Capítulo 887: Pagkatapos (4)
Editor: LiberReverieGroup
Hindi makapaniwala si Little Red Bean sa ginawa ni Little Rice Cake kaya sa
sobrang gulat, literal na nanlaki ang kanyang mga mata habang nakatitig dito.
Sa edad siya, ngayon lang siya nakakita ng ganito kapilyong bata kaya nang
narealize niyang nagoyo siya nito, bigla siyang naging sensitibo at mangiyak-
ngiyak na sinabi, "Ayaw nga kitang katabi!"
Iiyak na ba siya?
Hindi inaasahan ni Little Rice Cake na ganito ang magiging reaksyon ng
batang babae kaya nang makita niyang paiyak na ito, dali-dali niyang inalala
ang mga pagkakataon na gusto niya ring umiyak. Ang mama niya ang laging
nagpapatahan sakanya, pero sa tabi nila, lagi siyang nilalaro o kinakausap ng
papa niya para mabaling ang kanyang atensyon, kaya ngayong nasa ganito
siyang sitwasyon, naisip niyang gawin din ito sa kalaro niya…. Bilang
matalinong bata, tumingin siya sa kisame, na para bang nagiisip ng pwede
niyang sabihin, at nang makuntento na siya sa ideya niya, muli siyang
tumingin kay Little Red Bean at sinabi, "May apple ka ba?"
'Ano? Hindi ba nagaaway tayo dahil sa seating arrangement? Bakit bigla kang
magtatanong kung may apple ako?'
At muli, ang mangiyak-ngiyak na Little Red Bean ay bigla nanamang natigilan.
Sa pagkakataong ito, lalo pa siyang naguluhan kay Little Rice Cake. Sa totoo
lang, hindi niya maintindihan kung bakit ito nagpupumilit na umupo sa tabi
niya, kaya habang gulat na gulat na nakatitig sa batang lalaki, puno ng
pagdadalawang-isip siyang umiling.
Kaya ang ang pilyong Little Rice Cake, ay dali-daling kinuha ang kanyang
lunchbox. Inilabas niya ang kanyang fruit container at atat na atat na kinuha
ang isang pulang mansanas. "Pwede kitang bigyan ng isa."
Dahan-dahang yumuko si Little Red Bean para tignan ang maliit na kamay ng
kaharap niyang batang lalaki. Nang makita niya ang hawak nitong apple, bigla
siyang napalunok ng kanyang laway at napahawak ng mahigpit sa maganda
niyang bistida. Paborito niya ang apple…. Pero hindi niya pwedeng kalimutan
ang bilin ng mommy niya… kaya dali-dali siyang umiling bilang pagtanggi.
"Sabi ng mommy ko, wag daw akong tatanggap ng kahit ano galing sa
stranger."
Stranger? Gulat na gulat si Little Rice Cake sa naging sagot ni Little Red
Bean, pero dahil gusto niya talaga itong makatabi, hanggang huli ay hindi
talaga siya nagpatalo. "Hindi ako stranger, ako si Little Rice Cake."
Pagkatapos, ipinasa niya ang apple sa maliit nitong kamay.
Sa totoo lang, gusto sana talagang ibalik ni Little Red Bean kay Little Rice
Cake ang binibigay nito dahil nga sa bilin ng mommy niya, pero paano niya
nga ba tatanggihan ang apple? Paborito niya 'to at isa pa nagugutom na rin
siya… kaya bandang huli, hindi na siya nagpakipot at hinawakan ito ng
mahigpit. "Ibibigay mo talaga 'to sa akin?"
Habang nagtatanong, natatakot si Little Red Bean na baka biglang bawiin ni
Little Rice Cake ang binigay nitong apple… Eh paano kung ayaw niya ng isoli?
Kaya para hindi na magbago ang isip nito, hindi pa man din nakakasagot ang
batang lalaki, dali-dali niyang inilapit sa bibig niya ang apple at kinagatan ito.
Hay… ang mundo nga naman ng mga bata – sobrang simple at inosente. Dahil
lang sa isang mansanas, ang supladang Little Red Bean ay biglang naging
mabait kay Little Rice Cake.
Bago pumasok ng kindergarten si Little Rice Cake, ilang beses na rin siyang
inenroll nina Qiao Anhao at Lu Jinnian sa mga klase ng mga pang one year
old pababa, pero sa tuwing pumapasok siya sa school, lagi siyang
humihiwalay sa ibang bata at naglalaro magisa, kaya nang mapansin ito ng
mama niya, kinabahan talaga ito na baka mayroon siyang mild autism, pero sa
paglipas naman ng mga araw, narealize nito na sadyang mas mataas lang
talaga ang level ng pagiisip niya kumpara sa ibang batang kaedad niya.
Kaya.. si Little Red Bean palang ang kauna-unahang niyang kaibigan na siya
mismo ang unang lumapit.
Masyadong mahiyain ang batang babae, at hindi pala-salita. Kapansin-pansin
din na habang naglalaro ang ibang bata, lagi lang itong naiiwan sa upuan nito,
kaya bilang kaibigan, lagi itong niyaya ni Little Rice Cake, pero lagi lang din
itong tumatanggi. At kagaya nga ng nasabing personalidad ni Little Rice Cake,
ayaw niyang makipaglaro sa iba, kaya imbes na iwanang magisa ang bago
niyang kaibigan, nagisip nalang siya ng pwede nilang mapaglibangan. "Alam
mo ba ang one plus one?"
Tumingin si Little Red Bean sa mga mata ni Little Rice Cake, at pagkalipas ng
ilang segundo, nagtaas siya ng dalawang daliri. "Two."
Regalos
-- Regalo
recibido Estado de energía semanal
-- Ranking de
Poder 
-- Piedra de
Poder