A J E N T A
I'm hugging myself, sitting beside my bed, feet's meeting the cold floor. And I felt a fluffy thing bunting on my skin. I look at it and saw heart. I quickly grabbed him and he wipes my tears and his casting a pity looked on me and he began to rubbed his face on my cheeks to cheer me up but all of a sudden he looked around the room like he heard something. He wiggled his nose and his ears are twitching. "Ajenta Wala kabang naamoy?"
He hop down and began sniffing the whole place. Palibot libot lang siya sakin parang hinahanap nya san nanggaling ang amoy na sinasabi niya pero wala naman akong naamoy. Ibinalik ko ang litrato sa kahon at sinundan si heart.
"Anong amoy"- I hurriedly asked. "Wala akong naamoy e"
"Naamoy ko ang presensya ng isang kalaban be alarmed"-he suspiciously said and his ears keep twitching to any direction at tumayo sya at inamoy ang direksyon papunta sa taas ng pangatlong palapag. "Dun!"-sigaw nya at sinundan ko sya agad inilagay ko sya saking balikat at si fairy naman dala dala ko saking kamay. Papunta pala kame sa old library na nasa attic
"Dito?"-turo ko
Sa bahay ko may kalaban? pano?
"kalaban? dito sa mundo ng tao? possible bayun?"-sunod sunod kong tanong.
"Maaari din"-aniya at kinabahan ako. Kung may kalaban dito maaari may mapahamak na mortal at ako maaari ang dahilan dahil pinasok ko ang ibang mundo. Pinihit ko na ang doorknob at umakyat sa stairs hanggang sa nakarating na ako. Sa kwarto na kinatatakutan ko hanggang ngayon. Di naman kaya ang multong nagpapakita sakin ay isang kalaban? I gulped when I open the door slowly and I got freaked out and had my butt sent to the ground. A light suddenly appeared and it was fairy. " Don't do that!" sigaw ko at nagsorry naman siya agad. "What are you doing here?"
"I'm follow the willow-o- the-wisp" said she.
Mas umalikabok na ang paligid mga libro ay natatabunan na ng mga spider webs.
"Its creepy in here"-heart shivered at binaon ang mukha sa'king dibdib. May kumislap sa mata ko kaya naagaw atensyon ko ang libro na nakabukas na malapit sa isang litrato na maalikabok din. Di ko muna pinansin ang litrato tinuunan ko lang ng pansin ang libro at naghanap ako ng mauupuan sa sakto namang may upuan sa king tabi at bilis kong inabot at umupo. at sinimulang buksan ito at napadilat ako ng makita ko ang mukha ko sa libro. My eyes starting to reading
A girl in white robe. Was one of the most dreadful thief in generation. Her named was long forgotten as years past. The oldest time era. Sya ang kilalang pinuno ng nakaraan ang kilalang naglikha ng kauna unahang madugong digmaan. She was banished to the other dimension. Few tears escaped my eyes.
Habang binabasa ko ito. Mas lalo lang ako natakot sa mismo kong sarili. Ito ba ako noon? Ako ba ang tinutukoy ng librong ito? She can reincarnated but her name still remain the same. 𝑇ℎ𝑒𝑎
𝑇ℎ𝑒 𝑜𝑛𝑒 𝑤ℎ𝑜 𝑏𝑎𝑟𝑒𝑠 𝑎 𝑐𝑢𝑟𝑠𝑒 𝑓𝑜𝑟 𝑒𝑡𝑒𝑟𝑛𝑖𝑡𝑦
"What is this book?"
