ราชันเร้นลับ 404 : ฝากฝัง
เขตตะวันตก โรงแรมคาร์ลเพนซ่า
ฟอร์สช่วยพยุงลอว์เรนซ์จนถึงห้องและพาชายชราไปนอนบนเตียง
โรงแรมแห่งนี้ค่อนข้างหรูหรา ทั่วห้องยกเว้นห้องน้ำจะมีพรมหนานุ่ม สีเทาสลับเหลืองวางทอดเป็นระยะ บนกำแพงมีภาพวาดสีน้ำมันเลียนแบบงานศิลป์ชื่อดัง
ลอว์เรนซ์หายใจยากลำบาก
“ขอบคุณมาก มิสวอลล์ ได้โปรดอภัยให้กันด้วย ชายแก่คนนี้ลุกขึ้นคำนับไม่ไหว”
“มิสเตอร์ลอว์เรนซ์ อาการของคุณกำลังจะดีขึ้น ในฐานะอดีตแพทย์หญิง ดิฉันสามารถยืนยันได้ว่า อายุขัยของคุณยังไม่จบลงตรงนี้ หลังจากนอนพักผ่อนสักพัก พวกเราจะแวะไปคลินิกหรือไม่ก็โรงพยาบาลกัน”
ฟอร์สกล่าวปลอบใจ · ลอว์เรนซ์ยิ้ม
“ผมรู้จักร่างกายตัวเองดี คุณไม่จำเป็นต้องให้กำลังใจผม ยิ่งไปกว่านั้น ผมมีงานอดิเรกเป็นนักโหราศาสตร์มือสมัครเล่น เคยดูดวงให้ตัวเองและพบว่า ผมมีชะตากรรมต้องตายบนเตียงนอนของโรงแรมในกรุงเบ็คลันด์”
หากไม่นับการปกปิดเรื่องเหนือธรรมชาติ ทุกสิ่งจากปากลอว์เรนซ์ล้วนเป็นความจริงทั้งหมด มันอายุเกือบแปดสิบ ไม่มีกำลังวังชาเหมือนเด็กหนุ่ม ถ้าไม่เพราะมีพลังของโอสถค่อยค้ำจุนร่างกาย ป่านนี้คงถูกฝังอยู่ในสุสานสักแห่งนานแล้ว