Kapitel 27: KABANATA 26
Hera was surprised seeing Lucas after how many days. Hindi niya magawang iiwas ang kaniyang tingin sa nakatayong lalaki, na para bang napako na ng tuluyan ang kaniyang tingin dito. Looking at him right now, it makes her think the difference between the last time she saw him and his current self. Sa totoo lang ay hindi na talaga siya umasa na makikita pa ito, but just as when her hope to see him almost died, he showed up.
Hindi alam ni Hera kung matutuwa ba siya o hindi dahil sa biglaang paglitaw ng lalaki. One word she can describe right now aside from surprise was overwhelming. The feeling of seeing him again was overwhelming her entire existence. Just like the first time she saw him. Hindi maipagkakaila ni Hera na matapos ang ilang linggo na magkalayo sila, masasabi niya talaga na namiss niya ang lalaki.
Magsisinungaling siya kung sasabihin niya na kahit kailan ay hindi siya nagalit sa ginawa nitong pagtaboy sa kaniya. She thinks it's unfair and it really is. Dahil lang sa nangyari ay pinalayas na siya ng lalaki. She knows he has traumas over virgin woman and hurting a woman through sex just base from his reactions. Pero hindi niya pa rin maisip na kaya lang siya nito pinalayas ay dahil sa natatakot ang lalaki na masaktan siya.
Imbes na masaya ay hindi niya magawang magalit para sa sarili. These won't all happen if she didn't push his limits, but she doesn't regret about that right now. Sobrang lalim ata ng trauma nito para magawa iyon. But still, if he did that so he can't hurt her anymore, why is he here? And why does he looks so depressed?
Somehow, looking at Lucas right now makes her swallow the lump on her throat. Ang ilaw na nanggagaling sa itaas ng bombelya ay mas lalong nagbigay nang maayos na imahe ng mukha ni Lucas. Nang dahil sa ilaw ay mas lalong napagmasdan niya ang mga berde nitong mga mata na wala ng kulay.
It's worst.
Noong una niya itong nakita, his green eyes were still a bit alive, as if he was only hanging on a thread. Kahit na hindi na gaano ka buhay ang mga mata nito, everytime there's light, she can always saw a ray of life in his eyes. But right now, it's nothing more like a dead eyes who lost its color forever.
Mas lalong sumakit ang kaniyang puso dahil doon. She's supposed to feel angry towards him right now, pero hito siya ngayon, naawa at nasasaktan para sa lalaki. It makes her wonder just what happened for him to suffered like this? Parang pinipiga ng kung sino ang kaniyang puso sa sobrang sakit. Parang mababaliw na siya.
"S-sir Lucas... A-ano pong ginagawa niyo dito? " ang kaniyang boses ay nanginginig nang bitawan niya ang mga katagang iyon. Napaigtad bigla ang lalaki dahil doon. Nagkatitigan lang silang dalawa at parang wala nang pakialam sa mundo. They were just staring at each other as if waiting for each other to say something. Napaawang ang labi ni Lucas at mukhang magsasalita na. But his mouth closes again that made her feel disappointed somehow.
Why isn't he speaking? Did he bump his head somewhere and got sick?
Natigilan si Hera dahil sa kaniyang naisip. Sick?
Napalunok siya nang paulit-ulit at maiging pinagmasdan ang kabuuan ng lalaki. Aside sa pumayat ito at mukhang stress at walang maayos na tulog, Lucas looks sick. Kahit na medyo nagbago ang kaniyang itsura dahil siguro sa pangangayat nito ay sobrang guwapo pa rin ng lalaki. He became even more whiter than he already is and because he lost a bit of weight, his muscles became defined.
Napabalik siya mula sa realidad nang mapansin na bumibigat na ang paghinga nito. Nanlaki ang kaniyang mga mata at mabilis na tinawid ang pagitan nila ng lalaki. Hinawakan niya ito at pilit na inalalayan.
"Sir Lucas! Are you okay?" nag-aalala niyang tanong at hindi na nagpaalam pa at basta nilang hinawakan ang noo nito. Hindi man lang nagulat si Lucas sa kaniyang ginawa na para bang inaasahan na nito na gagawin niya iyon. Hindi mapigilang magulat ni Hera nang mapagtanto kung gaano ka init ang lalaki. Mabilis pa sa cheetah na binawi niya kaagad ang kaniyang palad na para bang napaso siya nang kung anong mainit na bagay.
