Kapitel 307: The Stripper (Final Strip)
"Ang sabi ni Keeyo,maaaring dahil sa trauma kaya nakalimot ako. Pero ramdam ko na kapatid kita." ani Kuya Brave,isang taon lang talaga ang tanda nya sa akin. Napangiti ako,lalo kong minahal si Keeyo,sya ang dahilan kung bakit nagpatuloy ako,at ngayon nga tinulungan nya kami ng kapatid ko. Nasan na kaya sya? Miss ko na yung ginawa namin kanina.
"Hindi naman maitatanggi yun. Tandang tanda kita. Kamukha nga natin si Tatay eh." ani ko at ngumiti. Pagkatapos ng maraming taon,akala ko ako lang ang nakaligtas sa sunog,salamat sa Diyos at buhay si kuya Brave.
Pero may bumabagabag lang talaga sa akin. Kung ano sila ni Keeyo,gusto kong magtanong pero pinigilan ko ang sarili ko,marami pa namang panahon.
"Inampon ako ni Nay Neth at dinala sa Lian Batangas. Ikaw? Anong nangyari sayo? Hindi ba nakaligtas ang mga magulang natin at si Ate?" aniya. Huminga ako ng malalim,ayaw ko ng binabalikan ang pahinang iyon ng buhay ko,pero may karapatan si kuya Brave na malaman ang nangyari.
"Nagpalaboy laboy. May mga tumulong,at ng magbinata ako ay naging Stripper,malaki ang kita eh,kailangan kong mabuhay. Pero tumigil ako ng makilala ko si Keeyo. At ang pamilya natin? Mukhang tayong dalawa lang talaga ang maswerteng nabuhay." ani ko.
"Mahal na mahal mo talaga si Keeyo ano?" seryoso nyang sabi at napangiti ako.
"Sobra sobra kuya! Hindi ako papayag na mawala pa sya ulit. Lalo pa ngayong pumayag na si Kristy sa divorce. Marami akong kasalanan at pagkukulang. Babawi ako sa kanya."
"Masaya akong marinig yan mula sayo. Maraming sakit at paghihirap na pinagdaanan si Keeyo at saksi kami doon." ani kuya Brave at ngumiti.
Alam ko na ang ipinapahiwatig nya. Alam ko na kung anong nararamdaman nya. Masakit dahil ngayon lang ulit kaming magkapatid nagkita pero nasasaktan ko na sya. Pero hindi ko naman pwedeng hayaang mapunta sa wala ang sa amin ni Keeyo.
"Patawad kuya." ani ko,nakatingin sya sa phone nya at bumaling sa akin.
"Huwag mo akong intindihin. Ito nga,nagtext sya na umuwi daw ako kahit wala sya." nakangiting sabi ni kuya Brave.
Tumayo ako at lumapit sa kanya para yakapin sya. Nang yakapin ko sya,parang bumalik ako sa pagkabata,kasi sya ang lagi kong kakampi dati pag may umaaway sa akin.
"Maraming salamat kuya! Tara kain muna tayo at baka biglang sumulpot si Kristy." ang paanyaya ko sa kanya.
Nasaan nga kaya si Kristy? Wala sya sa bahay kanina. Pag uwi ko ay kakausapin ko ulit sya. Sa ngayon ay kailangan muna namin ni kuya Brave na mag bonding.
Sa Jollibee kami kumain,kinekwento ko sa kanya ang mga ginagawa namin dati. Sana lang bumalik na ang mga alaala nya,gusto ko din makilala ng personal si Nanay Neth nya,pinalaki nya ng maayos ang kuya ko.
Katatapos lang namin kumain ng tumunog ang phone ni kuya Brave,tiningnan nya ang tumatawag,tumingin sya sa akin at tumango ako,na ibig sabihin ay sagutin nya ang tawag.
"Hello,Dane? Napatawag ka?" panimula nya. "Ha? Teka,paanong? Hindi ko kasama si Keeyo! Ha? O sige,magkita tayo sa labas ng Mall."
