Ngayong tinatanong siya ni Qiao Anhao kung paano kumalat ang mga picture sa
internet kung iilan lang naman ang nakakaalam ng tungkol dito?
Ano bang dapat niyang isagot?
Noong gabi ng charity gala, namulat siya sa katotohanan nang mabalitaan
niyang pinatay ng sarili niyang ina ang walang kamalay-malay na bata, kaya
ngayon malinaw sakanya kung sino ang punot-dulo ng lahat ng nangyayari.
Pero hindi niya alam kung paano sasabihin sa kaibigan niya…. Na baka ang
nanay niya nanaman ang may kagagawan ng mga nangyari.
Sa totoo lang, sobrang bigat nito para sakanya at nasasaktan lang siya kapag
hindi niya nasasagot ang tanong ng kanyang kaibigan kaya bigla siyang nagisip
ng iba nilang pwede pagusapan,"Qiao Qiao, nasaktan ka ba?"
Habang sinasabi niya ito, napatingin siya sa nagasgasan nitong braso.
Kaya dali-dali niyang inilapag ang hawak niyang braso at tumayo para kunin first
aid kit na nasa ilalim ng coffee table. "Nasaktan ka. Gagamutin ko yung sugat
mo."
Alam ni Qiao Anhao na hindi papayag magpatalo si Han Ruchu kaya sigurado
siya na may ginawa ito para makaganti sakanya.
Pero hindi naman niya naisip na ganito kabilis…
Dahil alam niyang si Han Ruchu ang nasa likod nito, sobrang sama ng loob niya
at gustong-gusto niyang gumanti…
Sa kabila ng paggamit niya kay Xu Jiamu para makaganti sa nanay nito… Hindi
pa rin ito nagdalawang isip na iligtas siya… Pero wala na kasi siyang ibang
pagpipilian…
Ginamit ni Han Ruchu ang kahinaan ni Lu Jinnian para patumbahin ito, kaya
gusto niya itong gantihan sa parehong paraan na ginamit nito.; ang gamitin ang
kahinaan ng matandang 'yun para makaganti.
Hindi alam ni Qiao Anhao kung anong sasabihin kaya pinagmasdan niya lang si
Xu Jiamu habang kumukuha ng bulak galing sa first aid kit. Noong una, medyo
nagdalawang isip pa siya pero gusto niyang linawin ang lahat, kaya naglakas
loob siyang magsalita, "Brother Jiamu, alam ko namang alam na ang tanging
rason kung bakit ako pumayag sa sinabi ng nanay ay dahil kaibigan kita. Noong
panahon na yun, naaksidente ka at nacomatose ka kaya gusto kitang tulungan."
Biglang napatigil si Xu Jiamuy habang naglalagay ng betadine sa bulak.
Tama. Gusto lang naman siyang tulungan ni Qiao Qiao, pero ang kabaitan din
nito ang humila rito pababa.
"Pero Brother Jiamu, hindi ko naman naisip na magkakaganito ang lahat…"
Mangiyak-ngiyak na nagpatuloy si Qiao Anhao, "Brother Jiamu, alam mo ba?
Galit na galit sa akin ngayon ang buong internet. Tapos na ako… Sa mga
natitirang araw ng buhay ko, hindi na ako makakabangon….Gusto lang naman
kitang tulungan, pero bandang huli pero ako pa ang nasira. Pero ang pinaka
masakit dito ay…pati si Lu Jinnian ay nahila ko pababa…"
Naglalabas lang ng sama ng loob si Qiao Anhao… pero pakiramdam ni Xu
Jiamu ay sinisisi siya nito, kaya hindi niya maingat ang ulo niya para tignan ito.
Napahawak siya ng mahigpit sa betadine at ilang sandali rin siyang nanahimik
bago maglakas loob na magsalita, "Sorry."
"Brother Jiamu, bakit ka nagsosorry? Wala ka namang ginawang mali."
Noong oras na yun,mas gusto pa ni Xu Jiamu na tumayo si Qiao Anhao,
sigawan siya, sisihin dahil sa mga ginawa ng nanay niya at sabihan ng walang
utang na loob…
Dahil pakiramdam niya ay doon lang gagaan ang loob niya.
Alam niyang walang wala ang "Sorry" niya sa gulong hinaharap ngayon nina
Qiao Anhao at Lu Jinnian ng dahil sa kagagawan ng nanay niya.
Pero hindi niya alam kung ano bang dapat niyang gawin kaya ang tanging
magagawa niya lang ay paulit ulit na sabihin ang salitang iyo... "Sorry Qiao
Qiao. I'm sorry. Sorry."
At noong oras din na yun, biglang nagbukas ang pintuan at hindi mapakaling
nagsalita si Lu Jinnian, "Qiao Qiao?"
Nang sandaling marinig ni Xu Jiamu ang boses ni Lu Jinnian… bigla siyang
nabalot ng takot.
