Habang paangat ng paangat ang eroplano, unti-unti ring lumalabo ang
makukulay na ilaw ng Beijing, at muli, bumuhos nanaman ang luha ni Song
Xiangsi.
Bigla niyang naalala ang Song Xiangsi, walong taon na ang nakakaraan.
Nakaputing bistida at nakatirintas ang buhok. Tandang tanda niya yung araw
na nakatayo siya sa harapan ng napaka gwapong Xu Jiamu. Nakatitig siya sa
hawak nitong credit card. Wala siyang magawa… kailangan niya ng pera, kaya
bandang huli, napakagat nalang siya ng kanyang labi at walang magawang
tumungo habang nakapikit pa ang mga mata. "Sige, payag na ako."
-
Noong araw na nakalabas si Qiao Anxia ng ospital, saktong sakto lang ang
klima.
Umagang umaga, nagtulungan sina Auntie Qiao at Chen Yang na magempake
ng gamit. Nangako si Qiao Anhao na sasamhan niya si Qiao Anxia sa paguwi,
pero dahil malaki na ang tyan niya, hindi pumayag si Lu Jinnian na hindi ito
kasama, kaya mula sa trabaho, dumiretso ito sa ospital para sunduin siya.
Alas dose na ng tanghali noong nakauwi sila sa bahay ng mga Qiao at
saktong sakto lang ang dating nila dahil katatapos lang ding maghanda ng
mga katulong ng pananghalian. Dahil hindi pa tuluyang magaling si Qiao Anxia
at buntis naman si Qiao Anhao, sinadya ni Auntie Qiao na magpaluto ng mga
masusutansyang pagkain na madali lang matunaw.
Pagkatapos nilang kumain, sinamahan nina Chen Yang at Lu Jinnian si Uncle
Qiao sa study room, habang ang tatlong babae naman ay naiwan sa sala na
nanunuod ng TV.
Dahil tatlong buwan ng buntis si Qiao Anhao, medyo mas naging antukin na
siya kaya habang nanunuod, hindi niya namalayan na nakatulog na siya sa
balikat ni Qiao Anxia.
Habang tumatagal, pabigat na pabigat ang ulo ni Qiao Anhao, kaya bandang
huli, hindi na kinaya ni Qiao Anxia at sinilip na ito. Nang makita niyang
nakatulog na ang pinsan niya, bigla niyang siniko si Auntie Qiao para
senyasan na kunin ang kumot, na nakatupi mula sa hindi kalayuan. "Kunin mo
yung kumot."
Pagktapos, maingat niyang tinakluban si Qiao Anhao. Pero habang inaayos
niya ang kumot, hindi niya namalayang natapik niya ang tyan nito. Bigla
siyang natigilan…. At hindi nagtagal, dahan-dahan niya itong hinimas. Pero,
siguro dahil sa sitwasyon niya, parang may kumurot sa puso niya, kaya
bandang huli, huminto nalang siya at napayuko.
Alas sais na ng gabi nang magising si Qiao Anhao, pero bago sila umuwi,
kumain muna sila ng gabihan na si Auntie Qiao mismoang nagluto.
Bumyahe sina Qiao Anhao at Lu Jinnian pabalik sa Mian Xiu Garden,
samantalang si Chen Yang naman ay inuwi na kaagad si Qiao Anxia sa
apartment nila. Siguro dala na rin ng pagod, nakapikit lang si Qiao Anxia sa
kabuuhan ng byahe.
Pagkarating nila sa apartment, binuksan ni Chen Yang ang pintuan at
hinarangan ang daan ni Qiao Anxia. "Pumikit ka muna."
Malinaw na hindi maintindihan ni Qiao Anxia ang ibig sabihin ni Chen Yang
kaya naguguluhan siyang nagtanong. "Ano?"
"Pumikit ka."
Pero dahil nakita ni Chen Yang na naiirita na si Qiao Anxia, at mukhang wala
itong balak na sumunod, gamit ang kanyang kamay, tinakpan niya ang mata
nito, at gamit naman ang isa niyang paa, sinipa niya ang pintuan at dahan-
dahang naglakad papasok.
"Chen Yang, ano bang ginagawa mo"
Sinubukang alisin ni Qiao Anxia ang kamay niya, pero imbes na pakawalan,
yumuko siya at bumulong ng 'shhh'. Sinarado niya ang pintuan at nagpatuloy
sa paglalakad ng mabagal hanggang sa makarating sila sa gitna ng sala, kung
saan dahan-dahan niyang inalis ang kanyang kamay mula sa mata nito.
"Chen Yang, ano bang pakulo mo…"
Habang sinasabi ito ni Qiao Anxia, naiinis siyang dumilat, at nang sandaling
mabuksan niya ang kanyang mga mata, sumalubong sakanya ang
napakaraming alitaptap, na nagpaliwanag sa napakadilim nilang apartment.
