บทที่ 168-3 คุณชายเซ่าหวง
ชิงเซี่ยมองดูอากัปกิริยาที่ค่อนข้างตลกของเขา ก็อดไม่ได้ยกยิ้มขึ้นมาเล็กน้อย กล่าว "ช่างเถิด อย่าได้มากพิธีไปเลย เพียงแต่เวลานี้ในเขตความรับผิดชอบของเจ้าเกิดเหตุการณ์ฉุดคร่าหญิงสาวชาวบ้านขึ้น เรื่องนี้เจ้าจะว่าอย่างไร"
จางอวี้หลันยกมือขึ้นปาดเหงื่อที่ไหลโชกเต็มหน้าผาก เดินเข้าไปหยุดอยู่กลางวงล้อมฝูงชน ทว่าผู้ใดเล่าจะรู้ว่าจู่ๆ คุณชายใหญ่แห่งตระกูลจินผู้นั้นกลับตะโกนขึ้นเสียงดังด้วยความเกรี้ยวกราด "จางอวี้หลัน เจ้ามาได้จังหวะเหมาะพอดี พวกมันเป็นใครกัน บังอาจมาขวางทางนายน้อยเช่นข้า รีบจับพวกมันแล้วลากออกไปเดี๋ยวนี้!"
เวลานี้ แม้กระทั่งเล่อซงและคนอื่นๆ เองก็ยังอดขมวดคิ้วเข้าหากันแน่นไม่ได้ หมอนี่เป็นคนโง่หรืออย่างไร? มองดูท่าทางของผู้ส่งสารจางก็น่าจะทราบแล้วว่าเขาไม่มีอำนาจกระทำการเช่นนั้น แต่คนผู้นี้ยังจะกล้ามาใช้อำนาจบาตรใหญ่อีก นี่ไม่ต่างอะไรกับการสลักอักษรคำว่าตายลงบนหน้าผากของตนเองเลย