Dahan-dahan, nilabas ni Mr. Song ang isang bank card galing sa ilalim ng
unan niya at ibinigay kay Xu Jiamu. "May ten million RMB na laman ang card
na 'to. Hindi to pera ni Sisi. Inipon ko 'to noong nagtatrabaho pa ako. Para
sayo 'to."
Hindi maintindihan ni Xu Jiamu kung anong ibig sabihin ni Mr. Song, kaya
biglang kumunot ang kanayng noo at hindi kinuha ang binibigay nito.
Pero pinilit itong ibigay sakanya ng matanda habang nagpapatuloy, "Kapag
naging tatay ka na, maiintindihan mo kung bakit. Mas mamatamisin pa ng
isang tatay na mamatay kaysa maghirap ang anak niya, kaya kunin mo na
ang pera na to. Wala ng rason para ituloy niya yan. Para 'to sa anak ko…
Gusto kong mabawi niya ang dignidad niya. Kung nirerespeto mo ang anak
ko, kunin mo na ang pera na 'to."
Kahit na hindi naman sinisisi ni Mr. Song si Xu Jiamu, hiyang-hiya si Xu
Jiamu at hindi siya makatingin ng diretso sa mga mata ng matanda.
"Eleven years na kayong magkakilala ni Sisi, tama…" Sa puntong ito,
mukhang napagod na si Mr. Song dahil pahina na ng pahina ang boses niya
habang nagsasalita, "Hindi maikli ang eleven years at ilang eleven years lang
ang mayroon ang isang tao sa buong buhay niya… Gusto lang sabihin sayo
na ang pinaka masasayang araw ng buhay ni Sisi ay ginamit niya sa tabi
mo…"
Nang marinig ito ni Xu Jiamu, biglang siyang napahawak ng mahigpit sa bank
card na binigay ni Mr. Song.
Dahan-dahang tumingin si Mr. Song kay Xu Jiamu at nakangiting nagpatuloy,
"Kahit na tatlong araw palang tayong magkakilala, alam kong mahalaga sayo
si Sisi, kasi kung hindi, naniniwala akong hindi ka magpupumilit na sumama
dito at magsayang ng oras para alagaan ang isang matandang malapit ng
mamatay.
"May dahilan ako kung bakit ko inutusan si Sisi at yun ay dahil may hiling ako
sayo." Halos tatlong segundong natigilan si Mr. Song bago muling magsalita,
"Kayo man o hindi ang magkatuluyan ni Sisi, sana naman iparamdam mo
sakanya na espesyal siya kahit kaunti."
"Alam kong sobra sobra 'tong hiling ko sayo, pero kung hindi naman talaga
kayo ang magkakatuluyan, hindi mo na siya kailangang isipin. Sobrang
nagaalala talaga ako para sakanya… Kapag nawala na ako, wala na siyang
pamilya. Kapag nasasaktan siya, wala na siyang maiiyakan. Siguro hindi mo
naiintindihan… Pero ang pinaka pinagsisisihan ko sa lahat ay yung hindi ko
na siya maabutang magkaroon ng pamilya…
"At sa tuwing iniisip ko 'yun, sobrang nasasaktan ako… pero bukod sayo,
hindi ko na alam kung kanino ko 'to sasabihin. Nagmamakaawa ako sa…
Pwede mo bang ipangako na kahit anong manyari sainyo ni Sisi,
magkatuluyan man kayo o hindi, kapag nasasaktan siya, pwede bang alagaan
mo siya para sa akin? Pwede bang ikaw ang maging sandalan niya…"
Walang pagdadalawang isip, tumungo si Xu Jiamu. "Nangangako po ako. Wag
po kayong magalala, aalagaan ko po siya."
Nang marinig ni Mr. Song ang sagot ni Xu Jiamu, kampante na siya.
"Kanina pa tayo naguusap, pagod na ako. Magpapahinga muna ako. O siya…
silipin mo muna si Sisi, baka kailangan niya ng tulong."
Magalang na tumungo si Xu Jiamu, pero bago lumabas, tinulungan niya muna
si Mr. Song na humiga at magkumot.
-
Habang hinihintay ni Xu Jiamu si Song Xiangsi sa labas ng bahay, sinulit niya
muna ang pagkakataong makapag sigarilyo.
Paulit-ulit sa utak niya ang mga salitang binitawan ni Mr. Song… Hindi niya
alam kung bakit pero habang iniisip ang mga ito, naalala niya ang sinabi
sakanya ni Song Xiangsi noong nasa ospital palang sila, "Pwede bang
magpanggap kang sweet sakin mamaya… Kahit sa harapan lang ni papa…"
Noong oras na 'yun, dali-dali itong umiling at pinalitan ang sinabi nito na ang
kailangan niya lang gawin ay kausapin ang papa nito ng sandali.
