App herunterladen
82.42% Bringing the Nation's Husband Home (Tagalog) / Chapter 802: Pagbalik tanaw sa ating masasayang kahapon (3)

Kapitel 802: Pagbalik tanaw sa ating masasayang kahapon (3)

Redakteur: LiberReverieGroup

Dahan-dahang tinignan ni Xu Jiamu si Lu Jinnian at nang sandaling makita niya

ang mukha nito, biglang nanginig ang kanyang kamay na may hawak na beer,

pero bilang lalaki na hindi naman kasing galing ng mga babae pagdating sa

komprontasyon, pinilit niyang maging kalmado at tumungo nalang sa may ari.

Kinuha ng may ari ang menu at masayang nagtanong, "Mr. Lu, Mr. Xu, ganun

pa rin ba ang order natin?"

"En." Mahinanong sagot ni Xu Jiamu at itinuro niya ang beer na nakapatong sa

lamesa. "Tsaka pakidalhan nalang din kami ng ilan pang beer."

-

Bukod sa maya't-maya nilang paghawak ng kanya-kanya nilang mga baso para

uminom ng beer, hindi na nagusap o kahit nagtinginan manlang ang

magkapatid.

Medyo dayuhin ang restaurant kaya hanggang sa matapos silang kumain,

bukod sakanila ay dalawang lamesa lang ang may laman.

Pero kagaya ng inaasahan, may isang babae na nakaupo sa hindi naman

kalayuan sa lamesa nila ang nakakilala sakanilang magkapatid kaya maya't-

maya itong palihim na kumukuha ng picture habang nakikipagkwentuhan sa

kasama nito. Mukhang isa ito sa mga milyun-milyong fans ni Lu Jinnian dahil

noong sandaling tumayo siya, hindi na nakapagtimpi ang babae at humabol na

ito sakanya para magpa autograph.

-

Sa labas ng restaurant ay may isang makitid na eskinita.

Habang naglalakad silang dalawa, wala ni isa sakanila ang naglalabas ng susi

hanggang sa hindi na natiis ni Lu Jinnian ang ilangan sa pagitan nila ng

nakababata niyang kapatid kaya dali-dali niyang sinuot ang kanyang shades,

"Basketball?"

"Sige." Walang pagtutol na sagot ni Xu Jiamu

Mula sa labas ng restaurant, kailangan pa nilang maglakad ng kulang kulang

dalawang daan metro bago sila makarating sa gate ng stadium. Siguro dahil

pagabi na, nagsiuwian na ang mga batang madalas na naglalaro dito kaya

literal na silang dalawa nalang ang naiwan sa kahabaan ng makitid na eskinita.

Halos sampung minuto silang naglakad ng magkatabi pero kahit isang beses ay

hindi sila nagusap at nang sa wakas makarating na sila sa gate, naglabas si Xu

Jiamu ng ilang barya para bumili ng ilang bote ng tubig sa vendo machine.

Bukod sakanilang dalawa, wala ng ibang tao sa stadium.

Hinubad ni Xu Jiamu ang kanyang coat at gamit ang isa niyang kamay, kinuha

niya ang bola para nagdribble at practicee shooting. Pagkabalik nito sakanya,

muli niya itong drinibble at tinignan si Lu Jinnian. "Laro na tayo?"

Hindi sumagot si Lu Jinnian at tinanggal lang ang kanyang coat bago siya

lumapit.

Sa gitna ng napaka laking stadium, walang referee o kahit isang nanunuod at

tanging silang dalawang magkapatid lang na nagpapawis at sinusulit ang oras

na kasama ang isa't-isa...Bukod sa tunog ng mga sapatos nilang kumikiskis sa

sahig at ang tunog sa bawat pagdribble nila ng bola, wala ng ibang maririnig na

kahit anong ingay.

Hindi na nila namalayan kung gaano na sila katagal na naglalaro basta laro

lang sila ng laro na parang mga binatang sabik na sabik magbasketball

hanggang sa mapagod nalang sila at mapaupo sa sahig.

