Kasalukuyang nagpapatuyo si Song Xiangsi ng kanyang buhok nang makita
niyang pumasok si Xu Jiamu, kaya dali-dali niyang inihinto ang ginagawa niya
at muling yumuko.
Pero walang kahit anong bakas ng galit, sinenyasan siya ni Xu Jiamu na ituloy
lang ang ginagawa niya, at tinuro ang kama.
Alam ni Song Xiangsi na sinasabi nitong dumniretso siya sa kama pagkatapos
niyang magpatuyo ng buhok. Walong taon silang nagsama… At halos gabi-
gabing may nangyayari sakanila, pero sa pagkakataong ito, hindi niya
maintindihan kung bakit bigla siyang natakot. Napakuyom siya ng kanyang mga
kamay ng sobrang diin, at dahan-dahan, naglakad siya papunta sa gilid ng
kama at umupo.
At doon lang naglakad papasok si Xu Jiamu. Huminto ito sa harapan niya, at
bigla, pwersado siyang tinulak nito pahiga sa kama.
Kagaya noong gabing 'yun, eleven years ago, muling naramdaman ni Xu Jiamu
na nanigas ang katawan ni Song Xiangsi.
Sa walong taon nilang pagsasama, hindi na nila mabilang kung ilang beses na
silang nagsex, kaya kung may tao mang sobrang nakakakilala sa mga katawan
nila, silang dalawa na yun. At sa totoo lang, kayang kaya na nilang magsex
kahit nakapikit pa sila. Sa paglipas ng mga taon, lalo silang naging
komportable sa bawat isa, kaya may mga pagkakataon na si Song Xiangsi na
rin ang nagyayaya.
Pero noong unang beses nila…. Ramdam niya na parang bigla itong naging
bato sa sobrang tigas.
Ngayong gabi… ganun na ganun din ang nangyari, pero ang pinagkaiba lang
ay mas mukha itong takot ngayon…
Kitang kita niya kung gaano kahigpit ang pagkakahawak nito sa kumot na nasa
tabi nito…
Ilang minuto pa ang lumipas na nakatitig lang si Xu Jiamu kay Song Xiangsi
bago niya dahan-dahang hubarin ang bathrobe na suot nito. Habang inaalis
ang tali, ramdam niya kung gaano katindi ang panginginig ng katawan nito, at
base sa lalim ng paghinga nito, alam niyang sobrang takot na takot ito.
Nang tuluyan niya ng matanggal ang tali, bumungad sakanya ang napaka puti
at kinis nitong balat.
At sinong lalaki ba naman ang aayaw sa isang Song Xiangsi?
Sa loob ng tatlong taon, alam niyang sobrang namiss niya ito… at alam niya
ring araw-araw na nanabik ang katawan niya sa init ng katawan nito…
Kaya nagpatuloy siya sa pagtanggal ng bathrobe nito, at dahan-dahan itong
hinalikan sa iba't-ibang parte. Sa tuwing dadampi ng kanyang mga labi,
ramdam niya kung paano ito manginig kaya pasimple siyang sumilip at laking
gulat niya nang makita niyang takot na takot pa rin itong nakapikit habang
nakakagat pa ng labi.
Ang reaksyon ni Song Xiangsi…. Hindi niya maintindihan kung natatakot lang
ba ito o nandidiri ito sakanya…
Kaya sa inis niya, mas mapusok niya itong hinalikan ng hinalikan bago bigla
siyang huminto.
Base sa itsura nito… Pakiramdam niya ay parang deal lang talaga ang lahat…
na para bang dahil may ginawa siya para rito, handa itong gawin ang lahat
para bayaran siya…
Pero paano naman siya? Hindi siya nagpunta ngayong gabi para sa deal…
Namiss niya talaga ito, pero ayaw niya namang pilitin ito…
Dati pwede niya pang sabihin na kanyang-kanya lang ang katawan ni Song
Xiangsi….Pero ngayong kasal na ito, naiintindihan niya na kailangan niyang
irespeto na isang lalaki lang ang gusto nitong makasex, at hindi siya yun… At
kung sakali mang may mangyari sakanila ngayon, hinding hindi niya na rin
naman ito pwedeng makuha…
Noong nakita niya ito sa kindergarten, alam niyang matagal na silang tapos,
pero siguro dala ng sobrang pagmamahal niya para rito, hindi niya kaagad
natanggap.
