Sa loob ng pitong taon, nakasanayan na nina Xu Jiamu at Song Xiangsi na
magsex gabi-gabi, o kung kailan nila gustuhin…pero kahit kailan ay hindi pa
sila nakakapagsabi ng kahit anong nakakakilig sa bawat isa.
Kaya ang mga salitang "Nandito lang ako" ni Song Xiangsi ay tumagos talaga
sa kaibuturan ng puso ni Xu Jiamu, at sa kalagitnaan ng pagluluksa niya,
pakiramdam niya ay biglang tumigil ang kanyang mundo, kaya nang sandaling
mahimasmasan siya, bigla niya itong hinila at niyakap ng mahigpit.
Hindi inaasahan ni Song Xiangsi ang gagawin ni Xu Jiamu kaya ilang segundo
rin siyang natigilan bago niya ito yakapin pabalik.
At base sa naalala…. Ngayon lang siya niyakap ni Xu Jiamu ng ganito…
Sobrang tahimik ng buong kwarto…wala ni isa sakanila ang gumagalaw, na
para bang sinusulit nila ang oras nila sa piling ng isa't-isa… totoong malungkot
si Xu Jiamu, pero dahil sa yakap na 'to, unti-unting napawi ang bigat na
nararamdaman niya…at noong sandaling yun, bigla niyang naalala ang singsing
na nakita niya sa "Isang daang taong kaligayahan" at ngayong ramdam na
ramdam niya ang init ng katawan nito, sigurado na siya na gusto niya talaga
itong pakasalan…. at ayaw niya ng maghanap ng iba…
-
Saktong sakto lang ang dating ng ambulansy, kaya kahit medyo marami na ang
nawalang dugo kay Qiao Anxia, ay nailigtas pa rin siya.
Kagaya nga ng pagkakatext ni Lu Jinnian kay Xu Jiamu: Dumiretso ang kutsilyo
sa matris ni Qiao Anxia kaya kahit natahi na ito, malaki ang posibilidad na hindi
na ito makapagbuntis.
Noong lumabas ang balita, hindi si Chen Yang, o sina auntie at uncle Qiao ang
pinaka nalungkot, kundi si Qiao Anhao, pero dahil natamaan din ang tyan niya,
kinailangan niya ring iconfine, pero imbes na magpahinga ay wala siyang ibang
ginawa kundi umiyak lang ng umiyak…
Hindi kayang makita ni Lu Jinnian na nasasaktan ang asawa niya kaya para
tulungan ito, tinawagan niya si Lucy na maghanap ng mga gynecologist na
pwedeng makatulong sa sitwasyon ni Qiao Anxia.
Kaya hindi nagtagal, may grupo ng mga doktor, na galing sa ibang bansa, ang
nagvideo call kay Qiao Anhao. Kagaya ng inaasahan, hindi nagbigay ang mga
ito ng kasiguraduhan pero nangako ang mga ito na pagaaralang mabuti ang
kaso dahil may mga pasyente na rin naman daw na nagkaranas ng ganung
klaseng trauma, pero himala pa rin namang nabuntis at nanganak.
At dahil sa magandang balitang ito, sa wakas napanatag na rin si Qiao Anhao
at nakapagpahinga.
Hinintay lang ni Lu Jinnian na makatulog si Qiao Anhao ng mahimbing bago
niya ito maingat na kinumutan. Pagkatapos, dahan-dahan siyang lumabas sa
corridor, at nang masigurado niyang nakalayo na siya, muli niyang kinuha ang
kanyang phone para tawagan si Lucy. "Thank you for helping me with the act
today."
Oo…pagpapanggap lang ang lahat…Dahil noong kinuwento niya ang sitwasyon
ni Qiao Anxia sa mga doktor na nakausap niya, napailing nalang ang mga ito,
kasi paano nga naman mabubuntis ang isang babaeng basag na ang matris?
Sa totoo lang, bago niya pa tawagan si Lucy, alam sa sarili niya na imposible
na talagang magbuntis si Qiao Anxia.
Pero kinailangan niyang humanap ng mga taong sasakay sakanya.
Alam niya naman na ang gusto lang ni Qiao Anhao ay kapiranggot na pagasa,
kaya yun ang gusto niyang ibigay dito.
At hindi lang para sa asawa niya, kundi pati na rin kay Qiao Anxia, na
hanggang ngayon ay wala pa ring malay.
-
Sinadyang kunin nina auntie at uncle Qiao ang pinaka magaling na medical
team, at sabayan pa ng pinaka mahal na mga gamot, sa loob ng tatlong araw
ay kitang-kita na kaagad ang malaking progreso sa pagrerecover ni Qiao Anxia.
Habang nagpapagaling ng sugat, bente-kwatro oras siyang binabantayan ni
Chen Yang at ng mga magulang niya, at kahit hindi pinapayagang magbantay si
Qiao Anhao para sa kapakanan ng baby, sinisigurado nitong araw-araw itong
bumibisita.
Nagkasundo ang magpinsan na wag ng pagusapan ang mga malulungkot na
nangyari kaya sa tuwing bumibisita si Qiao Anhao, palagi lang silang
nagkwekwentuhan ng masasaya mga bagay, kagaya ng ginagawa nila dati. At
noong minsang may nakakita sakanilang isang nurse, palihim nitong pinuri si
Auntie Qiao sa sobrang ganda ng samahan nila.
