Kapitel 17: EPILOGUE

"Where are you Hanna?!", galit na bungad ni Sandy kay Hanna sa telepono. "Hindi mo pa rin ba nakakausap ang bwisit na doctor nay an? You've been there for a week and you haven't given us any good news, you bitch!"

Napasinghap naman si Hanna sa kabilang linya, she knew it was Sandy that was talking and not her bestfriend KC.

"Calm down Sandy, what's wrong? Has anything happened?", mahinahon nitong tanong.

"Has anything happened?! Damn it! Yes! Something happened kaya napilitan na naman akong i-take over ang katawan ni KC!", Sandy was beyond mad and Hanna cannot do anything about it. Nasanay na siya sa ugali nito kaya hindi nalang niya pinansin. Pero hindi naman niya mapigilan ang hindi mag-alala kay KC.

"Ano nga ang nagyari?"

"She woke up this morning with a heavy head, at nahihilo and with a swift move, nagtataatakbo siya papuntang bathroom dahil naduduwal siya!"

"And?", mas lalong kumabog ang dibdib ni Hanna sa hindi niya malamang dahilan.

"Damn it! Hindi mo pa rin ban age-gets Hanna? Akala ko ay si Tin lang ang slow, pati pala ikaw!", at narinig ni Hanna na parang nakikipagtalo ito kung kanino.

"Sandy?", tawag niiya dito sa kabilang linya. Ilang minute pa ang lumipas bago ito muling nagsalita na halos ikahimatay ni Hanna dahil sa sinabi nito.

"I think KC is pregnant"

********************************************