"Anong nangyari kuya? Bakit nabanggit mo si Keeyo?" ang kinakabahan kong tanong.
"Kakauwi lang ng dalawa naming kaibigan. Naabutan daw nilang magulo ang bahay,at sabi daw ng mga kapitbahay sa kanila ay may mga lalaki daw na pumasok dun." ang namumutlang sagot ni kuya Brave. "Buti at wala dun si Keeyo."
Biglang pumasok sa isip ko si Kristy. Sabi ko na nga ba at may mali sa biglaan nyang pagpayag na mag divorce kami.
"Dinukot sila. At mukhang alam ko na kung sino. Hindi dapat ako naniwala sa kanya."
"Hintayin natin ang tropa namin sa labas."
Nang makarating ang mga ito ay agad nya akong pinakilala kina Haven at Dane,mga parehong gwapo ang mga ito at mukhang mabait.
"Si Keeyo,may kutob akong kasama sya ng tropa." ani nung Dane.
"Saan naman sila dadalhin?" sabi naman nung Haven. "Handa na akong pagbayarin ang kung sino mang dumukot sa kanila."
"Huwag lang nyang sasaktan si Keeyo. Makakapatay ako." tiim bagang na sabi ni Kuya Brave. Napatitig ako sa kanya. Kamukhang kamukha sya ni Tatay.
Ganon din nya kamahal si Keeyo?
Pero iwinaksi ko iyon. Inisip ko kung saan pwedeng dalhin ni Kristy sina Keeyo. Natigilan ako ng maalala kong kausap nya kagabi ang foreman ng ginagawa nilang building,ang sabi pa nya ay mag day off daw bukas lahat.
"May kutob na ako kung saan. Malapit lang iyon dito,sundan nyo ako!" at agad na akong tumakbo. Natatakot ako sa maaaring gawin ni Kristy at sa mga kaibigan nito.
Kayang gawin lahat ni Kristy,at hindi sya matatakot na pumatay ng tao.
Pagdating namin dun sa building ay tahimik. May kutob ako na nasa rooftop sila. Nang makarating kami sa rooftop ay hingal na hingal kami,dahan dahan kaming sumilip sa pinto at nanlaki ang mga mata ko.
"Shit!" ani nung Haven.
"That girl is evil!" mahina pang dagdag nung Dane.
"Killian,Lemon,Edge." sabi naman ni Kuya Brave. Napatingin ako sa tatlong nakapiring at nakatali,duguan at nakahiga. "Nasan si Keeyo?"
Inilibot ko ang paningin sa rooftop. May apat na lalaking tahimik na nakatayo,at si Kristy na nakatalikod. Nanginig ang kalamnan ko sa nakita kong tinitingnan nya.
Si Keeyo! Nakatiwarik! Naka kadena at duguan!
Im gonna kill her!
"Kristy!! Anong ginawa mo?!" sigaw ko. Gulat na napatingin si Kristy at ang apat na lalaki.
"K-kaze?!"
Sumugod yung mga lalaki. Nagulat ako dahil sumugod din sina Dane at Haven. Ang galing nung dalawa makipaglaban,mga bihasa sa Martial Arts.
"Keeyo!" sigaw ni kuya Brave. Sumugod si Kuya Brave dun sa crane para mapa andar ito at maitapat mismo sa rooftop si Keeyo,natatakot ako na mahulog si Keeyo. Ngunit binaril ni Kristy si kuya ng magkasunod at bumagsak ito sa lapag.
"Kuya!" mabilis kong nilapitan si Kristy,binaril nya ako sa hita kaya napaluhod ako.
"Magsama sama kayong lahat!" nanakbo si Kristy papunta sa crane,pina andar nya ito. Nanlaki ang mga mata ko sa nakita,alam ko ang gagawin nya. Hindi iyon pwede! Not now!