Kumuha si Xu Jiamu ng isang bote ng tubig at inihagis kay Lu Jinnian bago siya

kumuha ng sarili niya na walang pagdadalawang isip niyang tinungga. Gamit

ang isa niyang kamay, pinunasan niya ang mga natirang bakas ng tubig sa gilid

ng kanyang mga labi at sinabi, "Mula noong umalis ka, hindi na ako

nakapaglaro ng basketball ng ganito kasaya."

Dahil dito, biglang napahinto si Lu Jinnian sa paginom at hindi nagtagal, muli

siyang tumungga ng konti pang tubig bago niya ibaba ang hawak niyang bote

para sumagot, "Ang tagal ko na ring hindi nakapaglaro ng basketball."

Tumingin lang si Xu Jiamu kay Lu Jinnian at wala pang tatlong segundo ay

bigla siyang humiga sa sahig at tumingala sa kisame ng stadium.

Tinakpan lang sandali ni Lu Jinnian ang boteng hawak niya, at kagaya ng

ginawa ng kanyang kapatid, humiga rin siya sa sahig.

Dahil medyo matagal din silang naglaro, pareho silang hinihingal sa sobrang

pagod.

At mula noong bitawan nila ang bola, muling nabalot ang buong stadium ng

katahimikan.

Hindi na namalayan ni Xu Jiamu kung gaano na siya katagal na nakatitig sa

kisame bago siya kumurap at walang tingin-tingin na nagsalita, "Bro, sorry ha."


Kapitel 803: Pagbalik tanaw sa ating masasayang kahapon (4)

Redakteur: LiberReverieGroup

Hindi inaasahan ni Lu Jinnian ang sasabihin ni Xu Jiamu kaya ilang sandali pa

siyang nanahimik bago siya mahinahong sumagot. "Sa totoo lang, hindi naman

talaga kita sinisisi."

Napakasimple lang ng sagot ni Lu Jinnian, pero sa dami ng kinikimkim ni Xu

Jiamu, hindi niya na napigilang maging emosyunal at maluha. Ilang beses

siyang lumunok at mangiyak-ngiyak na sumagot, "Alam ko naman."

Alam niya naman talaga na hindi siya sinisisi ni Lu Jinnian.

Kasi kung sinisisi siya nito, bakit naman nito iiwanan sakanya ang Xu

Enterprise kung pwedeng-pwede naman na nitong angkinin sakanya ng tuluyan

ang kumpanyang pinaka iingatan ng pamilya niya kagaya ng laging sinasabi

sakanya ng mama niya.

At kung totoong may galit ito sakanya, bakit pa siya nito iniligay bilang isa sa

mga beneficiaries ng will and testament nito?

Sa totoo lang, hindi rin naman talaga siya galit kay Lu Jinnian...

Kahit na binili nito ang malaking porsyento ng Xu Enterprise na naging dahilan

ng pagsugod niya rito, alam ng Diyos na dala lang yun lahat ng bugso ng

damdamin nang malaman niya na nahimatay ang mama niya sa sobrang sama

ng loob.

Kasi kung talagang galit siya sa kuya niya, bakit nasaktan siya noong narinig

niyang sinisiraan ng mama niya at ni Auntie Yun si Lu Jinnian at ang nanay nito

sa harapan ni Qiao Anhao?

At kung may kinikimkim talaga siyang sama ng loob, bakit hindi niya

makalimutan kung gaano ito kabait sakanya?

Kahit na iilang salita lang ang binitawan nila, sobrang naging emosyunal pa rin

ng paligid.

Pagkalipas ng ilang sandali, tinakpan ni Xu Jiamu ang kanyang mga mata para

punasan ang kanyang luha at pabirong sinabi, "Hayyy ano ba to? Bakit ba

nagtatalo ang dalawang big boss?!"

Teka lang Xu Jiamu ha? Sino bang unang nagdrama ha? Natawa nalang si Lu

Jinnian at inirapan ang kanyang kapatid.

Kahit na inirapan siya ni Lu Jinnian, walang kahit kaunting sama ng loob si Xu

Jiamu, bagkus, lalo pa siyang napanatag.

