ราชันเร้นลับ 130 : ชุมนุมลับแห่งเบ็คลันด์
สเวย์นกำลังยืนสงบนิ่งหน้าซากศพสัตว์ประหลาดสีเขียวเป็นเวลานาน ไคลน์จ้องมองด้วยห้วงอารมณ์เจ็บแปลบ ก่อนจะหันไปสำรวจทูตพิพากษาด้านข้างซึ่งกำลังพยุงพวกร่างบาดเจ็บสาหัสของพวกพ้องอย่างทุลักทุเล
ภาพเบื้องหน้าสลดหดหู่เหนือพรรณนา
ไม่มีทางที่ประชาชนจะทราบถึงคุณงามความดีของเหยี่ยวราตรี ทูตพิพากษา และจิตแห่งจักรกลได้เลย
ทุกการกระทำไม่เคยถูกเปิดเผย ขณะเดียวกันก็ต้องเผชิญอันตรายและความเจ็บปวดแสนสาหัสมากกว่าใครเสมอ
เพื่อร่วมทีมอาจกลายเป็นศัตรูในสักวัน…
ไคลน์ถอนหายใจเงียบงัน มันตระหนักถึงภาระอันหนักอึ้งที่เหยี่ยวราตรี ทูตพิพากษา และจิตแห่งจักรกลต้องแบกรับ
ขณะเดียวกัน เฒ่านีลล์พ่นลมหายใจ
“ไปกันเถอะ อย่ารบกวนพวกเขาเลย”
“ครับ”
ไคลน์ก้มหยิบไม้ค้ำ สายตาชำเลืองมองลุงนีลล์ยังคงใช้มือขวาจับแขนซ้ายตัวเองไว้แน่น
ชายหนุ่มถามเป็นกังวล
“คุณบาดเจ็บหรือ?”
นีลล์ยิ้มแห้ง
“ถูกเศษไม้ทิ่มนิดหน่อย ถ้าฉันยังหนุ่มแน่น ของแบบนี้ไม่มีทางได้แอ้มแน่ แต่อย่าห่วงเลย ไม่ใช่แผลใหญ่โตอะไร”
ชายชราเลื่อนมือขวาออก เผยให้เห็นรอยแผลขนาดเล็กบนหลังมือซ้าย