Kapitel 11: Chapter 11
Charl's Pov
The night after Thirdy returned my phone at nakapagcharge na ako I texted Chris immediately, nag alibi nalang ako na, na-drain ang phone ko and can't text him right away. Pasalamat nalang ako na hindi sumama si Chris. Gosh! I missed him. I missed my best friends, ilang days ko na din pala sila hindi nakakausap after graduation because I got pre-occupied with vacation, and meeting with my mga kinakapatid. Few days ko palang sila hindi nakikita at nakakausap after graduation eh parang may kulang sa daily routine ko. And I can't wait to see them again with our endless asaran at kwentuhan. This time kasi, I mean next school year nasa high school na kami so basically it would be a whole new different atmosphere na, new teachers and new classmates and for sure different approach ng mga subjects. And I missed going home na kasabay palagi si Chris, hindi naman kasi kalayuan ang school sa hacienda kaya madalas naka-bicycle lang kami ni Chris, minsan I bring along my bicycle but most of the time naka-angkas ako sa bicycle nya. Kasi nakakatamad minsan ang mag-pedal. Lol. While Erica and Jeane are a little bit too far from school, so sinusundo sila from school.
After namin magpark at bumaba na sa van, ni-ready na namin ang aming mga phone, nagselfie at groupie muna kami. Una sila Mama at mga parents ni Thirdy. Pangalawa, kaming apat. Pangatlo, ang tatlong lalake kong kinakapatid. Pangapat, kaming mga tatlong babae na magkinakapatid.
Nag-offer si Angelique na picturan kaming dalawa ni Thirdy, kinuha nya ang phone ni Thirdy at panay shoot agad si Angelique hindi ko alam kung nakailang captured iyon, while Thirdy nakapamulsa lang, next was nakaakbay na siya sa akin, hinayaan ko lang, ngumiti na lang ako ng todo paeat maganda nag kuha namin. Next namang position ginawa ni Thirdy ay nilagay nya ang braso nya sa waist ko, awkward! Hindi ko na pinahalata, basta ngumiti na lang ako.
Nang nasa paanan na kami ng mataas na hagdan, "Wow! Ang haba pala ng stairs." Gulat na sabi Angelique. Nakakalula. Parang walang katapusang ang haba. Mabuti na lang lahat kami naka-sporty shoes, hindi masakit sa paa but I'm sure mga paa namin mamaya mapapagod din. Nakailang metro pa lang kami panay na reklamo nina Brian at Enrique. Pagod na daw sila. Lol. Hindi sanay malamang mga ito maglakad ng mahaba. Pero iyong mga matatandang kasama namin ay ilang metro na ang layo mula sa amin.
"Hey kids!" Sigaw ni Tito Miguel. "Hurry up!" Nang-aasar na sabi ni Tito Miguel.
Ako naman kasabay ko si Thirdy, napansin ko lang parang ayaw humiwalay sa akin 'to, kanina pa, no kahapon pa mula noong nagkabati na kami.
"Are you good, Charlotte?" Tanong nya, dahil sa pananahimik ko.
"Of course I am. Hindi mo ba alam na sanay ako maglakad?" Really? Parang 'yon gusto nya itanong sa akin dahil sa expression ng kanyang mukha, nakikita ko sa mukha nya, hindi nya kasi suot ang cap nya dahil pinahiram nya sa akin, suot-suot ko nga ngayon. At habang naglalakad, nag-uusap kami. "Sa lawak ba naman ng hacienda, halos araw-araw sumasama ako kay Lolo Faust sa paglilibot, papuntang farm. Ilang metro din ang layo ng farm mula sa bahay namin, noh?!" Pagmamalaki ko.
"You are?" He asked.
"Yes." Pagtatapos ko ng kwento. "But how about you, Thirdy?" Ako naman ang nagtanong.
"I'm okay with walking up their," Tinuro nya pinakatuktok ng hagdan. "Every weekend, I go for jogging, it's not hard for my legs."
"That's good then." Napag-iiwanan na kaming dalawa, we need to catch up sa mga kasama namin. Meters away may mga silong na nakatayo sa left side namin. Natatanaw na din kasi dito ang mga Chocolate Hills kahit hindi kapa dumadating sa tuktok. Huminto muna kami saglit.
"Charlotte, lemme capture you in this spot." Siya na photographer ko. He took my phone and capture few shots.
"Ikaw naman ang kuhanan ko, give me your phone." Offer ko. I captured some few shots of him too.
"Thanks." Sabi nya.
Thanks too." Sabi ko din.
