Kapitel 26: DEREF CHAPTER TWENTY FOUR
Jairus POV
Napapitlag ako ng marinig ko ang phone ko na nag riring, kaagad ko iyong kinuha at sinagot iyon.
"Hello." Pagtatanong ko. Pero nagtaka ko ng walang nagsasalita.
"T-tol." Nanginginig na boses ang narinig ko sa kabilang linya para bang hindi mapakali.
"Kyle bakit may problema ba? Sumagot ka!" Hindi ko na napigilang mapasigaw dahil sa inis at kuryosidad.
"J-jairus wag ka sanang mabibigla...
Patay na ang tatay ni hazel."
Nabitawan ko yung phone dahil sa panginginig ng kamay ko dahil sa masamang balitang narinig ko.
Pa-panong patay na...
Shit...
Yung huli kong kita sa kanya 2 years ago na nung ilibing yung pamilya ko...
Naalala ko pulis nga pala sya...
Parang nagbalik lahat ng nangyari sa'min sa saglit na nag kasama kami.
Hindi ko alam kung anong gagawin ko...
Hindi pa'ko pwedeng magpakita pero kailangan kong pumunta.
"Hoodlum ayos ka lang?" Napapitlag ako dahil sa pamilyar na boses.
"Aalis ka ba?" Tumango-tango sya dahil sa tinanong ko.
"Wag mo na kong samahan malayo kase yung pupuntahan ko. Actually kailangan mo ng lumabas dahil maliligo na'ko at aalis na kami nila Brianna." Pagkasabi nya nun pinulot ko yung phone ko dahil nabitawan ko yun at naglakad palabas ng kwarto nya.
...
Nag tipa ako sa phone ko at itinapat sa tenga ko yun.
"Magkita tayong lahat sa dating tambayan papunta na'ko." Seryoso kong sabi at ibinaba ko na iyon.
Nagbihis ako ng black shirt at pantalong itim at pinatungan ko yun ng coat na itim.
Kinuha ko ang susi ko at naglakad papuntang garahe, sumakay ako at sinusian ko yun at pinaandar ko iyon ng pagka bilis-bilis.
Tinatahak ko ang daan papuntang bayan na aking kinalakihan.
...
Tatlong oras, tatlong oras ang nagugol ko sa pag byahe ko at kasalakuyan akong nandito sa dati naming tambayan at naka upo.
Ilang minuto pa lang akong nagaantay don pero dalawang kotse yung huminto sa harap ko...
Sila na'to.
Isa-isa silang nagbabaan at lumapit sa'kin.
"Tol kanina kapa?" Tanong ni Kyle sa'kin.
"Hindi kadadating ko lang din." Sabi ko.
"Tol nabigla din kami dahil sa nangyari." - Paolo.
"Tol sigurado ka na bang magpapakita kana?" Alanganing tanong ni Covie.
"Kung anong desisyon mo nasa likod mo lang kami." - Jhared.
"Pupunta na ba tayo?" - Raymond.
"Minsan ko lang sila na kasama pero mahalaga sila sa'kin, kaya tara pumunta na tayo dun." Sabi ko at sumakay sa motor ko ganun din sila dahil sumakay din sila sa kotse nila.
Joree POV
"Condolence, hazel." Napatingin sya sa'min at ngumiti ng pilit.
"Salamat sa inyo Joree, Brianna, Caleb, at Dylan." Sabi nya at niyakap nya kami isa-isa
Naupo na kami dito sa bandang gitna bilang pakikiramay, kadadating lang namin dito at marami na ding tao dito may mga pamilyar na muka akong nakita yung mga kaibigan nyang nasa showbiz din.
"Nabalitaan mo bang wala daw ebidensya sa pagkamatay ni major francis." Napatingin kami sa harap namin dahil sa nag u-usap ng dalawang medyo may katandaan na.
Walang ebidensya?
Ibig sabihin hindi pa nila nalalaman kung sino ang may gawa.
"Wag kang maingay kumare baka marinig tayo nung anak nya, halika alis na tayo." Sambit nung kausap nyang babae at tumayo na sila para umalis.
Nagulat kami dahil may mga media sa labas na nagpupumilit pumasok makakuha lang ng maibabalita.
Major ang tatay nya at artista sya kaya gustong makakuha ng ibabalita tong mga to.
"Joree can we talk?" Hay eto na naman sya kanina pa sya nangungulit sa'kin na mag usap daw kami pero sinasabi kong wala kaming dapat pag usapan.
"Can you respect the dead, Dylan? I said we had nothing to talk about." Seryoso Kong sabi at hindi pa sana sya titigil ng may mga pumasok na limang lalaki.
Oh my...
What are they doing here? I can't be wrong, they saw five men at the mall and they took jai with them.