Ibig sabihin… Gusto rin ni Song Xiangsi na maramdaman mula sakanya na
espesyal din ito, tama?
Pero kahit kailan hindi niya yun nagawa…
Kung noong una palang, mas pinili niyang alagaan at pagbuhusan ito ng
pagmamahal, siguro hindi sila magkaka'ganito, tama?
Isa pa… Kung noong una palang inamin niya sana sa sarili niyang na 'love at
first sight' siya kay Song Xiangsi, hindi sana nito inisip na kailangan nitong
pagbayaran ang limang milyong RMB na binigay niya, tama?
Isinuksok niya ang bank card na binigay sakanya ni Mr. Song sa bulsa na nasa
bandang dibdib niya, at ngayon, pakiramdam niya ay para itong bumabaon sa
puso niya…
Ngayon araw… natutunan niya kung paano maging mabuting tao at asawa…
Pero huli na ang lahat… Dahil kasal na ito sa iba, at malinaw na wala na siya
sa eksena…
Dahil sa bigat ng emosyon, humithit si Xu Jiamu ng sobrang lalim, na umabot
sa puntong naubo na siya.
At habang umuubo, tuluyan ng bumuhos ang mga luhang kanina niya pa
kinikimkim.
-
Kagaya ng nakasanayan, si Xu Jiamu ang nagluto. Hiniwa niya ang manok na
binili ni Song Xiangsi at inilagay ito sa plato.
Noong handa na ang gabihan, si Song Xiangsi ang gumising sa papa niya.
Siguro dahil napagbigyan niya itong pumunta sa puntod ng mama niya,
hanggang ngayon ay sobrang saya pa rin ng papa niya, kaya nakaubos ito ng
isang buong paa ng manok.
Pagkatapos nilang kumain, naunang pumasok si Mr. Song sa kwarto, at hindi
nagtagal, tinawag niya si Song Xiangsi. Bilang father-daughter bonding,
nagsarado sila ng pintuan, at alas nuebe pasado na noong lumabas ito.
Nang makita ni Xu Jiamu, na nakaupo sa sofa, na lumabas Song Xiangsi, dali-
dali siyang tumayo para ipagtimpla ito ng mainit na gatas.
Mahinahon na nagpasalamat si Song Xiangsi.
Hinintay ni Xu Jiamu na maubos ni Song Xiangsi ang gatas bago siya muling
magsalita, "Late na, matulog ka na."
"Mmm." Tumungo si Song Xiangsi, at noong maglalakad na siya papunta sa
kusina para hugasan ang tasang ginamit niya, bigla itong inagaw ni Xu Jiamu.
"Ako na maghuhugas nito, magshower ka na."
"Salamat."
Hindi na sumagot si Xu Jiamu, pero halos sampung segundo niya ring tinitigan
si Song Xiangsi bago siya tumalikod at maglakad papunta sa kusina.
Dahil dito, parang naging estatwa si Song Xiangsi na hindi makagalaw sa
kinatatayuan niya at napatulala nalang habang pinapakinggan ang tunog ng
umaagos na tubig galing sa kusina.
-
Bandang alas tres ng madaling araw, biglang nagising si Song Xiangsi.
Hindi siya nanaginip ng masama, pero literal na bigla nalang siyang
bumangon… Nakabukas din ang aircon niya, pero basang basa siya sa
pawis…
Halos hindi siya makahinga ng maayos, at sobrang bilis din ng tibok ng puso
niya…
Hindi niya alam kung ano, pero sigurado siyang may nangyari… Halos
sampung minuto niyang sinubukang kalmahin ang sarili pero noong wala pa
ring pagbabago sa pakiramdam niya, tuluyan na siyang bumangon at tumakbo
palabas.
Kaya si Xu Jiamu, na natutulog sa sala, ay napatalon din sa gulat nang marinig
ang kalabog nito. "Xiangsi?"
Dali-dali, binuksan niya ang ilaw na nasa tabi niya, at doon sumalubong
sakanya ang imahe ni Song Xiangsi na tumatakbo papasok sa kwarto ni Mr.
Song.
Kaya walang pagdadalawang isip siyang bumangon para sundan ito, pero
pagkarating niya sa may pintuan, bigla siyang natigilan dahil nakita niya si
Song Xiangsi na nanginginig habang pinapakiramdaman ang ilong ni Mr. Song,
at wala pang tatlong segundo, bigla nalang itong sumalampak sa sahig at
umiyak.
Kommentar absatzweise anzeigen
Die Absatzkommentarfunktion ist jetzt im Web! Bewegen Sie den Mauszeiger über einen beliebigen Absatz und klicken Sie auf das Symbol, um Ihren Kommentar hinzuzufügen.
Außerdem können Sie es jederzeit in den Einstellungen aus- und einschalten.
ICH HAB ES