บทที่ 327 สาเหตุ
“เจ้าหญิงทิลลี!”
เจ้าหญิงลำดับที่ห้าคิดไม่ถึงว่าหลังจากที่เดินตามไนติงเกลเข้ามาในปราสาทผู้ปกครองแล้ว จะเห็นซิลเวียออกมาต้อนรับเธอเป็นคนแรก อีกฝ่ายวิ่งมาหาเธออย่างดีใจ ไม่ทันทำความเคารพใดๆ ก็คว้าตัวเธอไปกอดแน่น “ฝ่าบาทเสด็จมาได้อย่างไรเพคะ ตอนนี้ยังเป็นฤดูใบไม้ร่วงอยู่เลย!”
“ข้าว่าไม่ต่างจากฤดูหนาวแล้วล่ะ” ทิลลีหัวเราะ “แล้วคนอื่นๆ เล่า”
“โลตัสกำลังสร้างบ้านให้ผู้อพยพ อีฟลินกับแคนเดิลน่าจะยังอยู่ในเขตอุตสาหกรรม ส่วนฮันนี่กำลังฝึกสัตว์ส่งสารอยู่ในสวนดอกไม้ด้านหลังเพคะ” ซิลเวียนับนิ้วว่า “เจ้าชายทรงส่งคนไปแจ้งพวกนางแล้วเพคะ”
“วางใจเถอะ อีกประเดี๋ยวเจ้าก็จะได้เจอพวกนางแล้ว” เสียงที่ฟังดูทั้งคุ้นหูและแปร่งหูดังขึ้นมาจากด้านหลังซิลเวีย
ทิลลีเงยหน้าขึ้นก็เห็นชายหนุ่มผมเทากำลังยิ้มให้เธออยู่ หน้าตาของเขายังคงใกล้เคียงกับภาพในความทรงจำของเธอ ทว่ารอยยิ้มและท่าทีของเขากลับต่างจากในอดีตอย่างสิ้นเชิง
“ยินดีต้อนรับสู่เมืองชายแดน น้องสาวที่รักของข้า”
...