Bukod sa mga alitaptap, nagkalat rin ang mga petal ng rosas sa sahig ng
buong apartment, at sa harapan niya ay isang mannequin, na nakasuot ng
isang magandang puting damit.
Sa totoo lang, nagpupumilit sina Auntie at Uncle Qiao na doon nalang muna
sana sila matulog sa bahay nila , pero sinabi ni Chen Yang na gusto siyang
iuwi nito ngayong gabi. Noong oras na 'yun, naisip niya na baka sobrang
namiss lang siya nto at syempre, nakakailang naman kung magsesex sila sa
bahay ng mga magulang niya, kaya pumayah nalang siya, pero hindi niya
naman akalain na may nagaabang palang sorpresa sakanya.
Alitaptap….parangap niyang makakita nito mula noong nakabasa siya sa isang
libro ng tungkol dito… Madalas siyang maglambing sa mma at papa niya, pero
nakakalungkot lang dahil kahit gusto siyang pagbigyan ng mga ito,mahirap
talagang makahanap ng alitaptap sa Beijing.
Kaya noong naging sila ni Chen Yang, nabanggit niya na pangarap niyang
makikita ng mga alitaptap, pero biro lang naman 'yun.
At hindi niya akalain na matatandaan nito at talagang tutuparin nito ang
pangarap ng batang Qiao Anxia.
Walang mapaglagyan ang saya niya habang pinagmamasdan ang mga
alitaptap, hanggang sa hindi niya na namalayan na nakatalikod na siya kay
Chen Yang.
Kung masaya si Qiao Anxia, di hamak na mas masaya si Chen Yang na
makita itong masaya, kaya habang abala ito, sinulit niya ang pagkakataon na
lumuhod at ilabas ang pulang kahon mula sakanyang bulsa. Binuksan niya ito
at dahan-dahang itinaas, "Xia Xia, will you marry me?"
Pagkayuko ni Qiao Anxia, tumambad sakanya ang isang singsing, na may
napaka gandang diamond at sa sobrang saya, dali-dali niyang ibinuka ang
kanyang bibig. Gustong gusto niyang sumagot ng "Oo", pero noong
magsasalita na siya, bigla niyang naalala na hindi nga pala siya pwedeng
magbunts, kaya ang masaya niya sanang oo ay napalitan ng lungkot.
Walang bakas ng pagmamadali sa itsura ni Chen Yang habang nakaluhod at
nakatitig sa mga mata ni Qiao Anxia.
Biglang napakuyom ng mga kamay si Qiao Anxia. Simple lang ang tanong ni
Chen Yang, pero pakiramdam niya para siyang ginigisa dahil may dalawang
boses na naglalaban sa isip niya.
Yung isa, sinasabi saknayang wag ng idamay si Chen Yang, at yung isa
naman, gustong gusto ngt tumungo at sumagot ng oo.
Ilang minuto rin siyang nanahimik, hanggang sa bigla siyang umatras at
umiling, " Chen Yang, hindi kita pwedeng pakasalan."
Dahil dito, biglang napakunod ng noo si Chen Yang at gulong gulo na tumingin
kay Qiao Anxia.
Sa pakakataong ito, hindi na kayang itago ni Qiao Anxia ang nararamdaman
niya. Bigla siyang umiyak at emosyunal na sinabi, "Chen Yang, alam mo na
hindi ako pwedeng magkaanak diba? Bakit gusto mo pa rin akong pakasalan?"
Ilang araw din siyang nagtanga-tangahan, na para bang wala talaga siyang
ideya na hindi na siya pwedeng maging nanay. Akala niya pag ginawa niya
'yun, pwede silang mamuhay ni Chen Yang ng normal at masaya kahit silang
dalawa lang. Pero kanina… Pagkagising niya, sinilip niya si Chen Yang, na
mahimbing na natutulog sa sofa, at sobrang nakonsensya siya.
"Diba alam mong wala na akong silbi ngayon? Hindi kita pwedeng bigyan ng
pamilya!
"Gustong gusto kitang pakasalan at gustong gusto kong makasama ka
habangbuhay, pero ayokong maging makasarili at hatakin ka pababa. Hindi
mo 'to deserve…." Hindi mapigilan ni Qiao Anxia na humagulgol habang
nagsaslaita. "Kaya Chen Yang, wag mo na akong pakasalan, okay? Wag mo
na akong pakasalan…"
Das könnte Ihnen auch gefallen
Kommentar absatzweise anzeigen
Die Absatzkommentarfunktion ist jetzt im Web! Bewegen Sie den Mauszeiger über einen beliebigen Absatz und klicken Sie auf das Symbol, um Ihren Kommentar hinzuzufügen.
Außerdem können Sie es jederzeit in den Einstellungen aus- und einschalten.
ICH HAB ES