I'm wearing a maong shorts and a white t-shirt. Siya naman, the usual, white t-shirt din at cargo shorts. Oh my, we're look like a couple sa suot namin, sounds funny.
"Why are you smiling, Charlotte?" He creased his forehead. "Care to share with me?"
"Oh, that was nothing, really. Tara, na nga, malapit na sila sa tuktok, we need to catch up, Thirdy." Nagpatuloy na kami sa paglalakad paitaas. Nakakahiya naman iyong naisip ko kanina. I shake my head to make the thoughts disappear. Si Thirdy naman panay alalay sa akin.
Nang makarating na kami sa taas few minutes after kong nakita sila Angelique at Savannah na nakaapak na sa tuktok kami naman ni Thirdy ang nakarating.
"Woah, that was exhausting!" Sambit ko na lang. "Tara! Andoon sila oh!" Tinuro ko ang kinaroroonan nilang lahat. Grabe! Ang ganda ng view dito sa itaas. "It's worth it," Ang pagod at ang haba ng stairs.
"I know." Tugon pa nya. "The place is amazing." Komento pa nya.
Syempre ano pa nga bang ginawa namin idi nagpipicturan na. Pose dito at pose doon. Ang ganda talaga! How I wish makalapit ako sa Chocolate Hills, iyong nakaapak talaga sa hills nya pero syempre pinagbabawal iyon ng mga namamahala dito.
"Let's take a selfie, Baby Charl?" Lumapit na lang bigla si Brian sa amin ni Thirdy.
"Sure." Sabi ko. Wala naman masama sa alok nya. We took few selfies together. Na nanahimik lang naman si Thirdy. He's observing us. What the heck was that? I was thinking.
"Dapat ako din." Nakikisali din si Enrique. Winaglit ko nalang sa isip ko iyong naisip ko.
"Oo naman." Sabi ko pa. So we did too.
Inutusan naman ni Angelique si Thirdy na kuhanan kaming dalawa ng litrato syempre si Savannah din. Nagmumukha tuloy akong artista nito.
"Punta muna ako sa Mama ko." Tinakasan ko sila. "Ma, let's take a selfie."
"Ay buti naman, anak, naalala mo pa ako." Nagtatampo kono ang Mama ko.
"Mama!"
"Sus, biro lang." Siniko nya ako. Sa di kalayuan nakikita ko naman na sobrang sweet sina Tita Claire at Tito Miguel. Nagkukuhanan din sila ng picture together. Ang cute nila.
"Sana nandito sila Lolo Faust at Papa, noh, Mama?!"
"Isang araw palang tayo wala sa Hacienda Casteel namimiss mo na?"
"Syempre po. Pati mga best friends ko, sana kasama ko din sila dito."
"Eh, anak. Hindi sa lahat ng oras makakasama mo sila. I'm not trying to be negative pero wag ka maging dependent sa ibang tao. I mean, dapat alam mo sa sarili mo na they are your family, friends pero hindi pwedeng palagi kayong magkakasama. Why? Because they have their own personal lives too. They have their own errands to do too. Just like you, kasama mo mga kinakapatid mo ngayon. At sila naman sa family nila." Nakukuha mo naman ang punto ko diba?!"
"Yes po, Mama. Thank you po for reminding me about life. I love you, po."
"That's good. And I love you too, anak."
Lumapit si Thirdy sa amin. "Can we take photos, of course, with you too, Tita Angela." Hindi ako sanay na tinatawag na Angela ang Mama ko, mas sanay ako na Angel lang tawag sa kanya ng mga tao. But with Thirdy it sounds so cool to hear it.
"Okay, sure." Sabi ni Mama. So we took few shots. Tapos kami din dalawa ni Thirdy.
Pinicturan din kami ni Thirdy, ng Mama ko after a while.
Palapit naman parents ni Thirdy, after namin magselfie together, I offer to take photos of them. So I did. Nagpasalamat naman si Tita Claire.
Sa hindi kalayuan, tapos na din siguro ang pagseselfie nila Angelique kasi panay kuha na lang sila ng litrato sa Chocolate Hills. Sila Savannah, Brian at Enrique naman nag-uusap na lang din sa tabi pero panay padin tingin nila sa Chocolate Hills, siguro tinitignan nila 'to habang pwede pa, kasi ba baba nadin kami after what we came for, ang mga picturan. Lol
(Notes: Sorry wala masyadong kilig moments. They were too young pa kasi dyan. But I'll try to have some. It's just that, I can find myself to be kilig. Lol)
To be continued..
📝 Jannmr
Wöchentlicher Energiestatus
-- Power-
Rangliste 
-- Power-
Stein