Kapitel 199: Jin (Chapter 44)
TATLONG bote na ng beer ang kanilang naubos. Nakakaramdam na si Jin nang kunting pagkahilo. Sa totoo lang ay hindi siya sanay sa beer at madali lang talaga siyang malasing kapag ganoong uri ng inumin. Pansin niyang namumula na rin si Rey. Nasa sala lang sila nag-iinuman.
"Jin, may nobya ka ba ngayon?" tanong ni Rey.
"Opo, tito," sagot niya. Asiwang-asiwa siya sa mga malalagkit nitong tingin sa kanya.
"A, ilang babae na ba ang natikman mo, Jin?" Ngumisi ito.
Kunwari ay natawa siya pero sa totoo lang ay hanggat maaari, ayaw niyang gawing usapan ang tungkol sa seks.
"Dalawa pa lang po," pagsisinungaling niya. Hindi na kasi talaga niya mabilang kung ilang babae na ang kanyang nakaseks.
"Sa hitsura mong 'yan, dalawa pa lang?" tanong nitong animo'y hindi makapaniwala.
Ngumiti na lamang siya at hindi tumugon. Nagsalin siya ng beer sa baso at ibinigay rito.
"Jin, h'wag kang ma-offend sa itatanong ko ha," seryoso nitong turan.
"Ano po 'yon, tito?"
Tumikhim ito at tumingin sa kanya nang seryoso. "May karanasan ka na ba sa mga bakla?"
Napabuntong-hininga siya sa katanungang iyon. Alam niya kung saan na patungo ang usapang iyon.
"Wala pa po, tito. Maraming may gusto pero ayoko po talaga, e. Para sa babae lang talaga ang katawang ito," pagsisinungaling ulit niya at ngumisi pa siya.
Napatango-tango si Rey. Ininom nito ang lamang beer sa baso.
"E, ikaw, tito, may karanasan sa mga bakla?" tanong niya.
Natawa si Rey. "Noong kabataan. Trip-trip lang, Jin. Saka nang mga panahong iyon kasi napakakonserbatibo ng mga babae. Hindi nga masyado nagpapahawak ng kamay kaya hayun, sa mga bakla na lang naghahanap ng kaligayahan," tugon ni Rey at tumawa pa.
Nakitawa na lamang siya rito. Nagsindi siya ng sigarilyo at kaagad na humitit.
"Ang ganda ng katawan mo, Jin. Para kang nag-gym."
Medyo nabigla siya sa sinabi nito pero hindi siya nagpahalata. "Sanay lang sa gawaing bukid, tito," wika niya.
"Ahm... Jin, pakita nga ulit ng abs mo. At saka hubarin mo na kaya ang sando mo. Pinagpapawisan ka, e."
Napalunok siya ng laway sa pakiusap nito. Naramdaman niyang nag-uumpisa na nga itong landiin siya.
Ngumisi siya rito pero sa totoo lang ay nagdadalawang-isip siya na gawin ang kahilingan nito. Pero ayaw naman niyang sumama ang loob ng kanyang tiyuhin. Wala siyang nagawa kundi ang hubarin nga ang kanyang sando.
Pansin niyang titig na titig ito sa kanyang katawan at nadako pa sa bukol niya sa harapan ng basketball shorts.
"Bakit po, tito?" Hindi na niya napigilang tanungin ito.
"A, wala... naalala ko lang ang katawan ko dati. Naranasan ko rin ang ganyang katawan, e, noong kabataan ko," tugon nito.
Napatango-tango na lamang siya.
"Tayo ka nga, Jin."
Napabuntong-hininga siya at tumayo nga. Nasa sopa lang sila nakaupo at ilang agwat lang ang layo sa isa't-isa.
"Puwede mahawakan ang abs mo?"
Kunwari ay ngumisi siya rito pero sa totoo lang ay mas lalo na siyang naasiwa nang mga sandaling iyon.
"Sige po, tito," sabi niya.
