Kapitel 10: What Should I Do?
For the past few days, unti-unti ko nang natututunan na balewalain si Gio. May konting kirot pa din everytime na nakikita ko sila ni ate gurl na masaya at magkasama pero ayoko nang ipagpilitan pa ang sarili ko sa kanya.
"Linda? Please talk to me"
Someone texted me. Unknown number.
"This is Gio. "
Seeing him from afar the bench, may hawak syang phone and he looks at me. Mukhang kabisadong-kabisado nya ang pwesto ko kung san ako nakaupo given na ang layo ng pinwestuhan ko mula sa kanila. Nagtaka ako, kala ko ba di sya nagce-cellphone? Bakit ngayon...? Well, maybe... it's because of the girl.
"What for? " I replied
"Please... I need to tell you something."
Every replies from both sides, nagtitinginan kami until makita ko sya na unti-unting naglalakad papalapit sa akin. Gusto kong tumakbo pero ayoko namang maging OA at katawa-tawa sa friends ko na kasama ko non. Bumibilis ng bumibilis ang tibok ng puso ko habang papalapit sya.
"Ano ba self, kala ko ba nakakalimutan mo na sya? Move on na di ba? " napabulong tuloy ako sa sarili ko. Naramdaman ko na kinalabit ako ng isa kong friend and nagpaalam silang umalis muna then I heard Gio's voice.
"Please... "
"Anong kelangan nating pag-usapan? "
"Well, I just want to clarify things. I know, ramdam ko, na umiiwas ka sakin and most probably because of... Jane. "
Jane pala ang pangalan ni ate gurl. Bagay naman sa kanya given na maganda naman sya, maputi at balingkinitan. Jane... parang sina Jane and Tarzan lang, bagay sila, compatible sa isa't isa at PARA sa isa't isa.
"Hmmm...? " kelangan ko magmaangmaangan na walang alam sa sinasabi nya.
"Look, we're only friends okay? Nagkakilala kami dito mismo, sa practice, pinasok sya ni coach just some few weeks now. Transferee daw galing sa malaking school and volleyball player din don. Coach requested me na magfamiliarize sa kanya dito. Maging taga-tour ba? Parang ganon. "
"Gio... I don't really need your explanation. Alam ko naman na nung may pinagdadaanan ako, tinataboy kita papalayo, and that's my bad, I deserve this. Yung treatment mo sakin na nilalayuan mo ko now and di kinakausap. I deserve that kasi may kasalanan naman talaga ako sayo. " then napatingin ako sa ring finger nya kung san nya sinusuot non yung promise ring namin.
"No... " napahawak bigla sya sa daliri nya and tila shocked or kinabahan sa naging pagtitig ko don "This? Actually nawala yung promise ring ko for you. I don't know pero nung saglit ko lang na hinubad sa comfort room para maghilamos sana, yun, bigla na lang nagdisappear. I looked for it everywhere pero wala na. I actually planned to buy another same ring pero di pa lang nagkachance ulit. "
"Ah, that's fine. Nakita ko na di mo na suot yan some other day so I decided to remove mine too. "
"But... Linda... "
"That's fine Gio. Di mo naman kailangan magpaliwanag or linisin yung name mo or mga pangyayari, I understand fully, may kasalanan ako and kung masaya ka na sa iba, okay lang naman sakin. Oh, kagaya nyang phone mo, sabi mo di ka gumagamit nyan di ba? Nung tayo ang may mutual understanding non you can live without that phone. Pero ngayon na iba na nagpapasaya sayo, you afford to buy one. Kasi nga di ba sabi ko naman sayo non, pag mahal mo you will not be able to stand a second na di sya makakausap, and I believe nafeel mo yon sa kanya at di sakin."
"No Linda, believe me, last week ko lang 'to binili to actually contact you. Alam ko kasi na mukhang iniiwasan mo ko so bumili ako ng phone para kahit dito na lang makausap kita. I even asked coach for your number. Ngayon lang ako nagkalakas ng loob, inipon ko to, para lang makausap ka. "
"Gio... "
"Linda... please believe me... ikaw pa din, ikaw lang, please... "
"Give me just some time to think about this. Kung ako pa din talaga ang gusto mo, I'm not asking you na layuan si ate gurl, pero I want to feel na friends lang talaga kayo, kasi sa nakita ko sobrang sweet nya sayo. "
"Yes, sige, I'll limit her... "
"No, don't limit her sa gagawin nya sayo, gusto ko ikaw mismo ang magparamdam sa kanya na off-limits na ginagawa nya. Kasi may someone ka na. Feeling ko kasi di nya alam yon... feeling ko di mo naman binabanggit yon."
"Yes. I'll do my best para di ka magselos sa kanya. I'm just doing my job na inatang sakin ni coach. Nothing more, nothing less. "
"Okay.. "
"So... can I visit you sometime sa house nyo? "
"Not this time Gio, pagtagal na siguro. "
"Okay, I'll wait for that time. "
Oo na... sobrang rupok ko na. Kasasabi ko lang na wala na, sure na sure na ko kanina sa decision ko pero bakit ganon? Isang lapit lang nya feeling ko okay na agad ang lahat, parang walang nangyari? Ano ba self? Bakit ka ganyan? Di kita pinalaking ganyan...
Wöchentlicher Energiestatus
-- Power-
Rangliste 
-- Power-
Stein