บทที่ 277 : ต้องเล่นงานหลี่เทาให้สิ้นชื่อ!
หลังมื้อค่ำ
ตะวันตกดิน ภายในห้องที่เปิดไฟ
ต่งซานซานกำลังเก็บถ้วยชามตะเกียบ “ฉันไปล้างชามนะ”
“ฉันเอง” จางเย่รีบแย่ง “เธอล้างมาตลอดแล้ว”
ต่งซานซานปัดมือของเขาออก ยิ้มกล่าว “ไว้รอฉันจ่ายค่าห้องเช่าแสนแพงนี่ได้ วางใจเถอะฉันไม่เกรงใจนายแน่ จะให้นายล้างชามทุกวันเลย”
จางเย่ไม่เถียงอีกต่อไป “ได้เลย”
ต่งซานซานยังคงอยู่ในชุดเดิม เดินเหยียบส้นสูงพร้อมชุดกี่เพ้าบิดย้ายส่ายสะโพกไปห้องครัว ซู่ๆ เสียงเปิดก๊อกน้ำดังแว่วออกมา
จางเย่ตะโกนถาม “จริงสิ รายการเธอเป็นไงบ้าง?”
“อะไรเป็นยังไง? อ่อ ดีมากเลย” เสียงหญิงสาวลอยมาจากในครัว
จางเย่ซักถามต่อ “พรุ่งนี้น่าจะฉายตอนที่สองแล้วสินะ? พรุ่งนี้เธอไปทำงานแต่เช้าไหม? ถ่ายเสร็จแล้วยัง? หรือว่ารอถ่ายวันพรุ่งนี้? จะทันรึเปล่า?”
“ถ่ายเสร็จหมดแล้ว”
“งั้นก็ดี”
“เหอๆ สนเรื่องงานนายเถอะ”
“ฉันจะสนใจไปทำไม? พักผ่อนก่อนค่อยว่ากัน”
“นายไม่มีใบรับรองการเป็นพิธีกร แต่ไปเป็นแขกรับเชิญน่าจะทำได้นะ”