Biglang umirap si Song Xiangsi na para bang naiinis siya sa tanong ni Xu
Jiamu. "Seryoso ka ba?! Tinatawag na ngayon ng buong China si Qiao Anhao
na malandi, hindi pa ba 'yun malala para sayo?"
Dahil dito, biglang namutla si Xu Jiamu.
Wala namang intensyon si Song Xiangsi na konsensyahin si Xu Jiamu kaya
noong napansin niyang biglang bumagsak ang mukha nito, dali-dali siyang
nagpatuloy, "Gusto mo ba talagang malaman?"
Tumungo si Xu Jiamu.
Sa totoo lang, ayaw na sanang makadagdag ni Song Xiangsi sa bigat ng
sitwasyon pero naisip niya na karapatan pa rin ni Xu Jiamu na malaman ang
katotohanan kaya bigla siyang naging seryoso at nagpatuloy, "Sige…
papasimplehin ko nalang. Ang pinaniniwalaan kasi ng lahat ngayon ay nagloko
si Qiao Qiao habang may asawa pa siya kaya ibig sabihin, habang buhay ng
sira ang reputasyon niya. Baka dahil dito, hindi na siya pwedeng maging artista
at siguradong pagtsitsismisan siya ng lahat. Pero nasa kanya pa rin naman yun
kasi kung kaya niya namang tiisin na walang nagaalok sakanya ng mga
pelikula o endorsements, edi maganda. Diba sumali siya sa audition ng
Hollywood casting? Walang duda na maganda ang performance niya, pero
dahil sa mga nangyari, hindi ko na masabi ngayon kung may pagasa pa siya.
"Para naman sa kapatid mong si Lu Jinnian... Mas magaan ang mangyayari
sakanya kumpara kay Qiao Qiao, pero habang nabubuhay ng tatak sa isip ng
tao na kabit siya kagaya ng nanay niya.
"Magiging tapat ako sayo ha? Sobrang lala na ngayon ng scandal kaya kahit
magpapresscon pa sila para magpaliwanag o kahit magkano pa ang ilabas nila
para bayaran ang media, imposible ng mamatay ang issue. Isa pa, walang
maniniwala sakanila kung sasabihin nila sa publiko na minsang nagpanggap si
Lu Jinnian bilang ikaw kaya ang taong pinakasalan ni Qiao Qiao ay walang iba
kundi ang asawa rin nito ngayon."
Dismayadong umiling si Song Xiangsi bago siya magpatuloy, "Iniisip ko nga
kung kanino ba talaga nanggaling ang impormasyon. Kung sino man siya,
sigurado akong hindi pera ang habol niya dahil kung oo, diba dapat tinakot
niya lang si Lu Jinnian? Pero talagang nilabas niya kaya ibig sabihin gusto niya
talagang sirain ang buhay ng dalawa…"
Sa puntong 'to, medyo bumibigat na ang usapan para kay Xu Jiamu kaya bigla
niyang pinahinto si Song Xiangsi sa kalagitnaan ng pagsasalita nito at tumayo,
"Sige na , medyo pagod na ako kaya mauna na akong matulog."
At hindi pa man din ito pumapayag ay dali-dali siyang dumiretso sa kama at
nagtalukbong ng kumot.
Marami pa sanang gustong sabihin si Song Xiangsi pero noong nakita niyang
hindi na interesado si Xu Jiamu, kusa na rin siyang huminto at lumabas nalang
kwarto.
-
Sobrang lungkot ni Qiao Anhao kanina kaya ngayon na nandito na si Lu
Jinnian, para siyang bata na ayaw bumitaw sa braso nito. Nangako ito sakanya
aayusin nito ang lahat kaya walang pagdadalawang isip siyang tumungo.
"Naniniwala ako sayo."
Hindi siya nagdududa sa kakayahan ni Lu Jinnian, pero natatakot din siya na
baka masyadong mabigat ang sitwasyon para rito.
Sobrang laking gulo ang ginawa ni Han Ruchu noong nilabas nito ang wedding
picture nila ni Lu Jinnian, isa pa, totoong nagsasama na sila nito bago pa man
sila opisyal na magdivorce ni Xu Jiamu.
Nagtitiwala siya kay Lu Jinnian at alam niyang bukod sakanya, sobrang
nalungkot din ito ng dahil sa mga nangyari kaya hanggat maari, ayaw niya ng
magpakita na pinanghihinaan talaga siya ng loob.
Noong gabing yun, nagluto siya ng gabihan at pagkatapos nilang kumain,
naglakad-lakad muna sila sakanilang bakuran.
Pinilit niyang magmukhang masaya na para bang balewala lang sakanya ang
mga nangyari.
Pero kahit anong pilit niyang magpakapositibo nalang at wag na masyadong
magisip, hindi pa rin natiis ni Qiao Anhao na silipin ang kanyang phone noong
naligo si Lu Jinnian. Binuksan niya ang Weibo, at muli, tumambad nanaman
sa harap niya ang mga napaka sakit na comments ng mga dati niyang fans na
ngayon ay naging bashers niya na. Hindi niya maipaliwanag ang sakit habang
nilulunok ang panghuhusga ng mga taong hindi naman siya kilala at ang mga
pagmamakaawa ng mga fans ni Lu Jinnian na wag niya ng sirain ang buhay
nito. Sa sobrang dami ng galit sakanya, nagawa na nilang mag'number one
sa pinaka trending: [Pakawalanan mo na ang dream man namin!!!]
