Pagdating ko sa silid ni Claire.
Bigla siyang...mauupo.
Inalalayan ko siya.
Walang umimik sa amin.
Pero...nagulat na lang ako ng...bigla niya akong niyakap...
Napayakap na rin ako.
Kaya lang...nagsimula na naman siyang umiyak... iyakin talaga ang baliw na'to.
At sa tingin ko wala namang mali kung umiyak siya...
"I'm sorry Zhio..."
Zhio>>>
"Kamusta ang pakiramdam?."
Di siya sumagot... gusto lang niya ako mayakap ng ganito. Naalala ko tuloy yung huling yakap niya bago niya ako takasan.
"Kailangan mo ng maayos na pahinga."
Di parin...
"Saka kailangan mo kumain... kasi ...magpapabreastfeeding ka kay Baby Kevin."
Di umimik...
Anong nangyayari sa babaeng 'to.
Kaya kinalas ko na ang yakap niya sa akin.
Ayun... umiiyak pa rin.
Ngumiti ako na napapailing sa kanya.
"Hangang kailan ka mapapagod umiyak ..."
"Kasi... natatakot ako na baka... iwan na naman kita ulit... ayoko ng mangyari yun."
"At may magagawa ba ang iyak mong yan."
Umiling siya.
Hey mga Readers, hahaha, traydor na naman ang effect ko. nyahahaha... Happy ending na nga ba? Ahahaha. Let's see...