Kapitel 394: บทที่ 178-4 ให้มันเป็นไป (บทสรุป)

บทที่ 178-4 ให้มันเป็นไป (บทสรุป)

วันเวลาไหลผ่าน ผ่านความเป็นและความตาย ชายหนุ่มทั้งสองที่ต่อสู้กันมาครึ่งชีวิตค่อยๆ หย่อนกายลง มองตาซึ่งกันและกัน เต็มไปด้วยความเคารพและความเตรียมพร้อมอย่างเดิมไม่เปลี่ยนแปลง

หากไม่ใช่ศัตรูคู่อาฆาตของแคว้น หากไม่ได้หลงรักผู้หญิงคนเดียวกัน พวกเขาทั้งสองอาจจะกลายเป็นสหายรักที่เพียงมองตาก็รู้ใจกันเป็นแน่ ทว่าในโลกนี้ คำว่า ‘ถ้าหาก’ ไม่เคยเป็นจริง ฉินจือเหยียนมองฉู่หลี ชี้ไปยังน้ำชาที่อยู่ตรงหน้า หัวเราะเบาๆ แล้วกล่าวว่า “ไม่มีพิษ เชิญเถิด”

สีหน้าของฉู่หลีนิ่งสงบ ทว่ากลับไม่รับน้ำชา น้ำเสียงเคร่งขรึมของเขาเอ่ยขึ้นว่า “ชิงเซี่ยอยู่ที่ไหน? เจ้าเรียกข้ามาที่นี่ ที่แท้มีเรื่องอะไรกันแน่?”

ฉินจือเหยียนเลิกคิ้วเล็กน้อย พูดขึ้นอย่างนึกสนุกว่า “เจ้าไม่อยากรู้หรือ ว่าทำไมข้ายังไม่ตาย แล้วยังอยู่นี่โดยมีชีวิตครบถ้วนสมบูรณ์?”

“นั่นเป็นเรื่องของเจ้า ไม่เกี่ยวกับข้า”

ฉินจือเหยียนหัวเราะ กล่าวว่า “อย่างนั้นก็ดี วันนี้ที่ข้ามาพบเจ้า เพราะเรื่องสามเรื่อง”

ฉู่หลีเลิกคิ้ว แสดงท่าทีให้พูดต่อไป