"HINDIII!!" boses iyon ni Kristy. Paglingon ko nakita ko syang nakikipag agawan ng baril kay kuya Brave. Nakikipag laban pa din sina Dane at Haven sa apat na lalaki.
Pumutok ang baril. Natakot ako,baka si kuya ang tinamaan. Gumalaw ang crane at tumunog ang kadena.
Walang ibang paraan,hindi ako papayag na magtapos sa wala ang kwento namin ni Keeyo.
Tinalon ko si Keeyo. At ng yaka ko na sya ay nakaramdam ako ng kaligayahan.
Binitawan na ng crane ang kadena. Bumulusok kami ni Keeyo pababa. Mas hinigpitan ko ang yakap sa duguan nyang katawan.
"Hindi na tayo magkakahiwalay pa,Keeyo."
Pumikit ako,kung dito na kami matatapos ay masaya ako na kasama ko sya hanggang kamatayan.
"Matuloy man o hindi,basta paglabas ng hotel na ito ay hindi na tayo magkakilala. Iiwan natin dito kung ano man ang nangyari. Wala kang pagsasabihan,huwag na huwag mo din akong lalapitan at kakausapin sa school." ani ko ng nasa loob na kami ng suite ng isang five star hotel. Madami na akong naging costumer,pero ngayon lang ako nagka costumer ng ka schoolmate ko pa.
"S-sige." sabi nung bakla at humarap sa akin. Gwapo sana sya,maikakalat sana nya ang kanyang lahi.
"Anong sige?" taka kong tanong at sinadya kong magsalubong ang aking mga kilay.
"Sige,lets do it." anito at lumapit sa akin. Medyo kumalabog ang dibdib ko sa hindi ko alam na dahilan.
"Hep! No kissi--" ang sasabihin ko sana pero hinalikan na nya ako. Ayoko ng hinahalikan sa labi. Pero kakaiba ang isang ito. Gumanti na din ako ng halik. Pakiramdam ko ay hahanap hanapin ko ang labi nya.
Wala na akong pakialam kung ilan ang nakatikim kay Keeyo. Dapat ay tanggapin ko iyon dahil tinanggap nya ako at minahal kahit pa marami ng dumaan sa akin.
Nagkamali ako ng magalit ako sa kanya dahil dun sa sex video,naisip ko na mas malala pa nga ako doon,bakit ako magagalit?
Gusto kong bumawi. Pero hanggang dito na lang ata kaming dalawa. Hanggang dito na lang ata talaga ang kaya naming ilaban.
Kung bibigyan pa ulit kami ng isang pagkakataong mabuhay. Pipiliin ko pa rin ang buhay na ito,dito ko nakilala si Keeyo,pero may mga konting pagbabago lang akong gagawin,hindi ko na sya sasaktan,hindi ko na sya papaiyakin.
==================================
"Kaze,ijo. Anong oras daw dadating ang mga kaibigan nyo?" ang tanong ng Papa ni Keeyo. Nandito kami sa kusina at nagtatanghalian.
"Hindi ko po alam eh. Baka nagsasaya pa po sila sa Batangas." ang sagot ko naman.
"Mabait si Neth,napalaki nya ng maayos ang kuya mo. Sana sumama sya kina Keeyo papunta dito para kumpleto lahat." ang nakangiti namang sabi ng Mama ni Keeyo.
"Oo nga po eh." ang sagot ko pa rin.
"Inalagaan niya at ni Brave si Keeyo. And Brave is such a gentleman. Hindi nakakapag takang gusto sya ni Keeyo." dagdag pa nito.
Ngumiti lamang ako at nagpatuloy na kami sa pagkain. Ang bilis ng panahon,isang taon na ang nakakalipas mula ng maganap ang trahedya.
Hindi ko akalaing mabubuhay kami ni Keeyo. Nagising na lamang ako nun sa ospital,at pagkalipas ng dalawang araw ay si Keeyo naman ang nagising. Himala nga daw na nakaligtas sya sa dami ng tama ng bala. Pero ang nasa isip ko nun,hindi pa talaga panahon ni Keeyo.