It was obvious from Hazel's expression that she was shocked when the five men entered.
"Raymond? Kyle? Covie? Paolo? Jhared?" shocked hazel said.
"Nakikiramay kami." Sabay sabay na sabi nung limang lalaki na kaibigan ni hoodlum.
But we were all more surprised when there was a man in a black shirt and black pants and a black coat.
I can't be wrong to enter that there is no one else but the king of hoodlums.
time seemed to slow down because he was walking and everyone was looking at him.
is there something I don't know?
why does he always surprise me?
who is he really
those are the questions I want answered.
When he got close to hazel ...
we were all shocked hazel hugged hoodlum and cried.
I don't know but I want to get out of my seat but I can't get up because I'm shaking because of what I see.
I don't know why he acted like that when he saw hoodlum.
as if they hadn't seen each other for so long.
as if he was the only one to calm her down.
I'll admit I'm hurt by what I see now but I don't know why.
I'm trying to see someone who doesn't care, but based on Hazel's actions, I can't help but think that they will have a relationship.
Jairus POV
"Papa is dead, he is gone, he has left us." Umiiyak nyang sabi habang napayakap sa'kin.
"Anong nangyari?" I asked him out of curiosity.
"He was killed and thrown into the river and there is still no evidence of who did it." Sabi nya sa'kin.
"Since you left, he hasn't stopped doing that, even though the case is closed, he still doesn't stop because he promised you, right? I don't blame you, you know that, but he would have given mama some evidence of what happened to you, but that was also the day we heard he was dead." Nanginginig ako dahil sa narinig ko.
Ilang sandali bumitaw sya at nakita ko ang nanay nya at kaagad akong niyakap.
"I told him to stop but he didn't stop jairus so now he's there while we mourn his death they have no mercy they should be the ones dying." Umiiyak na sabi ni tita hinagod ko sya sa likod dahil dun.
"Forgive me, auntie betina, I caught my previous promise that I will do everything to find them and pay them not only for their sins against my uncle but also for what they did to me." Nanggigigil kong sabi.
Hinila ko yung upuan at ganun na lang gulat ng lahat ng ibinato ko yun.
"HINDI NYO NA GINALANG ANG PAMILYA NG NAMATAYAN! SUBUKAN NYONG HINDI UMALIS KAYO ANG ILALAGAY KO DITO!!!" Sigaw ko dun sa media dahil dun nagsi alisan sila.
"Salamat Jairus kanina pa sila nangungulit e." Sambit ni tita.
"Kamusta ang pagtratrabaho sa manila?" Tanong sa'kin ni tita habang nakaupo sa upuan.
"Ayos lang naman po tita." Seryoso kong sabi.
"D kengkoy's kayo na ang bahala sa mga bisita kailangan ni tita na magpahinga." Tumango naman sila dahil dun at naglakad paalis.
"Tita kumain na po ba kayo?" Tanong ko umiling naman sya.
"Wag mo kong alalahanin jairus si hazel pilitin mo ayaw makinig sa'kin sige maiwan ko muna kayo magpapahinga lang ako."
"Jairus kamusta kana? antagal mong nawala." Interesadong tanong ni hazel.
"Ayos lang ikaw ba balita ko artista kana." Napangiti naman sya dahil sa sinabi ko.
"Oo nung umalis ka may nag alok sa'kin na kung gusto ko daw mag artista then dun na nagsimula." Paliwanag nya sa'kin.
"Anong trabaho mo ngayon?" Nagtatakang tanong nya.
"Body guard ni Joree rozcom." Halatang gulat na gulat sya dahil sa sinabi ko.
"Andito sya ngayon look ayun sya oh kasama nung mga kaibigan nya." Tinignan ko yung tinuturo ni Hazel at nakita ko silang apat na nakatingin sa'min.
...
Ilang oras din kaming nandun at napagpasyahan na naming umalis at babalik na lang kapag libing na.
"Andito ka pala." Seryoso kong sabi kay Joree.
"No, it's just my shadow." Ayos din to sasagot e.
"Joree, we'll be careful first." Paalam ni Brianna.
"Joree, just call us when your guard does something bad." Abnormal na paalala ni Caleb.
"Joree let's talk the next day." Biglang sabi ni Dylan at habang nakahawak sa kamay ni Joree.
"We don't have to talk Dylan." Sabi ni Joree at tanggal dun sa kamay ni Dylan.
Bandang huli nagsi alisan na sila.
"Tol, una na rin kaming lahat." Paalam ni Kyle.
"Mag iingat kayo salamat pag sama sa'kin." Seryoso kong sabi.
"BESTFRIENDSHUGS!!!" Sigaw ni paolo at kaagad kaming nag yakapan.