Sa totoo lang, ganito talaga umayos ng gusot ang mga lalaki, at hindi kagaya

ng mga babae na kailangan pang maglitanya at magiyakan bago maayos ang

anumang naging pagtatalo nila. Simpleng mga salita na direkta sa punto lang at

madalas basketball o kahit anong laro ang nagiging paraan nila para umayos ng

anumang hindi pagkakaintindihan.

"May itatanong pala ako sayo," muling pagbasak ni Lu Jinnian ng katahimikan

pagkalipas ng limang minuto.

"En?" Kalmadong tumingin si Xu Jiamu sa pawisang niyang kapatid at

nagpatuloy, "Ano yun?"

Kagaya ng nakasanayan, wala pa ring kabuhay-buhay ang boses ni Lu Jinnian.

"Si Qiao Qiao... may ginawa pala siyang love letter dati. Alam mo ba yun?"

"Love Letter?" Biglang kumunot ang noo ni Xu Jiamu at inalala kung ano ang

tinutukoy ni Lu Jinnian. Ilang segundo rin siyang nanahimik bago siya muling

magsalita, "Yung tinutukoy mong sulat ay dati niya pa ginawa diba? Base sa

pagkakaalala ko, hindi pa ata tayo graduate noon at kung hindi mo pa

pinaalala, baka nakalimutan ko na talaga yun! Grabe, sobrang cheesy talaga ng

love letter niya. Parang ano yun eh... Marami akong pangarap, pero lahat ng

yun ay ikaw..."

Dahil ilang taon na rin ang nakakalipas at sa dami na rin ng nangyari, hindi na

masyadong maalala ni Xu Jiamu ang detalye kaya sinabi niya lang kung anong

mga naalala niya, "At parang, 'ikaw yung mundo para sa akin'... basta parang

ganun! Sobrang cheesy talaga!"

Kahit na hindi eksakto sa love letter ni Qiao Anhao ang mga sinabi ni Xu Jiamu,

tugma naman ito sa konsepto ng nabasa ni Lu Jinnian kaya kalmado siyang

nagpatuloy sa panguusisa, "Paano mo naman nalaman yung nakasulat sa love

letter niya?"

"Ah...Pinarinig niya kasi sa akin. Gusto niyang icheck ko kung maganda na ba

ang pagkakasulat niya. Alam mo ba, tumaas kaya yung balahibo ko habang

nagbabasa siya. Bata palang tayo, artistic na talaga si Qiao Qiao kaya hindi na

ako nagtataka kung bakit ang ganda ng pagkakagawa niya." Umiiling pa si Xu

Jiamu habang nagsasalita sa sobrang pagkamangha at hindi nagtagal, may

bigla siyang naalala at nagpatuloy, "Tandang tanda ko pa nga na may pinalitan

akong isang linya eh."


Load failed, please RETRY

Geschenke

Geschenk -- Geschenk erhalten

    Wöchentlicher Energiestatus

    Stapelfreischaltung von Kapiteln

    Inhaltsverzeichnis

    Anzeigeoptionen

    Hintergrund

    Schriftart

    Größe

    Kapitel-Kommentare

    Schreiben Sie eine Rezension Lese-Status: C802
    Fehler beim Posten. Bitte versuchen Sie es erneut
    • Qualität der Übersetzung
    • Veröffentlichungsstabilität
    • Geschichtenentwicklung
    • Charakter-Design
    • Welthintergrund

    Die Gesamtpunktzahl 0.0

    Rezension erfolgreich gepostet! Lesen Sie mehr Rezensionen
    Stimmen Sie mit Powerstein ab
    Rank 200+ Macht-Rangliste
    Stone 0 Power-Stein
    Unangemessene Inhalte melden
    error Tipp

    Missbrauch melden

    Kommentare zu Absätzen

    Einloggen

    tip Kommentar absatzweise anzeigen

    Die Absatzkommentarfunktion ist jetzt im Web! Bewegen Sie den Mauszeiger über einen beliebigen Absatz und klicken Sie auf das Symbol, um Ihren Kommentar hinzuzufügen.

    Außerdem können Sie es jederzeit in den Einstellungen aus- und einschalten.

    ICH HAB ES