Pero bakit nga ba siya nagagalit…alam niya naman na hindi naman talaga
dapat pinipilit ang pagmamahal…Ilang sandali rin siyang nakayuko habang
nakatitig rito. Bandang huli, narealize niya na hindi niya rin pala kayang ituloy,
kaya muli niya itong binalot ng suot nitong bathrobe.
Kaya biglang kumunot ang noo ni Song Xiangsi at dali-dali siyang dumilat para
tignan si Xu Jiamu.
Hindi niya maintindihan kung bakit ito biglang huminto at binalik ang bathrobe
niya.
Nakatitig lang ito sakanya, pero nang sandaling matapos ito sa pagtatali,
dahan-dahan itong umatras at walang emosyong sinabi, "Ako na ang
magbabayad ng kwarto. Pwede kang matulog dito at bukas nalang ng umaga
umalis, o pwede ka na rin namang umalis ngayon. Nasa sayo."
Pagkatapos, nagmamadali nitong kinuha ang damit nito na nakalapag sa kama
at naglakad palabas ng kwarto. Pero noong nasa may pintuan na ito, bigla
itong huminto at muling tumingin sakanya, "Isa pa… yung tungkol sa dugo…
isipin nalang natin na ginawa ko yun dahil gusto kong gumawa ng mabuti.
Hindi mo na ako kailangang bayaran."
"Isa pa, kahit naman totoong hindi tayo magkakilala, tutulungan pa rin naman
kita kapag tumakbo ka sa akin kasi hindi naman ako masamang tao."
Pagkatapos magsalita ni Xu Jiamu, sinubukan niyang maghintay kung may
gusto pang sabihin si Song Xiangsi pero nang maramdaman niya na mukhang
wala itong planong sumagot, hindi na siya nagpumilit pa, lumabas nalang siya
at isinarado ang pintuan.
Habang naglalakad, dali-dali siyang nagsuot ng T-shirt, at wala pang limang
segundo, walang pagdadalawang isip niyang kinuha ang susi ng kanyang
sasakyan at tuluyan ng umalis ng private room.
Kagaya ng pangako, binayaran niya muna ang bill pagkarating niya sa front
desk bago siya lumabas ng Four Seasons Hotel.
Taliwas sa usapan nilang dalawang oras, wala pang alas nuebe noong
nag'walk out siya… saktong sakto sa rush hour….
Dumiretso siya sakanyang sasakyan, pero imbes na sumakay, huminto siya sa
tapat ng driver's seat at habang nakapamulsa, dahan-dahan siyang tumingala,
na para bang tinititigan niya ang bintana ng private room kung nasaan si Song
Xiangsi.
Mahigit labinlimang minuto siyang nanatili sa ganong posisyon, bago siya
yumuko para buksan ang pintuan ng kanyang sasakyan at humarurot ng alis.
Kahit pala sa pagibig, totoo pa rin pala ang kabasihang, 'opportunity knocks
only once'…. Na kapag hindi mo iningatan ang pagkakataong alagaan ang
taong mahal mo, malabo ng pagbigyan ka pa ulit ng tadhana…
Parang sila… ni Song Xiangsi…
Mula noong iniwan siya nito ng biglaan, walang segundong lumipas sa
nagdaang tatlong taon na hindi niya ito naisip…. Araw-araw, nagdadasal siya
na magpakita na ito sakanya para magkaayos na sila at magkapagumpisa na
ulit ng bagong simula… Pero ngayong tinupad na ang kahilingan niya na muli
silang magkita, para siyang binuhusan ng malamig na tubig at nagising sa
katotohanan na kahit anong gawin niya ay hindi na pwedeng matupad ang iba
niya pang mga kahilingan dahil hindi talaga sila nakatadhana para sa isa't-
isa…
Sobrang nakakalungkot lang na pagkatapos niyang lumaban ng ilang taon,
hindi pa rin pala ito sapat para paboran siya ng langit…
Pero hindi dito natatapos ang buhay… Naniniwala siya na isang araw
magigising nalang siyang okay na siya at naka'moved on na…
-
Mula noong gabing 'yun, hindi na ulit kinontak ni Xu Jiamu si Song Xiangsi.