Pinindot niya ang headlines at kagaya ng inaasahan, sumalubong sakanya
ang milyung-milyong comments, na ni isa ay wala manlang sumuporta
sakanya…Ah oo nga…Wala ring mga neutral comments dahil lahat
kinasusuklaman siya ngayon. Punong puno ang Weibo ng mga salitang: [Wala
kang karapatan sa dream man namin!], [Napakalandi mong babae], [Umalis
ka na nga sa entertainment industry], [Pinagdadasal ko talaga na hiwalayan
ka rin ng asawa ko!].
"Anong tinitignan mo?"
Naramdaman niya na biglang lumubog ang kama kasunod ng walang
emosyong boses ni Lu Jinnian.
Dali-dali niyang nilock ang kanyang screen at muling yumakap sa braso ni Lu
Jinnian, "Wala… nainip lang ako kaya may tinignan ako sa Taobao."
Kahit na hindi aktwal na nakita ni Lu Jinnian kung anong tinitignan ni Qiao
Anhao, sigurado siya na hindi ito nagsasabi ng totoo. Alam niya kung gaano
kabigat ang nararamdaman nito ngayon at alam niya rin na pinipilit lang
nitong magsawalang kibo para sakanya kaya imbes na magalit ay sinakyan
niya nalang ito, "May gusto ka bang bilhin?"
"Wala naman." Umiling si Qiao Anhao at malungkot na sumandal sa dibdib ni
Lu Jinnian. Hindi niya na alam kung anong gagawin niya sa buhay ngayon.
Hindi naman siya perpekto pero hindi rin naman totoo ang deskripsyon
sakanya ng mga netizens. Tinaignan niya napakagandang panga ni Lu
Jinnian at muling nagsinungaling, "May gusto sana akong bilhin pero naalala
ko na nilimas na natin ang buong ACR. Tapos akala ko maganda…edi tignan
ko ng mabuti… tapos ang panget pala…"
Para hindi mahalata, pinanindigan niya ang pagkwekwento habang masayang
nakangiti pero pagkatapos niyang magsalita, bigla siyang yumuko at
nagbuntong hininga.
Pero sa kabila ng lahat ng pampalubag loob, alam ni Lu Jinnian ang totoo
kaya kahit na nagpapanggap na masaya si Qiao Anhao, alam niya ang tunay
nitong nararamdaman…
Gustong-gusto niyang sakyan nalang ito pero habang nakatitig siya sa
malulungkot nitong mga mata, sobrang nasasaktan siya. Magasawa na sila
ngayon kaya hanggat maari gusto niyang damayan ito sa pinaka malulungkot
nitong araw kaya pagkatapos ng ilang sandaling pagdadalawang isip,
napalunok siya at dahan-dahang hinimas ang buhok nito. "Qiao Qiao, kung
hindi ka masaya, hindi mo naman kailangang ngumiti."
Gulat na gulat si Qiao Anhao sa sinabi ni Lu Jinnian.
Ibig sabihin, nakita niya?
Alam niyang nagaalala sakanya si Lu Jinnian pero hanggat kaya niya, titiisin
niya nalang muna ang lahat, kaya dali-dali siyang ngumiti at masayang
sinabi, "Ah? Wala yun… Ano namang ikakalungkot ko? Galit lang yun ng
ibang tao. Ilang beses na rin naman akong napagalitan dati no! Siguro, iba
lang ngayon kasi mas maraming galit sakin pero kahit anong sabihin nila,
hindi ako apektado. Hindi naman nila ako kayang hawakan eh, kaya bakit ako
malulungkot…"
Habang nakikita ni Lu Jinnian na nagpapanggap si Qiao Anhao, lalong
bumibigat ang pakiramdam niya kaya noong hindi niya na kayang pakinggan
ang pagsisinungaling nito, bigla niya itong hinila at niyakap ng mahigpit.
Napahinto si Qiao Anhao sa pagsasalita. Sa totoo lang, gustong-gusto niya
ng umiyak, pero pinili niyang kumalma at pabirong sinabi, "Bakit mo naman
ako biglang niyakap?"
Pero lalo lang nitong hinigpitan ang pagkakayap sakanya at malungkot na
sinabi, "Qiao Qiao, alam kong malungkot ka."
Hindi niya inaasahan na ito ang maririnig niya kay Lu Jinnian, na madalas
niya lang nakikitang walang pakielam sa mga bagay-bagay, kaya bigla siyang
natigilan.
Mahinahon na nagpatuloy si Lu Jinnian, "Kung malungkot ka, sabihin mo sa
akin. Hindi mo kailangan mo magpanggap sa harapan ko."
Das könnte Ihnen auch gefallen
Kommentar absatzweise anzeigen
Die Absatzkommentarfunktion ist jetzt im Web! Bewegen Sie den Mauszeiger über einen beliebigen Absatz und klicken Sie auf das Symbol, um Ihren Kommentar hinzuzufügen.
Außerdem können Sie es jederzeit in den Einstellungen aus- und einschalten.
ICH HAB ES