บทที่ 715 : เปิด ‘ห้องเลคเชอร์จางเย่’ อีกครั้ง!
_________________________________
หลังอาหารเช้า
“อู๋ ผมอิ่มแล้วครับ”
“อาหารเป็นไงบ้างคะ?”
“อร่อยสุดยอดไปเลย! พี่ชายคนนี้ไม่ได้พูดประจบเธอนะ ฝีมือการทำอาหารของเธอยอดเยี่ยมจริงๆ ตั้งแต่เล็กจนโต แม่ครัวที่ผมเคยเจอมา เธอเป็นที่สุดของที่สุดเลย ไม่เคยกินอะไรอร่อยขนาดนี้มาก่อน ดูสิ ผมกินโจ๊กข้าวฟ่างเข้าไปตั้งสามชามเชียว ยังกินต่อไหวก็จริง แต่ท้องผมจะแตกแล้ว ตอนนี้ยัดอะไรไม่ไหวล่ะ”
“ชอบก็ดีแล้ว คิกๆ”
“ของมันแน่อยู่แล้ว”
“ตามสบายนะ พี่สาวไปล้างจานก่อน”
“อ๊ะ มีโน้ตบุ๊คไหม?”
“โน้ตบุ๊คเหรอ? มีค่ะ อยู่ชั้นบน ที่โต๊ะลิ้นชักในห้องนอนฉันน่ะ”
“โอเค งั้นผมขอใช้หน่อยนะ”
“ใช้เถอะค่ะ ขึ้นไปเอาเองนะ”