Sa totoo lang, wala naman talagang sinuman ang pwedeng magsabi kung
tama o mali ang isang bagay.
Dahil sa mundong ito, walang tao na maituturing na sobrang bait o sobrang
sama at kadalasan, kaya lang naman nagagawa ng tao na magpatawad ay
dahil sa pagmamahal.
-
Sa sobrang bilis ng paglipas ng mga araw, hindi nila namalayan na dumating
na araw na pinakahihintay nina Qiao Anhao at Lu Jinnian.
Hanggat maari, gusto sana ni Qiao Anhao na iatras ang petsa ng kasal nila
hanggang sa makalabas si Qiao Anxia ng ospital, pero dalawang buwan na
siyang buntis sa kasalukuyan….Unti-unti ng lumalaki ang tyan niya, at kung
iaatras nila ang petsa, siguradong mas lalaki pa ito…Kung magkakaganoon,
siguradong hindi papayag ang Auntie at Uncle niya na isuot niya ang kanyang
wedding gown ng malaki ang tyan at baka pilitin siya ng mga ito na ituloy
nalang pagkatapos niyang manganak… Isa pa, nakapagpadala na sila ng mga
invitation kaya kung bigla nilang papalitan ang petsa, mas magiging abala pa
ito dahil kailangan nilang isa-isahing abisuhan ang mga bisita nila…
Kaya matapos ang matagal na pagdidiskusyon, napagdesisyunan nilang lahat
na ituloy nalang ang kasal sa orihinal na petsa.
Hindi pa rin kayang bumangon ni Qiao Anxia hanggang ngayon kaya hindi siya
pwedeng maging bridesmaid, pero kung siya lang ang masuusunod, gustong
gusto niya talagang dumalo sa kasal ng pinaka mamahal niyang pinsan. Hindi
naman talaga siya pinagbabawalang lumabas, pero dahil masyadong
nagaalala si Chen Yang, nakipagugnayan ito sa isang doktor na pwedeng
sumama sakanila sa kasal para masolusyunan kaagad kung sakanila mang
may mangyari.
-
May ilang pulis na nakabantay sa police station noong dumating si Xu Jiamu
kaya para makapasok, binola-bola niya muna ang mga ito at binigyan ng tig-
iisang sigarilyo para payagan siyang pumasok sa interrogation room.
Sa loob, sumalubong sakanya ang iisang lampara, na patay-sindi, na
nakabukas sa isang gilid at ang umaalingasaw na mapanghing amoy.
Ang taong nakaupo sa likod ng seldang bakal ay si Han Ruchu… Nang marinig
niya ang pagkaluskos ng pintuan, bahagya niyang iniangat ang kanyang ulo
para sumilip. Halos isang linggo palang noong huling beses silang magkita ni
Xu Jiamu, pero kumpara noong araw na 'yun, sobrang laki na ng itinanda niya
na lalo pang nahalata dahil pumuti na ang halos lahat ng hibla ng mga buhok
niya.
Sobrang sama ng pagkakatingin niya kay Xu Jiamu, na hindi nagtagal ay agad
niya ring ibinaling.
Kaya napayuko nalang ito at mahinahong sinabi sa katabi nitong pulis, "Pwede
bang iwanan mo muna kami ng sandali?"
Tumungo naman ang kausap nito at dahan-dahang isinarado ang pintuan.
Sobrang tahimik sa loob ng interrogation room. Pagkalipas ng ilang minuto,
dahan-dahan at punong-puno ng pagdadalawang isip na lumapit si Xu Jiamu
sa selda, at biglang lumuhod.
Pero nang marinig ito ni Han Ruchu, wala pa ring nagbago sa reaksyon niya,
at muli, tinignan niya lang ito ng masama.
"Ma, alam kong ayaw mo akong makita ngayon, pero nandito pa rin ako para
bisitahin ka."
"Baka hindi na pwedeng magkaanak si Xia Xia dahil sa sobrang lala ng
pagkakasaksak mo sakanya.
"Alam ko na inutusan mo si Aunt Yun na maghanap ng abogado, kaya
pinigilan ko siya. Pinuwi ko na siya sa probinsya niya. Si papa naman…nasa
ibang bansa siya ngayon at sabi niya, hindi raw siya pwedeng umuwi ng
basta-basta. Binenta ko na rin yung bahay natin, Ma. At base sa
pagkakaintindi ko sa kaso mo, siguro lalabas na ang magiging hatol sayo sa
makalawa."
Punong-puno ng emosyon at medyo nanginginig ang boses ni Xu Jiamu
habang nagsasalita. "Siguradong mahirap jan sa loob. Matanda ka na, at may
sakit ka pa kaya alagaan mong maigi ang sarili mo ah?"
"Pangako, dadalawin kita ng madalas…Kahit pa ayaw mo akong makita.
"Sana mapagnilayan mo na yung mga ginawa mo. At…at kung pagkalipas ng
labindalawang taon, makalabas ka rito na napagsisihan mo na ang lahat,
tatanggapin kita ulit, Mama."
Das könnte Ihnen auch gefallen
Kommentar absatzweise anzeigen
Die Absatzkommentarfunktion ist jetzt im Web! Bewegen Sie den Mauszeiger über einen beliebigen Absatz und klicken Sie auf das Symbol, um Ihren Kommentar hinzuzufügen.
Außerdem können Sie es jederzeit in den Einstellungen aus- und einschalten.
ICH HAB ES