บทที่ 47 ผู้ปกครองพากันประท้วง!
******************************
สตูดิโออัดเสียงหมายเลข 4
รายการของจางเย่ไม่มีช่วงให้ผู้ฟังโทรเข้ามา ดังนั้นเขาจึงไม่จำเป็นต้องมีเสี่ยวฟางคอยช่วยเหลือ ชายหนุ่มเริ่มอัดรายการของเขาสำหรับวันอาทิตย์ที่จะมาถึง
“บทที่ 3 : โดโรธีช่วยหุ่นไล่กา”
“โดโรธีเท้าคางของเธอบนมือแล้วจ้องมองไปที่หุ่นไล่กาอย่างครุ่นคิด หัวของมันทำจากกระสอบใบเล็กที่ถูกยัดด้วยฟาง มีหู ตา จมูกและปากที่ถูกวาดไว้แทนใบหน้า บนหัวมีหมวกปลายแหลมเก่าๆ สีน้ำเงินที่เป็นของมัชกิ้นซักตัววางแปะไว้ ส่วนที่เหลือเป็นชุดสูทสีน้ำเงินขาดๆ ซีดๆ ที่อัดไว้ด้วยฟางเช่นกัน”
“บทที่ 4 : ถนนสู่ผืนป่า”
“หุ่นไล่กานำทางเธอผ่านต้นไม้น้อยใหญ่จนมาถึงที่กระท่อม เมื่อโดโรธีเข้าไปข้างในก็พบกองใบไม้แห้งที่สุมกันเป็นเตียงอยู่ที่มุมห้อง เธอเอนตัวลงนอนทันทีพร้อมกับโตโต้ที่อยู่ข้างกายก่อนจะหลับลึกไป หุ่นไล่กาผู้ไม่รู้จักเหนื่อยล้ายืนนิ่งอยู่ที่อีกมุมหนึ่ง เฝ้าคอยให้รุ่งอรุณมาเยือนอย่างอดทน”