Pagkatapos ng isang buwan na pamamalagi ni Keeyo sa ospital ay nadischarge na sya. At dun naganap ang pinaka malaking desisyon nya na nagpabago sa buhay namin ni kuya Brave at pati sa buhay nya.
Si Kristy naman ay hindi nakaligtas. Tinamaan sya ng crane habang nag aagawan sila ni kuya Brave sa baril at tumilapon sya sa kabilang side ng building,samantalang kami ni Keeyo ay nasalo ng net kaya hindi naging malakas ang pagbagsak namin sa lupa.
"Tatawagan ko na yung catering." ani Tita. Ako naman ay pumunta sa labas para makapag pahangin at abangan ang catering.
Nagulat na lamang ako ng may tumigil na kotse sa harapan ko. Lumabas si Lourd,kasunod ay yung bata nyang boyfriend at si Seth. Matagal ko ng napatawad sina Lourd at Seth. Nagtulungan kami para maibalik sa dati ang Montero Company,kaya ngayon ay inimbitahan din sila.
Niyaya ko sila sa loob para makapag usap sila nina Tito at Tita,muli akong lumabas para abangan ulit ang catering.
Pagsapit ng gabi ay wala pa din sina Keeyo pero nagdadatingan na ang mga bisita. Naligo na ako at naghanda,kailangan harapin ko din ang mga bisita dahil karamihan sa mga ito ay sa kumpanya nagtatrabaho.
Alas dies na ng gabi,wala pa din sina Keeyo,panay na ang tanong sa akin nina Tito at Tita,ang sabi ko ay tawagan na lamang nila.
Panigurado kasi akong nag e-enjoy pa sila ni Kuya Brave habang nasa byahe at ayaw kong maka abala.
Madami na akong nainom na hard drinks,five minutes to twelve na ng dumating silang lahat at nasa kalagitnaan na ng pagsasaya at paghihintay ang mga tao.
"Pasensya at natagalan. Nasiraan ang bus at kailangan naming mag abang ng bagong bus sa gilid ng kalsada." ani kuya Brave matapos naming mag yakap. Nagmano ako kay Nanay Neth,binati ko din sina Killian,Lemon,Edge,Haven at Dane.
"Sakto lang siguro kayo kuya. Malapit na ang countdown." ani ko at tiningnan si Keeyo. Ngumiti sya and it makes my heart jump. Nginitian ko din sya pabalik.
"Okay! Everybody! Lets do the countdown!" sabi ni Ate Kris sa mic. Lahat ng tao dito sa garden ay tumingin sa kanya.
"Five."
"Four."
"Three."
"Two."
"One!"
Agad kong hinablot si Keeyo at hinalikan sa labi.
"MERRY CHRISTMAS!!" sigawan at palakpakan ng lahat habang nagsasabog ng liwanag sa kalangitan ang mga fireworks.
Diniinan ko ang halik. Tumugon si Keeyo kaya niyakap ko sya. Damn! Tatlong araw lang syang nasa batangas pero ganito ko na sya ka miss.
Nang maghiwalay ang aming mga labi ay pareho kaming napangiti.
"Merry christmas." ang sabay naming sabi.
"Ano yan? Walang pahinga? Laplapan agad?" sabi ni Lemon kaya napatingin kami sa tropa. Napangisi ako at napatingin kay Keeyo.
"Huwag mong papagurin,pagod yan sa byahe." pagbabanta ni kuya Brave,nginisihan ko sila at hinila si Keeyo papasok sa bahay nila.
"Kaze!" natatawang sabi ni Keeyo. "Makicelebrate muna tayo ng pasko!"
"Saglit lang tayo! They can wait!" natatawang sabi ko din at dumiretso kami sa kanyang kwarto.
