บทที่ 421 : ปล่อยซิงเกิลเพลง!
__________________________________________________________
ในวันเดียวกัน
คืนวันที่สองของปีใหม่
ในที่สุดจางเย่ก็ได้กินหมูน้ำแดงของเหราอ้ายหมิ่นที่บ้านเธอแล้ว! อร่อยเสียจนเขาหยุดไม่อยู่! ปากเขาไม่มีโอกาสได้หุบแม้ว่าเพิ่งจะหายป่วย ก็สามารถกินทุกอย่างได้ชนิดที่ว่าตะกรุมตะกรามสุดๆ เหมือนคนตายอดตายอยากเสียหลายวัน ชายหนุ่มรอคอยรสฝีมือคุณน้าสาวเจ้าของห้องมาตลอด ตั้งแต่ไปทำงานที่เซี่ยงไฮ้ ก็ไม่มีโอกาสได้กินอาหารฝีมือของเธอเลย แค่คิดถึงก็ได้แต่น้ำลายไหล บวกกับเมื่อตอนบ่ายที่เขาสุ่มลอตเตอรี่ได้ของดีมาด้วย ทำให้อารมณ์ดีสุดๆ พลอยเพิ่มความอยากอาหารเข้าไปอีก
"โห อร่อยสุดๆ! หมดนี่ของผมนะ! เหมาทั้งจานด้วย! ที่เหลือให้พวกคุณหมด ห้ามใครแตะหมูตุ๋นน้ำแดงผมเด็ดขาด!" จางเย่ดึงจานมาฝั่งเขาทันที
"ของหนูนะ" เฉินเฉินเข้ามาแย่ง
จางเย่ถือจานไว้แน่น "ห้ามแย่ง"
"คุณนั่นแหละแย่ง" เฉินเฉินกล่าวอย่างมั่นใจ
จางเย่จ้อง "เฮ้ย นี่จะแย่งคนป่วยกินเหรอ!"
เฉินเฉินเบ้ปาก "คุณไม่ยอมให้เด็กด้วยซ้ำ ไม่เห็นเป็นผู้ใหญ่สักนิด"