บทที่ 692 : ปู่ อย่าวุ่นวายเลยน่า!
____________________________________________________
สามทุ่มสิบห้านาที ผู้เข้าแข่งขันคนต่อไปก้าวขึ้นเวที พ่อกับแม่ถูกจางเย่ยั่วจนอยากรู้ รอดูอย่างใจจดจ่ออยู่หน้าจอโทรทัศน์ อยากเห็นว่าผู้เข้าแข่งขันคนต่อไปจะชวนให้ตกตะลึงได้อย่างไร ทางหนึ่งกินไส้กรอกกับเฉินเฉิน ทางหนึ่งชมดูด้วยความสงสัย
ทว่าจางเย่กลับลุกขึ้นจากเก้าอี้ วางตะเกียบลงด้วยความอิ่ม หยิบเอากระดาษเช็ดคราบน้ำมันและน้ำจิ้มกระเทียมออกจากมือและริมฝีปาก แล้วเข้าไปหยิบโทรศัพท์มือถือตัวเองในห้อง เขาลังเลอยู่สักพัก พิจารณาอยู่เนิ่นนาน ก่อนจะหยิบเอาเบอร์โทรศัพท์ที่จดไว้ในกระดาษจากกระเป๋ากางเกงออกมา นี่คือสิ่งที่ได้มาจากทางทีมรายการ เป็นเบอร์ติดต่อฉุกเฉินของผู้เข้าแข่งขันและผู้เกี่ยวข้อง
กดเบอร์โทรออก
ติ๊ดๆ ปลายสายกดรับ
จางเย่กล่าวทักทาย "สวัสดีครับ"
ปลายสายเป็นชายวัยกลางคน "จากที่ไหน?"
"ขอถาม นี่คุณโจวหรือเปล่าครับ?" จางเย่กล่าว
"ผมครับ คุณคือ?" ชายวัยกลางคนนั้นประหลาดใจ