"Ajenta I think this is not right... its fishy" said heart but my tears keeps falling
𝑆ℎ𝑒 𝑤𝑖𝑙𝑙 𝑛𝑒𝑣𝑒𝑟 𝑒𝑠𝑐𝑎𝑝𝑒𝑑 𝑡ℎ𝑒 𝑐𝑢𝑟𝑠𝑒
𝑆ℎ𝑒 𝑟𝑒𝑏𝑜𝑟𝑛 ℎ𝑒𝑟𝑠𝑒𝑙𝑓 𝑡𝑜 𝑠𝑝𝑟𝑒𝑎𝑑 𝑑𝑎𝑟𝑘𝑛𝑒𝑠𝑠 𝑡𝑜 𝐺𝑎𝑖𝑣𝑒𝑟𝑎
Halos malalagutan ako ng hininga ng pinapatuloy ang pagbabasa sa bawat linya. My heart almost exploded at parang gumuho ang mundo ko. Ang akala ko magtatapos na ang mga problema ko pero may mas humigit pa at napakasakit tanggapin. Di ko napigilang bagsakin ang libro at inapak-apakan ito. Nagkalumpo lumpo ang tuhod ko at bumungisngis nalang ako ng walang dahilan. Nababaliw na ako di ko na alam pano ko pa gagalawin at pano ko malulutasan ang mga ito. Ano bang nangyayari ang gulo!!
"Ajenta snap out of it!!"
"Stop it!!"
"I'm a criminal..." i said helplessly and I lie down on the floor ans hugged myself.
𝑇𝐻𝐼𝐸𝐹
"AAAAGHH TAMA NA!! TAMA NA"-nagmamakaawa na ako at sumisigaw. Pinagsasabunot ko na ang buhok ko baliw na nga talaga ako. Di ko na matiis gusto ko nang malaman ang lahat..
" Heart I have to go back to set things right. This is too much nasisiraan na ako ng bait"
FAST FORWARD•••
Bumukas ng maluwag ang malaking pinto. Malakas na palakpakan ang sumalubong sakin mula sa mga tao na sa ballroom. Ang atensyon ko ay nasa babae na nasa harap ko ngayon. "Queen clarietha pano kayo nagkakilala ng aking ina?"
"Huh? A-anong klaseng tanong yan ajenta?"
"Wag ka nang magmaangan ang mga sekreto ay paunti unti nang nabubunyag at mababaliw na ako. Gusto ko nang malaman ang nakaraan. Bat nasa bahay ko ang isang larawan ng dalawang babae at isa dun ay ikaw"-turo ko sa kanya na may halong inis na tono
"Pasensya pero di kita masasagot sa mga katanungan mo...."
"I said I want to know the truth! You're hiding something. Eyes can't lie"- The guard withdraw their weapons at me as I began to raise my voice to the Queen. I kneeled before her. I wont let anyone stop me for finding the truth of my existence
"Please I beg you. Gusto ko nang makalaya sa pagkakulong"-I bowed and felt the cold floor on my head. "Please mahal na reyna gusto ko na pong malaman ang mga nakalimutan kong alaala sa nakaraan"
Inalalayan nya akong tumayo at nagulat ako ng makita ko ang mga luha nyang patuloy na dumadaloy sa kanyang namumulang mata.
"Please. Please get out of here and don't come back"-mas lalo pa syang napaluha "Don't reveal the truth. You'll regret i..." napahinto siya at nabigla ako ng tutukan siya ng espada ni Aanirtha sa leeg.
"Aanirtha stop!"-I try to reach the queen. The people began tl panic the guards just fell on their spot.
"Gusto mong malaman?!"-bagsik na wika nya na halatang buo ang galit "Ikaw ang dahilan kung bakit nagdusa ang anak ko! Kung gusto mong mabuhay ang iyong ina. Ibalik mo ang buhay ng aking anak! Cam wethrin!"
Maguguluhan ako lalo sa pagkabilis ng pangyayari biglang nanigas ang dalawa kong binti kaya napadapa akong luhaan na naman . Ay ang taong kaharap ko ngayon. Ang reyna ng cloud kingdom ay ang aking matagal na yumaong ina?