Narinig niyang papalapit ng papalapit ang boses nito hanggang sa tuluyan na
itong huminto sa tabi niya.
Alam niyang nakita na siya ni Lu Jinnian.
Kasalukuyan siyang nakasalampak sa sahig habang nakatalikod sa pintuan….
At hindi niya kayang tumingin sa taong nasa likod niya..
Sa kalagitnaan ng pagaalala ni Lu Jinnian, bigla siyang natigilan nang makita
niya si Xu Jiamu… Pinagmasdan niya ng ilang sandali ang likod nito bago niya
dahan-dahang ibaling kay Qiao Anhao ang kanyang tingin… hindi niya kung
paano at ano ang sasabihin niya…
Ito ang unang beses na nagkita ang magkapatid simula noong bilhin ni Lu
Jinnian ang Xu Enterprise.
Naramdaman ni Qiao Anhao na medyo bumigat ang awra kaya inilapag niya ang
baso sa lamesa at tumayo. "Kinuyog ako ng mga reporters kanina kaya niligtas
ako ni Brother Jiamu."
Tumungo lang si Lu Jinnian at hindi pa rin nagsalita.
Biglang nanahimik ang buong paligid.
Tinignan ni Qiao Anhao si Lu Jinnian at pagkatapos ay si Xu Jiamu. "Bakit hindi
muna kayo umupo?"
"Ayos lang," sagot ni Xu Jiamu na ngayon lang nahimasmasan. Ngumiti siya kay
Qiao Ahhao at nagpatuloy, "Wala naman ng dahilan para magstay ako kaya
mauuna na rin ako."
Pagkataos niyang magsalita, ibinaba niya ang betadine sa lamesa. Hindi siya
makatingin kay Lu Jinnian at nagpatuloy, "Nadapa si Qiao Qiao kanina."
Hindi sinabi ni Xu Jiamu ang pangalan ng kapatid niya pero alam nilang lahat
kung sino ang kinakausap niya.
Nanatili lang si Lu Jinnian sa kinatatayuan niya at kalmadong sumagot, "uh huh"
Hindi na sumagot si Xu Jiamu at dahan-dahang tumayo. Habang nasa
kalagitnaan, doon niya lang naramdaman ang sakit sa braso niya nang dahil sa
nalaglag na camera. Pero wala siyang balak na ipaalam ito sa dalawa kaya
nagpanggap siya na wala siyang nararamdaman at nagmamadaling nagpaalam.
Bago pa makapagsalita si Lu Jinnian, inunahan na siya ni Qiao Anhao, "Bye."
Hindi na tumigin si Xu Jiamu at naglakad nalang palabas ng pintuan. Noong
dumaan siya kay Lu Jinnian, gusto niya sanang tignan ang kapatid niya pero
hindi niya talaga kaya, kaya bandang huli, hindi na siya huminto at nagtuloy-
tuloy nalang sa paglalakad.
Pagkaalis ni Xu Jiamu, isang minuto pa ang nakalipas bago mahimasmasan si
Lu Jinnian at maglakad papalapit kay Qiao Anhao. "Qiao Qiao? Ayos ka lang
ba?"
Habang nagsasalita, tinignan niya si Qiao Anhao ng mula ulo hanggang paa
hanggang sa makita niya ang nagsgasan nitong palad. Kumunot ang noo niya at
pinaupo muna ito. Kinuha niya ang bulak at ang betadine na inilapag ni Xu
Jiamu para linisin ang sugat.
"Sabi ko sayo diba wag kang lumabas? Bakit hindi ka nakinig sa akin at lumabas
ka pa din?"
"Umalis na kanina yung mga reporters. Tapos may delivery man na dumating
kaya lumabas ako. Hindi ko naman na reporter pala yun at nagpapanggap lang
na delivery man. Noong binuksan ko ang pintuan, bigla nila akong pinalibutan."
"Bukod sa gasgas mo sa kamay, may masakit pa ba sayo?"
"Wala na," malambing na sagot ni Qiao Anhao bago siya yumakap kay Lu
Jinnian.
Niyakap naman ni Lu Jinnian si Qiao Anhao at yumuko para halikan ang ulo nito.
Noong una, medyo nagaalangan pa siyang magtanong, pero gusto niyang
klaruhin ang lahat kaya naglakas loob siya, "Eh si Jiamu? Bakit siya nandito?"
"Hindi ko din alam…Nadaganan ako ng mga reporters sa sahig. Pinapalibutan
talaga nila ako at kahit anong gawin ko, hindi ako makatayo. Tapos biglang
dumating si Brother Jiamu…"
Das könnte Ihnen auch gefallen
Kommentar absatzweise anzeigen
Die Absatzkommentarfunktion ist jetzt im Web! Bewegen Sie den Mauszeiger über einen beliebigen Absatz und klicken Sie auf das Symbol, um Ihren Kommentar hinzuzufügen.
Außerdem können Sie es jederzeit in den Einstellungen aus- und einschalten.
ICH HAB ES