap tanungin.
"Ano?" tanong nya.
"Ano kasi, tatanungin ko sana kun一err?" hindi ko nanaman masabi.
"If this is about my ex better make your mouth shut I don't want to hear or say anything about her and even say her ugly name." sabi nya tama sya yun dapat tatanungin ko ewan ko ba kung bakit?
Weird.
"Hindi yon sasabihin ko, fyi! Ang sasabihin ko nakokonsensya na ako kasi parang ang bait ng Lolo mo ayokong i-take advantage yung kabaitan nya para lokohin sya." sabi ko pero isa rin yun sa dapat na sasabihin ko kanina.
"Sabi mo nga parang hindi mabait Lolo ko pati pag nalaman nya na nagpapanggap lang tayo lagot tayong dalawa kaya kung ako saya gagawin kong mukhang makatotohanan ang lahat tulad ng holding hands, hug and ahm." sabi nya ano naman yung ahm?
"Anong ahm?" tanong ko
"Yung ahm to ahm." sabi nya 'di ko talaga gets nung una nagets ko na lang nung pinagkiss nya yung dalawa nyang kamay nahampas ko tuloy sya.
"Ayoko!" sabi ko.
"Aray ko! Ang brutal mong babae ka sobra I can't believe it." sabi nya.
"Teka nga? Anong pangalan nung mga kaibigan mo?" tanong ko kung bakit ewan ko nanaman suguro interested ako sa isa sa mga kaibigan nya.
"Bakit? Anyway, si Lance Ople at Warren Quizon." aniya, wait, tatlo iyon a? Bakit dalawa lang ang kanyang sinabi? Tatanungin ko na sana kubg bakit dalawa pero may kadugtong pa pala. "If you're going to ask who the heck is the guy asked you if you're okay and gentleman, that's Dominic Jimenez. That's those three among us five一I mean four." sabi nya so sya pala si Dominic, i like him pero teka lima eaw sila pero binawi nya at sinabi nyang apat na lang daw ang misteryoso nya talaga.
"Salamat sa paghatid." sabi ko sabay alis.
"May nakalimutan ka一" sabi niya hindi ko sya pinansin pero napalingon ako at nainis "....baby" dugtong nya.
"Ano?!" naiirita kong tanong.
"I love you at good night kiss ko?" sigaw niyang sabi. Pch, how childish.
Naglakad na ako papapuntang elevator. Luckily. Hindina out-of-service. "In your dreams!" sigaw ko tapos pasok na sa elevator, kasabay ko si Gema kahilera ko dito sa apartment ko sa sa pagkakatanda ko一 classmate ko siya Physics class.
Habang sana elevator ako ewan ko ba napapangiti ako napansin ata ni Gema kaya tinanong ako.
"Ang saya mo ata?" tanong nya.
"Ha? Ako? Hindi." sabi ko then smile.
"Hindi? Halata kaya." sabi nya na nakangiti.
Humalakhak ako sabay iling. "Hindi, a! Hindi talaga." sabi ko.
"Boyfriend mo si Paolo? Kahapon lang nakipagbreak sya kay Ambreen ngayon may bago nanaman sya. Pero mas okay ako sayo, everyone hates Ambreen including me." sabi niya. Ambreen ayon ba yung girl na natapunan ko?
"Oo." um-oo na lang ako. Do I have a choice? At baka malaman niya na act lang lahat ng ginagawa namin. It's just starting, tho.
"Hindi ko akalain na ang isang jerk slash player ay sweet." sabi nya anong sweet don? Lagi nga akong iniinis.
"Oo nga, teka anong oras na ba?" pagiiba ko ng usapan 4th floor na kami next na yung floor namin.
"9:57." sabi nya tapos sakto namang tumunog yung elevator at bumukas na yung elevator.
"Sige Gema una na ako," sabi ko tapos labas ng elevator.
Nginitian nya lang ako tapos tumakbo na ako papuntang sa unit ko.
Then I realise, why am I smiling the whole night? Creepy.
Estado de energía semanal
-- Ranking de
Poder 
-- Piedra de
Poder