"Ang hinahanap mong ina ay itong salbaheng reyna nato! Goddess clexa at Samantha ay iisa! at di ko makakalimutan ang gabing pagnanakaw nya sa kaluluwa ng aking anak dahil sa pagkamatay mo at pagbabayaran mo yun! Hawak ko ang espada ng kalayaan. Kahit magpumiglas sya mapuputol ang ulo nya at wala akong pake alam kahit na kaharap mo siyang nag aagaw buhay"
Napadilat nalang ako sa mga narinig ko. Tikom nalang ang bibig ko at di na ako nakapagsalita nanginginig ako dahil ang laki pala ng kasalanan ko.
The Queen burst in tears "I'm so sorry. I have to save you ..."
"Tumahimik ka clarietha!"-Tumingin ako sa mga mata ni Aanirtha at napaluha na sya ng dugo at bahid sa mukha nya ang galit na namumuo sa matagal na panahon.
"Stop Aanirtha!"-sigaw ko at napaluhod nagmakaawa "Don't you dare touch her like that please. I was the one you started this..!"-a word that came out on my mouth by accident. There's something inside me na parang nabunutan ako ng tinik.
"Anak patawad..."
"Shut it!!"-mas nilakasan pa nya ang paghila ng buhok sa aking ina kaya wala akong magawa kundi sumigaw na tumigil sya dahil nasasaktan ako kapag nakikita ko syang sinasaktan ng ibang tao upang pagtakpan ang nagawa kong kasalanan at ako dapat ang magdusa dahil ako naman ang dahilan ng lahat na bat nagkakaganito.
Aanirtha look at me in the eyes. I felt that i been burn alive by those gaze "Only you can bring her back and break the curse"
Gulong gulo na ang pag iisip ko. Ano ba ang gagawin ko? Isa akong tao pano ko sya maiililigtas?
"Nakita mo ang libro diba? Kung gusto mong mabuhay ang iyong ina. Ibalik mo si ajienta bilang kabayaran ay ang buhay mo"-madiin nya wika. Ramdam ko nalang ang mainit na luha ko na dumaloy sa king pisnge.
Binalingan ko siya ng tingjn na may halong ngiti. Siguro dahil hanggang dito nalang ang yugto ng aking buhay "Basta wag mong saktan ang aking ina"
"Aanirtha wag! pabayaan mo ang anak ko! wala syang kasalanan ako ang dapat mong sisihin!!"
"Mom i'll be okay" Ang pagliligtas kay ajienta ay kabayaran ng buhay ko. Dapat lang dahil sa kanya naman itong buhay nato at ako lang ang kumuha. Isa pala akong demonyo na nakatago sa kayawan ng tao. Wala na akong nararamdaman parang wasak na ang puso ko. Ito pala ang sinasabi na wag na wag kong hukayin ang masalimuot na nakaraan. Nabuhay ako ng paulit ulit at paulit ulit ding mamatay at ganon padin ang paulit ulit na paghahanap ng kasagutan
This is my fate. It hurts but I had no choice..
"Anak... ayokong mawalay ka na naman saki.... i'm sorry for keeping all the secrets from you. I'm sorry anak!! anak makinig ka"- she burst in tears. "All i want is to keep you safe kaya pilit kong iwanan ka sa mundo ng tao"
Kaya pala. "Mom you didn't just save me, you made a mistake"
"You arent a mistake-- never"
"I am. I love mom and thank you. Pero kailangan ko nang tapusin ang pagdudusa ko. Ayokong mabuhay ng ganito at muli ring sapitin ang sakit ng katotohanan sa aking nakaraang buhay. If I died today, my soul can walked peacefully. I'm sorry for being a bad daughter, disobeying you now. Just please, if you love me, set me free"
Tila nawala na ang pakiramdam ko tumalikod na ako at gayon padin ay lumuluha. Patawad Ajienta for making you suffer the pain na ako naman ang dapat na pinaparusahan.
"Anak wag!!"
Heart rushed to stop me but I hear them no more. "Ajenta stop baka mapapahamak ka kung di mo pag iisipan ang gagawin mo. Going to Rauko's realm is meant for killing yourself."
"Mas maganda na yun kesa mamatay ako na dala dala ang kahihiyan sa buhay ko. Ajienta suffered because of me. Matagal na akong patay kung di lang nangyari yun, none of this ever happen"
"But ajenta..."
