Kapitel 20: บทที่ 20 สัตว์น้ำปะทะกัน!

ฉลามสายฟ้าโดนปลาจูปีก้าใช้หางตบ มันรู้สึกโกรธมาก ตลอดชีวิตที่ผ่านมาไม่เคยมีครั้งไหนเลยที่มันถูกปลาชนิดอื่นโจมตีใส่ ฉลามสายฟ้าจ้องปลาจูปีก้าอย่างโกรธแค้น ฉับพลันสายฟ้ารอบตัวมันทรงพลังขึ้น

กรรรรร!

มันคำรามเสียงดัง พุ่งตรงเข้าใส่ปลาจูปีก้า มาถึงด้านหน้ามันอ้าปากเผยให้เห็นฟันแหลมคมสีขาว ปลาจูปีก้าคาดเดาได้ว่าฉลามสายฟ้าต้องการจะกัดมัน มันรีบใช้กระแสไฟฟ้าเพิ่มความเร็วตนเองและหลบไปข้างๆ

ฉลามสายฟ้ากัดพลาดเป้าพุ่งผ่านปลาจูปีก้าไป ปลาจูปีก้าใช้โอกาสที่มันหลบสำเร็จในการโจมตีสวนกลับ กระแสไฟฟ้ารอบร่างกายเคลื่อนย้ายไปรวมกันตรงจุดเดียว จุดนั้นคือหางของมันนั่นเอง! ปลาจูปีก้ามองฉลามสายฟ้าซึ่งพึ่งรู้สึกตัวว่าตนเองพลาดเป้าอย่างดูถูกก่อนใช้หางตบใส่

ปึงง!

ร่างฉลามสายฟ้ากระเด็นไปไกลอีกครั้ง มันโกรธมากยิ่งขึ้น ตัวมันโดนตบมาแล้วครั้งหนึ่งยังโดนตบซํ้ารอบสองอีก แถมการโจมตีของมันยังพลาดเป้าด้วย นี่ทำให้ฉลามสายฟ้ามองปลาจูปีก้าด้วยความเกลียดชังมากกว่าเดิม

ปลาจูปีก้าไม่สนใจสายตาของฉลามสายฟ้า มันสามารถรู้ได้ทันทีหลังจากเริ่มต่อสู้ ศัตรูของมันไม่มีประสบการณ์ต่อสู้กับศัตรูระดับเดียวกันหรือมากกว่าเลย ฉลามสายฟ้าอาศัยเพียงสัญชาตญาณเท่านั้นในการต่อสู้ เพราะงั้นปลาจูปีก้าซึ่งเคยผ่านประสบการณ์ต่อสู้มากมายนับไม่ถ้วนมาแล้วจึงได้เปรียบฉลามสายฟ้าอยู่เล็กน้อย

แน่นอนว่าด้วยระดับพลังที่เท่ากันปลาจูปีก้าจำเป็นต้องใช้พลังถึงเจ็ดส่วนจากสิบส่วนเพื่อทำการสังหารฉลามสายฟ้า มันจะไม่ชนะง่ายๆแน่หากไม่ใช่พลังเกินหกส่วน

เมื่อครู่พลังที่ใส่ไปในการโจมตีคือพลังห้าส่วน ดังนั้นฉลามสายฟ้าจึงไม่ได้รับบาดเจ็บมากนัก แต่ถึงไม่ได้รับความเจ็บปวดมากมายอะไรทว่าความเคียดแค้นที่มีต่อปลาจูปีก้าของฉลามสายฟ้ากลับไม่ลดลงเลย

ฉลามสายฟ้าจ้องศัตรูที่น่าหวาดกลัวที่สุดที่เคยเจอมาในชีวิตอย่างจริงจัง มันรู้ว่าหากเป็นแบบนี้ต่อไปตัวมันคงต้องจบชีวิตลงและกลายเป็นอาหารให้อีกฝ่ายแน่ การเป็นอาหารให้ศัตรูเป็นสิ่งที่มันไม่อาจยอบรับได้เด็ดขาด

มันเคยเป็นผู้ล่ามาก่อนตอนนี้จะให้มันกลายเป็นผู้ถูกล่าเนี่ยนะ? มันไม่ยินยอม! สายฟ้ารอบตัวทรงพลังและน่าหวาดกลัวขึ้น ฉลามสายฟ้าเตรียมใช้พลังทั้งหมดจัดการปลาจูปีก้า

