Capítulo 22: 34
"Did you just use me?" Bigla akong nanginig sa sariling tanong. Gusto kong sampalin ang sarili ko kung bakit ko pa tinanong sa kan'ya iyon. Napakawalang kwenta.
Doon s'ya kumawala at umatras ng kaunti. Yumuko ako para hindi n'ya makita na nasasaktan ako. "Look, let's make it clear, okay?"
"Make it clear? Hindi ba halata na ginamit mo lang ako? Naging pampalipas oras lang ako sa'yo," nagsisimula nang manginig ang boses ko, pati ba naman ang boses ko?
"What are you—"
"Ganyan ka naman talaga parati, eh. You were always pretending that you didn't know. Can't you just realize? You were hurting me!"
Tumitig s'ya sa'kin. Hindi ko alam kung maiinsulto ba ako o ano.
"I.."
"Nagtagumpay ka na." Pekeng ngumiti ako. Nagsimulang bumuhos ng masagana ang mga luha ko. I just can't help it. "Oh? Ba't ka pa bumalik? Nagtagumpay ka na 'di ba? You shouldn't have come back here because there's nothing you can do this time."
"But I didn't come back here to use you but to get you."
"That's bullshit!"
Nagulat ako nang kunin n'ya bigla ang kamay ko at hinila papasok sa kwarto at idinikit ang katawan ko sa pader. Walang sabi sabing inilapat ang labi n'ya sa labi ko.
'No..'
"John.." Tinulak ko s'ya sa dibdib n'ya pero ang lakas n'ya. Kinuha n'ya lamang ang mga kamay ko at idinikita sa taas ng ulo ko. "Hmm.. s-stop—uhmm.."
He, then, bit my lower lips causing me to open my mouth widely and he slid his tongue in it. I wanted to scream but my body won't let me.
Hindi ko napigilang nasambit ko ang isang kataga dahilan para mapahinto s'ya.
"No, John.. I-I have a boyfriend."
Nabitawan n'ya agad ang mga kamay ko na nasa itaas ng ulo ko, bumagsak agad ang mga iyon. Nanghihina ako, hindi ako masyadong makahinga. But my eyes widened when he suddenly punched the wall right beside my head. I screamed.
"Fucking shit!"
Sinuntok n'ya ulit ang pader pero ngayon, ang kabilang kamay naman n'ya at mas lalong lumakas. Napasigaw ako. Natatakot ako dahil sa mukha n'ya ngayon, he looked like a monster who wants to eat his prey. I'm scared because I know he's hurting himself as well.
Ayokong makita s'yang ganito, nasasaktan ako. Gusto kong sisihin ang sarili ko dahil nasaktan ko s'ya.
"John.." Mas lalong napaiyak ako. Wala akong pakialam kung nakakatakot s'ya ngayon, ang inaalala ko ay s'ya, sinasaktan n'ya lang lalo ang sarili n'ya.
Yumuko s'ya at tumingin sa'kin. His eyes were terrible but I don't care, I still wanted him to know that I cared a lot. I cupped his face with my both hands. "Are you okay?"
"I'm not fucking okay, Emy." He said while gritting his jaw. "You know how much it hurts knowing that you have already a boyfriend. Am I really too late? God! Ang tagal kong naghintay at ayoko nang maghinatay pa. I'd been very patient. I've had enough, baby.. ayoko na.."
"John, I.. I'm sorry—"
"I should have chase you before. Hindi na sana ako masasaktan ngayon. I was dumb, I didn't stop you from leaving. But I think it's not quite too late. I can have you someday. Hindi ako susuko, Emy, dahil ako ang nakauna sa'yo. Ako dapat ang nasa pwesto n'ya ngayon. You're mine and fuck that boyfriend of yours for stealing what's mine. And oh, he's not your boyfriend anymore —he's already your ex."
REFLEXIONES DE LOS CREADORES 
nnnyyyxxx
nnnyyyxxx Do you love John? HAHAHAHA s'ya pa talaga ang nag decide sa relationship nila Em at Louis HAHAHAHA
Estado de energía semanal
-- Ranking de
Poder 
-- Piedra de
Poder