"Please, wag nyo na akong pigilan please lang. I have to do this malaki ang nagawa kong kasalanan at ayaw kong pagsisihan yun habang buhay..."
"Panong di ka makaligtas? pano na sina yumie at mga iba mong kaibigan"
I know they would be in pain. But i can't live in peace. I made a mistake I must set things right this time "Jien save me and I have to pay that depth"
I rode on a white pegasus. Cool air hit my face and I breathed it in gratefully.
Mabigat ang pakiramdam ko at si ajienta nalang ang nasa isipan ko. Kung hindi lang yun dahil sakin di sya mapapahamak. Hinigpitan ko na ang hawak sa pegasus ng maramdaman kong pabilis ng palibis syang lumilipad.
➖➖➖
"This is it. Doorway to gothrog's realm" said the pegasus and soon leave.
Bumungad saking paningin ang walang kahit anong halaman lang ang nabubuhay. Parang nakaapak ako sa natuyong lava matapos pumutok ang bulkan. Mapabuntong hininga ako at dinig ko ang lakas ng tibok ng aking dibdib. I tried to swallowed the beat of my heart dahil sa takot. Pumasok na ako at napapakibit balikat ako sabay pikit ng aking mata sa pag ihip ng mainit na apoy sakin napaatras ako dahil parang sinusunog na ako kshit di pa ako nakakapasok.
"Ajenta...."-tuminghala ako kina fairy na bakas ang takot at pagaalala sakin. Entering rauko's realm is putting my own life at risk.
"I'll be fine. I won't be coming out without ajienta. Di na ako mangangako kung makakalabas pa ako basta mailigtas ko sya sa lugar nato "-i said with a smile on my face binaling ko na ang tingin sa dinadaanan ko.
Dinig ko parin silang pilit akong di magpatuloy lumakad sa loob ng kumukulong lava. Nakita ko ang mahabang tulay na nasa gitna at kasyang dalawang tao lang ang pwedeng sumabay maglakad. Dahan dahan akong lumakad para masigurong ligtas ba ang dinadaanan ko.
Napapangiwi ako dahil sa init na parang nilalapnos ang buo kong katawan. Only i can hear is the bubbling and rumbling sound inside. I hug myself at binilisan ang paglalakad hanggang sa nakaligtas ako sa tulay i look down at napalunok ako sa maladugong kulay nito.
Nagpatuloy na akong lumakad sa kweba at napahawak ako sa king dibdib ng makita ko amg mga nakatingin saking mga di maipaliwanag na nakakatakot na nilalang. Napaatras ako ng magsimula silang ngumiti at ang mga iba gumapang tungo ko. Napaiyak na ako ng maramdaman kong dinidilaan nila ako.
"Alis!!!"
Napadilat ako at nakita kong nagsialisan ang mga ito at may babaeng nakaitim na papalapit sakin at dinig ko na parang may tunog ng tubig. May parang umaapoy na asul at kaunting berde nasa taas ng kanyang ulo at nakasakay pala sya ng bangka at may mga human figure sa tubig na hinila ang bangka papunta sa direksyon ko.
"Sino pakay mo?"
"A-ajienta"-lakas loob kong sagot , suminyas siya bigla sakin na sumakay at medyo malayo ang bangka sakin ng isang metro napalukso ako ng may nagtumpukang mga kalansay na may mahabang buhok na parang ginagawan nila ako ng malalakaran papunta ng bangka.
Agad akong lumukso sa bangka at di ko maiwasang maglinga linga dahil ang dami nila at lahat sila nakakatindig balahibo.
"Such guts, why came here looking for yoursel...?"
"huh..?"
Naguguluhan ako sa sinabi nya. Huminto ang bangka at bumaba na ako. Maraming mga kalansay na nagkakalat saakinh dinadaanan at bukod padun Nasa harap ko ang isang nakatayong dalawang malahiganteng kalansay na may kadena na nakaikot dito.