ปลาจูปีก้ารู้ว่าฉลามสายฟ้าต้องการทำสิ่งใดแต่มันก็ไม่ได้ไปขัดขวางอีกฝ่าย มันรอให้ศัตรูเตรียมการเสร็จ การกระทำของปลาจูปีก้าแม้จะดูเหมือนประมาททว่าไม่ใช่เลย ตัวมันระวังอยู่ตลอดเวลาและพร้อมใช้งานทักษะทันทีถ้าฉลามสายฟ้าผิดพลาด สาเหตุที่มันไม่เริ่มโจมตีอีกฝ่ายก่อนเป็นเพราะปลาจูปีก้ารู้ดี พละกำลังและความแข็งแกร่งสายฟ้าของมันไม่สามารถสู้ฉลามสายฟ้าได้อย่างแน่นอน

ไม่นานฉลามสายฟ้าก็เตรียมการเสร็จสิ้น เวลานี้ดวงตาของมันปรากฏสายฟ้าสีเหลืองทองวิ่งแล่นอยู่ ลวดลายสายฟ้าบนตัวเห็นชัดขึ้น เขี้ยวแหลมคมมากกว่าเดิมและใหญ่กว่าเดิม

ฉลามสายฟ้าแหวกว่ายนํ้าทะเลอย่างรวดเร็วไปอยู่เบื้องหน้าปลาจูปีก้า ปลาจูปีก้าตกใจมาก ความแข็งแกร่งของศัตรูแข็งแกร่งกว่าที่มันคิดเสียอีก อย่างรวดเร็วมันพลันสงบ ตัวมันมีประสบการณ์ต่อสู้มากมายจะมาตกใจจนไปไม่เป็นได้อย่างไร?

ฉึก!

ฟันแหลมคมใหญ่สีขาวของฉลามสายฟ้ากัดลงบนตัวปลาจูปีก้า เลือดสีแดงสดค่อยๆไหลออกจากร่างกาย โชคดีที่เมื่อครู่ปลาจูปีก้าสามารถใช้กระแสไฟฟ้าสร้างโล่ป้องกันขนาดเล็กทันจึงไม่บาดเจ็บสาหัส ปลาจูปีก้ารู้สึกเจ็บปวดมาก แต่มันก็อดทนไว้ เวลานี้คือจังหวะสำคัญซึ่งสามารถตัดสินศึกได้เลย มันจะไม่ยอมให้มีอะไรผิดพลาดแน่

ฟันของฉลามสายฟ้าฝังไว้ในตัวปลาจูปีก้าทำให้ร่างฉลามไม่สามารถขยับไปไหนได้ และถ้าต้องการนำออกจำเป็นต้องใช้เวลาหลายวินาทีซึ่งหลายวินาทีนั้นสามารถเป็นตัวตัดสินชีวิตของมันได้เลย ฉับพลันฉลามสายฟ้ารู้สึกเสียใจ เสียใจที่ตัดสินใจผิดพลาด

ซี่ซี่ซี่!!!

อุณหภูมิของกระแสไฟฟ้าที่ปล่อยโดยปลาจูปีก้าเพิ่มสูงขึ้นจนนํ้าทะละระเหย แน่นอนฉลามสายฟ้าที่อยู่ใกล้กับปลาจูปีก้ามากที่สุดก็ได้รับผลกระทบจากอุณหภูมิที่สูงขึ้นด้วย แม้ตัวมันจะมีความต้านทานธาตุสายฟ้าสูงมากทว่าก็ยังคงได้รับบาดเจ็บ นี่แสดงให้เห็นว่ากระแสไฟฟ้าของปลาจูปีก้าน่ากลัวขนาดไหน!

"แข็งแกร่งมาก!" ฮันน่าซึ่งมองดูการต่อสู้อยู่ตกตะลึง เธอเผลอพูดออกมา ใบหน้าซีดขาวราวกับไม่มีเลือด ตอนนี้เธอกำลังจินตนาการว่าหากตนเองโดนกระแสไฟฟ้านั่นเข้าไปสภาพจะเป็นอย่างไร

"ฉันไม่เคยเห็นอะไรที่ทรงพลังแบบนี้มาก่อนเลย!" โลเวลก็ไม่ต่างกัน เขาเป็นลูกชายของนักรบ เคยเห็นการต่อสู้ระหว่างสัตว์นํ้าด้วยกันเองมาบ้าง แต่ไม่เคยมีครั้งไหนเลยที่รุนแรงและทรงพลังเท่าครั้งนี้

กรรรรรรร!