"Y-you're burning, let's go to the hospital." Hera was about to turn around to leave but Lucas caught her arm and stopped her. Napatingin ulit siya sa lalaki na ngayon ay nakatingin na sa kaniya na may kakaibang emosyon na hindi niya maipangalanan sa mga berde nitong mata.
"S-stop, it's just a simple fever," he muttered in a stubborn tone that made her whole face scowl. What does he a mean a simple fever? Kung puwede lang siguro siya mag prito ng itlog sa noo nito dahil sa sobrang init ay kanina pa siguro niya ginawa.
"It's not. Samahan ko na po kayo sa hospital, baka kung ano pang mangyari sa 'yo," matigas na saad niya at inalalayan ang lalaki papasok sa loob ng kaniyang silid. Pinaupo niya ito sa sofa at hindi pinansin ang mga titig nito sa kaniya. What's the use of glaring at her? Mukhang ayaw ata ng lalaki na mapunta sa hospital. Eh hindi ba nagpunta naman ito dito para doon?
Right now, she still doesn't know his motives of going here. Mukhang inuna pa ng lalaki na magpunta dito kaysa sa magpunta sa hospital dahil nilalagnat ito. She's sure his reasons would be deep but right now, her first priority is to get this cold stubborn bastard to the hospital.
Kaagad na dinial niya ang bagong cellphone number ni Bryle na binigay nito noong nakaraang araw. Matapos ang ilang ring ay sa wakas, sinagot na ng lalaki.
"Sir Bry–" Bago pa man niya matapos ang sasabihin niya sana ay mabilis na pinutol siya ng lalaki.
"Is Lucas there?" tanong ng lalaki sa hinihingal na boses. Kumunot ang noo ni Hera dahil doon. Bryle's tone were full of worry.
"Y-yes po."
"Thank God. That bastard needs some spanking. Is he well? That guy escaped just to see you." Hera's whole body froze. Despite not getting anything Bryle just spoke right now, she couldn't help but blush. What does he mean Lucas escaped just to see her? Why did Bryle have to say it like that? Kinikilig tuloy siya!
"A-ah, he's not well. May lagnat po siya at mukhang nahihirapang huminga." Speaking of Lucas when she glance at him again, her heart almost broke into pieces when she realizes that Lucas already lost his consciousness. Dali-daling sinabi niya kaagad iyon kay Bryle. Ramdam niya ang sarili na nagsisimula nang nagpanik habang hinahawakan si Lucas.
"Fuck! I'll be there in ten minutes." Sa mga minuto na naghihintay siya ni Bryle ay hindi niya mapigilang mapaisip na lang bigla. Lucas' life is full of mystery. Gaya na lang ng mga berde nitong mga mata na kailan man ay hindi niya mahulaan kung ano ang mga emosyon na nasa likod no'n.
Ever since he first saw him, she was already enchanted by how mysterious he is. Akala niya siya lang ang nakaisip na misteryo ang lalaki pero mukhang totoo nga ang kaniyang hinala. He's so mysterious to the point that she wanted to know every details of his life. She wanted to embrace him fully that even if it's imposible, she just can't give up.
Ang lalaki ang unang nagbigay sa kaniya nang kakaibang pakiramdam na para bang may nag-aalaga sa kaniya. In her past years of living, she never ever felt that strange comfort. Kay Lucas lang talaga. Perhaps, that strange emotion also drives her heart to fell to him even more deeper?
Kung may magtatanong siguro sa kaniya kung bakit siya may nararamdaman kay Lucas ay siguro hindi niya kaagad iyon masasagot. There's a lot of reasons why she has feelings for him. Some were she felt like their life were related and some were because of his unique personality.
Developing a special feeling for someone doesn't only count with one particular reason. There's always more reasoning to feeling one vague emotion. If she were to tell, she has many reasons on why she's having a special feelings for him right now.
"This jerk, why the heck does he have to force himself just to get here?" Byle asked in a frustrated tone while carrying Lucas on his back. Papunta na silang dalawa ngayon sa kotse ng lalaki para magpunta na sa hospital.