Napatinghala ako sa madilim na kalangitan sabay ng malakas na tunog ng kulog at kidlat. A loud howl from the air lit up the bone fire in front of me and had me quiver.
Lumapit ako at kaunting distansya lang ng nawala ang apoy na para bang binigyan ako ng daan papunta sa kanya. Duguan sya at dahan dahan akong lumapit at inalis ang nakaharang na buhok sa kanyang mukha at napadilat ako. She's no ajienta at nakangisi siya at tumawa ng malakas. Napasigaw ako ng hawakan nya ang aking balikat at napasihaw ako ng bumaon ang kanyang kuko.
Napaluhod ako at napasuka ng dugo ng hablutin nya ang puso ko. Bumagsak lang ako sa harap nyang nakaluhod nakuha ko pa siyang tingnan hanggang sa bumagsak na ako ng tuluyan.
"So naive. I pity you my dear...such honor thank you"
A A N I R T H A
I slayed the queen. She bleed, I wasn't sorry for that. Apathy was taken over me. I did what I had to do. I senses Seorsa aura, she's coming. I was created by her. From a single strand of her hair and I became a mother for her seeds to protect. I hid ajienta from the curse of samantha's daughter. The reincarnated body of Goddess Clexa when she was banished in heaven.
Her seed was thea and she find a way to revived her by finding her half. I failed to protect jien that night and I won't do the same mistake again. Masyado akong nakumpyansa. Clexa was trapped in the body of samantha. Samantha is a good mother but her past life wasn't. Clexa was so powerful and Samantha almost died.
But she had her way to the cloud Queen. They became allies and had a deal to sealed Clexa. And become the cloud queen as everybody worship. Only clarietha's power can sealed Clexa on samantha's body
Alam ko ang pakay ni Clexa dahil sa totoo ay hindi buhayin si ajenta but to steal the half of the sacred 𝑇𝑖𝑛𝑤𝑒𝑟𝑒. From the moment she poisoned herself to get on her plan.
Hindi ako naging tanga para hindi iyon malaman. Minamasid ko siya ket saan. I studied all, Her plan, movement anything. I need more information and Had studied all my entire life. Lahat ng mga gamot na pinakuha niya ay para mapalakas ang sarili at para makalaya na siya sa katawang iyon.
Ginawa ko ang lahat at ginulo ang mga nakasulat pero hindi ko lubos maisip na makukuha nila lahat ang mga iyon at kahit hindi ko man kukunin ang dyamante sa puso ni ajenta ay liliwanag parin iyon dahil naghalo na lahat ng pitong hiwaga ng haeannon
Andito parin ako para protektahan ang dalawang bata. Ayoko ring mapahamak si ajenta dahil nasa parte parin niya ang katawan ng aking anak na pinagkaloob sakin ng dyosa. I witnessed all, at ngayon ilalabas ko na dahil ito na ang takdang panahon. Ajenta will sacrifice herself even I stop her the cursed she bares will follow her.
Lies will consumed ajenta to reborn herself into a demon. I must help her. What she knew now is all lies. I hope there's a miracle because the end of her is near.
"Just as i thought. Aanirtha is a servant of my dear sister Seorsa"-napaatras ako ng bigla siya tumayo at nahilom ang kanyang sugat. "So close. I was these close"
"Oo dahil isa lang naman ang pakay mo. Maghigante diba Clexa. Its been long time.."
"Yes it is dear Aanirtha"
I didn't plan to killed her but purifying samantha out of her sin. Even if I failed. Samantha will be the key to ajenta. I smirked and even I know this is my last battle in my years and such an honor. Samantha lies unconscious on the floor, standing in front of me is the traitor who wants take the power for her own. My sword flew out from my hand but i remain forbearance "Ajenta will stop yo--"-Bumagal ang paghinto ng oras ng maramdaman ko ang init ng isang likido na dumaloy saking katawan. Bumagsak ako sa kinatatayuan ko na nakangiti at hindi siya natutuwa sa ngiting iyon.