Kapitel 206: 0206

บทที่ 206 : ปรับระดับความยากของเกม!

บนท้องฟ้า

ท้องฟ้าสีคราม เมฆลอยใกล้เสียจนราวกับจะเอื้อมมือถึง

ต่งซานซานเอนตัวนอนหลับไปเรียบร้อย

จางเย่หรี่ตามองออกไปนอกหน้าต่าง ในใจรู้สึกโศกเศร้า นี่คือบ้านเกิดเมืองนอนที่เขาอยู่มามากกว่ายี่สิบปี คราวนี้ต้องจากไปแล้ว แต่ต่อให้รู้สึกไม่อยากไปแค่ไหนแล้วยังไงล่ะ? เส้นทางของดารานั้นถูกลิขิตให้โดดเดี่ยว ยิ่งสูงยิ่งหนาว ยิ่งสูงยิ่งหนาวนัก!

ผ่านมามากกว่าครึ่งทางแล้ว

แอร์โฮสเตสเข็นรถที่บรรทุกเครื่องดื่มมาเสิร์ฟ เป็นไปตามที่ที่นั่งชั้นประหยัดควรจะได้

จางเย่ไม่ปล่อยให้แอร์โฮสเตสรบกวนต่งซานซาน เขารู้ดีว่าดาวมหา’ลัยคนนี้กำลังอ่อนเพลีย ดังนั้นเขาจึงขอน้ำผลไม้มาแก้วหนึ่งวางไว้บนโต๊ะของเขา แล้วขอโค้กอีกหนึ่งแก้วสำหรับตนเองเพื่อดื่มแก้กระหาย

น่าเบื่อจริงๆ

เขาควรจะทำอะไรรอดีเนี่ย?