Ngumiti sa kanya si Rey at dahan-dahan nga nitong inilagay sa kanyang tiyan ang kanang kamay. Dinama nito ang anim niyang malapandesal na abs. Hanggang sa bigla nitong hinimas ang kanyang tiyan at bumaba sa kanyang karog. Kinabahan siya lalo nang mapansin niyang nasa harapan ng kanyang basketball shorts nakatuon ang mga mata ni Rey.
Nagsalubong ang kanilang mga mata. Seryoso itong tumitig sa kanya.
"Bakit po, tito Rey?" tanong niya. Hindi na niya magawang ngumiti noon.
Subalit hindi ito tumugon at nabigla na lamang siya nang dakmain nito ang kanyang pagkalalaki at medyo hinigpitan pa nito ang pagkakahawak.
Napaupo siya para mabitawan na nito ang kanyang alaga. Kunwari ay tumawa pa siya.
"Biro lang, Jin. Nasa lahi na talaga natin ang pagiging totoy Mola," sabi ni Rey at tumawa pa.
Nakikitawa siya pero hindi na talaga siya napalagay nang mga oras na iyon.
Muli silang natuon sa pag-iinoman hanggang sa hindi na niya namalayang paubos na pala ang binili nilang beer.
"Bili pa tayo, Jin? Gusto mo pang uminom?
"H'wag na po, tito. Pahinga na tayo," tugon niya. Pulang-pula na siya nang mga sandaling iyon at namumungay ang mga mata. Nahihilo na rin talaga siya. Nag-iinit pa ang kanyang katawan at hindi niya alam kung bakit nagising ang kanyang pagkalalaki. Tigas na tigas iyon kaya nahirapan siyang itago lalo na at madalas ay pansin niyang doon nakatuon ang mga mata ni Rey.
"Mukhang tinitigasan ka, Jin, a," nakangising sabi ni Rey.
Ngumiti siya rito. "Ganito po epekto sa akin ng alak, tito," sabi niya.
"Puwede ko bang makita, Jin?"
Namilog ang kanyang mga mata sa sinabi nito. Hindi siya nakapagsalita.
"Mukhang nagulat ka, a. Parang hindi ka lalaki niyan, Jin," sabi pa nito at tumawa.
Kunwari ay nakitawa rin siya pero kumakabog sa kaba ang kanyang dibdib no'n.
"Sige na, Jin..."
Humugot siya nang malalim na hininga. Pikit-matang inilabas nga niya ang kanyang kargada. Sobrang tigas at namumula din iyon. Napakakinis pa ng ulo. Bagay na bagay tingnan sa makapal niyang buhok doon. Inilabas niya pati ang dalawang mga bola. Hindi niya nagawang tingnan ang kanyang tito Rey dahil ayaw niyang malaman kung ano na ang reaksiyon nito nang mga oras na iyon. Alam niyang pinagpipistahan na ng mga mata nito ang kanyang pagkalalaki.
"Jin, puwede ko bang mahawakan?" medyo nauutal na sabi ni Rey.
Hindi na talaga niya alam ang kanyang gagawin no'n. Kinakabahan siya. Ayaw niyang sumama ang loob nito sa kanya pero ayaw rin naman niyang mangyari ang nais nitong gawin.
"Tama na, tito. Baka mabakla ka na sa akin, e," wika niya at kunwari ay tumawa. Ibinalik na niya sa loob ng shorts ang kargada.
Nagpasalamat siya at tumawa rin ito. Nang maubos ang panghuling bote ng beer ay tumayo na siya at itinakip sa harapan ang sando. Hindi pa rin talaga lumalambot ang kanyang pagkalalaki. Naisip niyang baka gusto ng katawan niyang pagbigyan ang kagustuhan ng kanyang tito Rey pero ayaw naman ng isipan niya dahil alam niyang mali.
"Tito, magpahinga na po tayo," sabi niya at dire-diretsong naglakad palabas ng bahay. Hindi na niya hinintay na tumango man lang ito.
Tinawag siya ni Rey pero hindi na niya ininda pa iyon. Binilisan niya ang paglalakad papuntang kubo. Nang makapasok ay ni-lock niya ang pintuan. Kaagad niyang inayos ang kutson sa sahig at humiga.