Pagkasara pa lang ng pinto ay muli kong inangkin ang kanyang labi. Kapwa kami uhaw,ni hindi ko madinig ang ingay sa labas dahil sa sobrang lakas at bilis ng pintig ng puso ko.
Hinila nya ako papunta sa kama,naghubad sya lahat at naupo na pinagtaka ko.
"Strip for me for the last time." aniya. Ngumisi ako,yun pala ang gusto niya ah?
"Sure. Basta ba liligaya ako sa kabayaran." ani ko at dahan dahang tinanggal ang polo shirt ko habang sumasayaw din ng dahan dahan.
Nagbalik sa akin ang lahat lalo na yung isang ginawa ko sa kanya na gagawin ko ulit ngayon.
Pumunta ako si mini ref nya at kinuha ang chocolate syrup. Ibinuhos ko ito sa magkabila kong utong habang lumalapit sa kanya.
"Tinatakam mo ako lalo,Kaze." nang aakit na sabi ni Keeyo.
Sunod kong hinubad ang sapatos,pantalon at brief ko. Binuhusan ko ng chocolate syrup ang pagkalalaki ko at ikinalat sa katawan nito hanggang sa dalawa kong bola.
Mas lumapit ako sa kanya at gumiling. I know kung ano ang gagawin nya. Hindi nga ako nagkamali,dinilaan nya at sinipsip ng salitan ang mga utong ko. Hanggang sa umupo sya ulit sa dulo ng kama. Hinawakan nya ang balakang ko.
Dinilaan at sinipsip nya ang nagkalat na chocolate syrup sa pagkalalaki ko at sa dalawa kong bola. Iginiling ko ang balakang ko at umungol habang nasa bibig nya ang ari ko.
Si Keeyo lang ang nakakagawa ng ganito. Sya lang. At tanging sya lang ang nakakapag pabilis ng tibok ng puso ko,sa kanya lang ako natatakot tuwing magagalit sya. Sa kanya lang ako mahina.
Nagpatuloy sya sa pagpapaligaya sa akin. Hindi na ako nakatiis at iniangat ko sya. Inangkin ko ang kanyang labi na namumula na.
Ihiniga ko sya sa kama,itinaas ko ang dalawa nyang mga paa saka ko binuhusan ng chocolate syrup ang butas nya at dinilaan ito.
"K-kaze. Sige na,please!" hinaing nya kaya hinalikan ko na sya ulit at dahan dahang pinasok. It always feels like the first time we did it,at hinding hindi ako magsasawa.
"Mahal na mahal kita Keeyo. Hanggang ngayon,hindi ako makapaniwala na ako pa din ang pinili mo,kahit na alam kong mahal mo din si kuya." ani ko habang sinusuklay ng mga daliri ko ang buhok nya,naka unan sya sa dibdib ko.
"Sya naman kasi ang nagparaya,wala na akong magawa. Mahal ko pa din sya,but I just love you so much,na kahit sobrang takot ako,kahit sobrang nasasaktan ako ay mahal na mahal pa din kita." ang sagot nya at tiningnan ako.
Hindi ko maipaliwanag kung anong nararamdaman kong kaligayan. Mahal na mahal ko lang siguro talaga sya.
"Matatagpuan din ni kuya ang para sa kanya. At saka Im sorry for what Ive put you through." sabi ko at niyakap sya ng mahigpit.
It really feels right to have him in my arms.
"Sana nga." aniya. "Ive been through hell and back,and I don't want to go back there again,Kaze."
"Apparantly not,Keeyo. I wont let that happen again." hinalikan ko ang noo nya.
Bumangon sya at tinitigan ako. I can see love and desire in his eyes,at alam kong iyon din ang nakikita nya sa mga mata ko.
Yumuko sya at hinalikan ako,ng bumitaw sya ay hinabol ko pa ang labi nya ngunit nagsalita sya.
"I love you so much,I love you Kaze Celis,the Stripper."
~~ *
THE END
Wöchentlicher Energiestatus
-- Power-
Rangliste 
-- Power-
Stein