Hindi alam ni Hera kung sasagutin niya ba ang tinanong ng lalaki na halata naman na hindi para sa kaniya. Pakiramdam kasi niya ay siya ang may kasalanan kung bakit nasa ganitong sitwasyon si Lucas ngayon, kahit na ang totoo ay hindi naman talaga. Why the heck is that? She's so weird.
"By the way, did that bastard do something?" Napaigtad si Hera nang tanungin siya bigla ni Bryle. She couldn't help but wonder why do Bryle always say bastard instead of Lucas' name? Ganito ba talaga ang magkakaibigan? Hindi siya maka-relate dahil wala naman siyang kaibigan.
"A-ah wala naman," mahina ang kaniyang boses nang sabihin niya iyon. Napatango-tango si Bryle na para bang naging kampante ito dahil sa kaniyang naging sagot. Nang makarating na sila sa kotse nito ay kaagad na pumasok sila. Nasa backseat siya at si Lucas habang si Bryle naman ang nag d-drive.
While they were on their way to the hospital, Bryle couldn't stop cursing Lucas. Na kesyo daw ang suwerte nito dahil naging magkaibigan sila. Na kesyo daw ang pabigat nito at iba pa. Imbes na ma offend siya para kay Lucas ay hindi tuloy niya mapigilang matawa na lang. Bryle might not say it directly but Hera knows he deeply caress for his friend.
Nang makarating na sila sa isang pribadong hospital ay kaagad na kinonfine si Lucas. Nang maayos na ang lahat ay iniwan siya ni Bryle dahil may aasikasuhin pa ba ito. Nandoon lang si Hera buong sandali at hinihintay na gumising si Lucas. Bumalik din naman si Bryle kaya hindi siya naging bored doon dahil wala siyang nakakausap.
"So? What's your decision about my offer the other night?" tanong bigla sa kaniya ni Bryle. Napalunok siya nang paulit-ulit at tinitigan ang guwapong lalaki na nasa kaniyang harap.
"T-tatanggapin ko po..." A smile suddenly creapt out Bryle's face because of his decision. Kahit na itanggi man ni Hera, alam niya sa kaniyang sarili na gusto niyang bumalik sa mansyon ni Lucas para doon mag trabaho. Aside sa sobrang laki ng sahod doon na puwede na siyang mabuhay ng ilang taon, may mga ibang mas malalim pa siya na rason. Of course all her reasons were related to Lucas.
Nag-usap pa sila ni Bryle ng ilang minuto bago siya nagpaalam sa lalaki na may bibilhin lang sa labas saglit. Nang makalabas na siya sa silid ay kaagad na tinaas niya ang zipper ng kaniyang jacket at napayakap sa sarili. Medyo malamig sa labas kahit na hindi naman umuulan.
Habang naglalakad siya papunta sa bilihan ay napapatingin siya sa paligid. It's not her first time in this hospital. Noong na hospital din ang kaniyang Ama ay dito rin ito dinala. She just can't remember everything. Basta ang natatandaan lang niya ay noong dinala siya dito ng kaniyang Ina. And that's it, the rest, she already forgot about it. It's not like she wanted to remember those forgotten memories.
Nang nakabili na siya ay kaagad na bumalik din siya sa silid ni Lucas. Habang naglalakad siya sa tahimik na pasilyo ay napatigil siya bigla nang may bumangga sa kaniya. Napaigik si Hera sa impact at napating sa tao na bumangga sa kaniya. Ganoon din ang ginawa ng taong bumangga sa kaniya.
"Pasensiya na miss–" Hindi na natuloy ng taong nakabangga niya ang sasabihin sana nito nang magtama ang kanilang paningin. Sabay na napaawang ang kanilang labi sa gulat nang magtama ang kanilang paningin.
Wala sa sarili na napaatras si Hera habang gulat na nakatitig pa rin sa lalaki. Ilang taon na ba niya itong hindi nakita? Nagsimulang bumilis ang tibok ng kaniyang puso at kaagad na dumaloy ang takot sa kaniyang buong katawan. Ang madilim na memorya ng nakaraan ay kaagad na bumalik sa kaniyang isipan.
"Uncle..."
Wöchentlicher Energiestatus
-- Power-
Rangliste 
-- Power-
Stein