Ibinaba niya ang basketball shorts hanggang tuhod. Sinakal niya ang napakatigas na pagkalalaki. Mabilis siyang nagbati. Biglang may mga narinig siyang yabag ng paa sa labas.
"Jin, puwedeng diyan ako matutulog?" tanong ng kanyang tito Rey.
Pero hindi siya sumagot. Gusto niyang isipin nitong tulog na siya. Itinuloy niya ang pagsalsal. Nilalamas din ng isa pa niyang kamay ang dalawang mga bola.
"Jin, alam kong gising ka pa. Buksan mo naman itong pinto, oh..."
Sa totoo lang ay nakaramdam siya ng habag no'n kay Rey. Nasa boses na kasi nito ang pagmamakaawa. Pero hindi siya nagpatinag. Ayaw niyang posibleng matikman nito ang kanyang pagkalalaki.
Narinig niya ang mahihinang katok ng tiyuhin sa labas. Panay ang tawag nito sa kanya.
Nang mga sandaling iyon ay namiss niya ang pakiramdam na may bibig na chumuchupa sa kanyang pagkalalaki. Aminado siyang doble-dobleng sarap sa pakiramdam ang machupa kaysa magsalsal. Pero nunca na papayag siyang ang mismong tiyuhin niya ang gagawa no'n. Hindi niya iyon mapapahintulutan.
Dinuraan niya ang kanang kamay nang maraming laway kapagkuwa'y pinaglaruan na niya ang ulo ng kanyang pagkalalaki.
Inisip niyang may sumusubo sa kanyang kargada no'n. Pikit na pikit na ang kanyang mga mata. Kinagat niya ang pang-ibabang labi para hindi makagawa ng anumang pag-ungol. Naghalo ang laway niya at pangunahing katas kaya napakadulas na ng kanyang kargada.
Nag-concentrate lang siya sa ulo ng kanyang pagkalalaki. Pinipiga niya iyon at nakakalikha na nang kunting ingay. Patuloy rin siya sa paglamas ng mga bola. Hanggang sa muling nagtaas-baba ang kamay niya. Ibayong sarap na ang kanyang nararamdaman.
"Jin..."
Hindi talaga niya pinakinggan ang kanyang tito. Binilisan niya ang pagsalsal ng mas lalo pang tumigas na kargada. Nagsimula na siyang manginig at nanigas ang mga tuhod. Naramdaman niyang medyo umuuga na ang kubo sa bilis ng kanyang pagsalsal.
"Jin, alam kong gising ka pa. Papasukin mo na ako, oh..." muling pakiusap ni Rey.
Biglang tumulo ang kanyang mga luha. Awang-awa talaga siya sa kanyang tiyuhin nang mga sandaling iyon pero pinilit niyang tatagan ang sariling paninindigan. Hindi talaga puwede.
Ilang taas-baba pa ng kamay ni Jin sa kanyang kargada ay napanganga siya sa napakasarap na sensasyong lumukob sa buong katawan.
Matindi ang kanyang panginginig at hindi niya napigilan ang mapaungol sa pagpulandit nang napakarami niyang katas. Maraming beses na pumutok ang kanyang pagkalalaki. Bawat putok ay napapaliyad siya at napapaungol. Alam niyang naririnig iyon ni Rey pero wala na siyang pakialam pa.
Naghabol siya ng hininga bago kumalma ang kanyang katawan. Bumalik na siya sa normal. Nakiramdam siya sa labas. Tahimik na pero ilang sandali lang ay may narinig siyang biglang umungol. Napangiti siya at natuwa sa narinig. Alam niyang nagsalsal din ang kanyang tito Rey at nakaraos.
Pero nalungkot na naman siyang bigla sa isiping siya ang pinagsasalsalan nito. Noon lamang niya napansin na lumuluha pa rin pala siya. Hindi talaga niya kayang tanggapin ang katotohanang pati ang mga sariling kadugo ay nahuhumaling din sa kanya.
Wöchentlicher Energiestatus
-- Power-
Rangliste 
-- Power-
Stein