"Ihahatid kita sa inyo tapos babalik ako sa dati naming bahay at mag i-istay ng tatlong araw dun." Nagulat sya dahil sa sinabi ko.
"ANO EDI WALA AKONG GWARDYA?!" Sigaw nya.
"O diba yun naman yung gusto mo?" Tanong ko sa kanya. Nagulat ako ng mag pout sya.
"Sama ko." Sabi nya habang nag papa-puppy eyes.
"Artista ka baka kailanganin ka." Pagdadahilan ko.
"Wala pa'kong taping sa ngayon." Nakangiti nyang sabi.
"Hindi ka papayagan ng mga magulang mo dahil lalaki ang kasama mo." Naka isip rin ng dahilan.
"Kahit sa outside and inside world pa tayo pumunta papayag sila basta kasama kita!" Sigaw nya sa'kin.
"Pag outside world tayong dalawa lang dun." Natatawang sabi ko.
"A-ah ano ba kung ano ano sinasabi mo e halika na aalis na tayo." Sabi nya at naglakad paalis.
"Bakit gusto mong sumama?" Sabi ko habang nakasunod sa kanya.
"Dahil nandon ang body guard ko kahit san sya pumunta sasama ko." Napailing na lang ako dahil sa sinasabi nya.
"Talaga kahit sa'n?" Tanong ko.
"Oo kahit sa sala, labas ng bahay, kusina, basement-
"Cr?"
"Yes kahit sa- ANONG CR E KUNG ILUSOT KITA SA INIDORO?!" Napaharap sya dahil dun.
"Sabi mo kahit sa'n e." Kaagad nya kong binatukan dahil sa sinabi ko.
"Pervert!" Sigaw nya sa'kin.
"Nasan yung motor mo? kanina pa tayo lakad ng lakad." Pagtatanong nya.
"Nandun." Tinignan nya yung tinuro ko at...
"A-ahray t-teka hindi ako ma-makahinga." Kaagad nya kong binitiwan sa pagkakasakal.
"BAT NGAYON MO LANG SINABI E KANINA PA TAYO LAKAD NG LAKAD!" Nanggigigil nyang sabi nagtaka ko ng ipagkrus nya yung braso nya na parang may tinatakpan.
"Hi-hindi kaya may balak kang gawin sa'kin?!" Napangiwi ako dahil sa sinabi nya.
"Sinusundan lang kita." Natatawang sabi ko.
"Okay take 2 wah!" Bumalik sya sa pwesto nya at humarap sa'kin.
"King of hoodlum nasa'n yung bulok mong motor?" Pabebe nyang sabi.
"Andon nagkakape nainip na kakantay sa kalokohan mo." Nakatakbo ako ng wala sa oras ng habulin nya ko at may hawak na bote ng red horse san nya napulot yun?
...
"Eto na ba yung bahay nyo?" Tanong nya.
"Oo." Sagot ko at naunang umakyat sa hagdanan namin.
"Maganda ah kahit luma na maganda yung mga design at tiles." Namamanghang sabi nya.
Tama sya dun dahil pinaayos ito ni tanda at binili nya ito para sa'kin bilang pag alaala sa mga pamilya ko kahit wala na sila.
"Lika pasok ka." Pag aya ko sa kanya ng mabuksan ko yung pinto nagtaka ko ng umiling iling sya.
"Ayaw, madilim." Sabi nya sabay kapit sa braso ko.
Papasok na sana ko kaso pinigilan nya na naman ako.
"Ayaw ko isa wag ka alis." Naiinis na'ko.
"Walang mangyayari sa buhay kung ganyan ka." Nagulat sya ng hapitin ko ang bewang nya at sabay na pumasok kahit walang ilaw. Lumingon ako sa paligid ng makita ko yung switch nung ilaw pinindot ko yun.
"Wow ang galing pa'no mo nakita yun?" Nagtataka nyang tanong.
"Mas malinaw ang mata ko sa dilim." Namangha sya dahil sa sinabi ko.
"Isa yan sa mga tactics ng mga hoodlum." Napailing na lang ako dahil sa sinabi nya.
"Tawagan mo nanay at tatay mo para hindi sila mag alala sayo." Tumango-tango sya at may kinuha sa maliit nyang bag ilang saglit nag tipa sya.
Pumasok ako sa kwarto ko dati at kumuha ng isusuot nya dahil wala syang isusuot na damit dahil wala syang dala.
"Ere suotin mo dahil wala kang dalang damit." Abot ko sa kanya nung over size kong shirt at nike na short.
"Panlalaki naman to e." Reklamo nya.
"Wag kang mag alala maganda ka kahit anong suot mo." Sabi ko sabay kindat sa kanya.
Wöchentlicher Energiestatus
-- Power-
Rangliste 
-- Power-
Stein