"Mmh." Pagkaupo niya, hinawakan nito ang isa niyang kamay. "Sisi, alam ni
papa. Konti nalang ang natitira kong oras kaya sinabi ko sa mga doktor na
ayoko ng uminom ng gamot."
Alam ni Song Xiangsi kung ano eksakto ang pinatutunguhan ng papa niya at
gustuhin niya mang pagtakpan ang katotohanan, alam niyang wala na itong
maitutulong, kaya kahit masakit, hinayaan niya nalang itong magsalita.
"Alam kong masasaktan ka, pero anak… kailangan mong maintindihan na lahat
naman ng tao ay namamatay talaga. Ayoko na ring nandito lang ako sa ospital
sa mga natitirang araw ng buhay ko… Alam kong abala ka sa trabaho, pero
kung wala kang gagawin, gusto ka sana munang makausap ni papa… pwede
mo ba akong iuwi? Gusto kong bisitahin ang mama mo…"
Sa pagkakataong ito, hindi na kinaya ni Song Xiangsi na pigalan ang mga
naipon niyang luha, at parang isang bata, tuluyan na siyang humagulgol sa
harapan ng kanyang papa … Sa totoo lang, hindi pwede pa siya pwedeng
lumabas ng Beijingdahil hindi pa tapos ang pagshu'shooting nila para sa
commercial, pero mas uunahin niya pa ba 'yun kaysa sa tatay niyang hindi niya
alam kung hanggang kailan nalang? "Sige, uuwi tayo, kailan mo gustong uuwi
papa?"
"Kung pwede sana, ngayon na."
Naiintindihan ni Song Xiangsi na kung may lugar mang gustong huling
puntahan ang papa niya ay doon yun sa lugar kung saan nagumpisa ang munti
nilang pamilya, at alam niyang natatakot ito na kung hindi sila uuwi agad, baka
hindi na ito umabot at mamatay nalang ito sa Beijing.
Kaya muli siyang tumungo. "Sige, magbubook na ako ng mga ticket natin."
"Maraming salamat, anak…" Nakangiting sagot ni Mr. Song bago ito muling
magsalita, na may tonong na para bang nagmamakaawa. "Sisi, lagi mong
sinasabi sa akin na may boyfriend ka… Noong inoperahan ako, binigyan ka
niya ng pera diba? Sabi mo rin sa akin, galing siya sa isang mayamang
pamilya na may sariling kumpanya, at mabait siya sayo… Mahigit sampung
taon na kayo ngayon… Siguro nasa thirty na rin kagaya mo… Magpapakasal
na ba kayo? May binanggit na ba siya tungkol sa pagaasawa?"
Hindi nakasagot si Song Xiangsi… Sa totoo lang, hindi niya alam kung anong
sasabihin niya.
"Sisi, nagsisinungaling ka ba sakin…" Bakas sa itsura ni Mr. Song ang sobra
sobrang pagaalala. "May balak ba siyang pakasalan ka o…. Niloloko ka lang
niya?"
"Hindi po," Nakangiting sagot ni Song Xiangsi para mabawasan ang pagaalala
ng papa niya, "Normal nalang naman po ngayon na medyo matanda na
magpakasal. Isa pa, hindi pa naman po matanda ang thirty… Sa ngayon,
sobrang busy niya pa po kasi sa trabaho, pero sabi niya papakasalan niya raw
po ako pag naayos na ang lahat."
"Talaga? Magandang balita yan." Masayang sagot ni Mr. Song. "Kung ganun,
dapat bisitahin niya ako… Kung gusto ka niya talagang pakasalan, dapat
puntahan niya muna ako… Hindi ko alam kung hanggang kailan nalang ako,
kaya sana habang nabubuhay pa ako, mabigyan pa ako ng pagkakataon na
makilala ang taong papakasalan ng baby girl ko… pwede ba yun? Kahit bago
sana tayo pumunta sa mama mo?"
Makilala…. Pagkatapos magsalita ng papa niya, biglang napayuko si Song
Xiangsi. Hanggat maari ayaw niya naman talagang lokohin ang papa niya, pero
alam niyang ito nalang ang kaya niyang gawin para gumaan ang pakiramdam
nito, kaya pasimple siyang sumilip sa may pintuan, at nang maaninag niya na
nandoon pa si Xu Jiamu, muli siyang tumingin sa papa niya naghihintay ng
sagot, at masayang sinabi. "Pa, kasama ko siya ngayon. Sandlit lang ha,
tatawagin ko siya…"
Dahil dito, masayang tumungo si Mr. Song. "Sige! Sige!"
-
Pagkabukas na pagkabukas ni Song Xiangsi ng pintuan, sinalubong siya
kaagad ni Xu Jiamu. "Okay ka lang ba?"
Tumungo lang siya bilang sagot, at pagkatapos niyang isarado ang pintuan,
tumuro siya sa malayo para senyasan si Xu Jiamu na dun sila magusap.
Naglakad siya papunta sa direksyon ng CR at nang masigurado niyang sapat
na ang distansya nila para hindi marinig ng papa niya ang anumang
mapagusapan nila, huminto siya at puno ng pagdadalawang isip na humarap
kay Xu Jiamu. "Pwede ba akong makisuyo sayo?"
"Ano yun?"