At maging ang commercial endorsement project na pinakiusap niya sa Board of
Directors ay ibinalik niya na rin kay Chief Luo.
Sa madaling salita, nagpatuloy siya sa buhay niya… Araw-araw siyang
pumapasok sa trabaho, nakikipag meeting sa mga kumpanya na may potensyal
na maging kasosyo ng Xu Enterprise, nagoovertime, kumakain ng mag-isa,
natutulog ng mag-isa, at minsan nagpupuyat din ng magisa… Parehong pareho
pa rin sa mga dati niyang ginagawa, pero para sa mata ng mga taong
nakapaligid sakanya… Malayo na siya sa dating Xu Jiamu… Malayong malayo
ang personalidad nila ni Lu Jinnian… Kumpara sa kuya niya, di hamak na mas
approachable siya… ganun pa rin naman siya hanggang ngayon, pero ang
kapansin pansin lang na pagbabago niya ay parang isang araw ay bigla nalang
siyang naging isang robot na trabaho lang ng trabaho, na hindi nakikitang
tumatawa, nagagalit, o nalulungkot…
Dahil isa siya sa mga major shareholder ng kumpanya ni Chief Luo, normal
lang na may mga pagkakataong nagtatanong ito sakanya, pero noong araw na
ibinalita nito sakanya na pumirma na si Song Xiangsi, hindi siya nagpakita ng
anumang reaksyon at parang normal na dokumento lang, pinirmahan niya ito
ng walang pagdadalawang isip.
Pagkatapos ng pirmahan, nagset sila ng conference para sa lahat ng kasama
sa endorsement project.
Siyempre bilang main lead, nandoon din si Song Xiangsi. Para talaga silang
pinaglalaruan ng tadhana dahil sa lahat ba naman ng pwede nitong
mapwestuhan ay sa tapat pa talaga niya. Halos isang metro lang ang layo nila
kaya kung gugustuhin nilang tignan ang isa't-isa, abot kamay lang, pero sa
kabila nito, hindi tumingin kahit isang beses. Madalang lang din siyang
magsalita at nang matapos na ang meeting, nagyaya si Chief Luo ng dinner
para sa buong grupo, pero tumanggi siya at nagmamadaling kinuha ang mga
dokumentong dala niya, at umalis kasama ang kanyang secretary.
Kagaya ng sinabi niyang rason, totoong nakipagkita siya sa isang kliente.
Medyo mahirap itong kausap, pero sa kabila ng mga pinagdadaanan niya,
naging pasensyoso pa rin si Xu Jiamu at pinagtyagaan itong kausapin sa loob
ng dalawang oras. Bandang huli, hindi pa rin sila nagkaayos, pero imbes na
magalit, hinayan niya lang ito at higit sa lahat, hinatid niya pa ito hanggang sa
elevator.
Pagkabalik niya sa opisina, hindi pa man din siya nakakpagpahinga ay
natanggap niya naman ang tawag ni Lu Jinnian na pinapaalalahanan siya. "Sa
China World Hotel gaganapon ang party mama…."
Pero hindi pa man din ito ito tapos magsalita ay sumagot na siya, "Pupunta
ako."
"Anong nakain mo at bigla mong naisip pumunta?" Gulat na gulat na tanong ni
Lu Jinnian.
Naglakad si Xu Jiamu papunta sa bintana at habang nakadungaw sa
kalangitan, muli siyang nagsalita ng mabagal, "Gusto ko ng ikasal."
Das könnte Ihnen auch gefallen
Kommentar absatzweise anzeigen
Die Absatzkommentarfunktion ist jetzt im Web! Bewegen Sie den Mauszeiger über einen beliebigen Absatz und klicken Sie auf das Symbol, um Ihren Kommentar hinzuzufügen.
Außerdem können Sie es jederzeit in den Einstellungen aus- und einschalten.
ICH HAB ES