ฉลามสายฟ้าร้องด้วยความเจ็บปวด การร้องครั้งนี้เป็นการร้องที่เจ็บปวดที่สุดเท่าที่มันเคยร้องออกมา มันสลัดตัวออกจากปลาจูปีก้าและรีบว่ายนํ้าหนีทันที ความกลัวเข้ากัดกินหัวใจของมัน เวลานี้มันคิดเพียงหนีเท่านั้น มันไม่สนใจอย่างอื่นอีกแล้ว ไม่สนด้วยว่าการหนีเป็นพฤติกรรมของเหยื่อผู้ถูกล่า

แต่มีหรือที่ปลาจูปีก้าจะปล่อยมันไปแบบนี้? ไม่มีทาง! ปลาจูปีก้าไม่มีทางปล่อยเหยื่อของมันไปแน่ มันรวบรวมพลังแปดส่วนไว้ที่หางของมัน กระแสไฟฟ้าเริ่มทรงพลังขึ้นอีกครั้ง มันทรงพลังมากกว่าครั้งที่แล้วเสียอีก

โฮกกกกก!

ปลาจูปีก้าคำราม ใช้พลังสองส่วนสร้างกระแสไฟฟ้าขึ้นรอบตัว กระแสไฟฟ้านี้ทำให้ตัวมันเร็วขึ้นหลายเท่า ฉับพลันมันพุ่งแหวกนํ้าทะเลไล่ตามฉลามสายฟ้าไป

ฉลามสายฟ้ากลัวมาก มันพยายามหนีสุดชีวิตทว่าปลาจูปีก้าก็ยังคงไล่ตามมันทันอยู่ดี เห็นปลาจูปีก้าอยู่ด้านหลังใกล้เข้ามาเรื่อยๆฉลามสายฟ้าเริ่มร้อนรนทำสิ่งใดไม่ถูก

จังหวะนั้นความเร็วของปลาจูปีก้าพลันเพิ่มขึ้นอีกเท่าตัว เพียงแค่วินาทีเดียวก็สามารถว่ายนํ้ามาดักเบื้องหน้าฉลามสายฟ้าได้ มันหมุนตัวใช้หางฟาดใส่ฉลามสายฟ้าเป็นรอบที่สาม รอบนี้แตกต่างจากรอบที่แล้ว มันทรงพลังและน่ากลัวกว่าสองครั้งก่อนมาก

ปึงง! ซี่ซี่ซี่ๆ!!!

ร่างฉลามสายฟ้ากระเด็นไปไกลอีกครา ด้วยแรงที่เพิ่มขึ้นมาและกระแสไฟฟ้าที่รุนแรงกว่าเดิมอุณหภูมิสูงกว่าเดิมทำให้มันได้รับบาดเจ็บสาหัส ไม่กี่วินาทีถัดมาฉลามสายฟ้าก็สิ้นใจตาย ร่างของมันลอยขึ้นไปข้างบนท้องฟ้าขณะเลือดไหลรินลงมา หากสายฝนได้เห็นภาพฉากนี้เขาจะต้องอ้าปากตาค้าง คิดในใจว่านี่มันผิดหลักวิทยาศาสตร์เกินไปแล้ว!

ปลาจูปีก้าไม่รอให้ร่างฉลามสายฟ้าลอยขึ้นสูง มันพุ่งอย่างรวดเร็วอ้าปากกว้างงับอาหารของมัน กัดกินฉีกกระชากเนื้อศัตรูซึ่งเมื่อครู่พึ่งต่อสู้กันมาอย่างเอร็ดอร่อย เมื่อกินเสร็จมันก็ว่ายจากไป

"ฉลามสายฟ้าแพ้เหรอเนี่ย?!" ฮันน่าพึมพำด้วยนํ้าเสียงผิดหวัง ตัวเธอแอบเชียร์มันมาตลอดทว่าสุดท้ายมันก็แพ้ ช่างเสียดายแรงที่เชียร์จริงๆ

"ฉลามสายฟ้าแพ้จริงๆด้วย ดูยังไงมันก็มีประสบการณ์ต่อสู้ไม่เท่าปลาจูปีก้า พวกมันทั้งสองมีพลังอยู่ในระดับใกล้เคียงกันและมีธาตุเหมือนกัน สามารถคาดเดาได้ง่ายๆเลยว่าใครจะชนะ คนที่มีประสบการณ์ต่อสู้มากกว่ามีโอกาสชนะสูงมาก" โลเวลกล่าวอย่างตื่นเต้น พ่อของเขาเป็นนักรบและเคยพาเขาไปหาประสบการณ์ต่อสู้บ่อยๆ เพราะงั้นโลเวลจึงสามารถคาดเดาได้

จบบทที่ 20 สัตว์น้ำปะทะกัน!