Kapitel 1085: New Story Cont... 2

(Dahlia POV)

Sumilip na muli ang liwanag ng buwan, kaya medyo natiwasay ako sa paglalakad. Nabasa ng kunti at hinihiling na wag naman sana ako sipunin. Malapit na ako sa amin na siyang ikinasara ko ng aking payong. Napansin ko na lang… patrang may sumusunod sa akin… kaya nagmamadali na akong naglakad. 

Iskinita pa naman ang daanana namin at halatang natutulog na ang ilan…

Gabi, mahalaga sa mga mangagawa sa umaga. Ito yung oras na magkakaroon ng tiwasay ang isipan mo. Ngunit hindi sa ngayon. Masama talaga ang pakiramdam ko na parang may sumusunod sa akin. 

Kaya tumigil ako sa paglalakad. Mabuti nang harapan ang kinattakutan diba? Pero paglingon ko sa aking likuran… pagaspas lang ng hangin… na siyang hihinga na sana ako ng malalim ng may makita akong refleksyon sa isang namuong tubig sa kalsada… at anino nito… na may dumaang napakalaking ibon na parang… ahas?