บทที่ 1006 : บทเพลงที่ไม่มีเนื้อร้อง!
ทั้งห้องส่งถูกกลบไปด้วยเสียงปรบมือกึกก้อง
เพลงแรกเปิดมาก็ทำให้บรรยากาศเดือดพล่านถึงขีดสุดแล้ว ไม่มีผู้เข้าแข่งขันแม้แต่คนเดียวที่อยากขึ้นเวทีเป็นรายถัดไป แต่ทว่าบัดนี้หน้ากากโจ๊กเกอร์ก็มายืนอยู่หลังเวทีแล้ว
หานฉีฝืนยิ้ม “อาจารย์คะ”
จางเย่ขานรับในลำคอ
หานฉีมีท่าทีลังเลอีกครั้งก่อนจะกล่าว “พวกเราตั้งเป้าไว้ที่เพลงหน้ากันดีกว่าค่ะ ไปทุ่มให้กับเพลงถัดไปแทน เพลงนี้คุณอย่าไปจริงจังเลย ออมแรงไว้ก่อน เพราะเสียงคุณก็ยังไม่หายดี ยังไม่อยู่ในสภาพพร้อมเต็มที่ แค่ไม่ให้โดนคัดออกก็โอเคแล้วค่ะ”
โจ๊กเกอร์หัวเราะเบาๆ ไม่ได้ตอบอะไร
ต้าเฟยเข้ามา “จะถึงตาคุณแล้วครับ”
โจ๊กเกอร์พยักหน้า
หูเฟยเองก็หาเวลาแวะมาดู เขาเป็นห่วงอาการของโจ๊กเกอร์ แต่กังวลยิ่งกว่าเรื่องที่ช่วงนี้มีกระแสโจมตีเขา “คุณเป็นไงบ้าง?”
โจ๊กเกอร์บอก “ดีครับ”
หูเฟยถอนหายใจ “อย่าใส่ใจคำพูดตามสื่อพวกนั้นเลยนะ”
โจ๊กเกอร์ “ครับ”
หูเฟย “ไม่ต้องไปสนใจพวกเขา และอย่าเก็บมาใส่ใจ แค่ร้องให้ดีในแบบของคุณก็พอแล้ว”
โจ๊กเกอร์พยักหน้า “คำพูดในข่าวออนไลน์ ผมไม่ใส่ใจสักนิด”