"Pwede bang… magpanggap kang boyfriend ko?" Sa sobrang kahihiyan,
biglang yumuko si Song Xiangsi habang nagpapaliwanag, "Alam kong hindi na
kakayanin ni papa, at bago raw siya mamatay gusto niyang makilala ang
boyfriend ko, kaya, pwede ka bang…"
Literal na nanlaki ang mga mata ni Xu Jiamu sa sobrang gulat habang
hinihintay si Song Xiangsi na matapos sa pagpapaliwanag. Pagkalipas ng
tatlong segundo, inis na inis siyang sumagot, "Diba kasal ka na? Bakit hindi
mo nalang papuntahin ang asawa mo dito?"
Dahil sa naging reaksyon ni Xu Jiamu, biglang namutla si Song Xiangsi at
hindi na nakapagsalita.
Hindi alam ni Xu Jiamu kung bakit ito ginagawa ni Song Xiangsi kaya sa galit
niya, walang preno siyang nagpatuloy, "Bakit? Nahihiya ka na sabihin sa
papa mo na nagpakasal ka sa lalaking mas matanda sayo at madrasta ka na
ngayon ng dalawang bata? Natatakot ka ban a madisappoint siya sayo at
mamatay siyang masama ang loob?"
Wala sa plano ni Song Xiangsi na linawin kay Xu Jiamu ang lahat… Ang
gusto niya lang naman ay maging masaya ang papa niya sa mga huli nitong
araw, kaya hindi na siya umimik at lumong lumong pinakinggan nalang ang
mga pangiinsulto nito.
Malinaw na nanlilisik ang mga mata ni Xu Jiamu habang nakatitig sa
nakayukong Song Xiangsi, pero nang maramdaman niya kung gaano ito
kalungkot sa naging sagot niya, maging siya ay nahimasmasan din kaya
pinilit niyang kumalma ng bahagya at sinabi, "Tara na nga."
Kaya gulat na gulat na napatingin sakanya si Song Xiangsi.
Hindi na siya sumagot pa at hinila na ang kamay ni Song Xiangsi pabalik sa
kwarto ng papa nito, pero noong malapit na sila, naalala niya na namamaga
nga pala ang paa nito, kaya bigla niyang binagalaan ang paglalakad.
Pero nang itutulak na sana niya ang pintuan, bigla siyang pinigilan ni Song
Xiangsi, kaya muli, tinignan niya ito ng may nanlilisik na mga mata.
Dali-dali namang umiwas si Song Xiangsi sa tingin nito, at kinakabahang
nagpaliwanag, "Sinabi ko kasi kay papa na may boyfriend ako at eleven years
na kami ngayon… Sinabi ko rin sakanya noon na mayaman siya at may
malaki siyang kumpanya…. at… at….may plano siyang pakasalan ako next
year."
Biglang kumunot ang noo ni Xu Jiamu.
Sa puntong ito, hindi na talaga kayang tumingin ni Song Xiangsi ng diretso sa
mga mata ni Xu Jiamu, sa takot na baka panghuhusga at pandidiri lang ang
makita niya. "At… Yung fifty thousand dollars… Ang alam kasi ni papa galing
talaga yun sa boyfriend ko."
"Sabi ko sakanya, sobrang bait ng boyfriend ko..."
Halos hindi na makapagsalita si Song Xiangsi sa sobrang kahihiyan kay Xu
Jiamu, kaya halos limang segundo rin siyang natigilan, bago siya magpatuloy
na halos hindi na marinig sa sobrang hina, "Kaya, pwede bang magpanggap
kang sweet sakin mamaya… Kahit sa harapan lang ni papa…"
Pagkatapos niyang bitawan ang mga salitang ito, naisip niya na baka
masyado na siyang demanding, kaya dali-dali siyang nagpatuloy para palitan
ang sinabi niya, "Sa totoo lang, hindi mo naman kailangan maging sweet
sakin. Umupo ka lang sandali sa tabi niya, sampung minuto… pinaka matagal
na yun.. O kung gusto mo, limang minuto nalang… Hindi mo kailangang
magsalita masyado, ngitian mo nalang siya at umoo sa lahat ng sasabihin
niya…"
Sa totoo lang, hindi maipaliwanag ni Xu Jiamu ang nararamdaman niya…Ito
kasi ang unang pagkakataon na nakita niya si Song Xiangsi na sobrang
nagpakababa sa harapan niya, kaya ang galit na nararamdaman niya kanina
ay biglang napalitan ng awa…
Hindi tumanggi si Xu Jiamu, at dahan-dahang kumatok sa pintuan. Nang
marinig niya ang medyo paos na boses ng isang lalaki na nagsabing "Pasok",
binuksan niya ito at pumasok ng hawak hawak ang kamay ni Song Xiangsi.
"Pa, ipapakilala ko lang po kayo sakanya, siya po ang…." Ngayon na nasa
tabi niya na si Xu Jiamu, hindi inaasahan ni Song Xiangsi na di hamak na
mas mahirap ito kumpara sa inakala niya, kaya halos tatlong segundo rin
siyang natigilan bago magpatuloy, "Boyfriend ko po, si Xu Jiamu."
"Hello, uncle," Magalang bati ni Xu Jiamu bago siya yumuko sa harapan ni
Mr. Song.
Das könnte Ihnen auch gefallen
Kommentar absatzweise anzeigen
Die Absatzkommentarfunktion ist jetzt im Web! Bewegen Sie den Mauszeiger über einen beliebigen Absatz und klicken Sie auf das Symbol, um Ihren Kommentar hinzuzufügen.
Außerdem können Sie es jederzeit in den Einstellungen aus- und einschalten.
ICH HAB ES